Ik ben niet gek op factsheets en/of beleidsstukken. Te veel woorden. Maar Een Ander Joods Geluid geeft hier wel vrij goed weer welk gevaar de NGO's in Israël (de linkse wel te verstaan) bedreigt. Het soort rechtse waakhonden of zogenaamde denktanks, zoals de NGO Monitor van Bar Ilan professor Gerald Steinberg, of het Jerusalem Center for Public Affairs van de rechtse oud-VN-ambassadeur Dore Gold, zullen er wel buiten blijven.
Factsheet: aanval op Israëlische mensenrechtenorganisaties en vredesbeweging
Introductie
In de nasleep van de Gaza-oorlog (december 2008 - januari 2009) en de publicatie van het Goldstone-rapport (september 2009) is er sprake van een toenemende druk vanuit de Israëlische regering en vanuit bepaalde groepen op Israëlische mensenrechtenorganisaties. De huidige wetgeving die besproken wordt in de Knesset zal zwaar wegen op de middelen en mogelijkheden van deze organisaties om hun werkzaamheden uit te voeren.
Chronologisch overzicht
December 2008 - januari 2009: bij demonstraties tegen de Gaza-oorlog binnen Israël, waarin verschillende Israëlische vredesgroepen participeren, wordt hard ingegrepen en worden enkele honderden activisten opgepakt.
April 2009: verschillende activisten van de feministische vredesorganisatie New Profile, waaronder twee Nederlandse Israëli’s - Annelien Kisch en Mirjam Hadar-Meerschwam -, worden thuis gearresteerd door de Israëlische politie omdat hun organisatie zich schuldig zou maken aan ‘opruiing’. Hun computers worden in beslag genomen. De activisten worden een dag later weer vrijgelaten. De arrestaties worden in verschillende Israëlische media alsook internationaal fel bekritiseerd.
Juli 2009: naar aanleiding van een rapport van de Israëlische veteranengroep Breaking the Silence, waarin militairen die mee hebben gevochten in de Gaza-oorlog in getuigenissen hun afkeuring uitspreken over de manier waarop het Israëlische leger de oorlog heeft gevochten, breekt een discussie los over de financiering van de organisatie vanuit het buitenland. Zowel de Nederlandse als de Britse regering ondersteunen (projecten van) Breaking the Silence, waaronder het rapport. Vertegenwoordigers van de Israëlische regering hebben daarop verklaard dat buitenlandse regeringen geen NGO’s met een ‘anti-regeringsagenda’ zouden moeten ondersteunen. Verschillende Israëlische mensenrechtenorganisaties hebben daarop gereageerd dat Israël serieus zou moeten ingaan op de beschuldigingen die zijn gemaakt in het rapport in plaats van het aanvallen van Breaking the Silence zelf.
Augustus 2009: Moshe Ya’alon, vicepremier (Likoed), noemt de Israëlische vredesorganisatie Peace Now een ‘strategische bedreiging voor Israël’ en een ‘virus’.
Eind januari 2010 / begin februari 2010: de nationalistische organisatie Im Tirtzu publiceert een advertentie in verschillende dagbladen en langs verschillende Israëlische snelwegen waarin hard van leer wordt getrokken tegen het New Israel Fund. Dit fonds ondersteunt vele mensenrechtenorganisaties alsook vele sociaal-culturele projecten in Israël. Im Tirtzu beschuldigt het NIF ervan organisaties te hebben bekostigd die mee hebben geschreven aan het Goldstone-rapport. De directrice van het NIF, Naomi Chazan, tevens ex-Knessetlid en ex-Knessetvoorzitter, wordt in de advertentie afgebeeld met hoorns, wat in Israël associaties oproept met anti-Semitische propaganda in het Nazi-blad Der Stürmer in de jaren ‘30. In het landelijke dagblad Ma’ariv worden de organisaties vergeleken met een ‘vijfde colonne’. Moshe Ya’alon, vicepremier, verklaart tevens, verwijzend naar deze zelfde organisaties, dat ‘het gevaar van binnen komt’.
Februari 2010: in de Knesset wordt een voorstel besproken dat de vrijheden van mensenrechtenorganisaties in Israël ernstig zou beperken door de volgende voorgestelde regelgeving: elke organisatie ‘die de publieke opinie in Israël wil beïnvloeden’ moet aangemerkt worden als een ‘politieke organisatie’. Dit zou ertoe leiden dat mensenrechtenorganisaties zich moeten inschrijven in het Politieke Partij Register en hun belastingvrije status verliezen. Daarnaast dienen woordvoerders van deze organisaties bij openbare bijeenkomsten te verklaren dat zij geld ontvangen van ‘buitenlandse politieke entiteit’. Bij het niet navolgen van deze regelgeving riskeren (vertegenwoordigers van deze) organisaties een boete dan wel een gevangenisstraf.
April 2010: de voorstellen gedaan in februari 2010 worden eind april in de finale versie voor stemming voorgelegd in de Knesset. De huidige samenstelling van de Knesset maakt het waarschijnlijk dat de voorstellen worden aangenomen.
Implicaties
Allereerst is het belangrijk te benadrukken dat Israëlische NGO’s al verplicht zijn om melding te maken van wie hun activiteiten dan wel rapportages financieel ondersteunen, zowel op hun website als in de rapportage die zij elk jaar voorleggen aan de Israëlische regering. Daarbij wordt al specifiek onderscheid gemaakt tussen binnenlandse en buitenlandse ondersteuners, waarbij tevens wordt verwezen naar welke buitenlandse regeringen de organisatie mogelijkerwijs financieel ondersteunen.
Veel buitenlandse regeringen ondersteunen NGO’s onder de voorwaarde dat zij een belastingvrije status bezitten. In het voorstel dat besproken wordt in de Knesset, waarbij deze belastingvrije status aan de meeste mensenrechtenorganisaties ontnomen zal worden doordat zij aangemerkt zullen worden als ‘politieke organisatie’, zullen buitenlandse regeringen enkele tientallen procenten van hun giften direct als belasting afdragen aan de Israëlische staat. De verwachting is dat dit ertoe zal leiden dat verschillende regeringen hun financiële steun zullen intrekken, wat voor veel mensenrechten-organisaties een financiële aderlating zal zijn die zij niet te boven zullen komen. De reële kans bestaat dat deze regelgeving het einde zal betekenen voor verschillende organisaties, terwijl andere organisaties hun budget drastisch ingeperkt zullen zien.
Breder bezien vallen de voorstellen in de Knesset onder een bredere campagne, gevoerd vanuit zowel regeringszijde als vanuit elementen in de Israëlische samenleving als Im Tirtzu en de NGO Monitor, waarbij Israëlische mensenrechtenorganisaties worden geconfronteerd met verregaande delegitimering. Door mensenrechtenorganisaties weg te zetten als politiek gekleurd, vertegenwoordigers van ‘buitenlandse actoren’ en een ‘vijfde colonne’ wordt een belangrijk fundament in de Israëlische democratie ondermijnd, namelijk die van een krachtig maatschappelijk middenveld dat onafhankelijk en vrij haar werk kan doen. Het is daarom bovenal in het belang van de Israëlische democratie zelf dat er stelling wordt genomen tegen de huidige aanvallen waarvan een breed spectrum van mensenrechtenorganisaties en vredesgroepen te lijden hebben
4 opmerkingen:
Wat ik hier lees is bijna schrikwekkend eenzijdig, ik kan het geen tunnelvisie noemen, het is of men enkel zorgvuldig in een richting blikt, de andere richting afschermend. Rechts is altijd fout en links is altijd nobel.
Nu is er in principe met links niets mis maar organisaties als het "NIF", "Breaking the silence", "Vrede Nu" en alle andere hier genoemde zijn niet "links" te noemen. Het zijn eenvoudig Israel-vijandige groeperingen die lang geleden al overliepen naar de vijand. Geen gewone vijand. Een absolute, d.w.z. een vijand die Israel totaal vernietigen wil. En de studentenvereniging "Im Tirtsu" en vele anderen, in feite meer dan 90% van Israel verdedigen zich tegen deze vijfde colonne. Dat lijkt mij een natuurlijke reactie.
Het lijkt me overbodig te stellen dat in de opinie van "Im Tirtsu" en de andere vaderlandslievenden een beweginkje als "e.a.j.g." vergelijkbaar is met de NSB in de dagen van de Duitse aanval op het Joodse volk.
Waarom al deze groepen zich "links" noemen? Geen idee. In elk geval een zeer misplaatste term. Verraad is enkel verraad.En wie heeft geen hekel aan hen die eigen volk verraden?
Jammer Wiesje, dat oog hebben voor mensenrechten eenzijdig en volgens sommigen blijkbaar zelfs anti-joods is. Er was een tijd dat de mensenrechten ook weinig aandacht kregen toen wij Joden werden vervolgd. Was het toen maar anders geweest.
Zo mevrouw de Lange, en u bepaalt even met uw glazen bol wie in Israël tot de 'verraders' horen en wie tot de 'vaderlandslievenden'? En in Nederland? Het komt niet in uw rechts-religieus-chauvinistische hoofd op dat er meer manieren zijn om vaderlandslievend te zijn dan alleen volgens de methode de Lange, die vooral bestaat uit a-historisch geneuzel en gebeuzel over God, Tora,jodendom en 'historische rechten'?
NIF, Vrede Nu en Breaking the Silence hebben elk een andere visie dan Wiesje de Lange, op wat op termijn het belang van Israël dient, namelijk subiet de kolonisatie van de westelijke Jordaanoever stoppen en terugdraaien, de onderdrukking van de Palestijnen beeïndigen, het internationale recht en het oorlogsrecht respecteren en de bescheiden, legitieme nationale aspiraties van de Palestijnen honoreren, en wel nu.
Als het door u geïntroduceerde woord 'verraad' in de discussie al enige functie heeft te vervullen, dan ten aanzien van uzelf en de 'Draufgängers' van Im Tirtsu, die de joodse humanitaire traditie aan hun laars lappen. Hebt u het verdrongen, 'de gouden regel' van Hillel? Die luidt: de Tora leert ons dat wij anderen niet zullen aandoen wat wij niet willen dat ons aangedaan wordt. Lees uw Tora over, in plaats van overal uw praatjes achter te laten.
En wat uw vergelijking van EAJG, het trotse Andere Joodse Geluid betreft, met de NSB, wie beschuldigt moet bewijzen, dat uitgangspunt is universeel en geldt ook voor Wiesje de Lange.
Mag ik u derhalve van harte bedanken? Sommige mensen verkondigen zulke evidente onzin, dat je ze vooral niet moet willen tegenspreken. Laat ze gaan, ze hangen zichzelf op, bij gebrek aan enig bewijs voor hun beschuldigin-gen maken zij zichzelf ongeloof-waardig. Gaat u door alstublieft, U bent er een exemplarisch voorbeeld van.
Gaat u ook vooral door met Israël naar de ondergang te helpen, door alle kritiek af te doen als 'verraad'.
De echte Israëlhaters hebben in u een onvermoede, maar gedreven medestander.
Waarom Jaap Hamburger gelijk heeft.
"Op de Israëlische ambassade moeten ze met samengeknepen tenen hebben zitten kijken naar mevrouw De Lange. Dit was de onwrikbare Netanjahoelijn die geen enkel uitzicht biedt op enige vreedzame oplossing. Met fragmenten van zoveel haat, zo gedecideerd en zo vol overtuiging gebracht, dat ik maar niet zal zeggen wat ik dacht wat de grond onder het Israëlische standpunt ten opzichte van de Palestijnen nog het meeste leek."
http://www.trouw.nl/krantenarchief/1996/10/08/2606060/Verbale_oorlog.html
Een reactie posten