Verhalen van standrechtelijke executies en ernstige mishandeling van gevangenen

 ''Op 19 december kwamen Israelische soldaten het gebouw binnen. Ze bonkten op de deur. Mijn echtgenoot deed open en vertelde dat we allemaal burgers waren. Ze namen hem mee naar een ander appartement. Ik volgde ze en smeekte ze hen met rust te laten omdat we burgers waren. Ze sloegen mij en mijn dochters en brachten ons naar een andere kamer en dreigden ons met geweren en messen. Ze lieten ons ons uitkleden en scholen ons uit waarbij de meest vreselijke woorden gebruikten. Mijn man was een van de 19 mannen die ze doodschoten in dit gebouw. Ze zeiden dat ze zich voorover moesten buiten en executeerden ze. Ze doodden hen allemaal.''    

Aldus Umm Odai Salem. Haar getuigenis maakt deel uit van een aantal getuigenissen van executies van mensen in Noord-Gaza die door Mensenrechtenorganisaties zijn verzameld. Al-Jazeera kreeg de getuigenissen in handen van één familie die zegt dat op 19 december tenminste 19 mensen werden geëxecuteerd in Gaza-Stad. De getuigenis van Umm Odai wordt ondersteund door een video van mannen die op hun buik liggen met duidelijk kogelwonden in hun rug. Nadat ze waren doodgeschoten hervatten de Israeli's hun beschietingen met granaten. Umm Odai's driejarige zusje Nada werd getroffen door scherven in haar oog en hals en stierf.  

De openbaarmaking van deze en andere verhalen - onder meer van Mohammed Shehadeh van de Mensenrechtenorganisatie EuroMed uit Kopenhagen, die verklaarde 13 andere gevallen van executies burgers te hebben - valt samen met getuigenissen van mensen die zijn opgepakt in Gaza, zich tot hun onderbroek moesten uitkleden en uiteindelijk naar Israel zijn afgevoerd. Niemand weet om hoeveel mensen het gaat, vermoedelijk enkele duizenden, noch waar ze op een klein aantal na zitten, noch wanneer er uitzicht is op hun vrijlating. Niemand wordt bij hen toegelaten. Maar de verhalen van enkelen, verteld door Ajith Sunghay van de Verenigde Naties, zijn bloedstollend. Ze moeten uren in hun onderbroek met blinddoek en gebonden handen blijven zitten, werden ondergepist door honden, werden weken vastgehouden, beschuldigd van lidmaatschap van Hamas, geslagen, met executies bedreigd, en weken vastgehouden. Tenslotte werden zij alleen gekleed in luiers in de kou afgezet bij de grens en arriveerden ze bij het Abu Youssef al-Najjar-hospitaal in Rafah.

Deze verhalen werden bekend tegen de achtergrond van almaar doorgaande bombardementen en beschietingen. In een periode van 24 uur werden 165 mensen gedood en 280 gewond. Het totaal aantal steeg bijna naar 25.000 (24.927 om precies te zijn) en 63.388 gewonden. Onder meer bij het Nasser-ziekenhuis in Khan Yunis werd heftig gevochten en er waren slachtoffers in Gaza en het Bureij-kamp. De telecom-verbindingen werden na zeven dagen weer min of meer hersteld. Israel verloor intussen ook weer een man en heeft nu een verlieslijst van 193 man. Israel voerde verder een aanval uit waarbij een huis in het dure Mezze-gebied van Damascus totaal instortte, waarbij vier leden, onder wie officieren van de Iraanse Revolutionaire Garde werden gedood. Ook voerde het opnieuw aanvallen uit op Zuid-Libanon waarbij eveneens vier mensen omkwamen, twee inzittenden van een auto en twee andere personen. 

De chaos in de wijk Mezze van Damascus. (Foto Wafa)

 In Israel verklaarde premier Netanyahu eerst dat hij tegen de vorming van een Palestijnse staat was, die, zoals de VS bepleitten, zou moeten verrijzen als de de strijd in Gaza voorbij zou zijn. Hij wilde dat Israel zou heersen van de ''rivier tot aan de zee''. Zaterdag belde president Biden met Netanyahu en volgens Biden waren er toch oplossingen waarmee Netanyahu misschien wel mee akkoord zou kunnen gaan. Bijvoorbeeld een gedemilitariseerde staat, aldus de Amerikaanse president, die zich blijkbaar niet bewust was dat er zoiets bestaat als het zelfbeschikkingsrecht van het Palestijnse volk. Netanyahu heeft het intussen steeds moeilijker. Er was een nieuwe grote demonstratie voor het lot van de gijzelaars. Sommige familieleden van gijzelaars kampeerden bij zijn huis, een meerderheid van de Israelische bevolking van 62% blijkt voor nieuwe verkiezingen te zijn, en er zijn stemmen die spreken over een ophanden zijnde kabinetscrisis. Minister Eizenkot zei openlijk dat de oorlog stoppen en onderhandelingen beginnen de beste manier is om de Israelische gijzelaars te redden. 

De chaos in Tulkarem (Wafa)

Op de Westoever, in Tulkarem, eindigde gisteren na 45 uur de zware aanslag die op deze stad was uitgevoerd. Mensen gingen de straat op om de vernielingen aan winkels, zaken, huizen, wegen en water- en elektriciteitsleidingen in ogenschouw te nemen. Niet minder dan een duizendtal huizen was doorzocht en overhoop gehaald. Een paar  huizen waren opgeblazen en grote aantallen mensen waren opgepakt (waarvan een aantal voor kortere tijd). Israel zegt wapens te hebben buitgemaakt en explosieven te hebben opgeruimd,  maar intussen werden ook zeven mensen gedood. Volgens de inwoners was de boodschap die de Israeli's met dit soort strafacties overbrachten dat ze eigenlijk iedereen weg wilden hebben, bijvoorbeeld naar Jordanië, zoals de ze mensen in Gaza het liefst naar Egypte zagen verhuizen. Vrijdag werd ook in Mazraa al-Sharqiyya (provincie Ramallah) nog een 17-jarige doodgeschoten, Tawfiq Hafiz Ajaq, Het bleek dat hij behalve Palestijn ook Amerikaan was, reden voor de VS om zijn verdriet over dit overlijden uit te spreken.