Israelische rechter noemt getuigenverklaring directeur Palestine Media Watch onbruikbaar

Nauwelijks heeft een Israelische rechter bepaald dat de zionistische waakhond-groep Im Tirtzu ongestraft een fascistische organisatie mag worden genoemd, of opnieuw doet een rechter een uitspraak die een klap in het gezicht van de rechtse fatsoensrakkers en hasbara-kampioenen mag worden genoemd. Ditmaal was de degene die klap ontving Itamar Marcus, de directeur en oprichter van de organisatie Palestine Media Watch. Hij werd door een rechter een “incompetente” getuige genoemd in een zaak waarbij geprobeerd werd de Palestijnse Autoriteit aan te klagen wegen het aanzetten tot 'terroristisch geweld' tegen Israel en Israelí's.

Marcus, 'incompetente getuige' (Foto RefDag)

Palestine Media Watch (PMW) is een organisatie die erop uit is zoveel mogelijk uitingen van Palestijnen bijeen te sprokkelen waaruit blijkt dat ze bloeddorstig, c.q. antisemitisch zijn, niet deugen en uit zijn op geweld tegen Joden. Directeur Marcus is een graag geziene gast in Amerikaanse politieke kringen en ook hier in Nederland bij Christenen voor Israel. Ook sprak hij in de Tweede Kamer op uitnodiging van Christen-politici als Joël Voordewind (CU) en Kees van der Staaij (SGP) .   
De zaak waar het om ging was aangespannen door een Israelische familie van wie de zoon tien jaar geleden bij een schietpartij werd gedood. De advocaat van de familie stelde dat  hoge Palestijnen onder wie president Mahmoud Abbas Palestijnen aanmoedigde gewelddaden jegens Israel te plegen en dat dus de Palestijnse Autoriteit indirect verantwoordelijk was voor de dood van deze zoon.
Itamar Marcus was gedagvaard als getuige deskundige. Hij presenteerde quotes en video's die door PMW waren verzameld en getuigde dat hij er door zijn werk als media waakhond tot de conclusie was gekomen dat de “PA een expliciete politiek volgt van ophitsing tegen Israel en de Joden”.
Maar rechter Dalia Gannot van de rechtbank in Tel Aviv wees zijn verklaringen van de hand. Zij wees erop dat Marcus in de 15 jaar van 1995 tot 2010 slechts 76 voorbeelden had verzameld, wat voor zo'n lange periode wel erg weinig was. Ook concludeerde ze dat veel van zijn rapporten meer zijn eigen mening vertegenwoordigden dan die van iemand anders. Zij volgde bovendien het verweer van advocaat Yossi Arnon, die optrad namens de PA, dat Marcus' quotes afkomstig waren uit onofficiële en onpopulaire media zoals de kranten al-Hayat al-Jadida en al-Ayyam of het radio-station de Stem van Palestina, terwijl de veel populairdere krant Al-Quds nauwelijks werd geciteerd en kanalen als Al-Jazera of Al-Arabiyya in het geheel niet werden genoemd. Ook het officiële persbureau van de PLO werd nooit geciteerd. Zij zei aan te nemen dat als de PA zou willen oproepen tot geweld, de PA toch waarschijnlijk media zou kiezen met een groter bereik. En zij concludeerde in haar vonnis dat er weliswaar “zonder twijfel Palestijnse media zijn die oproepen tot geweld jegens Israel en de Joden, maar dat het duidelijk is dat dit niet de officële politiek is van de Palestijnse Autoriteit''.