Opnieuw is er een zaak waarbij de oneerlijkheid van Israelische maatregelen in de bezette gebieden belicht wordt. Het dorp Deir al-Istiya in de regio Nablus heeft een order van het militaire bestuur (de Civil Administration) gekregen om een aanplant van niet minder dan 1400 tussen de twee en vijf jaar oude olijfbomen te verwijderen. De bomen zijn geplant in een natuurpark, Nahal Kana, geheten. Vandaar dus. Je kan niet zomaar bomen planten in een park. Klinkt logisch. Al kan je je zeker afvragen of Israel wel het recht heeft natuurparken aan te leggen in gebied dat niet van Israel is en dat het heeft bezet. Maar het wordt tamelijk bizar als we lezen dat de grond in dat park waar die aanplant is geplant, privé grond is van inwoners van Dar al-Istiya. Dit is wat de burgemeester van het dorp, Nazmi Salman, aan Haaretz als commentaar geeft op de beslissing van de Israelische militairen:
'De 'Civil Administration' zegt dat we de status quo in stand moeten houden, maar dat accepteren we niet,' aldus Salman. ''Wij denken dat de eigenaren van privé-land het recht hebben die grond te bewerken en ermee in hun onderhoud te voorzien. Zoals wij het zien gaat het hier om een Israelische poging om Israels controle over het gebied te versterken. Er wordt hier met twee maten gemeten, want aan de ene kant zijn er nederzettingen gevestigd in het gebied, die zich uitbreiden. Zelfs werd er een weg dwars door het gebied aangelegd naar één van die nederzettingen. En intussen mogen wij aan de andere kant niet ons land bewerken.'
Het is niet de eerste keer dat de zaak van de olijfbomen van Deir Istiya aan de orde komt. In 2008 documenteerde The International Solidarity Movement een poging van Deir Istiya om 50 olijfbomen te planten op een stuk land van het dorp die ten prooi dreigde te vallen aan uitbreidingsplannen van de nederzetting Nevana. Die actie van het dorp werd door het leger verhinderd.
Deir Istiya is een dorp dat grotendeels leeft van de opbrengst van de olijventeelt. Het doet dat al meer dan 1000 jaar en heeft er lang een redelijke welstand aan te danken, zoals onder meer te zien is aan het sjieke, antieke hart van het dorp. Maar de laatste jaren is het een dele van zijn land kwijtgeraakt en in het verleden zijn ook op last van de bezetters honderden, honderden jaren oude bomen gerooid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten