Een uiterst curieuze avond, gisteren, in het nieuwe gebouw van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam.Een 80-tal mensen was daar samengestroomd naar aanleiding van
de volgende, op zich ook al tamelijk curieuze uitnodiging: :
If Israel goes down we all go down.
Jose Maria Aznar 17 juni 2010
Jeruzalem 15 september 2010
De laatste jaren is de internationale positie van de staat Israël zienderogen verslechterd. Militaire middelen zijn allang niet meer de enige wapens die tegen Israël worden ingezet. Delegitimeren, demoniseren, boycot, "lawfare", desinformatie en geschiedvervalsing zijn middelen die vooral in Europa tegen Israël worden ingezet. Velen zijn Israël daardoor gaan beschouwen als een pariastaat. Joodse gemeenschappen in Europa voelen in toenemende mate de gevolgen van deze ontwikkelingen. De geciteerde uitspraak van de Spaanse ex-premier Aznar, na de jongste internationale aanval op Israël was vooral bedoeld als een alarmsignaal naar de Europese politiek. Het resulteerde in de oprichting van een Europees platform onder de naam "Friends of Israel".
In Israël zelf is sinds het verschijnen van het Goldstone rapport koortsachtig gewerkt aan verandering in de public diplomacy. Dat heeft geleid tot ongekende vormen van samenwerking tussen allerlei pro Israël organisaties en de Israëlische overheid.Missing Peace is één van de initiatieven die voortkwam uit deze samenwerking, en beoogt herziening van de public diplomacy voor Israël in Europa. Het Israëlische bureau dat werd opgericht door ex-Nederlanders, werkt aan verbetering van de informatie voorziening over het Midden Oosten in landen zoals Nederland. Missing Peace doet onderzoek naar gebeurtenissen die van invloed zijn op de meningsvorming over Israël in Europa. Onvolledige rapportage over het Arabisch Israëlische conflict wordt door Missing Peace onderzocht en waar nodig aangevuld met de ontbrekende informatie. Tevens wordt proactief informatie verstrekt over actuele ontwikkelingen. Missing Peace beschikt over een scala van betrouwbare en goed geïnformeerde bronnen in en buiten Israël. Door de locatie van het bureau in Jeruzalem is Missing Peace in staat om informatie uit eerste hand te verkrijgen en veldonderzoek te doen.Door zijn opzet en werkwijze beoogt Missing Peace te gaan fungeren als het facilitair bureau voor allen die betrokken zijn bij de public diplomacy voor Israël in Europa. Nederland zal daarbij fungeren als het pilot project van Missing Peace.
Het ging dus om niets minder dan de lancering van een nieuw project, een pilot project nog wel, om de 'delegitimering' en 'demonisatie' van Israel tegen te gaan op basis van de dagelijkse desinformatie en geschiedvervalsing die de media blijkbaar over ons uitstorten. Het project op zich is een samengaan van een clubje dat zich Israel Facts noemt en dat gedragen wordt door de tot het jodendom bekeerde Nederlander Yochanan Visser (foto hiernaast) die in de Israelische nederzetting Efrat woont, met de groep Hineni (die niets anders is dan een deels in Israels deel hier opererende subdivisie van Christenen voor Israel).. Beide instanties staan bekend om hun deskundige gebruik van 'betrouwbare en goed geïnformeerde bronnen'. Yochanan Visser krijgt regelmatig een platform in de ultra-christelijke Nederlandse pers en soms ook de Volkskrant, om stukken te slijten waar rechtse, pro-Israelische mensen 'hun vingers bij kunnen aflikken' om nog eens een dezer dagen veelgehoorde term te bezigen. Christenen voor Israel behoeft vermoedelijk geen nadere aanbeveling. aanvankelijk had ik begrepen dat ook een groepje dat door het leven gaat onder de naam Stichting WAAR (waarachter zich onder meer de onvermoeibaar pro-Israel bloggende Ratna Pelle en de tot voor kort tot het bestuur van het Nederlands Israelietische Kerkgenootschap behorende Marijke Slager verschuilen) bij Missing Peace onderdak had gevonden. Maar Ratna Pelle liet in een reactie (zie onderaan dit stuk) weten dat de Stichting Waar, die zich zich in het verleden verdienstelijk heeft gemaakt met het schrijven van ingezonden brieven en en 'onderzoeken' waaruit zou moeten blijken dat de NRC en de NOS hopeloos anti-Israel zijn in hun berichtgeving, niet bij dit initiatief is betrokken. . En ja, iedereen was er. Veel christenen voor Israel, wat Likud ouderen en jongeren, voornoemde Ratna Pelle, en Frits Barend (bovenste foto), die ondanks alle blijken van het tegendeel altijd heeft volgehouden dat hij heus niet kritiekloos tegenover Israel staat en best progressief is, maar nu definitief dat masker aflegde door als 'spreekstalmeester' op te treden. Ook hij vond dat aan de delegitimering en de foute berichtgeving dringend een einde moest worden gemaakt. Hij 'ergerde zich dood' als bij Pauw en Witteman mensen als Hans van den Broek of Jort Kelder maar gewoon hun gang konden gaan zonder te worden tegengesproken.
Kney-Tal betoogde dat het tijd was voor een nieuw soort diplomatie. Want hasbara, een begrip dat nog stamde uit de tijd van Ben Gurion, was re-actief. Hasbara ging uit van een gebeurtenis, vervolgens werd uitleg gegeven en daarna zou het publiek het kunnen begrijpen. Maar in deze tijd van delegitimering was volgens hem een nieuw soort pro-actieve publieke diplomatie vereist.
Eén centraal punt uit zijn betoog heb ik echter wel opgepikt. Dat was dat Israel zwak staat omdat het zelfkritiek kent en een democratie is met een vrije pers (wat ook voor het Westen geldt) terwijl dat voor de tegenstanders helemaal niet geldt. Dat zijn met name radicale moslims als ik hem goed heb begrepen en mensen die de verworvenheden van die vrije Westerse samenleving gebruiken om diezelfde samenleving om zeep te helpen. De 'democratie gebruiken om de democratie te vernietigen', in zijn woorden.
Landes redeneerkunst bereikte geweldige hoogten toen hij ging vertellen wie die mensen dan wel zijn: het is een coalitie van 'Jihadisten en linksen'. En die linksen zijn zo van haat vervuld jegens de westerse maatschappij dat zij omwille van de samenwerking bereid zijn te vergeten dat die jihadisten zaken als vrouwenrechten, democratie en vrije meningsuiting helemaal niet kennen. En wie dan nog niet begrepen had wie die linkse westerlingen zijn die zo bezeten zijn van haat tegen het Westen dat zij hun principes even vergeten, vulde professor Landes nog even aan dat dat de leiders zijn van organisaties als Amnesty International, Human Rights Watch en vergelijkbare NGO's die steeds Israel aanvallen en delegitimeren. 'Allemaal mensen met een radicaal links verleden,' aldus de prof..
Ik moet zeggen dat ik sinds de figuur van majoor Kong in de film Dr Strangelove van Stanley Kubrick nooit een gavere vertolking van acute paranoia heb gezien, maar ik heb sterk het gevoel dat ik één van de weinigen, zoniet de enige was die het zo zag, gisteravond. Er waren overigens wel meer onderhoudende momenten. Zo was er de VVD-nestor Frits Bolkestein die ambassadeur Kney-Tal in alles bijviel, maar vervolgens de pijnlijke vraag stelde waarom zijn regering niet gewoon een bouwstop in de bezette gebieden handhaafde. Het bracht Kney-Tal - in opnieuw een enorme omhaal van woorden - tot de opmerkelijke uitspraak dat de nederzettingen nooit het probleem zijn geweest in de onderhandelingen met de Palestijnen en dat het onbegrijpelijk is dat zij nu ineens voorwaarden gingen stellen waar onderhandelen zonder voorwaarden vooraf op zijn plaats zou zijn.
Na de pauze, tijdens de presentatie van een program van activiteiten van de nieuwe organisatie die overigens wat in het vage bleef, was er ineens een vraag van de journalist Canaan Lifschitz van Haaretz aan Yochanan Visser of hij - als kolonist - wel de goede persoon was om Israel te verdedigen. Vissers antwoord was dat hij woont in het Gush Etzion bloc dat ook voor 1948 al bestond en gewoon na 1967 weer als het ware was heropgericht, dus niets aan de hand. Een opmerking waar van alles niet aan klopt - Efrat bestond niet voor 1948 en wordt weliswaar tot het Gush Etzion blok gerekend, maar dat blok is nu vele malen groter dan het voor 1948 ooit is geweest. En trouwens als Israeli's rechten hebben in gebied dat in 1948 door Jordanië werd bezet, hoe zit het dan met Palestijnen in Haifa en Jaffa die in 1948 door Israel werden ingenomen? Maar toch was het leerzaam om Visser aan het woord te horen. Voor ik hem in levende lijve had gezien en gehoord dacht ik dat hij een pathologische leugenaar was omdat alle details in zijn stukken altijd op zijn minst dubieus zijn en vaker nog aantoonbaar onjuist. Nadat ik hem gisteren heb zien en horen praten - timide, stamelend bijna - begreep ik dat het erger is. Hij jokt niet bewust, dit is wat hij heilig gelooft. Het is zijn enige waarheid.
Nog één detail dat ik niet mag overslaan: ook Ronny Naftaniël van het CIDI was van de partij. Hij kwam tijdens de presentatie van het 'actieprogramma', met de vraag hoe mensen die in Israel wonen denken te kunnen gaan lobbyen in Den Haag of in Brussel. Een opmerkelijke vraag. Ik denk dat we eruit op mogen maken dat het CIDI niets met 'Missing Peace' te maken wil hebben en bij de oprichting ervan niet is geraadpleegd. Blijkbaar wilde Naftaniel afstand nemen.
26 opmerkingen:
Jammer dat we elkaar niet hebben gesproken gisteren.
Ik vond het ook een zeer merkwaardige bijeenkomst, maar om geheel andere redenen, die ik in mijn pro-Israelische weblog uitgebreid uiteen zal zetten.
Je schrijft over het antwoord van Yochanan:"Vissers antwoord was dat hij woont in het Gush Etzion bloc dat ook voor 1948 al bestond en gewoon na 1967 weer als het ware was heropgericht, dus niets aan de hand. (...) "
Hij vertelde er echter ook nog bij dat er een "ethnic cleansing" heeft plaats gevonden in dat gebied en dat er 70 Joden bij waren vermoord. Tijdens de bezetting door Jordanie woonden er dus geen Joden, maar na 1967 zijn er wel weer Joden komen wonen. In zijn ogen is het dus een herbewoning.
Een interessant argument.
De samenwerking tussen CIDI en Missing Peace werd inderdaad niet duidelijk. Ik had nog tegen Ronny Naftaniel willen inbrengen, dat de Volkskrant juist artikelen van Yochanen Visser publiceert, omdat hij in Israel woont. Het kan dus ook een voordeel zijn, als het maar duidelijk wordt.
De gehele sessie was erg gericht op de bekende personen en op de lobby naar regeringen. In mijn ogen een fundamentele fout. Juist de bloggers hebben tegenwoordig veel invloed.
Voor de vrandering ben ik het een keer - een beetje - met je eens, Keesje. Inderdaad jammer dat we elkaar net gezien hebben. Wat de opmerking van Visser over de moordpartij in Hush Etzion betreft, die was in 1929, dus voordat de nederzetting in '48 werd ontruimd door de Jordaniërs. Ik ken het verhaal, maar liet het weg omwille van de ruimte en omdat het in dit verband niet terzake doet.
Wat betreft je opmerking over de manier van lobbyen die hun voor ogen staat: met je eens. bloggers en nieuwe/sociale media winnen snel aan belang. Ook kan je natuurlijk best lobbyen vanuit Israel, het gaat er maar om waar je je op richt. (Maar ik denk dat Naftaniel duidelijk wilde maken dat dit zijn clubje niet is).
Pallywood bestaat!
http://video.google.com/videoplay?docid=-2949587287644303331#
En het is uiteerst onwaarschijnlijk dat Mohammed al Dura door Israelisch vuur is gedood:
http://www.icej.nl/nieuws/al_dura.htm
Ha Likoed Nederland. Hebt u ook een eigen naam? Want ik bener niet dol op racties te plaatsen met anduidingen als 'een vriend van Israel', 'anonieme Palestijn' of 'Likoed Nederland'.
Kijk, ik ben blij dat ik word bijgepraat en dat Pallywood echt bestaat. En dat Mohammed al-Durra waarschijnlijk niet door Israelisch vuur is gedood. Dat maakt allemaal een enorm verschil. Dat wil zeggen: als jullie me kunnen overtuigen van het feit dat de bezetting van de Palestijnse gebieden ook niet bestaat en dat al die Palestijnen (7000 sinds 2000, geloof ik uit m'n hoofd te weten) allemaal door Palestijns vuur zijn gedood.
En ach, dat Pallywood. Als ik jullie eens vertelde wat ik - niet eens Palestijn zijnde - alleen al in de jaren 80 en 90 had kunnen filmen, maar bij gebrek aan een camera alleen maar beschreven heb...Ga toch op het dak zitten met je Pallywood. Zelfs als jullie (en die types die er weken aan besteed hebben om dat soort filmpjes uit elkaar te rafelen)gelijk hebben. Stel dat dat zo is, wat maakt dat dan voor verschil?? Zijn al die Palestijnse slachtoffers dan iets minder dood?
Stichting WAAR is geen onderdeel van Missing Peace en staat er geheel los van. Het valt mij altijd weer op hoe iedereen die sympathiek staat tegenover Israel op een hoop gegooid wordt en als één grote lobby neergezet. Ik schrijf altijd op eigen naam, en deel niet alle opvattingen van bijvoorbeeld Yochanan Visser. Hier nog even een link naar de betreffende onderzoeken van WAAR naar de NRC en het NOS journaal http://www.israel-palestina.info/krantenonderzoek_nrc.html ) en het NOS journaal zie: http://www.israel-palestina.info/nos-journaal_israel-palestijnen.html). De moeite waard om eens goed te lezen.
Ik neem overigens aan dat jij ook weleens pro-Palestina en anti-Israel bijeenkomsten bezoekt en daar met mensen en organisaties sympathiseert. Het is evengoed een wereldje waarin men elkaar kent en weet te vinden als dat nodig is.
Wat betreft Gush Etzion: dat was niet in 1929 maar in 1948. Ik denk dat je in de war bent met Hebron. Nadat men zich had overgegeven aan het Jordaanse Legioen, zijn meer dan 100 Joden vermoord door Arabieren, mogelijk als wraak voor Deir Yassin. Zie: http://www.zionism-israel.com/Gush_Etzion_Massacre.htm
Ik ben het overigens met Kees eens dat het teveel om bekende mensen enzo ging.
Beste Ratna, de enige Palestijnse bijeenkomsten waar ik wel eens kwam en waar men elkaar goed kende waren bijeenkomsten van de Palestijnse Nationale Raad, het PLO-parlement. Dat is al weer een tijdje geleden. Of dat anti-Isarel bijeenkomsten waren, mag je zelf bepalen. Mijn indruk was altijd dat ze harder naar een vergelijk streefden dan de Israelische regering. Bij andere 'anti-Israel bijeenkomsten' zal je me nooit hebben kunnen tegenkomen, denk ik, tenzij je onder anti-Israelisch ook Vrede Nu- of Een Ander Joods Geluid-achtige bijeenkomsten verstaat. Maar dat is dan gewoon een kwestie van verkeerd woordgebruik. En of men elkaar daar zo goed kent en weet te vinden? Nou, dat valt soms nog wel eens vies tegen, zo kan ik je verzekeren. Men is er in ieder geval niet zo gloeiend eensgezind in zijn afkeer van de gemeenschappelijke vijand, zoals bij wat ik dan gemakshalve maar de 'rechterkant' (jij zal wel zeggen: de vrienden van Israel) zal noemen.
Zo, de stichting WAAR (waarvan ik de onderzoeken ken, maar de conclusies niet deel) zit dus niet bij Missing Peace. Daar neem ik nota van. Goed dat je me erop wijst. Ik had eerder uit berichtgeving van, ik meen Visser zelf, begrepen dat jullie er wel bij zaten.
Wat betreft Gush Etzion: dat was in 1929 EN in 1948. In 1929 werd het blok na de rellen in Hebron ontruimd. In 1948 werd de bevolking van één van de intussen opnieuw gestichte kibbutzim (Kfar Etzion) onder de voet gelopen en afgemaakt, waarna de andere kibbutzim zich alsnog overgaven en af werden gevoerd. Je had gelijk, ik haalde inderdaad Hebron en Gush Etzion door elkaar, maar de geschiedenis van beide is dan ook nogal verweven. Je hebt echter weer ongelijk als je zegt dat de bevolking werd afgemaakt NADAT ze zich had overgegeven. Dat was nadrukkelijk niet zo. De slachtpartij was ook voor zover bekend meer het werk van lokale bewapende strijders en niet van het (Jordaanse) Arabisch Legioen.
U schrijft: "Stel dat dat zo is, wat maakt dat dan voor verschil?"
De Palestijnen mogen er dus op los liegen.
Het maakt u dus echt niet uit of het waar is, dat Israel vals beschuldigt wordt door in elkaar gezette filmpjes?
Het maakt u dus echt niet uit, dat Osama bin Laden wereldwijd de moslims opzweept tot geweld met een leugen?
Het maakt u dus echt niet uit, dat de tweede intifada is uitgelokt met een fantasie?
Wat een treurige benadering van journalistiek.
En wat een bedroevende opvatting.
Beste jongens en meisjes van Likoed Nederland. Dit is de laatste keer dat ik jullie doorlaat zonder nadere aanduiding van een naam van een persoon.
Mijn antwoord is: nee, het maakt niet uit. De Israelische hasbara-machine heeft de Mohammed al-Durra tragedie aangegrepen om te proberen aan te tonen dat 'de' Palestijnen liegen. Ik ben door de inspanningen van die hasbaristen volstrekt niet overtuigd. Maar laten we - for the sake of argument - aannemen dat ze in dit geval gelijk hadden. Wat zegt dat dan? Dat Palestijnen altijd liegen? Dat is misschien wat ze proberen over te brengen. Maar hoe zit dat dan met die 6.9999 andere Palestijnen die sinds 2000 zijn gedood? En is het jongetje Al-Durra dan soms minder het slachtoffer geworden van de bezetting en het feit dat er (toen) een nederzetting Netzarim op de plek stond waar hij omkwam?
Enfin, dit is mijn benadering van journalistiek: Zolang een incident niet aantoont dat het een algemene geldigheid heeft - in dit geval niet aantoont dat Palestijnen ook in die andere 6.9999 gevallen hebben gelogen - blijft het een incident. En als we er dan een universele betekenis aan toekennen is dat incidenten-journalistiek, Telegraaf-journalistiek, hasbara-journalistiek.
(En van een heel onsmakelijk soort, want het toen 11-jarige jongetje Al-Durra is wel degelijk dood, morsdood).
Correctie: Ik bedoelde natuurlijk 6.999 andere gevallen.Altijd een moeizame verhouding tot getallen gehad.
Als u graag een naam wilt....
Een geval zegt u niets.
Dat is al een merkwaardige opvatting.
Te meer daar de film Pallywood juist wel aantoont dat het schering en inslag is.
Verder vindt u het toch wel erg dat "het toen 11-jarige jongetje Al-Durra wel degelijk dood is."
Of hij dood is, is nog maar de vraag.
En als hij wel dood is, dan is hij dus gedood door Palestijnse kogels om propaganda redenen.
Ach, als Israel maar beschuldigd kan worden is volgens u toch alles geoorloofd.
Awi, de link hieronder is naar een interview met de familie Al-Durra, tien jaar na dato. Het gaat over hun dode zoon/broer. Maar het zijn Palestijnen. En de film is gemaakt door Al-Jazeera. Jij zult dus wel zeggen dat het allemaal leugens zijn?
http://the-pessoptimist.blogspot.com/2010/10/killing-of-little-muhammed-al-durra-ten.html
Jij gelooft in het Pallywood verhaal. Dat is je goed recht. Ik geloof er niet in, maar dat neemt niet weg dat ik denk dat er best Palestijnen zijn die de kluit belazeren, net zoals de Israelische woordvoerders dat doen.
Alleen, daar gaat het niet om. Het verklaart niet hoe al die Palestijnse slachtoffers om het leven kwamen. Al die duizenden doodgeschoten door andere Palestijnen alleen om Israel zwart te maken? Kom nou, zeg.
Ik geloof dus niet in Pallywood. De Israelische hasbara-machine kwam op volle kracht op gang, nadat het jongetje Al-Durra een soort icoon van de intifada was geworden. Dat moest worden tegengesproken. En vervolgens werden nog meer 'vervalsingen' ontdekt. Bullshit, als je het mij vraagt. Als je zoals ik tussen de Palestijnen hebt gestaan en meegemaakt hoe het ging, weet je dat er honderden, duizenden, Mohammed al-Durra's zijn geweest en dat ze, heus, echt door Israelische kogels werden gedood en in nog veel grotere aantallen gewond.
Beste Pessoptimist, je schrijft dat het weleens vies tegenvalt hoe goed men elkaar in pro-Palestijnse kringen weet te vinden. Datzelfde geldt echter ook voor sympathisanten van Israel. De macht en de organisatie van hen wordt vaak flink overdreven. Je schrijft:
Men is er in ieder geval niet zo gloeiend eensgezind in zijn afkeer van de gemeenschappelijke vijand, zoals bij wat ik dan gemakshalve maar de 'rechterkant' (jij zal wel zeggen: de vrienden van Israel) zal noemen.
Zo eensgezind is men aan pro-Israelische zijde ook niet, zoals ook uit de discussie afgelopen maandag bleek. En lang niet iedereen was het eens met wat Richard Landes allemaal vertelde. Vreemd overigens dat je vrienden van Israel met de rechterkant gelijkstelt. De politieke opvattingen van mensen die ik er ken liggen behoorlijk uit elkaar, net als religieuze opvattingen en opvattingen over de Israelische politiek.
Overigens klopt jouw verhaal wel op meer punten niet dan de relatie tussen WAAR en Missing Peace, dus misschien moet je toch wat zorgvuldiger zijn in de toekomst.
En ja, EAJG noem ik anti-Israel. Ze doen niks anders dan Israel uitmaken voor schurkenstaat en oproepen tot sancties. Ik heb ze nog niet op enige nuance kunnen betrappen. Ze lijken ook behoorlijk eensgezind in hun afkeer van Israel.
En heb je een bron voor de bewering dat die slachtpartij in Kfar Etzion plaatsvond voordat men zich had overgegeven?
Ami Isseroff schrijft:
On the 13th of May the defenders of Kfar Etzion surrendered to the Legion. The Legion honored the surrender, though Arab irregulars continued to fire for some time. The defenders gathered in front of the school and put down their weapons. They were photographed by someone in a kaffiyeh (Arab headdress and European suit. Then an armored car, apparently belonging to the Legion, approached and opened fire, and other Arab attackers opened fire with submachine guns and grenades. Some survivors claimed Legion soldiers were not involved, others insisted that they were. Survivors all recall that that the Arabs were screaming "Deir Yassin." All accounts agree that Legion officers rescued several survivors.
Is me dat schrikken, Ratna, mijn verhaal klopt op wel meer punten niet? En ik moet meer mijn best doen zorgvuldig te zijn? Tjakkes. Nou, dat zal ik me aantrekken. Zeker als je aangeeft waar het dan niet klopt.
Overigens, ik heb nog eens even gekeken: In het Reformatorisch Dagblad van 3 maart werd gezegd dat Missing Peace een initiatief was van Israel Facts, Hineni en WAAR. Dus niet zo raar dat ik ervan uitging dat dit nog steeds WAAR was.
Jammer dat je EAJG anti-Israel noemt. Het betekent dat je niet weet waar je het over hebt. Laat je eens bijpraten door iemand van EAJG, zou ik zeggen.
En dan Kfar Etzion. Isseroff die ik overigens niet perse als een betrouwbare bron beschouw, maakt in ieder geval duidelijk dat er twijfel is aan wie er moordde. Ik schreef dat Kfar Etzion onder de voet werd gelopen en uitgemoord en dat de andere kibbutzim werden geëvacueerd nadat ze de handdoek in de ring hadden gegooid. Dat was juist Maar Isseroff meende dat er in far Etzion eveneens werd gemoord, nadat ze zich hadden overgegeven. We kunnen daar lang over van mening gaan verschillen. Vaststaat dat Kfar Etzion de enige kibbutz was die werd ingenomen. En Benny Morris die ik er nu even op heb nageslagen (1948, pag. 170) beschrijft dat het daarna een chaos was, dat de kibbutz zich had overgegeven maar dat niet alle Arabische irregulars dat bleken te weten en dat inderdaad een groot deel van de inwoners werd afgeslacht nadat ze zich hadden overgegeven, waarbij het Arabische Legioen (de Jordaanse regulars dus) in een paar gevallen tussenbeide kwam en een aantal mensen redde. Nou ja, hoe belangrijk zijn dit soort details eigenlijk. Ik ben dit soort haarkloverijen, die zo'n 30 jaar geleden schering en inslag waren in debatten met bijvoorbeeld de mensen van het Palestina Komitee, een beetje ontwend. Maar ik zal me wapenen nu ik weet dat het dit keer de gestaalde pro-Israel kaders zijn die loeren op foutjes en hiaten bij de tegenstander, in plaats van zich te richten op de hoofdzaken.
Ik werd vorige week gewezen op de vernieuwde website van Kerk in aktie. Daar vond ik onderstaande. Zeer interessant.
http://www.kerkinactie.nl/Particulieren/Actueel/Verhalen-uit-het-veld/Jeppe-Schilder-en-Henk-Spoelman-EAPPI--bb7702
Deze mensen zien het onrecht met eigen ogen en berichten daarover. Deze mensen zijn niet anti-Israel of pro-Palestina maar zeggen wat ze zien. Als je daar commentaar op hebt Ratna, Likud of Keesje vertel me dan eens, worden joden uit hun huis gezet door de Palestijnen, worden olijfbomen van joden vernietigd door palestijnen, wordt de waterleiding vernietigd op land waar joden hun groenten verbouwen door palestijnen enz enz. En hoe zouden jullie dat vinden?
Corrie
@Corrie: Ik heb KerkInActie op jouw aanraden net gelezen. Jij typeert dat als volgt: "Deze mensen zijn niet anti-Israel of pro-Palestina maar zeggen wat ze zien."
Ik heb respect voor de mensen van KerkinActie. Ze praten geen mensen na, maar zelf op onderzoek uit en willen helpen.
Toch is het argument van "zeggen wat je ziet" niet altijd genoeg. Als je een grote muur om Jerusalem ziet dan zeggen de mensen van EAJG en KerinActie: "wat een afschuwelijke apartheidsmuur" Terwijl ik dan zeg: "Wat fijn dat de mensen in Jerusalem beschermd worden door een muur" .
Dus ook dat wat je ziet wordt dor de politieke interpretatie vertroebeld.
Het is moeilijk te bepalen wat 'waarheid' in het Midden-Oosten is. Daarom moet je beide kanten laten zien.
De manier waarop Abu op Ratna reageert laat zien dat hij haar kant van het verhaal eigenlijk niet wil zien. Hij reageert uit de hoogte. Toch ken ik niemand die zo goed geinformeerd is, over Israel, als Ratna Pelle.
"Pallywood: het verklaart niet hoe al die Palestijnse slachtoffers om het leven kwamen."
U trekt mijn woorden uit hun verband. Natuurlijk zijn er onschuldige Palestijnse slachtoffers door Israelische kogels.
Helaas, maar bijna allemaal gevallen bij Israelische anti-terreur acties, omdat de Palestijnse terroristen zich tussen burgers verschuilen.
Dan zegt u: "Ik geloof dus niet in Pallywood."
Ondanks alle bewijzen dat het bestaat.
Ondanks dat ook een onverdachte journalistieke bron als de ARD de al Dura enscenering ontmaskert.
(NB Er ging iets fout met de plaatsing van de vorige reactie, hierboven. Daarom viel de naam weg: hij is van Awi Cohen).
Awi,je bent een gelovige. Je gelooft in de goedheid van de Israeli's die alleen 'terroristen' achterna zitten maar daarbij, helaas, ook wel eens onschuldigen treffen omdat die terroristen zich tussen burgers verschuilen.
Het is verre van mij je van je geloof af te willen helpen, maar dit wil ik wel kwijt: ook ik heb met wel eens tussen de Palestijnse burgers schuilgehouden. En wat ik toen te zien kreeg was iets heel anders dan wat jij beschrijft.
En, nou ja, dat Pallywood. Ik geloof er niet in, omdat Palestijnen geen bedrog nodig hebben om te laten zien wat er gebeurt. Er gebeurt namelijk heel veel.
Ik geloof er niet in, omdat ik het geval Al-Durra vrij goed ken en weet dat de carrière van Charles Enderlin, de (Joodse) journalist die m.i te goeder trouw het verhaal aan de Franse tv leverde, door de hasbaristen kapot is gemaakt.
En ik geloof er niet in omdat - zelfs al zou een aantal gevallen zijn gefaked - het geen donder uitmaakt op het geheel, de unending story van Palestijnen die omkomen door geweld. En dat laatste is natuurlijk de belangrijkste: zelfs al zou Pallywood een realiteit zijn, dan hebben we het nog steeds over een verwaarloosbaar klein aantal gevallen, een druppel in emmers en emmers vol bloed.
Ik geloof ook dat de Palestijnen lijden.
Maar ik geloof ook dat het een zelf gekozen lijden is.
Bijvoorbeeld als Arafat ja had gezegd tegen Clinton's voorstel - tot Clintons verbijstering deed hij dat niet - dat was er tien jaar geleden als een Palestijnse staat geweest.
Ach, zelfgekozen lijden. Het is maar hoe je het bekijkt. Ze gingen in 1988 (en eigenlijk al eerder) akkoord met het opgeven van 78% van hun vaderland en hebben desondanks nog steeds geen staat in dat gebied.
En dan Clinton (en Barak) in Camp David 2000. Hun voorstellen gingen absoluut niet uit van die resterende 22%, en waren onwerkbaar en onwezenlijk wat Jeruzalem betreft. Arafat had gelijk dat hij dat afwees. Hij had daarbij de steun van een grote meerderheid van de Palestijnen.
Mensen zoals jij zouden zich meer moeten verdiepen in wat Palestijnen rechtvaardig en werkbaar achten - aangenomen dat jullie ooit nog een werkbare en een klein beetje rechtvaardige vrede zouden willen.
Israel beslaat slechts 18% van het mandaatgebied Paelstina.
En door een redenering als de uwe (elke compromis afwijzen) is het dus al sinds 1937 oorlog daar.
Ik ben inderdaad bekend met het lijflied van Likud: 'De Jordaan heeft twee oevers, de ene is van ons en de andere ook.'
Dit lied werd al voor 1937 gezongen. Het is niets minder dan een chotspe als iemand die behoort tot de groepering die dit lied tot voor zeer kort zong, mij verwijt dat ik onverzoenlijke standpunten huldig.
Het is een feit dat in Jordanie als Arabisch deel is afgesplitst van het mandaatgebied Palestina.
En Israel maakt al heel lang geen aanspraak meer op de Oostelijke Jordaanoever. Dus nogal kinderachtig van u om dat te noemen, want ik ga er van uit dat u dat weet.
Netanjahoe heeft zich bereid verklaard tot een compromis, waaronder een Palestijnse staat op de Westbank.
Kijk, ik wou maar zeggen dat Likud ertegen was dat Jordanië in 1922 van Palestina werd afgesplitst, en zich in 1937 en in 1947 ook keerde tegen de plannen voor een verdeling (van de rest) in een Israelische en een Palestijnse staat. Ook meen ik dat premiers als Begin, Shamir en ook Netanyahu, altijd zeer voor het stichten van nederzettingen waren en tegen het afstaan van de Westoever.
Dus: wie wees er nu ook al weer altijd alle compromissen af?
U weet ook wel dat het de Palestijnen waren.
Want de socialistische Joodse leiding/regering heeft vaak wel ingestemd met een deling, zoals in 1937, 1947 en 2000/2001.
Ja, maar dat was meer mijn kant om het zo te zeggen. Jij was van de Likud. Toch?
Laten we de discussie hier maar stoppen.Volgende onderwerp graag.
Een reactie posten