Hoe de PA de moskeeën beteugelt

 











Salam Fayyad spreekt op de Israëlische Herzliya-conferentie in februari 2010

Een van de zaken die Palestina (of wat er van over is) dreigend boven het hoofd hangt, is het uitroepen van een rompstaatje op de Westoever. Dat wordt dan een soort Transkei of Ciskei naar Zuid-Afrikaans model, ingeklemd tussen nederzettingen en net zo 'onafhankelijk' als die Bantustans van destijds. De Palestijnse Autoriteit, maar vooral Salam Fayyad, de nooit gekozen premier van een regering die is benoemd door een president wiens mandaat is verstreken in januari 2009,  maakt zich er sterk voor. Hij is degene die heeft gezegd dat de PA over twee jaar die onafhankelijkheid zal uitroepen. In de tussentijd doet het PA-bestuur er alles aan om het Westen te tonen dat het kan zorgen voor een verantwoord bestuur, dat het de donormiljoenen goed besteedt, zorgt voor rust en orde en prettig samenwerkt met de Israëlische autoriteiten. 

Een van de aspecten daarvan is de zuivering van het overheidsapparaat, waar duizenden ambtenaren - onder wie velen met al of niet terecht vermoede sympathieën voor Hamas - weinig ceremonieel naar huis zijn gestuurd en vervangen door anderen. Een andere, zeker niet minder verontrustende ontwikkeling is de training van een geheel nieuw politiecorps, van recruten die worden gescreend door de CIA, de Jordaanse geheime dienst en de Israëlische Shin Bet en die worden getraind door de Amerikaanse generaal Keith Dayton in het kader van een in 1,3 miljard dollar kostend programma dat in 2005 begon. Ik heb daar eerder al eens over geschreven .

Er zijn meer van dit soort zaken aan de gang. In de Economist  van 11 februari 2010 wordt beschreven hoe ook de moskeeën onder het strakke gezag van de PA zijn gebracht.

The PA’s effort to control the mosques is a big part of its bid to stamp its authority on the West Bank, muzzle its Islamist foes, and convince friendly and cash-providing Arab and Western governments that it can be trusted to run a would-be state. The PA’s religious-affairs minister, Mahmoud Habbash (picture), has dispatched 200 new imams, armed with security clearance, to

manage mosques hitherto run by their pro-Hamas rivals. He issues scripted weekly sermons and instructs censors to monitor mosques and verify compliance. “A Muslim must respect the sultan,” says the minister. “There is no place for politics in the mosque.” All the West Bank’s 1,700 mosques, including nearly 300 in conservative Hebron, are now, he says, in government hands.

 As part of its crackdown, the PA has also dissolved the 92 zakat (charitable) committees that used to provide Hamas with its social and patronage network. In their place the PA has appointed 12 of its own committees, which have removed the Hamas-dominated boards that offered services such as kindergartens, schools, bakeries and cheap rental accommodation for the poor. After a shaky start when cash from Gulf countries ran dry, the PA is injecting funds from Western and Arab aid-givers to revive dormant charities in its thrall. “Instead of encouraging civil society, they are throttling it,” says another Hamas parliamentarian, Hatem Qafishah, who has been ousted from his post as deputy head of the Islamic Youth Association.

 In het kort: Onder het motto dat een moslim trouw moet zijn aan het gezag (A Muslim must respect the Sultan) zijn alle moskeeën onder toezicht geplaatst, nieuwe imams benoemd en worden de preken centraal door het gezag gedistribueerd. Ook zijn - in het kader van de bestrijding van de invloed van Hamas -
92 charitatieve instellingen ontmanteld en heeft de PA 12 nieuwe eigen instellingen geïnstalleerd.  

 Het verhaal doet sterk denken aan de manier waarop de Egyptische moskeeën worden geleid. Alle benoemingen daar worden geregeld via de Azhar-moskee, het hoofd van de religieuze pyramide die geheel door de staat wordt beheerst. Al-Azhar schrijft ook centraal de wekelijkse preken. Het verhaal in de Economist is overigens interessant genoeg om in zijn geheel te lezen. Ook omdat het incidenten vermeld over gelovigen die boos de imams onderbreken en zelf een preek gaan houden, of hoe de minister van religieuze zaken soms de troepen van Dayton erbij haalt om rebelse moskeegangers even een lesje te leren.
Als Ciskei-Palestina er komt, zal het waarschijnlijk net zo'n brave, door het Westen gesubsidieerde, onvrije vazalstaat van het Westen worden als Mubaraks Egypte of  het Jordanië van Abdullah II. Het erge is dat het Westen dit al met al een heel gunstige ontwikkeling vindt. Ook Nederland draagt bijvoorbeeld bij aan die politiemacht van Dayton. Onlangs schonk de Nederlandse vertegenwoordiger in Ramallah, Quarles van Ufford,  een paar auto's aan deze Fayyad-Dahlan-militie. Fayyad is heel populair in het Westen. Iin allerlei  bladen als Newsweek en de New York Times zijn de afgelopen tijd gunstige portretten van hem verschenen. Hij is zslfs geliefd bij de neocons, niemand minder dan Elliot Abrams, een grote Palestijnenhater, noemde hem 'een soort van  'Palestijnse Herzl'.