De bouwstop, een tragicomedie in afleveringen

Soms haat ik het. Bloggen. Het bericht hieronder was bijna klaar, maar toen raakte ik enthousiast tikkend een verkeerd  knopje aan en floep! weg was het. En dat op een dag waarop alles toch al tegen zat. Een stuk op het Engelstalige blog waarbij ik vaak werd gestoord zodat ik me niet kon concentreren. Zodat het vol tik- en ander fouten kwam te zitten (nu wel weer zo'n beetje gecorrigeerd). En waarom ik dit allemaal doe..? Ach daar zal ik over niet al te lange tijd wel een keer op terug komen.

Een week geleden, op 30 september, schreef ik op mijn Engelstalige blog een stukje over de poging van Obama om Netanyahu om te kopen zodat hij akkoord zou  gaan met een verlenging van de 'bouwstop' in de nederzettingen van 60 dagen. en dat dan in de hoop dat dat de 'vredesonderhandelingen' met de Palestijnen zou redden.
In het stukje, Obama tries to bribe Netanyahu into prolonging the building freeze,
beschreef ik dat Obama beloofde (naar werd gezegd in een brief, maar dat werd later ontkend) had toegezegd dat
- Israel meer militaire hulp zou krijgen
- Een jaar lang alle eventuele voorstellen in de VN-Veiligheidsraad betreffende ht Israelisch-Palestijnse probleem zouden worden gevetoëd,
- de VS Israels veiligheidseisen zouden respecteren, wat onder meer zou inhouden dat Israel ook na de stichting van een Palestijnse staat daar de grenzen van zou mogen blijven controleren en dat Israel blijvend troepen zou mogen stationeren in de Jordaanvallei,
- de VS zoudngaan werken aan een regionaal veiligheidspact tegen Iran.
 En dat alles dus in ruil voor een verlenging van de bouwstop van twee maanden, waarna - ook een belofte - geen verdere verlenging meer zou worden gevraagd.

Ik schreef dat op met een mond die half open viel van verbazing, want hoe konden de VS in godsnaam blijven volhouden dat ze onpartijdig waren als ze zaken als controle van de Palestijnse grenzen en  een blijvende Israelische militaire aanwezigheid in de Jordaanvallei vast weggaven zonder dat zelfs maar met de Palestijnen hadden overlegd. En ik noteerde dat de bedenker van deze grandioze ideeën niemand minder was dan Dennis Ross, Obama's hoogste man voor wat Iran betreft in de Nationale Veiligheidsraad, welbekend van jaren van vruchteloze Israelisch-Palestijnse onderhandelingen waar hij onder Clinton en Bush aan deelnam, en nu kennelijk terug op zijn oude stek. Ross betekende slecht nieuws. Niemand anders dan hij kon zoiets als dit pakket bedenken, een man  die door zijn collega Dan Kurtzer wel 'de advocaat van Israel' werd  genoemd, door de Palestijnen als 'zionistischer dan de Israeli's zelf' werd aangeduid en die zichzelf citeerde in zijn boek 'The Missing Peace' met de onsterfelijke uitspraak di hij deed tegen Arafat en diens delegatie in 2000 in Camp David: “You know that I understand your problems, your needs, and your aspirations very well. You know that often I explain them better than any of you do” 
Het pakket was, ik zei het al bijna met zoveel woorden, Ross ten voeten uit. Maar ik ging er niet verder op door, omdat ik er vanuit ging dat Netanyahu toch niet zou gtoehappen, omdat dat hem zijn coalitie zou kosten.
Fout! fout! fout!
Vandaag (donderdag) werd bekend dat Bibi Netanyahu akkoord is gegaan met een eerder in eerste lezing door de Knesset aanvaard voorstel om de wet op het staatsburgerschap zo te wijzigen dat niet-Joodse ingezetenen die Israeli willen worden, trouw moeten zweren aan 'de Joodse democratische staat Israel'. De steun van Netanyahu betekent dat er nu in de Knesset over het voorstel kan worden gestemd en dat het daar, omdat rechts er de meerderheid heeft, in tweede lezing vrijwel zeker zal worden aangenomen. Bibi's besluit is een belangrijke knieval voor minister van Buitenlandse Zaken  Avigdor Lieberman en diens Yisrael Beiteinu partij die het voorstel hebben ingediend. En het is ongetwijfeld bedoeld om Lieberman over de streep te trekken voor wat de tijdelijke bouwstop betreft. Zodat we mogen concluderen dat eerst Obama Bibi probeerde om te kopen en dat nu Bibi op zijn beurt probeert Lieberman om te kopen.
De beslissing van Netanyahu stuit op hevig verzet van de Arabische minderheid die de wet racistisch noemt. Immers welke aspirant-burger zal een eed wil zweren waarin hij zichzelf als niet-Jood tot tweederangs burger in een Joodse staat bestempelt, nog los van het feit dat zo eigenlijk de hele niet-Joodse minderheid als vreemd element wordt weggezet. Ook de Arbeidspartij is boos over het fait accompli en heeft een wijzigingsvoorstel ingediend, waarin ook de Onafhankelijkheidverklaring wordt betrokken, die spreekt van gelijke rechten voor alle burgers. En nu maar afwachten. We zullen wel zien wat de volgende aflevering van de bouwstop-tragicomedie voor ons in petto heeft.