Ameer Makhoul geeft zich gewonnen tegenover Israel's kromme rechtspraak

Een nieuwe - maar al enige tijd verwachte - ontwikkeling in de spionage-zaak tegen de Arabische actievoerder Ameer Makhoul: Makhoul is woensdag een zogenaamde 'plea bargain' overeengekomen met het Israelische openbare ministerie, een overeenkomst waarbij hij delen van de aanklacht bekent in ruil voor een vermindering van de straf. 
In het kader van de afspraken zijn Makhoul en zijn advocaten akkoord gegaan met bekentenissen dat hij samen heeft gezworen teneinde een vijand te helpen, contact heeft gehad met een buitenlandse agent, en spionage heeft bedreven voor Hezbollah.
Makhoul was directeur van Ittijah, de Unie van Arabische Gemeenschaps Organisaties, en ook voorzitter van een commissie van het  Hogere Arabische Waarnemings Comité, die zich bezigheid met de verdediging van de vrijheden van Arabische burgers. Hij werd al langere tijd gevolgd door de binnenlandse veiligheidsdienst Shin Bet en had al eens de waarschuwing gekregen dat de dienst het in haar macht had hem langdurig in de gevangenis te laten verdwijnen.
Makhoul werd op 6 mei van zijn bed gelicht.Tegelijk met hem werd ook de ex-politicus Omar Sayyid, een arts en expert in traditionele geneeswijzen,  gearresteerd. Beiden werden eind mei in staat van beschuldiging gesteld wegens spionage. Allebei werden ze ervan beticht dat zij contact hadden gehad met Hassan Geagea, een sunnitische Libanees, die in Amman (Jordanië) woont en die hoewel hij sunnitisch is en zich volgens de kringen om hem heen niet met politiek bemoeit, volgens de Shin Bet een agent van de shi'itische Hezbollah zou zijn. Sayyid werd in september vrijgelaten, zonder dat er verdere actie tegen hem werd ondernomen. Makhoul bleef vastzitten en werd ervan beticht dat hij inlichtingen heeft verstrekt over Shin Bet bases in Noord-Israël, over de beveiliging van Shin Bet-baas Yuval Diskin, over een Mossad basis in het midden van het land, een fabriek van defensie-leverancier Rafael en een plaats in Haifa die in de Libanon oorlog van 2006 werd getroffen door raketten van Hezbollah. Ook zou hij verkenningen hebben uitgevoerd op een legerbasis. Verder zou hij een lijst met de namen hebben doorgegeven van zes Israëli's die mogelijk als agenten zouden kunnen worden aangeworven, en analyses hebben geleverd van de politieke trends in Israel.
Op de zaken die Makhoul heeft bekend zou een straf van tien jaar staan. Makhouls advocaten hopen dat zij het terug kunnen brengen tot zeven jaar. Orna Kohn, een van de advocaten zei dat de zogenaamde informatie die Makhoul zou hebben overgebracht allemaal zaken betreffen die algemeen bekend zijn en dat in een normaal ander land geen sprake geweest zou kunnen zijn van een vervolging. Eerder had ook de krant Haaretz al een voormalige Shin Bet agent geciteerd die zei dat de zaken waarvan hij werd beschuldigd, wetenschap betrof die zo uit de krant kon worden gehaald of met behulp van Google Earth kon worden opgespoord.
Makhoul heeft steeds ontkend dat hij iets heeft misdaan. Waarom hij dan nu toch heeft bekend? Het meest voor de hand liggende antwoord op die vraag is dat hij tot de conclusie is gekomen dat hij tegen de gangbare praktijken van de Israelische rechtsspraak op het vlak van de 'veiligheid' toch niet op kon. Vergelijkbare zaken, als destijds de beschuldigingen tegen het Arabische parlementslid Azmi Bishara die bijtijds het land uitvluchtte, of recenter tegen de Druzische familie Sha'ar op de Golan, gaven evenmin de verdediging een kans. Zoals ook in de zaak die Richard Silverstein (blog Tikun Olam) noemt tegen Mohamed Kana'neh, die secretaris generaal was van de beweging Ibnaa al Balad (Zonen van het Land) en bestuurslid van Makhoul's Ittijah. In al deze gevallen (en er zijn er zeer zeker meer geweest) ging het om Israelische Palestijnen die zich kritisch opstellen tegen de positie van de Palestijnen in de Israelische maatschappij en werden vervolgd en/of veroordeeld omdat zij in de buurlanden ontmoetingen hadden gehad met Arabieren daar. (In het geval van Kana'neh's waren gesprekken in 2004 in Jordanië met George Habash, de stichter van het volksfront voor de Bevrijding van Palestina, met Ibrahim Oudeh van Fatah en met  Ahmed Sa'adat (de opvolger van Habash) in de gevangenis in Jericho, goed voor een gevangenisstraf van 30 maanden die in hoger beroep werd verhoogd tot 4,5 jaar).
Al deze zaken hebben gemeen dat ontkenningen, c.q. het aanvoeren van het feit dat het ging om volledig in het openbaar gehouden ontmoetingen met een onschuldig karakter, geen enkel effect hebben op Israelische rechters als de Shin Bet maar aanvoert dat het wel degelijk om spionage of subversieve zaken ging. Makhoul heeft dus, geconfronteerd met een aanklachten van spionage waartegen weinig te beginnen was, een aantal punten bekend om een aantal andere van de lijst te krijgen. Op die manier koos hij - als echtgenoot en vader van jonge kinderen - eieren voor zijn geld en schiep hij de zekerheid dat hij niet in lengte van jaren de bak in zou gaan, maar in plaats daarvan een periode die nog is te overzien.
Waarmee deze zaak zich - helaas - schaart in een reeks waarmee Israel toont dat recht en rechtsspraak in dat land vaak twee heel verschillende dingen zijn.