(Foto's Arab48)
While starving Gaza, destroying part of its population, and eradicating its medical infrastructures, Israel is blocking the following items: “oxygen cylinders, gas-powered generators, tents and medical kits used in delivering babies.”
Dat schreef Nicola Perugini op X, vroeger Twitter geheten. Perugini is een ''associate professor'' in Edinburg en hij beschrijft een paar van de ziekmakende procedures die Israels soldaten en reservisten zonder noemenswaardige protesten ten uitvoer brengen. Ik had natuurlijk ook Martin Griffiths, Ondersecretaris-generaal van de VN voor Humanitaire Zaken, kunnen aanhalen. Haaretz (ik zeg erbij: een gerespecteerde Israelische krant) citeert hem wanneer hij zegt dat Gaza ''onbewoonbaar'' is terwijl een hongersnood zich bezig is te voltrekken in een desastreuze situatie in de gezondheidszorg.
''De bevolking van 2,3 miljoen wordt dagelijks geconfronteerd met bedreigingen van hun bestaan en de wereld kijkt toe. Families slapen in de open lucht terwijl de temperatuur daalt en gebieden waarvan gezegd was dat ze veilig waren worden gebombardeerd. De mensen hebben te maken met de hoogste niveaus van voedsel-onzekerheid die ooit zijn gemeten, hongersnood wacht om de hoek, de paar ziekenhuizen die nog gedeeltelijk functioneren worden overspoeld en hebben een groot gebrek aan benodigdheden, medische hulpverlening wordt voortdurend aangevallen, infectieziektes verspreiden zich en temidden van de chaos baren zo'n 180 vrouwen elke dag een kind"'. Volgens Griffiths staat de ''humanitaire gemeenschap'' voor een onmogelijke taak, terwijl de staf van organisaties wordt gedood, de blackout van de communicatie blijft bestaan, wegen kapot zijn, konvooien vrachtauto's worden beschoten en belangrijke commerciële voorzieningen nagenoeg niet bestaan.''
En wat doet Israel intussen? Israel bombardeert verder. Onbewogen. Het fantaseert over het vrijwillig deporteren van een groot deel van de Gazanen. Of Gaza laten besturen door de Gazanen terwijl bevriende landen de militairen leveren om alles rustig te houden. Het is alsof het Hamas al heeft verslagen of zoals het in het jargon heet, heeft uitgeroeid, iets waarop vooralsnog erg weinig kan op lijkt te bestaan. Het zegt militairen uit het noorden, waar het heer en meester zou zijn, te hebben teruggetrokken. Toch was hun jongste dode een man die sneuvelde in datzelfde het noorden. De mededelingen van aanvallen van Hamas op Israelische voertuigen of militairen worden steeds geloofwaardiger. Israel geeft geen verliescijfers, maar ze moeten liggen tussen de 176 of 180. De moordlust is intussen nog allerminst bekoeld. Het dodental in Gaza staat nu op 22.722, waarvan bijna 10.000 kinderen (namelijk 9.600). Er wordt nu bij verteld dat het echte dodencijfer hoger ligt, omdat minstens 8.000 mensen ongeteld onder het puin liggen.
Het is intussen een schandaal van ongekende proporties geworden, terwijl we toch al wat gewend waren na eerdere aanvallen op Gaza in 2008-2009, 2014, de schietpartij bij het afsluitingshek in 2018-2019 en de korte inval van 2021, waarbij ik de tussenliggende kortstondige acties met minder dan 200 doden even niet meereken. Om gillend gek van te worden. Het iseEen soort tienvoudige moordpartij van Sabra en Chatila in 1982 in Beirout. Of een soort kleinschalige repetitie van de Holocaust, uitgeoefend op een van de grootse concentratiekampen in de moderne geschiedenis. Waar het zionisme al niet toe leidt. Er was ook een dieptreurige voetnoot: Israel bombardeerde een auto die herkenbaar was als een auto met pers. Nog eens twee journalisten werden gedood. Eén was de jonge Mustafa Thuraya die werkte voor AFP, de ander was de fotojournalist Hamza Dahdouh, de zoon van Wael Dahdouh, die bij een eerder bombardement al zijn vrouw, dochter, zoon en kleinzoon verloor.
Er was ook weer nieuws van de Westoever. Bij een nieuwe inval in Jenin ging een bernbom af die een 19-jarig vrouwelijk lid van de grenspolitie doodde en drie andere inzittenden van hetzelfde voertuig verwondde, één van hen ernstig, Israel sloeg later terug door vanuit de lucht een groep jongeren te doden die volgens de legervoorlichting vuurwerk naar de militairen aan het gooien waren. Volgens vele ooggetuigen was dat - zoals wel vaker - totale onzin. Het ging om een groep jongens die gewoon vreedzaam op het trottoir van het Shuhada' plein zaten. Vier van hen waren broers, Hazzaa (27), Ahmed (24), Rami (22) en Alaa Najeh Darwish (29). Twee anderen waren eveneens broers Wadia Yasser As'ous (18), die iets later in het ziekenhuis overleed, en diens broer Mohammed. En tenslotte Rizkallah Sleiman (18). Alle zeven kwamen uit het dorp Muthallath al-Shuhada'. Later werd in het dorp Abwein ten noorden van Ramallah de 28-jarige Ahmed Mahmoud Muhareb doodgeschoten, terwijl drie andere met scherpe munitie werden verwond. Een dag eerder werd in Beit Rima ten noordwesten van Ramallah de 17-jarige Usaid Anis Rimawi doodgeschoten. Het aantal doden op de Westoever sinds 7 maart is nu 340. Over het gehele jaar 2023 was het dodental 582 volgens mijn telling. maar OCHA, het bureau voor humanitaire zaken van de VN, is wat bescheidener. Vier broers Darwish (Wafa)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten