Sabra en Shatila, 29 jaar geleden

Vandaag en gisteren is het 29 jaar geleden dat de moorden in Sabra en Shatila plaatsvonden. Dat gebeurde tijdens de Israelische invasie van Israel in 1982 in Libanon. Israelische troepen waren, na de moord op Israels  favoriete kandidaat voor het Libanese presidentschap, Bachir Gemayel, onder leiding van Ariël Sharon West-Beirout binnengetrokken. Donderdagavond 16 september 1982 betrokken zij posities rond de twee Palestijnse kampen Sabra en Shatila. Zij lieten de christelijke Libanese Falangistische militie naar binnen onder leiding van Elie Hobeika om een 'schoonmaakoperatie' uit te voeren. Wie het kamp wilde ontvluchten werd door de Isareli's teruggestuurd, Hobeika's troepen werden door de Israelis's met fakkels bijgelicht.

Twee volle dagen en nachten duurde de operatie, pas in de vroege ochtend van zaterdag 18 september maakten de Israeli's er een einde aan. Toen hadden de troepen van Hobeika in de kampen, waar na de  evacuatie van de PLO, alleen vrouwen kinderen en oudere mensen waren achtergebleven, naar schatting zo'n 3500 mensen vermoord. Dat is wat de Israelische journalist Amnon Kapéliouk berekende, in zijn boekje Enquête sur un massacre.
Een Israelische onderzoekscommissie onder leiding van rechter Yitzhak Kahane van het hooggerechtshof kwam tot een lager getal, maar telde de vele  slachtoffers die verdwenen waren (elders begraven) niet mee. De commissie concludeerde dat Israel niet rechtstreeks betrokken was geweest bij de moorden - dat hadden de troepen van Hobeika gedaan. Wel achtte zij sommigen, onder wie Sharon,  medeverantwoordelijk. In feite werd de  onderzoekscommissie daarmee een witwascommissie. Zoals de schrijver A.B. Yehoshua het formuleerde: 'De deur van de leeuwenkooi was open gezet en de leeuw kreeg de schuld'.
Ik zelf was tijdens de moordpartij voor Het Parool in Israel. Op maandag 21 september, de dag na Joods Nieuwjaar, was ik in Sabra en Shatila. Vanaf een uitkijkpost die de Israeli's hadden gebruikt, zag ik tientallen dode mensen, evenals een paar dode paarden, honden en kippen. Het was duidelijk dat de Israeli's alles moeten hebben gezien.De beelden zoals op deze foto's, zie ik soms nog terug in mijn dromen.