Hongerstaking Palestijnse gevangenen voorbij (II): de details

Gevangenis van Ramle

 Het 'gevangenisakkoord'  tussen de hongerstakende gevangenen en de Israelische gevangenisdienst is nu bijna 24 uur oud en intussen weten we nu meer details.Uit wat de mensenrechtenorganisatie Addameer die zich het lot van de gevangenen aantrekt, bekend heeft gemaakt (en via bronnen binnen Addameer), is me intussen duidelijk geworden dat het akkoord inderdaad wel een soort overwinning voor de gevangenen inhoudt. Maar wel is het nu zaak om Israel aan de afspraken te houden. In het verleden is daar vaak niet veel van terecht gekomen.

   

Overeengekomen is:  

 - dat niet alleen de vijf langst stakende hongerstakers zoals Thaer Halahleh en Bilal Dhiab (en nog drie anderen die ruim 60 dagen bezig zijn) vrij komen zodra de termijn van hun huidige administratieve detentie is afgelopen, maar ook alle andere gevangenen in administratieve detentie (308 in totaal). Van al deze 308 mag de detentie niet worden verlengd en moet -  als toch sprake is van een nieuwe detentie - dit gebaseerd worden op nieuw bewijsmateriaal en niet op gegevens uit de dossier zoals ze nu zijn. Bovendien moet vanaf nu een burgerlijke rechtbank over administratieve detenties beslissen en niet - zoals tot nu toe - een militaire rechtbank. 

Gevangenis van Ashkelon

- alle gevangenen die in eenzame opsluiting zitten zullen daar binnen 72 uur uitkomen.Dat geldt ook voor Ahmad Sa'adat (de leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina) die al drie jaar in isolatie wordt gehouden en een klein aantal anderen die al jaren apart worden gehouden.

- familiebezoeken gaan binnen een maand plaatsvinden. Israel zetten na de gevangenneming van korporaal Gilad Shalit in Gaza  in 2007 alle bezoeken van familieleden aan gevangenen uit Gaza stop. Dat gaat nu veranderen -  binnen een maand, omdat de familieleden eerst allemaal pasjes moeten aanvragen om Israel binnen te kunnen komen. De maatregel betreft overigens alleen eerste lijns familie: vaders, moeders, huwelijkspartners, kinderen, broers, zusters. Intussen krijgen de gevangen ook weer toegang tot studie via universiteiten of hogescholen. Dat recht was hen was in 2011 ontnomen.

- Er is een commissie is gevormd, bestaande uit gevangenen, de geheime dienst Shin Bet en de gevangenisautoriteiten. Deze commissie gaat over de leefomstandigheden in de gevangenissen. Zij moet er voor zorgen dat alle klachten rechtstreeks besproken worden tussen gevangenen en de gevangenisautoriteiten.

Gevangenis Ketziot

Tegenover deze Israelische concessies stond de eis dat alle gevangenen een papier moesten tekenen dat ze niet meer in hongerstaking zullen gaan. Zodra één van hen dat toch doet, worden alle besluiten weer ongeldig. Ook moesten ze een verklaring tekenen dat ze zich binnen de gevangenis niet bezig zullen gaan houden houden met 'terroristische activiteiten'.  

De situatie van de langst stakende hongerstakers, Thaer Halahleh en Bilal Dhiab is uitermate slecht na 77 dagen zonder voedsel. Dat geldt ook voor nog drie andere stakers die al veel langer bezig zijn,  Hassan Safadi (71 dagen), Omar Abu Shalal (69 dagen) en Jaafar Azzedine (54 dagen). Van allemaal, maar zeker van Thaer en Bilal, is het een wonder dat ze nog leven. Getracht wordt vanaf nu om hen stap voor stap weer naar een normale situatie terug te leiden. Het is nog niet duidelijk of dat zal lukken, dan wel of ze er op lange termijn iets aan overhouden.

Maar intussen kregen de gevangenen eergisteren al hun televisies en hun boeken terug, die hen na het begin  van de staking waren afgenomen. Addameer is blij met het akkoord, maar houdt ook een slag om de arm omdat nog maar moet blijken dat het ook allemaal gaat gebeuren. Binnen de organisatie denkt men dat het tijdstip een belangrijke rol heeft gespeeld: Israel wilde niet nog meer redenen voor onrust op 15 mei, de 'Dag van de Nakba',  die traditioneel toch al altijd aanleiding geeft voor demonstraties.

Gevangenis Ofer bij de nederzetting Beit El