Israelische oud-premier en ex-terrorist Yitzhak Shamir overleden

Yitzhak Shamir, voormalig premier van Israel is zaterdag op 96-jarige leeftijd overleden. Hij leed al jaren aan de ziekte van Alzheimer en verbleef sinds 2004 in een verpleeghuis.
Shamir (Likud) volgde in1983 Menachem Begin op en bleef aan tot 1992, toen hij bij verkiezingen werd  verslagen door de Arbeidspartij onder leiding van Yitzhak Rabin. Tussentijds deelde hij de macht tot tweemaal toe met Shimon Peres (Arbeid) waarbij beiden om beurten minister van buitenlandse zaken en premier waren.

Shamir

Shamir werd destijd tot de uiterste rechtervleugel van de Likud gerekend. Hij stemde in 1979 tegen de akkoorden van Camp David met Egypte. In 1991, toen hij premier was, werd hij zeer tegen zijn zin gedwongen deel te nemen aan de internationale vredesconferentie van Madrid met deelname van een Palestijnse delegatie, die na de Eerste Golfoorlog werd georganiseerd onder leiding van de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken James Baker III. Na zijn aftreden als premier bekende Shamir  in een interview aan de krant Maariv dat, als hij was aangebleven, het zijn strategie zou zijn geweest de onderhandelingen tien jaar te rekken, zodat ondertussen de Westoever met Joden zou zijn bevolkt en er geen ruimte meer zou zijn  geweest voor een Palestijnse staat.
`It pains me greatly,' zo citeert de historicus Avi Shlaim hem, `that in the coming four years I would not be able to expand the settlement in Judea and Samaria and to complete the demographic revolution in the Land of Israel.  I know that others will now try to work against this.  Without this demographic revolution, there is no value to the talk about autonomy because there is a danger that it will be turned into a Palestinian state.  What is this talk about "political settlements"?  I would have carried on autonomy talks for ten years and meanwhile we would have reached half a million people in Judea and Samaria.'

Terrorist
 Shamir, die in 1915 werd geboren als Yitzhak Jazernicki in Ruzinoy (destijds Russisch Polen, nu Wit-Rusland)  en in 1935 naar Palestina emigreerde, werd aanvankelijk vooral befaamd als terrorist. Hij werd lid van Menachem Begin's Irgun-strijdkrachten, maar splitste zich in 1940 af in de nog radicalere Lechi-groep, die naar zijn eerste leider Awraham Stern, ook wel 'Stern-gang' genoemd. In zijn hoedanigheid als een van leiders van deze groep was hij in 1944 betrokken bij de moord in Cairo op de Britse minister Lord Moyne, de hoogste vertegenwoordiger van de Britten in het Midden-Oosten,  en in 1948 op de Zweedse graaf Folke Bernadotte, gezant van de Verenigde Naties, die had gepleit voor een terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen.     
Shamir werkte later voor geheime dienst Mossad, kwam in 1973 in de Knesset, en was, voor hij premier werd, ook een tijd voorzitter van de Knesset en minister van Buitenlandse Zaken onder zijn voorganger Begin.

Unesco plaatst Geboortekerk in Bethlehem op lijst van werelderfgoed ondanks Israelische bezwaren

De Geboortekerk in Bethlehem (Reuters).

Unesco heeft vrijdag in een geheime  stemming met 13-6 stemmen besloten de Geboortekerk in het bezette Bethlehem ondanks Israelische bezwaren op de lijst van werelderfgoed te plaatsen. De Palestijnse Autoriteit had om de plaatsing van de kerk op deze lijst gevraagd en er actief campagne voor gevoerd.
De kerk uit de 4e eeuw, gebouwd over een grot waar volgens de overlevering Jezus is geboren, is toe aan reparaties, met name aan het houten dak. Dat gaat een geschatte 20 miljoen dollar kosten en de Palestijnse Autoriteit heeft daarvoor tot nog toe niet meer dan 3 miljoen bij elkaar weten te krijgen. Palestijnse groepen hadden in een brief aan Unesco ook aangevoerd dat de kerk te lijden heeft van de bezetting - Bethlehem is intussen van drie kanten ingesloten door 'de Muur' - en doordat de kerk heeft geleden onder de gevechten in 2002, toen een groep Palestijnen zich in de kerk had verschanst en Israelische troepen de kerk ruim een maand hebben belegerd.Het plaatsen op de lijst van werelderfgoed maakt van de kerk een beschermd monument, waarvoor zonodig geld voor reparaties zal worden opgebracht.
Israels bezwaren kwamen erop neer dat het verzoek van de PA politiek gemotiveerd was.Yigal Palmor, woordvoerder van het Israelische ministerie van buitenlandse zaken, zei dat Israel ontkent dat de kerk in gevaar is. 'De Palestijnen proberen het debat te politiseren door te zeggen dat de kerk in gevaar is en dat impliceert dat Israel daar de schuld van is. De kerk zal mettertijd op de lijst komen, maar Unesco kan het niet waar maken dat de kerk in gevaar is, en de Palestijnen horen dit  niet te gebruiken om Israel te rammen.' 

Grieks-orthodoxe Kerstviering in de Geboortekerk

Omar Awadallah, een woordvoerder van het Palestijnse ministerie van buitenlandse zaken, had daarentegen gezegd dat het niet alleen een kwestie is van noodzakelijke reparaties, maar dat het de bezetting zelf is die de kerk zowel als de stad Bethlehem bedreigt.

Aanklager Weinstein beslist: weer geen vervolging voor agenten die Palestijn executeerden

De chef van  het Israelische openbare ministerie, Yehuda Weinstein, heeft besloten om geen vervolging in te stellen tegen twee leden van de grenspolitie die in 2010 de Palestijn Ziad Jilani doodschoten, meldt Ma'an News. Weinstein besloot dat woensdag. Hij volgde ermee in  de voetsporen van zijn voorganger die eerder dezelfde beslissing name 'wegens gebrek aan bewijs'. 

Jilani met zijn Amerikaanse echtgenote Moira

Jilani werd doodgeschoten op 11 juni 2010 op een manier die, zoals ooggetuigen beschreven, neerkwam op een executie. Hij was in Jeruzalem, terugkomend van het gebed in de Aqsa moskee, in een opstootje terecht gekomen en zijn auto werd geraakt  door een steen. Jilani raakte daardoor van de weg en reed drie leden van de grenspolitie aan, die licht gewond raakten. Andere politie-mensen vermoedden een aanslag en openden het vuur. Jilani vluchtte en draaide in paniek een doodlopend straatje in waar familie woonde, gevolgd door twee agenten. Toen hij probeerde uit te stappen werd hij door politieman Shadi Kheir ed-Din in de rug geschoten. Jilani viel neer en Kheir ed-Dins collega Maxim Vinogradov maakte hem vervolgens af met schoten die hij van vlakbij in Jilani's gezicht schoot. De 41-jarige vader van drie dochters overleed in het ziekenhuis.
Vinogradov voerde later ter verdediging aan dat hij Jilani's hand had zien bewegen en dacht dat hij een bom of wapen zou kunnen hebben, hij schoot daarop om Jilani 'buiten gevecht te stellen '. Hoewel Jilani nooit op wapens was onderzocht, zelfs niet nadat hij al dood was, nam Weinstein de lezing van Vinogradov over.
'We kunnen niet zonder een redelijke grond voor twijfel  uitsluiten dat één van de strijders (leden van de politie) op het moment dat de overledene gewond op de grond lag, echt geloofde dat deze nog volledig moest worden uitgeschakeld en nog een gevaar vormde,' aldus Weinstein in een verklaring.
De familie van Jilani, die een herziening van de beslissing van de vorige chef-aanklager had gevraagd en een actie was gestart om steun te krijgen voor haar poging om  alsnog recht  gedaan te krijgen, beraadt zich nu op de volgende te nemen stappen.
Weinstein's beslissing is de jongste aflevering in een drama dat mogelijk nog wel meer afleveringen zal gaan  tellen. Onder meer verslaggeefster Amira Hass van Haaretz heeft uitgebreid over de kwestie bericht en via bloggers is aan het licht gekomen dat agent Vinogradov zich via zijn Facebook pagina's laat kennen als een eerste klas racist. Helaas echter is het hoogste ongebruikelijk dat Israelische politiemannen of militairen wegens het doden of verwonden van Palestijnen ooit voor de rechter komen. Het volstaat in dergelijke gevallen dat zij aanvoeren 'zich bedreigd te hebben gevoeld'.

Vijftien jaar voor vertrouwelingen Mubarak wegens levering aardgas aan Israel onder de marktprijs

Hussein Salem, zakenman en vertrouweling van ex-president Mubarak, is evenals de voormalige minister van Oliezaken van Egypte, Sameh Fahmy, donderdag door de Strafkamer van de rechtbank in Cairo veroordeeld tot 15 jaar gevangenis. Dat gebeurde wegens het verkopen van Egyptisch aardgas aan Israel onder de gangbare marktprijs, meldt Al-Ahram Online.

De pijpleiding naar Israel werd meerdere malen opgeblazen.

Fahmy, minister van 1999 tot 2011, en zes ambtenaren uit de oliesector, waren aangeklaagd wegens het maken van ondershandse prijs-afspraken zonder zich aan de vastgestelde procedures te houden. De deal, die was gebaseerd op de vredesakkoorden van 1979 en ging in in 2005. De openbare aanklager had uitgerekend dat  Egypte onder de deal een verlies heeft geleden van tenminste 714 miljoen dollar.
Salem, een van de oprichters en belangrijke aandeelhouder van de East Mediterranean Gas Company (EMG) die Israel gas leverde sinds 2008, was beschuldigd van medeplichtigheid. Salem was al eerder tot 15 jaar veroordeeld wegens het zich toeëigenen van bezittingen van de staat. In het recente proces tegen Mubarak werd hij echter vrijgeproken van het omkopen van de president in de vorm van vier villa's in Sharm el Sheikh aan de Golf van Aqaba, die hij de president had geschonken. 
Salem zit momenteel vast in Spanje. Hij werd daar op 14 juni aangehouden grond  van een internationaal arrestatiebevel. De Egyptische minister van Justitie, Mohamed El-Guindi, heeft hem 'de sleutel tot alle corruptie in Egypte' genoemd.
Egypte zette op 22 april de gasleveranties aan Israel stop wegens een 'zakelijk meningsverschil'. Egypte leverde 40% van Israels behoefte aan gas.

Spoorwegpolitie gebruikte dakloze als trampoline

Uit het Belgische krant De Standaard:
 Een Brusselse raadkamer buigt zich vanochtend over de doorverwijzing naar de strafrechter van veertien agenten van de spoorwegpolitie. 'Uit frustratie' viseerden ze daklozen die zich ophielden in het Brusselse Zuidstation. Ze gedroegen zich, tijdens de diensturen en in uniform, ronduit als gewelddadige racisten en vernederden de daklozen met allerlei 'grappen'.

Brussel-Zuid

Sommige daklozen werden meermaals mishandeld en vernederd. De favoriete tactiek van de agenten: daklozen vernederen via een misplaatste 'grap'. Zo kreeg federaal agente Christelle L. tijdens een interventie van haar collega's een man zonder papieren 'als verjaardagscadeau.' De man werd vervolgens meegesleurd naar een politiekantoortje onder het station. Daar werd hij - de handen geboeid op de rug en het hoofd geklemd in een bureaukast - geslagen met een stroomkabel. En nog was de lijdensweg van de man niet voorbij. Hij werd op de grond gegooid, waarna een agent op hem sprong alsof hij op een trampoline stond. De Algerijnse sans-papiers werd uiteindelijk in een kast opgesloten. Sommigen agenten, zoals Audrey N., schepten er ook genoegen in om tijdens interventies herhaaldelijk in de testikels van daklozen te trappen. Uit het lijvige dossier dat het Brusselse parket opstelde blijkt zelfs dat een agent zich kwaad maakte op een zigeunermeisje (12) en er niets beter op vond haar paardenstaart door te knippen. De haren werden voor de ogen van het meisje in een wc-emmer gegooid.
 'De in verdenking gestelde agenten handelden naar eigen zeggen uit frustratie met het gerechtelijke systeem', zegt iemand die de meerderheid van de veertien agenten goed kent. 'Ze waren kwaad omdat mensen die zij oppakten voor misdrijven enkele dagen later toch opnieuw in het station opdoken.'
Het gaat om zeven mannen en zeven vrouwen, aldus De Standaard. De mishandelingen gingen maandenlang door. Mogelijk komen niet alle 14 voor de rechter. Sommigen zouden hooguit meelopers zijn geweest.

Souvenir uit het heilige land: halsketting met echte kogel

Vandaag in mijn email, via het commerciële kanaal van Haaretz:
9 New Israeli Army Bullet Necklaces
An Israeli Bullet pendants are unique Souvenir from Israel. This is a great gift for friends who love Israel and Israeli accomplishments. Our pendants are made from real bullets decorated with emblems that are iconic in Israel.
For the complete list of Souvenirs from Israel
click here

Only $13.96

Een geweldig cadeau voor vrienden die van Israel houden en van wat Israel heeft bereikt ?? Gemaakt van echte kogels??
 Mijn hemel, dit was het land dat er moest komen om - in de theorieën van de eerste zionisten -  de abnormale positie van het Joodse volk te normaliseren.  Nou, dat is dan goed gelukt.    

Interview Morsi over aanhalen banden met Iran vrijwel zeker een vervalsing

De nieuwe president van Egypte, Mohammed Morsi is nog niet eens ingehuldigd of hij wordt al geconfronteerd met een vervalst interview waarin hij zogenaamd bekendmaakt de banden te willen aanhalen met Iran. Ook  kreeg hij te maken met verdachtmakingen die de griezelige bedoelingen van de Moslim Broederschap duidelijk moeten maken. 
 Het ernstigst is zonder twijfel het 'interview' dat Morsi had met het Iraanse persbureau Fars, waarin hij zei dat hij na 30 jaar de betrekkingen et Iran wil herstellen en waarin hij aankondigde het vredesverdrag met Israel tegen het licht te zullen houden. Het persbureau Reuters en nagenoeg alle kranten (ook de Nederlandse) namen zijn uitspraken over. In Israel werd bezorgdheid geuit. Zo citeerde de Telegraaf de krant Haaretz die een Israelische regeringsfunctionaris aanhaalde: „De wereld heeft ons uitgelachen toen we de Arabische Lente als een islamitische winter omschreven”, zei een regeringsfunctionaris in de krant Haaretz. „Maar nu weet iedereen hoe de situatie is.” Bijzonder alarmerend vindt hij de opmerking van Mursi dat hij goede betrekkingen met Israëls aartsvijand Iran wil.''
Intussen blijkt echter dat dat het interview zo goed al zeker een vervalsing is, zo schrijft Golnaz Esfandiary van Radio Free Europe. De Arabische sectie van de BBC en Al-Arabiya kwamen al direct met ontkenningen van een woordvoerder van Morsi. Het officiële Egyptische persbureau MENA  volgde met een mededeling dat een dergelijk interview nooit had plaatsgehad. Maar het belangrijkst was ongetwijfeld dat het met Fars concurrerende andere Iraanse persbureau IRNA eveneens meldde dat het om een vervalsing ging. IRNA schreef dat de geluidsband die Fars op zijn site had geplaatst duidelijk maakte dat het niet de stem van Morsi was.
Het is overigens niet voor het eerst dat Irna en Fars het met elkaar aan de stok hebben., zo voegt Esfandiary eraan toe. Zij wijt dat aan interne Iraanse tegenstellingen. Irna zit in het kamp van president Ahmadinejad, terwijl Fars meer de lijn van de Pasdaran (Revolutionaire Wachters) volgt.
      
 Een ander voorbeeld, maar nu met de duidelijke bedoeling om Morsi zo zwart mogelijk te maken, werd gesignaleerd door de Christian Science Monitor. Die krant meldde dat de Amerikaanse nieuwszender Fox News zijn rechtse en onbetrouwbare reputatie eer aandeed door op de website Fox Nation een video te presenteren waarin Morsi verklaarde dat 'niet Cairo, Medina of Mekka Egyptes toekomstige hoofdstad zou zijn, maar Jeruzalem zo God het wil. Onze roep zal zijn: Laat miljoenen martelaars naar Jeruzalem marcheren.'
De video in kwestie is echter niet van Morsi, zoals wordt gesuggereerd, maar van een radicale imam, Safwat Hegazi. Morsi had,  meldt de Christian Science Monitor,  al eerder van de uitspraken van Hegazi gedistantieerd. De video is al meer dan een maand oud en in omloop gebracht door Memri, een instelling die het tot haar taak rekent uitwassen in de Arabische wereld als mainstream en normaal te presenteren en die geleid wordt door een gepensioneerde kolonel van de Israelische militaire inlichtingendienst. De versie die op Fox staat is gerecycled via rechtse zionistische bloggers. Het is de versie die hieronder staat.   
 
Campagnes met valse geruchten om Morsi's geloofwaardigheid te ondermijnen en hem in discrediet te brengen waren er overigens ook al een tijdje in Egypte zelf. Vooral het kamp van Morsi's tegenstander bij de verkiezingen, Ahmed Shafiq, was er goed in. Zo was er een hardnekkig gerucht dat Morsi het Suez-kanaal zou willen privatiseren en zou willen leasen aan Qatar. De FJP, de partij van de Broederschap, meldde zelf dingen als een inval bij een christelijke juwelier in Ismailiyya met een auto waarop een verkiezingsposter van Morsi was bevestigd, een duidelijke poging om de vijandige houding van de Moslim Broeders ten opzichte van de christenen te etaleren. Eén van de geruchten haalde zelfs de wereldpers. Dat was het volstrekt absurde nieuws dat het Egyptische parlement een wet zou hebben aangenomen waarbij seks met een overleden echtgenote werd toegestaan tot zes uur na haar dood.

Gelukkig: Morsi heeft gewonnen

Zondagavond: President Morsi spreekt het Egyptische volk toe via de tv (AFP/Nile tv). Morsi heeft al zijn functies binnen de Moslim Broederschap neergelegd. Hij beloofde - wat geloof ik alle presidenten op zulke momenten doen - een president van alle Egyptenaren te zullen zijn.

Een spannende week is zondag dan eindelijk geëindigd met de bekendmaking dat Mohammed Morsi, de kandidaat van de Moslim Broederschap de eerste democratisch gekozen president van Egypte is geworden. Hij is gekozen met 52% van de stemmen. Iets meer dan de helft van de ongeveer 50 miljoen stemgerechtigden heeft zijn stem uitgebracht. 
De week was vooral spannend omdat, hoewel de de uitslag al dagenlang bekend was, het concurrerende kamp van oud-premier Ahmed Shafiq niet ophield eveneens een overwinning te claimen. Dat deed de vrees groeien dat de uitslag door de militairen van SCAF zodanig zou worden gemanipuleerd dat Shafiq alsnog aan eem meerderheid zou worden geholpen. De spanning werd nog verhoogd doordat de  bekendmaking van  de uitslag, die voor donderdag op het programma stond, ook nog eens tot zondagmiddag werd uitgesteld, en omdat een regeringsbron officieus liet uitlekken dat Shafiq op 50,7% van de stemmen stond.
Dat uitstel en het verhogen van de spanning lijkt achteraf vooral een manoeuvre van de legerleiding van SCAF te zijn geweest om de Broederschap met een aantal minimumeisen akkoord te laten gaan. Eén ervan, zo schreef Al-Ahram Online, zou in ieder geval zijn geweest dat de Broederschap zich moest neerleggen bij de ontbinding van het parlement. Die ontbinding was een bittere pil voor de gebaarde Broeders geweest, omdat zij er een meerderheid in hadden. Zij hadden zich dan ook tegen de ontbinding verzet. Een andere eis van het leger zou  te maken kunnen hebben met de samenstelling van de Constitutionele Raad die een grondwet moet gaan schrijven. Aangenomen wordt dat SCAF van hen geëist heeft dat zij  daarin niet langer zullen proberen een meerderheid te krijgen. Het zijn voor de hand liggende zaken, maar het zijn wel speculaties. De precieze inhoud van wat er besproken is weten we niet.  De komende tijd zal waarschijnlijk meer duidelijkheid brengen.
Anderzijds zijn er tekenen die erop wijzen dat de Broederschap begrepen heeft dat zij het niet, zoals in het verleden het geval was, allemaal alleen kan doen en het op een akkoordje met de SCAF kan gooien zonder hulp van de rest van de oppositie. Er zijn de laatste dagen tal van berichten over deals met de meer seculiere oppositie. Ook daarvan moeten we de uiteindelijke uitkomst afwachten.

En is het nu goed dat Morsi heeft gewonnen niet Shafiq? Ja, uiteindelijk wel wat mij betreft. Shafiq had in zijn uitspraken laten blijken dat hij duidelijk afstevende op een voortzetting van het oude regime. Met SCAF zou hij twee handen op één buik zijn geweest. Dan hadden we toch wel iets gekregen wat wel erg veel zou hebben geleken op een 'Mubarak II', waarvoor de schrijver Alaa al-Aswani gewaarschuwd had. Morsi's winst is dus een opluchting. Niet dat de Moslim Broederschap ideaal is - verre van dat. Maar nu is er tenminste nog sprake van een duidelijke tegenkracht in het regeringsapparaat tegen de alleenheerschappij van de militairen. En als de Moslim Broeders hun toenadering tot de rest van de oppositie serieus verder voortzetten, is er zelfs sprake van een sprankje hoop. 
Maar dat gezegd hebbende is er wel veel onzeker en onstabiel. De militairen hebben met de ontbinding van het parlement en het feit dat zij via aanvullingen op de grondwet de functie ervan hebben overgenomen en zichzelf het laatste woord hebben gegeven over de samenstelling van de constitutionele raad, de functie van de president aanmerkelijk uitgehold. De Moslim Broeders zullen aan de andere kant toch proberen zoveel mogelijk profijt te trekken van het feit dat zij tenminste één belangrijke sleutelpositie hebben behouden. De komende tijd zal blijken hoe ze daarmee omgaan. Of ze zullen proberen door meegaand te zijn zoveel mogelijk concessie van de militairen los te krijgen, of dat ze juist de confrontatie zullen aangaan, onder meer door het mobiliseren van hun achterban. Het zullen nog spannende tijden worden.

J14 protesten herleven in Tel Aviv: 89 arrestaties

Foto's van Activestills, wie anders. Afgelopen vrijdag begon het toen 500 mensen probeerden het protestkamp van afgelopen zomer weer op te zetten op Rothschild Boulevard in Tel Aviv. De politie verhinderde het en tien mensen, onder wie initiatiefneemster Daphni Leef werden tot boosheid van  velen opgepakt. 
Zaterdag kwamen ettelijke duizenden mensen op de been om te demonstreren voor betere huisvesting, betere gezondheidszorg, sociale zekerheid, gelijkheid en democratie, en tegen banken en het mondiale kapitalisme. Ze blokkeerden de vierbaans Ayalon-weg (foto boven). De politie was niet op zo'n grote opkomst voorbereid. Er braken rellen uit, wat ruiten van bankgebouwen sneuvelden en er werden - vaak met ultra-harde hand - 89 arrestaties verricht (foto onder).    

Drie Palestijnen gedood in Gaza, één van hen een vierjarig jongetje, dodental naar 15

Het lichaampje van de 4-jarige Ali al-Sawwaf wordt geprepareerd voor zijn begrafenis. (Reuters/Ibraheem Abu Mustafa).

Update 2. Drie Palestijnen zijn zaterdag gedood en tientallen gewond geraakt bij nieuwe Israelische aanvallen. Twee slachtoffers vielen als gevolg van luchtaanvallen. Eén slachtoffer, een vierjarig jongetje, als gevolg van beschietingen door tanks. Israel ontkende echter in het laatste geval betrokkenheid. 

De nieuwe doden brengen het totaal aantal Palestijnse slachtoffers sids 18 juni op 15.

De laatste aanval vond zaterdagmiddag plaats. Daarbij werd de 42-jarige Ossama Ali gedood door een raket, aldus Adham Abu Selmiya, de woordvoerder van de medische hulpdiensten. Ossama Ali was op weg naar een bruiloft, De raket was kennelijk bedoeld voor een passerende motorrijder. Die raakte gewond, evenals 10 omstanders die getroffen werden door een muur van een appartementenblok die instortte. 

Israelische militaire woordvoerders bevestigden dat een aanval was uitgevoerd in het noorden van Gaza. Er was een voltreffer geplaatst op een 'terroristische eenheid die op het punt stond een raket af te vuren', aldus de militaire woordvoerders.

Eerder op de dag werd bij een luchtaanval ten oosten van Jabaliya de 25-jarige Khalid al-Burei gedood, zo meldde Ashraf al-Qidra van het ministerie van Gezondheid bvan Gaza. Hij was een lid van de Volksverzetscomités.
Nog weer eerder op de dag werd bij beschietingen door Israelische tanks ten oosten van Khan Younis een  jongetje, de vierjarige Ali Muatazz al-Sawwaf, gedood. In Beit Lahiyya raakten drie mensen gewond die op hun land aan het werk waren. En in Rafah  werd één persoon gewond, aldus Al-Qidra.
 Een Israelische legerwoordvoerster, luitenant-kolonel Avital Leibovich, ontkende dat de dood van de vierjarige Ali al Sawwaf aan Israel te wijten was. Het ging om een ontploffing van Palestijnse munitie, zo wist zij te melden. 
Nog eerder op de dag voerde Israel drie luchtaanvallen uit op veiligheidscentra van Hamas. Daarbij werden tenminste 17 mensen gewond.     

In Israel, in Sderot, werd zaterdagmorgen vroeg een man gewond door een raket op het moment dat hij probeerde dekking te zoeken in een schuilkelder. De raket was er één van ruim 20 die vrijdag laat een zaterdagmorgen vroeg op Israel werden afgevuurd. Vijf ervan werden door Israels afweersysteem onderschept. De raketten waren vermoedelijk een antwoord op Israelische luchtaanvallen van vrijdag waarbij de 24-jarige Qassem Abdullah Ahmed uit het Bureij-kamp in Midden-Gaza werd gedood en twee mensen gewond raakten (zie het vorige bericht op dit blog). Qassem Ahmed was lid van de Volksverzetscomités, zo meldde deze organisatie.
De luchtaanvallen van vrijdag betekenden in feite dat het bestand dat via Egyptische bemiddeling woensdag was bereikt, weer van de baan was. Hamas had woensdag laten weten bereid te zijn het vuren te staken als Israel dat ook deed. Israel had geen officiële reactie gegeven.

Eén van de complexen van Hamas die zaterdag werden gebombardeerd. (AFP)  

PCHR bevestigt: 1,5-jarige Hadeel in Gaza werd gedood door mislukte lancering Palestijnse raket

De anderhalfjarige Hadeel Al-Haddad uit de wijk Zeitoun in Gaza-Stad, gedood door 'friendly fire'.

Er was onduidelijkheid over wat precies de dood had veroorzaakt van de 1,5 jarige Hadeel Haddad uit de Zeitouna wijk van Gaza-stad. Was het een Israelische luchtaanval, of een mislukte poging van een Palestijnse groepering om een raket af te schieten? De Palestijnse mensenrechtenorganisatie Palestinian Centre for Human Rights (PCHR) bevestigde intussen dat de oorzaak een mislukte Palestijnse raketlancering is geweest. PCHR stelt vast dat er ook andere, soortgelijke incidenten zijn geweest en toont zich bezorgd:

The Palestinian Center for Human Rights (PCHR) is deeply concerned about the killing of Hadeel Haddad, and the wounding of five others, as 5 home-made rockets have landed on 4 houses and an empty area of land in several parts of the Gaza Strip in the past few days.  PCHR calls upon the government in Gaza to seriously investigate these incidents, and to take necessary measures to ensure the protection of civilian life and the safety of their property. 

According to investigations conducted by PCHR and testimony from eyewitnesses, at approximately 07:30 on Tuesday, 19 June 2012, Hadeel Ahmed Sa'eed al-Haddad (1.5) was struck in the head by shrapnel while she was standing in the entrance of the house of her grandfather, Sa'eed Mohammed al-Haddad, in al-Zaytoun neighborhood, east of Gaza City, when a home-made rocket landed on their house.  Hadeel was transported to al-Ahli Hospital in Gaza City to receive necessary medical treatment, but later transferred to Shifa Hospital due to the seriousness of her injuries. The efforts made by her doctors failed to save her life.  In addition, in the same incident, Hadeel's cousin,Zaqariya Mohammed Sa'eed al-Haddad (9), was also struck in the head by shrapnel.  As a result, he was transported to Shifa Hospital in Gaza City, where medical sources have described his injuries as moderate.

PCHR signaleert nog vier andere gevallen: Woensdag 20 juni landde in Beit Hanoun een raket in een huis in aanbouw, waardoor een muur deels werd  vernield. In Deir al-Balah, ontplofte dezelfde dag een eigengemaakte raket in de buurt van land van de familie Al-Khattab. Eén van de leden van de familie raakte licht gewond. Een dag eerder, dinsdag landde een raket in het huis van Suleiman Abed Rabbu Abu Shabab, in Al-Nasser, ten zuidwesten van Rafah in Zuid-Gaza. Het huis werd beschadigd, de 15 inwoners kwamen er met de schrik vanaf. Nog weer een dag eerder, maandag 18 juni, kwam een raket terecht op het huis van Azzam Yusef Hamad te oosten van Beit Hanoun in het noorden van de Gaza-strook. Drie van Hamad's kinderen raakten licht gewond.Het huis werd beschadigd.

Het PCHR doet een beroep op de regering van Gaza een onderzoek in te stellen en te zorgen dat de inwoners van Gaza en hun bezittingen niet nodeloos in de waagschaal worden gesteld. Je zou zeggen: geen overbodige luxe, als peuters het slachtoffer worden.

Israel kills another man, 12 dead in Gaza since Sunday

An Israeli airstrike on Friday killed one man in the central Gaza Strip, medics said.
Israel warplanes bombed an area east of al-Bureij camp, signaling an end to an Egyptian-brokered truce reached Wednesday.
Qassem Abdullah Ahmed, 24, was killed and two people were injured in the strike, Gaza Health Ministry spokesman Ashraf al-Qidra said.
The Israeli military said in a statement that it hit "a terrorist squad during preparations to fire a rocket at Israel from the central Gaza Strip."
The Popular Resistance Committees said the man killed in the attack belonged to their group.

Succesvol debuterende Israelische auteur hervertelt oude hasbara-leugen

Shani Boianjiu

 Haaretz van donderdag 21 vertelt opgetogen dat het gerenommeerde Amerikaanse blad The New Yorker van deze week een kort verhaal publiceert van de 25-jarige Israelische schrijfster Shani Boianjiu. Het verhaal 'Means of  Supressing Demonstrations'  (Manieren om demonstraties te onderdrukken) gaat over de diensttijd van de hoofdpersoon, Lea, in het Israelische leger. Het is een hoofdstuk uit Boianjiu's eerste roman, die zij in het Engels schreef. Het boek komt binnenkort uit en nu al zijn de vertaalrechten verkocht aan 22 landen. Leuk voor Boianjiu, maar het verhaal 'Means of Supressing Demonstrations' had nooit in The New Yorker mogen staan. Het  begint namelijk al meteen met het herhalen van een van de meest crue hasbara-leugens die het Israelische leger de afgelopen jaren heeft verspreid. Dit is het begin van Boianjiu's verhaal: 

 Lea, the officer, had stopped feeling her own body. She lay on top of an anti-sniper barricade, holding up a page from a newspaper, blocking the stars. She had to stretch out her arms to hold the wide page above her head.

“Oh,” she said.
“The Army didn’t do it,” Tomer said. He flicked his cigarette butt down onto the asphalt of Route 799. He was talking about Huda, the little Palestinian girl on the beach. The picture in the newspaper showed her screaming on red sand, amid the body parts of the seven people who had been her family.
“I know,” she said. “This is a manipulation.”
The world said that the Israeli Army had done it with artillery fire, but the Israeli Army knew that the family had been killed by a dormant shell that Palestinian militants had left by the sea.

De gebeurtenis waar Boianjiu hier aan refereert, heeft ook in werkelijkheid plaatsgevonden. Het ging om een meisje dat in werkelijkheid ook Huda heet, en dat in 2006 zeven jaar oud was, toen haar familie van zeven personen al picknickend op het strand van Gaza door een granaat werd gedood. De foto van haar  vertwijfeling over de plotselinge dood van haar familieleden, ging de wereld rond. Het was, zoals de site Mondoweiss die dit het eerst signaleerde, terecht schreef, een soort gebeurtenis die wel wat overeenkomst vertoonde met de dood van het jongetje Mohammed al-Durra dat in de armen van zijn vader stierf in het kruisvuur in Gaza, wat voor een miljoenenpubliek op de tv werd  vertoond.

Huda Ghaliya bij de lijken van haar familie. (Ramatan) 

De overeenkomst  was er ook op een ander vlak. Zoals de hasbara (=propaganda)-machine die Israel altijd van alle blaam wil zuiveren op volle toeren draaide (en nog steeds draait) om aan te tonen dat  het jongetje Al-Durra niet door Israelische maar door Palestijnse  kogels om het leven kwam (of misschien zelfs wel zijn eigen dood heeft gespeeld en dus nog leeft), zo deed Israel er alles aan om aan te tonen dat de granaat die de familie Ghaliya wegmaaide, geen Israelische granaat was.
Een onderzoek van het Israelische leger zelf had als resultaat dat explosieven die Palestijnse groepen op het strand hadden achtergelaten de familie zouden hebben gedood. De mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) deed echter ook onderzoek ter plaatse (Israel: Investigate Gaza Beach Killings) waaruit een heel ander verhaal naar voren kwam. HRW vond ter plekke scherven van 'vers' afgevuurde granaten met stempels, waaruit bleek dat het om 155mm kaliber granaten ging, granaten waarover Israel met zijn M-109 Self-Propelled houwitsers over beschikt (en de Palestijnen niet). HRW sprak met artsen die zeiden dat de verwondingen overeenkwamen met verwondingen die veroorzaakt worden door zulke granaten (Gaza had er vaker mee te maken in die tijd). HRW sprak ook met ooggetuigen die de binnenkomende granaten hadden gehoord. Het vergeleek de kraters die door verderop neergekomen granaten hadden veroorzaakt met de krater waarin de familie Ghaliya was gedood en merkte op dat de afmetingen overeenkwamen (en niet correspondeerden met die van bijvoorbeeld kraters veroorzaakt door landmijnen, waarover de Palestijnen wel beschikten).
Tenslotte haalde HRW generaal Yoav Galant aan, toen commandant van het zuidelijke Israelische front, die bevestigde dat rond de tijd dat de familie Ghaliya omkwam, het Israëlische leger zes granaten afvuurde op een gebied op ongeveer 250 meter van de plaats waar de zeven familieleden Ghaliya werden getroffen. En tenslotte geeft HRW aan dat het Israelische leger, zoals vaker, zijn onderzoek uitsluitend baseerde op een intern onderzoek, zonder dat buitenstaanders werden ondervraagd of onpartijdige onderzoekers waren ingeschakeld.

Helaas heeft  Shani Boianjiu echter in haar verhaal dus de officiële Israelische versie gevolgd. En helaas heeft The New Yorker zijn  reputatie van onafhankelijk, kritisch blad vervolgens geweld aangedaan door deze van a tot z gelogen versie op deze manier weer in een nieuw jasje te presenteren. Hopelijk volgt een rectificatie.
En wat Boianjiu betreft: getalenteerd of niet, het is niet het enige element in haar verhaal waaruit haar rechtse opstelling blijkt. Mondoweis wijst op nog twee voorbeelden waaruit haar  nauw-verholen racistische opstelling ten opzichte van Palestijnen blijkt: het moment waarop zij het heeft over eerwraak, of als ze het verhaal opdist dat demonstrerende Palestijnen zover gaan dat ze vragen om op ze te schieten om de sympathie van de wereld te winnen.
Worden we na wat progressievere schrijvers al Amos Oz, A.B. Jehoshua en David Grossman nu getracteerd op hasbara-literatuur? Het is voor Boianjiu's boek is verschenen misschien net iets te vroeg om dat te concluderen, maar dit verhaal doet wel het ergste vrezen.    

Nieuw succes voor BDS: Amerikaans pensioenfonds trekt zich terug uit Caterpillar

Palestijnen vluchten terwijl een Caterpillar D9 bulldozer, een van de zwaarste in zijn soort, een huis platbulldozert in Rafah in de Gaza-strook. 

De BDS-campagne die erop gericht is Israel te dwingen zijn politiek aan te passen, heeft een nieuw succes geboekt. De Amerikanse pensioengigant  TIAA-CREF’s Social Choice Funds hebben op 21 juni investeringen ter waarde van 72,9 miljoen dollar onttrokken aan het bedrijf Caterpillar, dat onder meer bulldozers levert aan Israel, waarmee Palestijnse huizen en andere bezittingen mee worden gesloopt. De aandelen van Caterpillar zakten onmiddellijk 1,25% op de beurs van New York. 
Het besluit van TIAA-CREF kwam na een brief van bijna 200 staf- en faculteitsmedewerkers van de Universiteit van New York die aan TIAA-CREF topman Roger W. Ferguson in een brief hadden   
opgeroepen om 'fondsen te onttrekken aan maatschappijen die profiteren van Israels illegale bezetting van Palestijns land'. 
Het besluit van TIAA-CREF werd toegejuicht door rabbi Alissa Wise, campagneleider bij de organisatie A Jewish Voice for Peace (JVP) en nationaal coördinator van de Amerikaanse We Divest Campaign (www.wedivest.org). Wise zei dat JVP er sinds 2010 bij het pensioenfonds op had aangedrongen om geld terug te halen van Caterpillar 'en andere ondernemingen die profiteren van Israels 45 jaar oude bezetting en kolonisatie van de Westoever, Oost-Jeruzalem en de Gaza-strook'.

Het besluit van TIAA-CREF werd eveneens toegejuicht door Cindy en Craig Corrie, de ouders van Rachel Corrie, die zeiden nu ongeveer een tiental jaren lang regelmatig schendingen van de mensenrechten met Caterpilla materiaal te hebben waargenomen in de bezette gebieden. De Corrie's zijn nog steeds verwikkeld in een rechtszaak in Israel over de dood van hun dochter. Rachel Corrie werd in 2003, 23 jaar oud,  overreden door een D9 bulldozer van Caterpillar, die werd bestuurd door een Israelische militair, toen zij probeerde de sloop van een huis in Rafah in de Gaza-strook te voorkomen.
De beslissing van TIAA-CREF komt niet uit de lucht vallen. Vorige maand nam Friends Fiduciary, een organisatie van de Amerikaanse Quakers, het besluit 900.000 dollar aan aandelen in Caterpillar weg te doen. En de komende weken komt bij de jaarvergadering van de Presbyteriaanse kerken in Amerika in Pittsburgh een motie in stemming waarbij eveneens wordt voorgesteld gelden terug te halen uit ondernemingen die profiteren van de bezetting. (Behalve om Caterpillar gaat het dan ook om Motorola en Hewlett Packard).  Daaraan voorafgaand had de commissie die bij de Presbyteriaanse kerken de investeringen regelt zonder succes geprobeerd met Caterpillar tot een vergelijk te komen. Amnesty International, Human Rights Watch en het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties hebben al jaren geleden zonder succes een beroep op Caterpillar gedaan de banden met het Israëlische leger te verbreken.

Israel schendt beloftes gegeven in 'gevangenenakkoord'

Israel heeft donderdag de administratieve gevangenisstraf van de voormalige Palestijnse hongerstaker Hassan Safadi met zes maanden verlengd. De mensenrechtengroep Addameer die zich het lot van de gevangenen in Israelische gevangenissen aantrekt, heeft daar woedend op gereageerd. De verlenging is namelijk volstrekt in strijd met de toezeggingen die Israel heeft gedaan onder het zogenoemde 'gevangenenakkoord' dat op 14 mei werd gesloten tussen de Israelische gevangenisautoriteiten en ruim 2000 Palestijnse hongerstakende gevangenen.

Hassan Safadi

Onder het akkoord, waarbij de gevangenen hun staking opgaven, gaf Israel de garantie dat vijf gevangenen die al langere tijd in 'administratieve hechtenis' zaten, zouden worden vrijgelaten als hun lopende termijn erop zat. Eén van die vijf was Safadi, die daarvoor 71 dagen in hongerstaking was geweest. Deze vijf werd de garantie gegeven dat als één van hen opnieuw gevangen zou worden gezet, dit alleen zou worden gedaan via een aanklacht en een echt proces (administratieve hechtenis is hechtenis zonder vorm van proces).
=========================================
Update vrijdag: Safadi heeft zijn hongerstaking donderdag weer hervat. Zijn advocaat bevestigde dat hij nu in eenzame opsluiting zit in de Hadarim gevangenis.
==========================================
Een andere afspraak onder het akkoord van 14 mei was dat van 300 andere gevangenen de administratieve detentie niet zou worden verlengd, tenzij er nieuwe bijzonderheden bekend zouden worden na hun vrijlating.
Addameer noemde de verlenging van de detentie van Safadi 'een grove schending' van het akkoord. De mensenrechtenorganisatie uitte de vrees dat Israel nu ook de andere bepalingen aan zijn laars zal lappen. Die andere bepalingen waren onder meer dat een einde gemaakt zal worden aan de eenzame opsluiting van gevangenen en dat gevangenen uit Gaza, die al drie jaar geen bezoek van familie hebben gehad, nu wel door hun familie mogen worden bezocht.

Dirar Abu Sisi

Ook deze laatste bepalingen heeft Israel overigens nog niet ingewilligd. De gevangenen uit Gaza hebben nog geen familielid gezien. En Dirar Abu Sisi, de hoofdingenieur van de elektriciteitscentrale van Gaza die anderhalf jaar geleden door de Mossad in de Oekraïne werd gekidnapt en sindsdien in administratieve hechtenis en in eenzame opsluiting zit, zit nog steeds geheel alleen in een cel, volgens Addameer.

Twee mannen dood in Gaza als gevolg van bombardement op tunnel; zes vissers aangehouden

Twee leden van de Ezzedine al-Qassam Brigades van Hamas zijn donderdag omgekomen in een tunnel in het noorden van de Gaza-strook. De twee, Thaer al-Bik, 30, and Muhammad al-Khalidi, 26, inspecteerden een tunnel die tijdens een Israelisch bombardement was beschadigd. Tijdens de inspectie ademden ze een onbekend gas in in de tunnel, waardoor ze stierven.
Het aantal Palestijnse slachtoffers als gevolg van de vijandelijkheden van de afgelopen vier dagen steeg daarmee maar 11.

 Israeli's play cat and mouse with the fishermen from Gaza. (Picture Rosa Schiano)

Israel heeft woensdagnacht zes vissers aangehouden die voor de kust van Gaza aan het vissen waren. Het gaat om  Hatem Abu Wardeh, Fadel Abu Wardeh, Mahmud Abu Wardeh, Mohamad Khaleh, Noman al-Saksik, en Abed Sobhi Saad Allah. Mahfouz al-Kabariti, de voorzitter van de Palestijnse Vissers- en Watersportvereniging, zei dat de mannen in drie boten voeren voor de kust bij Beit Lahya. Al-Kabariti zei dat het het 14e incident binnen een maand was waarbij vissers waren betrokken. 

Alice Walker en haar verzet tegen een (nieuwe) Hebreeuwse vertaling van 'The Color Purple'

Toch nog maar een paar opmerkingen over de boycot van Alice Walker, de Afro-Amerikaanse schrijfster van 'The Color Purple' die niet wil dat haar boek in Israel wordt uitgebracht. Walker had een verzoek gekregen van de uitgeverij Yediot Books, gelieerd aan de krant Yediot Ahronoth, om een Hebreeuwse vertaling van haar boek te mogen uitbrengen. Maar in een brief, gedateerd op 9 juni, liet zij weten daar niet voor te voelen omdat Israel zich schuldig maakt aan apartheid en vervolging van de Palestijnen. Zij verwees daarbij naar haar lidmaatschap van het Derde Russell Tribunal on Palestine dat in 2011 werd gehouden in Zuid-Afrika: 

Alice Walker

Thank you so much for wishing to publish my novel THE COLOR PURPLE.  It isn’t possible for me to permit this at this time for the following reason:  As you may know, last Fall in South Africa the Russell Tribunal on Palestine met and determined that Israel is guilty of apartheid and persecution of the Palestinian people, both inside Israel and also in the Occupied Territories.  The testimony we heard, both from Israelis and Palestinians (I was a jurist) was devastating.  I grew up under American apartheid and this was far worse.  Indeed, many South Africans who attended, including Desmond Tutu, felt the Israeli version of these crimes is worse even than  what they suffered under the white supremacist regimes that dominated South Africa for so long.

Walker's beslsising maakte veel discussie los, onder meer van de progressieve Israeli's die bloggen op het verzamelblog +972. Hun reactie zijn hier te lezen. Ik moet zeggen dat ik me wel verbaas over de argumenten van deze mensen die toch allemaal tegen de nederzettingenpolitiek, de bezetting en de racistische tendenzen in de Israelische samenleving ageren. Sommigen stellen dat Walker's boek, dat immers de apartheid (in dit geval in het Amerika van enkele tientallen jaren terug) aan de kaak stelt, júíst in Israel zou moeten worden uitgebracht omdat het Israeli's ervan zou kunnen overtuigen dat apartheid verkeerd is. Anderen stellen dat Walker zelf discrimineert, omdat Hebreeuws en Israel niet zonder meer zouden samenvallen (alsof Hebreeuws ook nog op grote schaal elders zou worden gesproken). Sommigen wijzen erop dat er eigenlijk al een eerdere Hebreeuwse vertaling was, zodat Walkers besluit allen sybolisch is. Weer een ander stelt dat Walker wat hem betreft best op deze wijze Israel mag  boycotten , als het maar ten gunste is van een twee-statenoplossing en niet ten gunste van een een-staatsoplossing.

Iedereen gaat echter de essentiële vraag uit de weg of wat Walker doet bij kan dragen aan een oplossing - de uitbanning van discriminatie en racisme in Israel en de vervolging van Palestijnen middels de bezetting. Niemand vraagt zich af wat dan wel de aanpak van de buitenwereld zou moeten zijn en of er andere methoden zijn om Israel te dwingen zijn politiek bij te stellen. Kennelijk is het verschrikkelijk moeilijk om onder ogen te zien dat je eigen land, jijzelf en de culturele omgeving waarin je functioneert misschien wel 'boycotwaardig ' is. Kennelijk is het heel lastig om rationeel de argumenten af te wegen of een boycot wel of niet in aanmerking komt om een situatie die - daar kunnen we het toch wel over eens worden - steeds uitzichtlozer wordt, de andere kant op te sturen.  

Zitting van het Russell Tribunaal in Kaapstad. Tweede van rechts is Alice Walker. Verder van links naar rechts: Aminata Traoré, Yasmin Sooka, José Antonio Martin Pallin, Cynthia McKinney, Stéphane Hessel, Mairead Maguire, Ronnie Kasrils,  en Michael Mansfield. (Voor groter beeld klik op foto).
 
 Ik voor mij denk dat er - helaas - nauwelijks andere wegen over blijven dan Israel onder druk te zetten. Tientallen jaren van vrome terechtwijzingen van Europese en Amerikaanse politici, en een hele stapel uitspraken van de VN en andere internationale organen,  hebben niets anders opgeleverd dan meer nederzettingen, meer geweld, hekken en Muren en een verdere verrechtsing en toenemend racisme. De keuze van Alice Walker is volkomen consistent. In haar brief wijst ze er ook op dat ze ook de vertoning van de film The Color Purple, die gemaakt was door Steven Spielberg, destijds in Zuid-Afrika heeft tegengehouden tot het moment dat daar afgerekend was met de apartheid.
Haar keuze komt ook niet uit de lucht vallen. Al sinds haar huwelijk in 1967 (inmiddels ontbonden) met de Joodse advocaat Mel Leventhal hield ze zich bezig met Israel. In 2009 - kort na de operatie Cast Lead - bezocht ze Gaza. In 2011, aan de vooravond van een hulpkonvooi aan Gaza waaraan ze zou deelnemen , zei ze daarover: 

In 2009, I was in Gaza, just after Operation Cast Lead, and I saw the incredible damage and devastation. I have a good understanding of what's on the ground there and how the water system was destroyed and the sewage system. I saw that the ministries had been bombed, and the hospitals had been bombed, and the schools. I sat for a good part of a morning in the rubble of the American school, and it just was so painful because we as Americans pay so much of our taxes for this kind of weaponry that was used. On a more sort of mature grandmotherly level I feel that as an elder it is up to me and others like me -- other elders, other mature adults -- to look at situations like this and bring to them whatever understanding and wisdom we might have gained in our fairly long lifetimes, witnessing and being a part of struggles against oppression.
(.. ik zag hoe het water systeem was vernield en het rioleringsysteem. Ik zag dat de  ministeries waren gebombardeerd en de scholen en de ziekenhuizen. ....Ik voel dat het als een ouder iemand mijn taak is - en die van andere ouderen - om ons begrip en de mate van wijsheid die we mogelijk in redelijk lang leven hebben vergaard, in te zetten in de strijd tegen onderdrukking).

Zich inzetten in de strijd tegen onderdrukking, dat is wat Alice Walker doet. Ze verdient navolging. 

Sarsak will soon be free - what about the other 'administrative detainees'?

Dutch filmmaker Abdekarim El-Fassi made this short video-film concerning  the Palestinian football player Mahmoud Sarsak's hungerstrike when it was 90 days old. Starring are, among others, former prime minister Dries van Agt, and the members of parliament Harry van Bommel (Socialistische Partij) and Tofik Dibi (GroenLinks).
That the film is released after Sarsak ended his strike after he obtained a deal wherewby Israel will release him on 10 July, does not make that much of a difference, according to El-Fassi. Some others, like Akram, Rikhawi,  are stille continuing their strike, and the unlawfuil practice of detention without a proper trial has not ended. El-Fassi:  
Even though 25-year old Mahmoud Al Sarsak, university student and member of the Palestinian National Football team, has ended his hunger strike,his impressive protest through the refusal of food has played an important role in exposing the practice of detention of Palestinian civilians without proper trial or charges. Thousands of Palestinian political prisoners this year have waged hunger strikes against their ordeal of unwarranted imprisonment, some of them making headlines worldwide, most notably Khader Adnan and Hana el Shalabi.
Despite their actions having drawn the attention of media and governments all over the world, no effective action has been taken at a political level to address and end the wanton practice by the Israeli regime of detaining Palestinian civilians arbitrarily, often without official charges or due process.
More on the site http://www.sarsak90.org/ 

Dodental in Gaza stijgt naar negen, Hamas zou bereid zijn tot bestand

Update Bij een Israelische luchtaanval in de wijk Zeitoun van Gaza-stad is woensdagmiddag opnieuw een een kind gedood, de 14-jarige Momen al-Adam. Twee mensen raakten gewond, onder wie de vader van Momen, zo deelde een woordvoerder van het ministerie van gezondheid in Gaza, Ashraf Al-Qidra, mee. 
Een Israelische legerwoordvoerster bevestigde dat Israel in het betreffende gebied een aanval had uitgevoerd. Ooggetuigen vertelden Ma'an News dat Israelische vliegtuigen hadden geschoten op een groepje burgers.
Het aantal mensen dat sinds zondag is gedood door Israelische luchtaanvallen en tankbeschietingen is daarmee op negen gekomen. Woordvoerder Al-Qidra meldde dat 17 mensen gewond raakten.
Hamas zou intussen, na Egyptische bemiddeling, bereid zijn tot een staakt-het-vuren als Israel zijn aanvallen stopt, zo meldt Haaretz. Volgens deze krant zijn er woensdag ongeveer 70 raketten en mortieren vanuit Gaza op Israel afgevuurd. (In totaal zou het er deze week 120 zijn geweest).
Hamas zelf meldde tien Grad-raketten te hebben afgevuurd. Dat was een breuk met het recente verleden. Hamas heeft zich zeker een jaar onthouden van deelname aan de beschietingen van Israel en ook was het actief bij het stoppen van de beschietingen door andere groeperingen. Nog een tweede verandering was dat Hamas ditmaal mikte op militaire doelen. Onder meer werd een basis van de grenspolitie bij Ashkelon getroffen. Daarbij raakten vier politiemannen gewond, van wie één min of meer ernstig. (Ik meldde eerder, volgens mij op gezag van Haaretz  dat de politiemannen in Beer Sheba waren getroffen. Dat was klaarblijkelijk onjuist).      

De begrafenis van de 21-jarige Ghalib Irmeilat. (Reuters/Ibraheem Abu Mustafa)

De Israelische luchtmacht heeft woensdag in alle vroegte een man in Gaza gedood, van wie het zegt dat hij achter de aanval van maandag vanuit de Sinai zat, waarbij een Israeli werd gedood.
De man in kwestie, de 21-jarige Ghalib Irmeilat werd van zijn motorfiets geschoten in Rafah in het zuiden van de Strook.  Een tweede man raakte ernstig gewond. De Ezzedin al-Qassam Brigades van Hamas gaven aan dat Ermeilat een van hun strijders was.
 Israel meldde dat Ermeilat  een deelnemer was aan de  'wereld-terreur-van de jihad' (wat dat ook moge betekenen) en dat hij betrokken was in een aanval van drie mannen, maandag, vanuit de Egyptische Sinai op een konvooi Israeli's die werkten aan de bouw van een betonnen afscheidingsmuur tussen Egypte en Israel. Een Israeli werd daarbij gedood. Israel had over deze aanval gemeld dat die plaatsvond op verzoek van de Egyptische Moslim Broederschap, die zo'n aanval wilde ten tijde van de presidentsverkiezingen in Egypte. Egyptische media maakten nauwelijks melding van de aanval. De Moslim Broederschap nam niettemin de moeite betrokkenheid te ontkennen.                             
 De aanval vanuit de Sinai werd later overigens opgeëist door "Shura Council of Mujahideen in the Holy Land, een moslim groep waarvan nog  nooit iemand had gehoord.

 De dode tweejarige Hadeel Ahmad Haddad. (Palinfo)

De dood van Ermeilat brengt het aantal door Israel gedode Palestijnen op zeven in twee dagen, of eigenlijk op acht. Want gisteren meldde ik dat de tweejarige Hadeel Haddad gedood, en haar broertje gewond werd toen Palestijnse strijders in de buurt van haar huis probeerden een raket af te vuren. Ik meldde dat op gezag van Ma'an News, die het weer had van Reuters. Bij IMEMC valt echter te lezen dat de kleine Hadeel werd gedood door een Israelische raket die haar huis trof.
Israel  meldde dat er sinds dinsdag middernacht 20 raketten op Israel zijn afgeschoten,. De 24 uur daarvoor waren het er 50. Een lid van de grenspolitie raakte min of meer ernstig gewond
.

Koekjes ter ere van Sarsak

Ferry Mingelen krijgt een koekje.

Lezeres José hield dinsdag met twee anderen een mini-demonstratie op het Binnenhof in Den Haag om de toekomstige vrijlating van de voetballer/hongerstaker Mahmoud Sarsak te vieren. Ze stuurde een verslag:
Vanmiddag met een schaal koekjes vanaf de Israëlisch ambassade over het Binnenhof en op het plein voor de Tweede Kamer, gelopen om de toegezegde vrijheid van Mahmoud al-Sarsak te vieren. Gelijk door de beveiliging van de Israëlisch ambassade op de foto gezet (ze kregen ook een koekje, dat ze weigerden). Meteen kwam ook een agent op zijn motor achter ons aan. We mochten niet op het Binnenhof met al onze attributen: Palestijnse sjaal en vlag moesten onzichtbaar zijn, zo ook het bord met de foto van Mahmoud. Ondertussen wel de VVD-er Van Kappen (Eerste Kamer) en zij PvdA-collega Klaas de Vries een koekje en flyer gegeven.
 Op het Plein verder Halbe Zijlstra (VVD-staatssecretaris) aangesproken. Hij wist niet of Mahmoud al dan niet terecht was opgepakt. 'Maar hoezo dan drie jaar administratieve detentie?' vroeg ik hem. Zijn antwoord: 'Dat is toch niet in Nederland?' Van Haersma Buma (CDA) en Groen Links kamerleden, wisten van de zaak, net als Van Heijnen van de PvdA. Hero Brinkman wilde niets aanpakken. Israël über alles?
 Er vond een ondernemersbijeenkomst plaats, veel heren met stropdassen die al dan niet geïnteresseerd keken. Eén man merkte op dat Palestina geen staat is en dat, als je als Palestijn huizen bouwt, die vernietigd kunnen worden. Een hoog opgeleid persoon waarschijnlijk. Politie kwam intussen met versterking. Een demonstratie van drie à vier mensen is wel degelijk een demonstratie en had aangemeld moeten worden. Pfff.
Commentaar van AbuP: In de roerige jaren zestig van Provo en dergelijke, deelde Koosje Koster regelmatig krenten uit op het Leidseplein in Amsterdam, wat tot enorme rellen leidde. Kennelijk kan het uitdelen van versnaperingen nog steeds een aanleiding zijn voor problemen met de autoriteiten.

Israelische tanks doden twee tieners, dodental in Gaza naar zes in de afgelopen 24 uur

Een van de slachtoffers van maandag (Foto Qassam Brigades).

Palestijnse medische kringen in de Gaza-strook melden dat zij dinsdagmorgen de lichamen van twee tieners hebben geborgen die onder het puin lagen van een gebouw ten oosten van het Maghazi vluchtelingenkamp bij Deir al-Balah, dat door Israel met granaten was beschoten. De hulpploegen moesten twee uur zoeken voor de lichamen konden worden gelokaliseerd. 
Israelische vliegtuigen beschoten dinsdag ook een motorfiets nabij Deir Balah. Eén man raakte daarbij levensgevaarlijk gewond. Bijzonderheden over zijn identiteit werden nog niet gegeven.

 De resten van de dinsdag beschoten motorfiets. (Foto Qassam Brigades)


De twee dode jongen werden geïdentificeerd als Mohammad Bassam Abu Mo’aleq en Youssef at-Tilbany. Beiden waren 16 jaar. Ze waren van dichtbij getroffen door meerdere ronden zwaar kaliber munitie, waardoor hun  lichamen ernstig waren verminkt. Israel meldde dat het het vuur had geopend op een groep 'terroristen die probeerde een explosief neer te leggen bij het grenshek nabij de basis Kissufim'. Getuigen uit de omgeving vertelden dat een aantal Israelische tanks het gebied was binnengereden en het vuur had geopend. Dat gebeurde in de loop van de nacht. De hulpploegen konden pas in de morgen op zoek naar slachtoffers. 
De vondst van de twee dode tieners brengt het aantal door Israel gedode Palestijnen op zes in de afgelopen 24 uur. Maandag waren bij Israelische bombardementen al vier Palestijnen gedood, twee strijders van de Quds Brigades werden van hun motor geschoten. Later op de dag werd opnieuw gevuurd op een groepje mannen in een straat in Beit Hanoun. Daarbij werden de 24-jarige Jihad Abu Shabab, en de 23-jarige Abdul-Rahman Hasan Az-Za’aneen gedood en een aantal andere mannen gewond.De trwee gedode mannen waren dernate verminkt dat zij aanvankelijk niet konden worden gïdentificeerd.
De Qassam Brigades, de gewapende arm van Hamas, zei dat Abu Shabab één van hun strijders was, de andere dode man was geen lid van een organisatie. De Qassem Brigades beloofden wraak te zullen  nemen. Israel melde dat dinsdag 13 raketten op Israelisch grondgebied werden afgevuurd.
Update: In de avond meldde Israel dat 25 raketten waren afgevuurd vanuit Gaza. Hamas deed daaraan voor het eerst in een jaar aan mee.
In de wijk Zeitoun van Gaza-stad werd dinsdagavond een Palestijnse peuter van twee gedood in een explosie. Volgens een medische bron in dienst van Hamas het was niet duidelijk wat de explosie die het tweejarige meisje, Hadil al-Haddad, doodde en haar broertje verwondde, had veroorzaakt. Ooggetuigen zeiden dat het kind omkwam toen Palestijnse militanten in de buurt een raket afvuurden. 
Update 2: Woensdagmorgen was het aantal raketten dat op Israel was afgevuurd, gestegen tot 50. De schade bleef beperkt tot een viertal gewonde leden van de grenspolitie in Beer Sheba, en wat brandende gewassen op akkers. Israel voerde zeven luchtaanvallen uit in de Gaza-strook. Daar vielen geen slachtoffers. 

    Beschadigde auto's in Beer Sheba, waarvan één van de politie, met in het midden een ingeslagen Qassam raket. (Foto Haaretz/Eliahu Hershkovitz) 

Israel kondigt voor de tweede keer in een week de sloop aan van tientallen huizen in regio Hebron

Gezicht op Beit Ummar (Active Stills/Oren Ziv)

Het Israelische leger heeft maandag in het dorp Beit Ummar (bij Hebron)  slooporders overhandigd voor 35 huizen, zo heeft Mohammed Ayyad Awad, lid van het Volksverzetscomité tegen de Muur, meegedeeld. De betreffende huizen staan in de buurt van de nederzetting Karmi Zur. Als de bewoners van de huizen bezwaar willen aantekenen moeten zij zich voor 3 juli melden bij de militaire rechtbank in Beit El.
Het is de tweede keer binnen een week dat het Israelische militaire gezag dat de misleidende naam 'Civil  Administration' draagt aankondigingen van een dergelijke massa-sloop uitreikt. Afgelopen dinsdag werden in het dorpje Susya, nabij de Israelische nederzetting van dezelfde naam, orders uitgereikt voor de sloop van het totale dorpje, bestaande uit 52 onderkomens.    

Druivenoogst in Beit Ummar, met op de achtergrond huizen van de nederzetting Karmi Zur. De nederzetting ligt 400 meter van Beit Ummar en is gebouwd op land van inwoners van Beit Ummar dat is onteigend. De toegangsweg naar Karmi Zur loopt vlak langs huizen van Beit Ummar en dat leidt regelmatig tot problemen. (Foto Michael Loadenthal)

Weer brandstichting in moskee op de Westoever

De moskee van Jab'a na de brandstichting. (Foto B'tselem)

 Graffiti op de moskee van Jab'a. Er staat: 'Ulpana oorlog'.

Onbekenden hebben in de nacht van maandag op dinsdag brand gesticht in de moskee van het dorpje Jab'a bij Ramallah. De bewoners merkten rond 1.30 uur dat de moskee in brand stond en zijn vervolgens gaan blussen. Zij waarschuwden ook het Israelische leger. Dat kwam kijken om 6 uur in de ochtend. De daders zijn - zo laat zich raden - kolonisten die de brandstichting uitvoerden in het kader van hun zogenoemde 'prijskaart taktiek'. De moskee was namelijk ook beklad. Er stond in het Ivriet onder meer 'Ulpana oorlog', wat verwees naar de komende ontruiming van vijf huizen in het wijkje Ulpana van de nederzetting Beit El.
Het is al acht maal eerder voorgekomen dat brand werd gesticht vin Palestijnse moskeeën. Om de een of andere reden slaagt Israel er echter nooit in om de daders te achterhalen.

Voetballer Mahmoud al-Sarsak beëindigt hongerstaking na 92 dagen

Demonstratie op 14 juni in Nablus voor de vrijlating van Mohammed Sarsak. (Active stills)

Mahmoud al-Sarsak, de Palestijnse voetballer die in juli 2009 door Israel werd gearresteerd toen bij van Gaza naar de Westoever wilde om te gaan trainen met het Palestijnse nationale team waar hij deel van uitmaakte, heeft maandag na 92 dagen een einde gemaakt aan zijn hongerstaking. Hij deed dat nadat Israel schriftelijk de bevestiging had gegeven dat hij op 10 juli zal worden vrijgelaten, zo vertelde zijn advocaat Mohamed Jabarin. De Israelische gevangenisautoriteiten vroegen aan Sarsak om van zijn kant de deal eveneens te bekrachtigen door iets te eten, waarna hij voor het eerst na 92 dagen een klein stukje chocola op at, dat dat zijn advocaat hem gaf. Het nieuws dat hij weer is gaan eten werd door Sarsaks familie in Rafah met grote vreugde begroet.

Sarsak

 Onderdeel van de deal is dat Sarsak dinsdag vanuit de gevangenis van Ramleh naar een ziekenhuis zal worden gebracht. Hij zal echter dezelfde dag weer terugkeren naar de gevangeniskliniek. De mensenrechtenorganisatie Addameer en Artsen voor de Mensenrechten hadden steeds tevergeefs gevraagd om Sarsak over te brengen naar een ziekenhuis, omdat de gevangeniskliniek niet toegerust is om dit soort gevallen te behandelen. Het gevaar voor Sarsak is overigens nog niet geweken, want ook als hij weer gaat eten moet dat heel grondig medisch worden begeleid.
Sarsak zat sinds zijn arrestatie drie jaar geleden vast zonder enige vorm van proces onder een Israelische wet op 'illegale strijders', die voor zover bekend op niemand anders is toegepast. He was eerder toegezegd dat hij op 1 juli zou vrijkomen, maar dat aanbod werd ingetrokken toen Sarsak om een schriftelijke bevestiging vroeg.

Israel doodt vier Palestijnen in N-Gaza, Israeli en twee aanvallers gedood bij aanslag vanuit Sinai

Update:Bij een tweede aanval, later maandag, heeft Israel nog eens twee Palestijnen gedood. Drie mensen raakten gewond. In totaal kwam het aantal doden van maandag daarmee op vier. De twee werden getroffen in een straat ten oosten van Beit Hanoun. De restanten van hun lichamen werden naar het ziekenhuis gebracht, maar konden niet worden geïdentificeerd. Israel meldde dat het een 'terroristische groep' had getroffen die op het punt stond een raket af te vuren. (Einde update)     

 Twee Palestijnen zijn maandag gedood bij een Israëlische beschieting van de noordelijke Gaza-strook. De twee reden op een motorfiets nabij Beit Hanoun. Zij werden geïdentificeerd als Muhammad Shabat en Ismael Abu Ouda. Beiden waren in de twintig en lid van de Quds Brigades van de Islamitische Jihad. Volgens een correspondent van Ma'an waren ze op weg naar een militaire operatie, nadat Israel met zeven voertuigen via de Erez overgang de Gaza-strook was binnengereden. Daarbij werd gevuurd op Palestijnse boeren, maar er werden geen slachtoffers gemaakt.

Door bombardement bij Rafah vernielde smederij (Reuters)

Eerder werden vijf mensen, onder wie een vrouw en een kind, gewond toen Israel een smederij bombardeerde in Rafah in het zuiden van de Strook. Nog eerder, zondagavond bombardeerde Israel een terrein bij Gaza-stad dat gebruikt wordt door de Qassam Brigades. Daarbij vielen geen slachtoffers. Israel zei de aanvallen te hebben uitgevoerd als reactie op het afschieten van raketten op Zuid-Israel.  Zondagavond werd er vanuit Gaza een Qassam raket afgevuurd op de regio Eshkol. Niemand raakte gewond.

 Vrijdag werden vanuit de Sinai raketten afgevuurd op Ovda en Mitzpeh Ramon. Israel beweerde dat die laatste raketten waren afgeschoten op verzoek van de Moslim Broederschap in Egypte.

 Maandagmorgen vond ook vanuit de Sinai een aanval plaats bij de grens met Egypte. Een Israeli en twee aanvallers werden daarbij gedood. Haaretz meldt dat  drie mannen bij de grens tussen Gaza en de Sinai door het daar staande hek braken en twee bommen langs de weg, de zogenoemde Philadelphi route, plaatsten. Toen werkers die lang de grens met Egypte een betonnen muur aan het bouwen zijn in twee auto's naderen, ging één van de bommen af. Een Israelische constructiewerker werd gedood toen een van de auto's over de kop ging. De aanvallers openden vervolgens het vuur, onder meer met een RPG-raket die doel miste. In een vuurgevecht dat volgde, werden twee aanvallers gedood.

Het is tijd om stelling te nemen tegen het Egyptische generaalsregime

Een van de vele stembiljettten die onklaar zijn gemaakt. De kiezer die dit deed heeft bovenaan geschreven: de revolutie gaat door. Bij Shafiq staat 'overgebleven hond' (overgebleven - feloul - is de  term die gebruikt wordt voor mensen van het vorige regime). Bij Morsi staat 'reserveband'. (Foto Al-Masry al-Youm).

De persbureaus en de media gaan er nog mee door. Uiteraard, zo werkt dat nu eenmaal. Ze doen gewoon hun werk en brengen het officiële nieuws. En dat is wel vaker niet het echte nieuws, maar iets dat er voor door moet gaan. Maar ik vraag me wel af wie zich nog door die verhalen voor de gek laat houden, en denkt dat de uitslag - Shafiq of Morsi - er nog toe doet. Ook de meerderheid van de Egyptenaren lijkt zich niet te laten misleiden. De opkomst is gering,  er zijn  veel verhalen van boycots en mensen die hun stem ongeldig maken; de verkiezingsdagen verlopen vreugdeloos, de ware opwinding ontbreekt volledig.  
De situatie is dan ook verdrietig genoeg. Achttien dagen waren voldoende om Mubarak weg te jagen, anderhalf jaar volstond om de gevolgen ervan weer teniet te doen. Als we terug kijken dan was het een stap-voor-stap strategie die de optimisten van ons niet hebben voorzien, maar waar sommige pessimisten voor hebben gewaarschuwd.
 Achteraf krijgen ze gelijk. De machtsovername door het leger op 12 februari was een eerste beslissende stap. Toen waren er nog kreten als 'Het volk en het leger zijn één en dezelfde hand', maar die zijn intussen verstomd. Veel, bijna alle, provincie-gouverneurs werden op hun post gelaten. Politiemensen, het openbaar ministerie, inlichtingen- en veiligheidsdiensten werden intact gelaten - of onder een andere naam voortgezet. We kregen de processen waarbij politiemensen die demonstranten hadden gedood de een na de andere werden vrijgesproken. Er w aren militaire processen tegen demonstranten. Willekeur tegen de kopten bleef, en een demonstratie daartegen eindigde in een bloedbad. Ook andere demonstraties werden bloedig onderdrukt.
En nu hebben we in een tijdspanne van enkele weken: Een proces tegen Mubarak waarbij de bewijzen voor het geven de order voor het doden van demonstranten opnieuw ontbraken en topfiguren van het ministerie van binnenlandse zaken werden vrijgesproken. Vervolgens een decreet dat het leger de macht geeft om arrestaties te blijven verrichten mensen op te pakken. En tenslotte de klap op de vuurpijl: het ontbinden van het parlement, waarbij alle macht weer aan het leger komt en voorlopig blijft en de verzekering dat Ahmed Shafiq een legale kandidaat is.
De laatste twee stappen werden door velen een juridische coup genoemd. Anderen (Alain Gresh van Le Monde diplomatique) spraken van een 'coup binnen een coup'. Terugblikkend is dat wellicht een betere beschrijving. Het was meer de afmaker van een strijd waarbij het leger er vanaf het begin op uit was om de macht  niet uit handen te geven, de Moslim Broederschap niet te laten winnen, en de voorrechten die het oude regime het leger en de velen die er in de loop van tientallen jaren bewind van Sadat en Mubarak van hebben geprofiteerd intact te laten.
 De gang van zaken is  nu dat het leger waarschijnlijk uiterlijk morgen met een nieuwe aanvulling op de grondwet komt. De net vorige week gevormde Constitutionele Raad die een grondwet had moeten schrijven is immers met de ontbinding van het parlement buiten werking gesteld. In de nieuwe aanvulling wordt de verdeling van de macht tussen president en leger geregeld en - zo kunnen we al voorspellen op grond van wat we nu nu al weten - het leger  behoudt daarbij de zeggenschap over een aantal sleutelposities in de regering. Dat betekent dat als het - wat uiterst onwaarschijnlijk is - Morsi toch nog tot president zou worden gekozen, hij niets te vertellen heeft, en al helemaal niet bij de ontstentenis van een parlement, waar de Moslim Broederschap het voor het zeggen had maar dat helaas net voor deze verkiezingen is geëlimineerd.

Moet ik nog verder gaan? En zeggen dat Shafiq de ideale kandidaat is voor het leger, die volledig beantwoordt aan de profielschets - met zijn uitspraken dat hij Mubarak altijd heeft bewonderd, dat hij de orde 'binnen een maand zal herstellen met harde hand' en dat de Moslim Broeders de ware schuldigen zijn aan het doden van demonstranten in februari 2011?

Het is triest maar waar, na Mubarak en na een tijdperk van onzekerheid koerst Egypte af op een generaalsbewind - niet veel anders dan destijds het Griekse kolonelsbewind, of de junta in Argentinië. De Egyptische oppositie heeft dat deels aan zichzelf te wijten. Daar heerste een totaal gebrek aan eenheid, of aan duidelijkheid over hoe af te koersen op een nieuw-Egypte, terwijl de Moslim Broederschap zichzelf onmogelijk maakte door steeds te blijven denken dat zij het op een akkoordje kon gooien met de generaals van SCAF. Het feit dat vrijwel de gehele oppositie, inclusief de Broederschap, zich nagenoeg zonder protesten heeft neergelegd bij de juridisch uiterst aanvechtbare beslissing om het parlement te ontbinden (toch de enige gekozen instantie sinds februari 2011), spreekt boekdelen. Hopelijk leidt wat gebeurd is tot meer realisme en gecoördineerde actie. In het besef dat een tweede revolutie ingewikkelder zal zijn en meer zal gaan vergen dan 18 dagen demonstreren op Tahrir.
En intussen moeten wij onze houding bepalen tegenover het Egypte van de generaals. Ik zie geen reden ze anders tegemoet te treden dan destijds Papadopoulos van Griekenland of Videla van Argentinië. Nederland volgde indertijd in beide gevallen een principiële koers. Nu zit dat er misschien nog niet zo in, maar hopelijk kunnen we na de zomer met een nieuwe regering laten zien dat we dat nog niet zijn verleerd.