Het Israelische kabinet heeft zondag een plan aanvaard om een groot aantal zogenaamde 'niet erkende'' dorpen van Bedoeïenen in de Negev ter laten verwijderen en de inwoners samen te brengen in door Israel opgezette steden voor Bedoeïenen zoals Rahat. Khura en Ksayfe. De decennia oude controverse tussen Israel en de Bedoeïnen die onder Israelisch bestuur vallen krijgt daardoor een nieuwe dimensie.
Er wonen naar schatting zo´n 200.000 Bedoeïenen in Israel en de bezette gebieden. De ruim 40.000 van hen die in de bezette gebieden wonen hebben systematisch te maken met pogingen hen uit hun woongebieden te verdrijven. De meesten van hen wonen in de districten Zuid-Hebron, rond Jeruzalem en in het uiterste noorden. Dat zijn, met uitzondering van de gebieden rond Jeruzalem, gebieden die behoren tot de zogenaamde ´Area C´ volgens de indeling van de Oslo-akkoorden, het gedeelte namelijk van de Westoever waar Israel heer en meester is omdat het daar het bestuur niet deelt met de Palestijnse Autoriteit. De Bedoeïenen in deze gebieden hebben over het algemeen geen toegang tot water, elektriciteit en andere voorzieningen, hebben veel last van geweld van de kant van kolonisten, krijgen geen vergunningen om te bouwen en hebben vooral de laatste twee jaar in toenemende mate te maken met gedwongen sloop van huizen,. stallen, waterputten en voorzieningen voor hun vee.
De 160.000 Bedoeïenen in de Negev hebben, hoewel zij burgers van de staat Israel zijn, een vergelijkbaar probleem. Ongeveer de helft van hen woont in dorpen en gemeenschappen die door de Israelische regering nooit zijn erkend, ook al woonden zij daar al voor 1948 toen de Israelische staat werd uitgeroepen. Ook hun eigendomsrechten op hun grond worden door de staat, op grond van Israels nogal ´onorthodoxe´ interpretatie van de oude Ottomaanse wetten, gewoonlijk aangevochten. Dat leidt soms tot tot de verbeelding sprekende conflicten, zoal de vete rond het dorpje Al-Araqib, dat nu zo´n dertig maal met de grond gelijk is gemaakt, omdat het moet wijken voor een bos, terwijl Israel de bewoners naar een van de stedelijke agglomeraties wil overbrengen.
Het plan dat het Israelische kabinet nu heeft aangenomen, het Prawer plan, genoemd naar Ehud Prawer, het hoofd van de afdeling politieke planning van het bureau van de Israelische premier Netanyahu, dreigt het conflict dat nog steeds in Araqib speelt, uit te breiden tot alle niet erkende gemeenschappen. Het plan voorziet er namelijk in al deze dorpen af te breken en de bewoners over te brengen naar de drie hierboven al genoemde steden, Rahab, Khura en Ksayfe. Het komt in de plaats van een eerder plan van enkele jaren geleden van de voormalige rechter Eliëzer Goldberg, dat juist aanbeval de niet erkende dorpen te erkennen en te voorzien van de gebruikelijke voorzieningen als water, elektriciteit en openbaar vervoer. Goldberg wees er onder meer op dat het bij de niet erkende dorpen gaat om agrarische gemeenschappen die in de steden niet tot hun recht kunnen komen.
Vanzelfsprekend stuit het Prawer-plan op fel verzet van de niet erkende gemeenschappen. Zo´n 35 dorpen zijn verenigd in een organisatie, maar die is niet geraadpleegd over de plannen. De dorpelingen demonstreerden zondag voor het bureau van de premier en spraken van een ´oorlogsverklaring´ aan de Bedoeïenen. Ook de vereniging voor minderheidsrechten Adalah en de Vereniging voor Burgerrechten in Israel, ACRI, hebben zich fel tegen dit plan gekeerd dat de decennia durende discriminatie van de Bedoeïenen niet alleen voortzet, maar nog verergert.
4 opmerkingen:
Dank voor informatie! Dit blog is echt een plek waar informatie in ht Nederlands te lezen is, die je niet altijd makkelijk elders vindt!
Ik heb een vraag: bestaat er nog enige kans dat dit plan door parlement verworpen wordt?
Antwoord: Nee, ik denk het niet.
(Overigens, anoniem, ik wil anonieme bijdragen gaan tegenhouden., Onderteken ajb de volgende keer met een naam).
Kolonialisme is altijd hetzelfde lijkt het wel. De Japanners deden hetzelfde met de Ainu in Sachalin toen zij daar de baas waren: De traditionele dorpen vernietigen en de mensen dwingen zich te vestigen in makkelijk te controleren 'centrale' dorpen. Het zelfde met de Indianen in Guatemala, enzovoorts.
Aan Elisabeth:
Ik weet helemaal niks over de Ainu in Sachalin onder Japanners maar ik was daar (in Sachalin) meerdere keer geweest en geloof me, de mensen daar niks liever willen dan opnieuw bij Japan horen. Bedoeïenen weten zeer goed dat in Israël hebben zij ten minste recht om te klachten. In de willekeurige Arabische land krijgen zij helemaal geen rechten.
Een reactie posten