Von der Dunk:
Rosenthal heeft recentelijk zijn veto uitgesproken over een Europese verklaring waarin het toenemende geweld van Israëlische kolonisten tegen Palestijnen wordt gehekeld. Voor alle duidelijkheid: het gaat hier om landrovers die, met stilzwijgende steun van de huidige ultrarechtse Israëlische regering, in strijd met elk internationaal recht erop uit zijn om de westelijke Jordaanoever geleidelijk van de autochtone niet-Joodse bevolking te zuiveren door hen het leven onmogelijk te maken.Het is een typisch staaltje discussie zoals het niet moet en wel voortdurend in Nederland wordt gevoerd over Israel en de Palestijnen. Iedereen heeft een mening, bijna niemand vindt het nodig de feiten te kennen. Von der Dunk voert aan dat deze minister Nederland in een isolement brengt. Dat is juist, maar de feiten zijn dat Rosenthal niet alleen één verklaring over het toenemende geweld van kolonisten heeft tegengehouden, maar dat hij intussen in EU-verband niet minder dan drie keer dwars heeft gelegen. Rosenthal heeft zich laten kennen als een minister die zich pro-Israel opstelt op een manier zoals we dat in Nederland nog nooit eerder hebben meegemaakt. Dat is vooral opvallend omdat deze regering in Jeruzalem een beleid voert dat - zelfs volgens ongeveer al haar Westerse bondgenoten - in hoog tempo bezig is een twee-statenoplossing voorgoed onmogelijk te maken. Die bondgenoten geven daarover signalen af en Rosenthal heeft die signalen tot nu toe twee keer tegengehouden, en in één geval niet mede-ondertekend. In september 2011 hield hij in de VN-Mensenrechtenraad op het laatste moment een gezamenlijke verklaring over het geweld in de bezette gebieden van de EU-ministers tegen. In januari 2012 wist hij met behulp van Tsjechië en Italië een gezamenlijke EU-verklaring zodanig te veranderen dat er geen verwijzingen in stonden naar (bijvoorbeeld) het hoge tempo waarin de Israelische regering in de zogenoemde Area C van de bezette gebieden (de 60% van de gebieden waarin de nederzettingen liggen) huizen sloopt en mensen verjaagt. (Let wel: dat slopen en verjagen gebeurt niet met medeweten van de Israelische regering zoals Von der Dunk schrijft, maar door de Israelische regering). En tenslotte maakte Rosenthal half maart van dit jaar ook nog eens een voorbehoud bij een rapport van de EU-vertegenwoordigers in de bezette gebieden (waaronder de Nederlandse vertegenwoordiger) waarin eveneens bezorgdheid over de ontwikkelingen in de bezette gebieden (en Jeruzalem) werd uitgesproken.
NRC-Handelsblad wist te melden dat dit gedrag behoorlijk wat irritatie bij zijn EU-collega's heeft gewekt. En dan hebben we het nog niet gehad over het feit dat Rosenthal ook nog over een subsidie van de Nederlandse hulporganisatie ICCO voor de internet-krant Electronic Intifada was gevallen (waarbij hij alleen de mening volgde van een ultra-rechtse Israelische NGO en geen wederhoor toepaste) en dat hij tijdens in de debat in april 2011 over de Free Gaza Flotilla de blokkade van Gaza 'legaal' noemde, terwijl dat door een meerderheid van internationale juristen wordt betwist. Kortom: het is allemaal nog erger dan Thomas von der Dunk schrijft.
En wat schreef Bert Brussen in antwoord op Von der Dunk:
Verder spreekt Thomas over het 'zuiveren van de westelijke Jordaanoever'. Het is nogal absurd om over 'zuiveren' te spreken met 'stilzwijgende steun van de Israëlische regering' terwijl diezelfde regering regelmatig gebiedsverboden voor de Westelijke Jordaanoever aan extremistische joden uitvaardigt. Het woord 'zuiveren' in verband brengen met de buitenlandpolitiek van Uri Rosenthal is verwerpelijk en ranzig. Rosenthal heeft onlangs nog een goederenscanner geleverd aan Israël. Deze scanner is bedoeld om de Palestijnse handel te stimuleren en werd geleverd na een verzoek van de Palestijnse autoriteiten. Toch een aardige geste voor iemand die Palestijnen wil zuiveren.Nou ja, dat EU-rapport ging dus precies daarover: dat zuiveren van de westelijke Jordaanoever - door de Israelische regering zelf. En wat die gebiedsverboden betreft voor extremistische Joden, ach, er is voor zover ik weet wel eens een tijdelijk verbod voor één of twee mensen uitgevaardigd na het in brand steken van moskeeën op de Westoever. Het woord zuiveren in verband brengen met de buitenlandpolitiek van Rosenthal is dus niet 'ranzig', maar feitelijk volkomen juist: Rosenthal weigert die zuiveringen te veroordelen. De scanner is een verhaal apart. Die wordt namelijk vooral ingezet om de export vanuit de Palestijnse gebieden te versnellen. Ik wacht nog steeds op de uitleg van iemand die me kan vertellen welk veiligheidsbelang ermee wordt gediend als de export van aardbeien en anjers door zo'n duur apparaat wordt gescand.
Ach Brussen. Bij de Volkskrant van tegenwoordig komt hij er wel mee weg. Daar lopen wel meer types rond die vinden dat kennis van zaken niet nodig is om te weten dat Rosenthal 'ballen heeft' door niet mee te doen met het 'bashen van Israel'.
1 opmerking:
Bert Brussen noemt minister Rosenthal ‘een visionair staatsman met ballen, omdat hij niet automatisch meegaat in (…) standaard ‘Israël bashen’ (…) (Volkskrant, 26 maart).
Dat de minister ballen heeft geloof ik ook zonder bewijsvoering wel; dat hij ‘visionair’ is, minder. Het begrip ‘visie’ is al langer aan uitholling onderhevig: iedereen met een mening, hoe beperkt ook, heet een visie te hebben, zoals iedereen met een bezigheid tegenwoordig een ‘passie’ heeft.
De ‘visie’ evenwel van Rosenthal, dat het maar eens afgelopen moet zijn met het ‘Israël bashen’, hoorde ik directeur Naftaniel van de ‘pro-Israëlische’ lobbyorganisatie Cidi al in maart 2010 verkondigen. Ook hij had het niet zelf bedacht, het is een stokpaardje van de Israëllobby. ‘Google zoeken’ doet anno 2012 een duit in het zakje met meer dan 3 miljoen verwijzingen naar de term ‘Israel-bashen’, gemunt door de lobby.
Toch is er met dit begrip ‘Israël bashen’ iets grondig mis, alle lof van Brussen ten spijt. Het is een ongedefinieerd begrip, en het wordt daarom naar willekeur gebruikt. Naar willekeur, omdat lobbyisten voor de Israëlische zaak nog nooit aangegeven hebben welke kritiek op het Israëlische optreden dan wèl door de beugel kan en waar huns inziens de grens ligt tussen geoorloofde en ongeoorloofde kritiek.
De term ‘bezetting’ bijvoorbeeld van de Palestijnse gebieden, zal niemand ooit uit Naftaniels mond vernemen. In het door de Volkskrant georganiseerde debat op 5 februari van dit jaar met Rosenthal in de Rode Hoed, wist ook die het woord te vermijden. ‘Bezetting’? Israël bashing!
Zo bleek de minister in de Kamer in juni 2011 ook ‘niet bekend met enige buitengerechtelijke executie’ door Israël, toen die term viel in het mensenrechten-debat. Heeft deze visionaire staatsman genoeg aan zijn eigen wereldbeeld, leeft hij nog in de ‘wij-staan-achter-Israël’ bumper-sticker tijd, leest hij de krant niet? Illegale boycot van Gaza. Hoezo, ‘illegaal’? ‘Militaire dictatuur’, als omschrijving van het regiem dat Israël nu al 45 jaar lang de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever oplegt onder de verbale dekmantel van ‘Civil Administration’, Rosenthal zal het nooit over de lippen krijgen. Allemaal Israël bashing! Discussie gesloten!
De term dient kortom, om doelbewust en gemakzuchtig critici zwart te maken en alle kritiek van welke aard ook op het Israëlische optreden in de kiem te smoren. In de ogen van de Israëllobby is kritiek op Israël uit zijn aard en per definitie een vorm van ‘bashen’. Rosenthal, die slechts gretig heeft opgepakt wat anderen hem voorzeiden en terrein betreedt waar hordes hem voorgingen, verdient in de ‘visie’ van Brussen de kwalificatie: ‘visionair staatsman met ballen.’
Wie zo opkijkt tegen de minister, moet zelf wel eerst diep zinken.
Jaap Hamburger, vz. Een Ander Joods Geluid
Een reactie posten