Een Israëlische bulldozer en graafmachine vernielen Palestijnse waterbronnen en reservoirs in Al-Beqa'a, ten oosten van Hebron. Al-Beqa'a grenst aan de nederzetting Kiryat Arba die haar water put uit de mountain Aquifer. De machines werden begeleid door 13 militairen, die ook een arrestatie verrichtten (foto onder) en waarschuwingen uitdeelden aan andere bewoners. De opnamen zijn van Ma'an News en dateren van 2 september 2009.Amnesty International heeft vandaag een rapport gepubliceerd over de situatie met betrekking tot de beschikbaarheid van water voor de Palestijnen in de bezette gebieden. Met die beschikbaarheid is het slecht gesteld. Het is goed dat daar vanuit het gezichtspunt van een mensenrechtenorganisatie naar wordt gekeken.
Israël heeft de gebieden nu 42 jaar bezet en in die tijd de Palestijnen geen gelegenheid gegeven een eigen infrastructuur te ontwikkelen op het gebied van de watervoorziening en afvalwaterverwerking. Daarenboven wordt de Mountain Aquifer - de ondergrondse watervoorraad van de heuvels van Judea en Samaria zoals die in Israël worden genoemd - vrijwel exclusief door Israël gebruikt, met name voor de watervoorziening in de nederzettingen. Israël gebruikt 80% van dit water, de Palestijnen slechts 20%. En dat terwijl de verhoudingen zijn: 450.000 kolonisten op zo'n 2,3 miljoen Palestijnen.
De aquifer is de enige bron voor de Westoever, Israël heeft daarnaast nog meer bronnen tot zijn beschikking, waaronder het meer van Galilea en de rivier de Jordaan. Palestijnen mogen zonder vergunning geen bronnen slaan en krijgen die vergunningen zelden, terwijl bestaande bronnen vaak zijn gesloten of vernield. De Palestijnen gebruiken gemiddeld 70 liter water per dag, de Israëli's 300 liter. Op sommige plaatsen komen de Palestijnen aan ongeveer 20 liter, wat neerkomt op wat door deskundigen het minimum wordt geacht te zijn in noodsituaties.
Ook hebben 180.000 tot 200.000 Palestijnen geen toegang tot stromend water. Op veel plaatsen is niet voldoende water voorradig voor landbouw, terwijl de kolonisten wonen in gemeenschappen met bloemen, groene grasvelden en zwembaden.In de Gaza-strook is de situatie nog veel ernstiger: de enige bron is daar de ondergrondse kust aquifer, maar die is zodanig vervuild dat hij ongeschikt is voor consumptie. Het gehalte aan nitraten is daar 300x het toegestane maximum. De situatie verergert doordat Israël in het kader van de blokkade van Gaza geen materialen doorlaat om riolering en waterzuiveringsinstallaties te repareren die bij de aanval van december-januari zijn vernield. Voor Amnesty's persverklaring en rapport klik hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten