Acht maanden voor politieman die geboeide Palestijnse arrestant vermoordde

 Een Israelische rechtbank heeft een een politieman die in september 2010 een 23-jarige Palestijnse arrestant doodschoot terwijl deze met handboeien aan op de grond  lag, veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf. De agent had aangevoerd dat zijn pistool per ongeluk was afgegaan. Het vonnis werd geveld op grond van een zogenaamde plea bargain, een regeling waarbij de agent schuld bekende in ruil voor strafvermindering. De agent werd door de officier van justitie aangeklaagd wegens 'onzorgvuldigheid'. 

Hazem Abu Al-Dab'aat

 De  betreffende Palestijn, Hazem Abu Al-Dab'aat uit Ath-Thuri in Jeruzalem, was op 14 september 2010, een islamitische feestdag, met twee vrienden naar het strand in Tel Aviv gereden. Onderweg werden zij door een aantal agenten aangehouden. Een van de politiemannen schold hen uit, volgens een lezing van het  Jerusalem Center for Social and Economic Right (JCSER). Hazem maakte bezwaar, waarop de politieman hem dwong uit te stappen, hem zei op de grond te gaan liggen met zijn gezicht naar beneden, hem handboeien aandeed en hem doodschoot. Daarna deed de politieman de handboeien weer af. 
De politie zei naderhand dat de drie mannen werden aangehouden wegens de verdenking dat zij een auto hadden gestolen.
 De familie van Abu Al-Dab'aat wijst de Israelische lezing van wat er die dag gebeurd is van de hand. Zij houdt vol dat Hazem voor de ogen van zijn vrienden met opzet is doodgeschoten.

Ziad Julani met vrouw en jongste dochter

De zaak van Hazem Abu al-Dab'aat vertoont gelijkenis met minimaal twee andere zaken waarbij Palestijnen werden doodgeschoten, waarin de Israelische justitie evenmin erg haar best heeft gedaan om recht te spreken. De eerste is die van de 39-jarige Ziad al-Julani die op 11 juni 2010 werd gedood. Julani was met zijn pick-up in een opstootje terecht gekomen. Getuigenissen wijzen erop dat zijn vooruit werd getroffen door een steen, waarop zijn  auto een zwenking maakte en leden van de grenspolitie aanreed. Die openden daarop onmiddellijk het vuur op hem en zetten de achtervolging in. Julani probeerde te vluchten, zakte op straat in elkaar en werd toen hij op de grond lag met twee schoten in zijn gezicht afgemaakt.
Amira Hass van Haaretz haalde destijds dit verhaal boven water door met getuigen te spreken, iets wat de politie kennelijk altijd heeft nagelaten, want justitie heeft de zaak inmiddels geseponeerd wegen gebrek aan bewijs. Hass heeft, zo lees ik bij blogger Richard Silverstein, nu gemeld dat Ziad's Amerikaanse vrouw Moira en de rest van zijn familie, wegens het niet vervolgen van Ziads moordenaar, de Staat Israel hebben gedagvaard. Ook is intussen de naam van deze politieman bekend. Hij heet Maxim Vinogradow, en heeft  zich, schrijft Silverstein, via zijn Facebook pagina doen kennen als een onvervalste racist. 

Een tweede geval dat gelijkenis vertoont met de zaak van Abu Al-Dab'aat is die van Samir Mahmoud Sarhan, die op 22 september 2010 's nachts werd doodgeschoten door een gewapende Israelische wachter die de kolonisten beschermde in de wijk Silwan in Jeruzalem. 

Samir Sarhan. Rechts zijn vrouw en één van zijn vijf kinderen

De wachter vertelde de politie dat hij met zijn auto moest stoppen omdat de weg versperd was en dat hij had geschoten toen hij met stenen werd bekogeld en meende dat zijn leven in gevaar was. De wachter werd na één dag weer vrijgelaten door de politie en nooit vervolgd, hoewel een video van een bewakingscamera die op Kanaal 10 van de Israelische tv werd vertoond, liet zien dat hij had gelogen en dat er helemaal geen sprake was geweest van een versperring. Intussen werd wel de wijk, die tegen dit onrecht in opstand was gekomen, dagenlang geterroriseerd door de politie, en werden Sarhan's familieleden afgerost en vergast op traangas dat in hun huizen naar binnen werd geschoten. Recht op zijn Israelisch.