Verliezers wonnen in Libanon

Door Assad - van de Angry Arab Newsservice - kwam ik erachter dat de winnaars in Libanon in feite de verliezers zijn. Assad maakte zich boos (of vrolijk?) over de klunzige berichtgeving van Thomas Friedman van de New York Times die voor de gelegenheid weer even in Libanon was geland. Friedman maakte een aantal fouten: daaronder was 1) dat Aoun veel had verloren en dat een minderheid van de christenen op hem had gestemd (niet echt waar, nog altijd haalde hij 50% van de christelijke stemmen) en 2) dat de oppositie minder stemmen had behaald dan de 14 maart beweging.
Laat dat nou ook niet waar zijn: Assad verwijst naar de Daily Star en een collega blog (The Friday Lunch-club) die een optelsom heeft gedaan en meldt dat de oppositie 100.000 stemmen meer haalde dan de 14 maart beweging: 45,2% voor Hariri's 14 maart coalitie (692.285 stemmen) en 54,8% (839.371 stemmen) voor het 8 maart blok van Hizbollah, Amal en Aoun.
Hoe het komt dat de 14 maart beweging dan toch gewonnen heeft? Door twee factoren: het ingewikkelde districtenstelsel waarbij sommige districten zwaarder tellen dan andere en door een hoge opkomst van sunnieten in de districten Zahle, Koura en Beiroet 1, waar zij de lijst van Aoun wegdrukten.
Ingewikkeld, dat Libanon? Ach....