Zoals verwacht en gevreesd kon worden heeft de Verenigde Staten van Amerika in de VN Veiligheidsraad een veto uitgesproken over een ontwerpresolutie die verklaarde dat de beslissing van presidnet Trump om Jeruzalem als hoofdstad van Israel te erkennen niet in overeenstemming is met de status van de stad. De veertien andere leden van de Raad stemden allemaal voor de resolutie wat de eenzaamheid van Amerika's positie nog eens accentueerde.
“Wat we we hier gezien hebben in de Veiligheidsraad was een belediging. We zullen die niet vergeten, '' zei Nikki Haley, Trumps ambassadeur naar de Raad na afloop van de stemming. Over het veto, het eerste in zes jaar van de VS en het eerste van de regering Trump, zei ze: “We doen het niet met plezier, maar we doen het zonder aarzeling.'' Ook zei ze dat geen enkele land de Verenigde Staten kan vertellen waar het zijn ambassades kan neerzetten. ''Het feit dat dit veto is uitgebracht ter verdediging van Amerika's soevereiniteit en om Amerika's rol in het vredesproces in het Midden Oosten te verdedigen is voor ons geen reden voor schaamte, het zou een reden voor schaamte moeten zijn voor de rest van de Veiligheidsraad.''
De ontwerp resolutie, ingediend door Egypte, stelde, zonder de VS met name te noemen, dat “alle beslissingen of acties die de bedoeling hadden het karakter, de status of de demografische samenstelling van de Heilige Stad Jeruzalem te veranderen, geen juridische betekenis hebben, van nul en gener waarde zijn en moeten worden teruggedraaid in overeenstemming met de toepasselijke resoluties van de Veiligheidsraad''.
Premier Benjamin Netanyahu bedankte de VS op zijn gebruikelijke overdreven gezwollen toon voor het veto. "Dank u, ambassadeur Haley. Op Hanukkah sprak als een Maccabi. U ontstak de kaars van de waarheid. U verdreef de duisternis. Eén versloeg de velen. Waarheid verdreef leugens. Dank u, president Trump," twitterde hij.
De Palestijnse ambassadeur naar de VN, Riyad Mansour, zei dat met dit veto ''de VS de kans miste om zijn illegale beslissing van 6 december te corrigeren. De VS bleef aan de verkeerde kant van de geschiedenis'', aldus Mansour. De Palestijnse minister van Buitenlandse Zaken Riyad al-Malki zei dat de Palestijnen nu zullen proberen een buitengewone spoedzitting van de 193 landen tellende Algemene Vergadering van de VN bijeen te roepen. De VN hebben in 1950 een resolutie aangenomen die dat mogelijk maakt als de Veiligheidsraad geen beslissing kan nemen. Zo'n vergadering is sindsdien tien keer gehouden. Zij kan aanbevelingen doen, maar geen bindende beslissingen nemen, wel hebben de beslissingen uiteraard politieke betekenis.
Vóór de stemming werd resolutie 2334 tegen de Israelische nederzettingen, de VN resolutie die de regering Obama in de eindfase van haar bestaan doorliet, ter sprake gebracht. VN afgezant naar het Midden Oosten Mladov zei dat, sinds de resolutie een jaar geleden werd aangenomen, er "rond de 1,200 huizen in de bezette gebieden een bouwvergunning hebben gekregen, waaronder zo'n 460 in de nederzetting Ma'ale Adumim, plus nieuwe huizen in de nieuwe nederzetting Amichai, een nieuwe buurt in Kochav Yaakov, en huizen op een nieuwe plek bij de nederzetting Alon Shvut". Bovendien stelde hij vast dat de aanleg van nieuwe infrastructuur voor het te bouwen Givat Hamatos bij Jeruzalem de ''ring van nederzettingen versterkte die de stad afsluit van de zuidelijke helft van de Westoever''. Mladov zei verder dat in deze periode 61 gebouwen of huizen werden gesloopt of ingenomen, waardoor 110 mensen, onder wie 61 kinderen dakloos werden en de levens van ruim 1,000 anderen onder druk stonde, waaronder 10 Bedoeïenengemeenschappen die te maken hebben met een hoog risico van sloop en verjaging''. Ook gaf hij een overzicht van het geweld in de periode.
Ambassadeur Haley zei dat als de VS de gelegenheid hadden gehad nog eens over resolutie 2334 te stemmen, zij haar veto zou hebben gebruikt. Zij zei dat de resolutie "Israelische nederzettingen beschreef als hinderpalen voor de vrede, maar dat het in werkelijkheid resolutie 2334 zelf was die een een hinderpaal voor de vrede vormde''. En dat omdat de Veiligheidsraad ''zichzelf weer eens tussen de Israeli's en de Palestijnen had gewrongen''. Volgens haar kon er niet over vrede onderhandeld worden ''hier in New York'', maar diende dat elders te gebeuren, tussen de partijen zelf.
1 opmerking:
Geen enkel argument aangedragen.
Een reactie posten