De Israëlische nederzettingen beslaan op dit moment 42% van het totale grondgebied van de westelijke Jordaanoever. Dat staat in een uitgebreid rapport dat de mensenrechtenorganisatie B'tselem vandaag over de nederzettingen openbaar heeft gemaakt. Het grootste gedeelte van dat land is overigens nog niet bebouwd, maar alleen geclaimd voor gebruik en voor toekomstige uitbreidingen. Het bebouwde gedeelte beslaat slechts 1% van het totale gebied van de Westoever. In het rapport 'By Hook and by Crook' staat verder dat 21% van de bebouwde gedeelten van de nederzettingen zijn verrezen op land dat ook volgens Israëlische maatstaven privé bezit van Palestijnen is.
By Hook and by Crook (vrij te vertalen met: 'met welke middelen dan ook waaronder bedrog') geeft veel cijfers. Het rapport vermeldt dat er nu meer dan een half miljoen mensen aan de 'andere kant van de Groene Lijn' (de grens van 4 juni 1967) wonen. Hun aantal is ruwweg verdriedubbeld sinds 1993, het begin van het 'vredesproces' op basis van de Akkoorden van Oslo. Van die 500.000 wonen er 300.000 in 121 nederzettingen en nog een honderdtal zogenoemde 'illegale' nederzettingen of outposts. Nog eens 200.000 mensen wonen in 12 wijken van Jeruzalem, die zijn gebouwd in gebied dat de gemeente Jeruzalem n '67 heeft geannexeerd en die ook als nederzettingen moeten worden gekenmerkt.
In de persverklaring bij de publicatie van het rapport zegt B'tselem dat de aanpak van de nederzettingen vanaf het begin is gekenmerkt door het 'cynisch en zelfs misdadig manipuleren van de internationale wettelijke regels, plaatselijke wetgeving, Israëlische militaire orders en de Israëlische wet, opdat bij voortduring land van de Palestijnen op de Westoever ingepikt kon worden'. Het voornaamste middel dat Israël daarbij heeft gebruikt was het tot 'staatsland' bestempelen van grond. Op die manier kon beslag worden gelegd op 900.000 dunam, oftewel 16% van de Westoever. De interpretatie die het bureau van de landsadvocaat gaf van het begrip 'staatsland' was in strijd met expliciete regels en uitspraken van het hooggerechtshof in de Maandaatsperiode. Zonder deze verdraaide uitleg, zegt B'tselem, zou Israël niet in staat zijn geweest zulke grote hoeveelheden land aan de nederzettingen toe te wijzen.
Andere bijzonderheden uit het rapport zijn: de lijst van incentives om kolonisten aan te moedigen zich te vestigen, waaronder goedkope huizen, gunstige voorwaarden waarop hypotheken verkregen konden worden, gesubsidieerd onderwijs en vrij vervoer van en naar scholen, toeslagen op salarissen voor onderwijzend personeel en werknemers in landbouw en industrie, giften en subsidies, terugbetaling van belastingen geheven door de Europese Unie op producten uit de nederzettingen, en door het heffen van belastingen die in het algemeen belangrijk lager liggen dan aan de 'andere kant' van de Groene lijn.
Het rapport geeft verder een uitgebreide uitleg waarom de nederzettingen volgens ongeveer alle autoriteiten op het gebied van internationaal recht illegaal zijn. Ook wordt uitgebreid ingegaan op de manieren waarop de nederzettingen ingaan tegen de rechten van de Palestijnen, door ongelijke rechten op bezit, het bestaan van verschillende rechtssystemen voor Joden en anderen, het onderscheid in de kwaliteit van leven (met betrekking tot water, ruimte, kansen op ontwikkeling en dergelijke), de beperkingen op het recht om vrij te bewegen, en de manier waarop het Palestijnse recht op zelfbeschikking geweld wordt aangedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten