De Raad van Hoeders heeft - opnieuw - gesproken en de verkiezingen van 12 juni in orde bevonden, 'afgezien van kleine onregelmatigheden die bij alle verkiezingen voorkomen'. De protesten lijken intussen verstomd - bovenstaande foto heb ik nog maar eens geplaatst om te illustreren wat daarvan de reden zou kunnen zijn.Is dat nu het einde van de onlusten en van de tweedracht binnen de leidinggevende elite van de islamitische republiek? Is met Rafsanjani's raadselachtige uitspraken - zie mijn posting van gisteren - de kous af?
Ik betwijfel het sterk. Iran watching is zoiets als vroeger Kremlin-watching. Mijn helaas veel te vroeg gestorven vroegere Volkskrant-collega Hendrik de Jong noemde dat altijd 'scheren in het donker: degene die zich eraan waagt ziet altijd pas achteraf of het resultaat van zijn actie aan de verwachtingen heeft beantwoord'. Hendriks uitspraak is nu zeker toepasbaar, want niemand weet wat zich achter de schermen binnen de kring van mullahs en andere bestuurders die elkaar zo goed kennen - en dat al jaren - heeft afgespeeld. Zeker lijkt slechts één ding: De gebeurtenissen hebben een uiterst diepe kloof aan het licht gebracht binnen de kring van leiders van de islamitische revolutie - al die oudgedienden als Khamenei, Karroubi, Mohsen Rezai, Mousavi, Rafsanjani, Larijani etc - die zelfs als hij nu cosmetisch aan het zicht wordt onttrokken, niet zomaar zal verdwijnen en in de toekomst zeker opnieuw aan de oppervlakte zal komen. En wat de bevolking van Iran betreft: die heeft massaal geroken aan de mogelijkheid om het systeem van binnenuit te liberaliseren en democratiseren. Ook dat zal niet zonder gevolgen blijven, al is onduidelijk wanneer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten