Azzam Al-Ahmed (Fatah, links), Ismail Haniyeh (Hamas, midden) en de vice-voorzitter van het Palestijnse parlement Ahmed Bahar tijdens de bijeenkomst van woensdag in Gaza Stad. (Foto Reuters).
De VS zijn niet blij met de verzoening tussen de Palestijnse bewegingen Fatah en Hamas. Verbaast dat iemand? De woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Jen Psaki, zei donderdag dat het het einde kan betekenen van het vredesproces. En een niet met name genoemde hoge Amerikaanse regeringsfunctionaris zei donderdag dat de VS hun hulp aan de Palestijnen opnieuw tegen het licht moeten houden als de twee groeperingen samen een regering gaan vormen.
"Welke Palestijnse regering dan ook moet duidelijk en ondubbelzinnig uitspreken dat zij tegen geweld is, dat zij de staat Israel erkent en dat zij eerder aangegane overeenkomsten en verplichtingen tussen de partijen zal honoreren,'' aldus deze functionaris. ''Als er een nieuwe Palestijnse regering wordt gevormd zullen we haar beoordelen naar gelang zij zich schikt naar deze zaken en op basis van haar daden en politiek. En dan zullen we op basis van de Amerikaanse wetgeving beslissen wat dat voor gevolgen heeft voor onze hulp.''
Israel was evenmin verheugd over de toenadering tussen Hamas en Fatah. De Israelische regering, die meerdere ministers telt die sowieso een Palestijnse staat nooit hebben zien zitten, heeft donderdag de vredesbesprekingen (die toch al besprekingen waren geworden over het al of niet houden van besprekingen) volledig opgeschort. Ook werd, na een kabinetszitting van zes uur, aangekondigd dat Israel met strafmaatregelen zal komen zodra er een regering van Fatah en Hamas wordt gevormd.
Deze stappen komen nadat premier Benjamin Netanyahu woensdag de Palestijnse president Abbas er al van dat hij had gekozen voor Hamas en tegen vrede. ''Door zich te binden aan Hamas, keert het Palestijnse leiderschap de vrede de rug toe,'' zei een medewerker van Netanyahu namens zijn baas.
President Abbas zei intussen dat er geen tegenstelling bestaat tussen de verzoening en onderhandelingen ''omdat we erop uit zijn een rechtvaardige en duurzame vrede te bereiken op basis van de twee-statenoplossing en internationale resoluties. Eenheid van land en volk versterkt ons en vergroot de kans dat er een Palestijnse staat komt met Oost-Jeruzalem als hoofdstad,'' voegde hij eraan toe.
Ik wil hier graag aan toevoegen dat een hyprocrietere mening dan de VS en Israel uiten,
namelijk dat de verzoening het ''vredesproces'' in de wielen rijdt, moeilijk
voorstelbaar is. Negen maanden werd er gepraat waarin duidelijker dan ooit werd gedemonstreerd dat Israel volstrekt niet bereid is de geboorte van een enigszins levensvatbare Palestijnse staat te overwegen. Israel stelde voorwaarden waarvan het wist dat ze onaanvaardbaar waren. Het sloot Oost-Jeruzalem uit van besprekingen (het moet Israelisch blijven), wilde de Jordaanvallei behouden of op zijn minst langdurig leasen, stelde de onmogelijke voorwaarde dat de Palestijnen nu ook nog Israel erkennen als ''Joodse staat'', en veegde discussies over het recht van terugkeer van tafel. En intussen was onduidelijk of en zo ja welke nederzettingen Israel bereid was te ontruimen, mocht er niet gepraat worden op basis van de grenzen van 1967, werd geen enkele kaart getoond van de omtrekken van een te stichten Palestijnse staat, werd meer dan ooit gebouwd in de nederzettingen en Oost-Jeruzalem en doodden Israelische militairen in de periode dat werd onderhandeld tenminste 60 Palestijnen zonder dat ook maar een keer een gedegen onderzoek naar de toedracht plaatsvond. En de VS, in zijn veronderstelde rol van 'honest broker'' waar zelfs de schijn van
onpartijdigheid al jaren geleden van verdwenen is, deed er niets aan en
ging in de meeste gevallen grif met de Israelische eisen mee.
En dan zou een toenadering tussen Fatah en Hamas een spraak in het wil steken? Kom op, zeg. En waarom dan wel? Omdat zo eindelijk weer eens Palestijnse verkiezingen in zicht komen en mandaten die al jaren geleden verlopen waren op de proef kunnen worden gesteld? Omdat - als alles goed gaat, iets wat we overigens nog maar moeten afwachten - een hervorming van de PLO zou kunnen worden doorgevoerd, op een zodanige manier dat dit orgaan weer meer Palestijnen zou kunnen gaan vertegenwoordigen en niet alleen het coterietje rond Mahmoud Abbas? Moeten we hieruit concluderen dat Israel en de VS - als het over Palestijnen gaat - tegen democratie zijn en tegen legitimiteit? Of gaat er alleen maar om dat de Palestijnse Autoriteit, nu ze - door het mislukken van de onderhandelingen haar nut als onderhandelingspartner is kwijtgeraakt en en verbreding van haar basis zoekt - dreigt haar karakter van Israels dociele knechtje dat uit de hand eet dreigt te verliezen?
Waarschijnlijk een combinatie van dit alles. En natuurlijk speelt daarbij sterk mee dat Hamas in Israel - en de VS - als een terroristische organisatie te boek staat, die Israel niet heeft erkend. Dat de organisatie in het verleden heeft laten weten te kunnen leven met een twee-statenoplossing is iets dat hardnekkig door zowel Israel, als de VS (en ook Europa) onder tafel wordt geveegd. Lees bijvoorbeeld de hysterische kommentaren in de Israelische pers, zoals bijvoorbeeld de hieronder geciteerde opgefokte nonsens van Ynet, de site van de krant Yediot Ahronot:
En dit is alleen nog maar een fragment, en zeker niet de enige passage in een Israelische krant waaruit blijkt dat de Israeli's echt volstrekt de weg kwijt zijn, en geen enkel begrip meer lijken te hebben van wat er in de Arabische wereld of onder Palestijnen speelt. Abbas is, in vrijwel alle kranten, van Israels eigen Palestijnse schoothond, ineens weer in een onbetrouwbare terrorist veranderd. Maar gelukkig zijn er ook andere geluiden. Zo wijst de progressieve site +972 er vandaag terecht op dat Abbas voor Israel en de VS (en voeg ik eraan toe ook de EU) de gewenste onderhandelingspartner was, maar dat diezelfde VS en Israel (en, wil ik wedden straks ook de EU) het totaal laten laten afweten zodra er nieuwe Palestijnse verkiezingen om de hoek komen kijken die een Palestijnse onderhandelaar eindelijk weer een legitiem mandaat dreigen te gaan geven. Afgezien daarvan blijft in mijn achterhoofd ook deze vraag spoken: Wat had Israel in godsnaam met Gaza willen gaan doen als het - buiten Hamas om - wèl met Abbas een akkoord had bereikt? .
En dan zou een toenadering tussen Fatah en Hamas een spraak in het wil steken? Kom op, zeg. En waarom dan wel? Omdat zo eindelijk weer eens Palestijnse verkiezingen in zicht komen en mandaten die al jaren geleden verlopen waren op de proef kunnen worden gesteld? Omdat - als alles goed gaat, iets wat we overigens nog maar moeten afwachten - een hervorming van de PLO zou kunnen worden doorgevoerd, op een zodanige manier dat dit orgaan weer meer Palestijnen zou kunnen gaan vertegenwoordigen en niet alleen het coterietje rond Mahmoud Abbas? Moeten we hieruit concluderen dat Israel en de VS - als het over Palestijnen gaat - tegen democratie zijn en tegen legitimiteit? Of gaat er alleen maar om dat de Palestijnse Autoriteit, nu ze - door het mislukken van de onderhandelingen haar nut als onderhandelingspartner is kwijtgeraakt en en verbreding van haar basis zoekt - dreigt haar karakter van Israels dociele knechtje dat uit de hand eet dreigt te verliezen?
Waarschijnlijk een combinatie van dit alles. En natuurlijk speelt daarbij sterk mee dat Hamas in Israel - en de VS - als een terroristische organisatie te boek staat, die Israel niet heeft erkend. Dat de organisatie in het verleden heeft laten weten te kunnen leven met een twee-statenoplossing is iets dat hardnekkig door zowel Israel, als de VS (en ook Europa) onder tafel wordt geveegd. Lees bijvoorbeeld de hysterische kommentaren in de Israelische pers, zoals bijvoorbeeld de hieronder geciteerde opgefokte nonsens van Ynet, de site van de krant Yediot Ahronot:
Clearly, Israel will also have to stop all fund transfers to an official terrorist entity, as there is no other legal option, including offsetting debts to the Israel Electric Corporation (more than NIS 1.4 billion, or $400 million) – and to many Israeli creditors. The Europeans may want to consider claiming back the money spent by the PA, and using it to help their unemployed. It's a good thing that this unity is taking place now, whether it is implemented or not, as the intention is clear. Just imagine what would have happened if Israel had transferred territories in the center of the country to the Palestinians, and then the unity with Hamas and Jihad had taken place, with the latter two even controlling these territories.
Unity with Hamas is a slap in the face for many of the Arab regimes too, as it is basically a shift to cooperating with their enemy, the Muslim Brotherhood. It is an insult to Egypt, Saudi Arabia, Jordan and other states that see radical Islam as an existential threat. Both Fatah and Hamas have turned into detested entities among the Palestinian and Arab publics alike. There is no support, no interest, no hope; the Arab regimes are not willing to fund the PA if the European-American-Israeli money stops, and so with no other choice they have fallen into one other's arms.
The move also is an attempt to halt their shared enemy of Salafist and Jihadist forces. The latter already number tens of thousands of members, and they are the future. Both Hamas and Fatah know that.
Both Hamas and Fatah are afraid of a new intifada, because while it may begin against Israel, it could burn them both too.
En dit is alleen nog maar een fragment, en zeker niet de enige passage in een Israelische krant waaruit blijkt dat de Israeli's echt volstrekt de weg kwijt zijn, en geen enkel begrip meer lijken te hebben van wat er in de Arabische wereld of onder Palestijnen speelt. Abbas is, in vrijwel alle kranten, van Israels eigen Palestijnse schoothond, ineens weer in een onbetrouwbare terrorist veranderd. Maar gelukkig zijn er ook andere geluiden. Zo wijst de progressieve site +972 er vandaag terecht op dat Abbas voor Israel en de VS (en voeg ik eraan toe ook de EU) de gewenste onderhandelingspartner was, maar dat diezelfde VS en Israel (en, wil ik wedden straks ook de EU) het totaal laten laten afweten zodra er nieuwe Palestijnse verkiezingen om de hoek komen kijken die een Palestijnse onderhandelaar eindelijk weer een legitiem mandaat dreigen te gaan geven. Afgezien daarvan blijft in mijn achterhoofd ook deze vraag spoken: Wat had Israel in godsnaam met Gaza willen gaan doen als het - buiten Hamas om - wèl met Abbas een akkoord had bereikt? .
3 opmerkingen:
Barak David is bij de Israëlische krant Ha'aretz de journalist die politieke en diplomatieke ontwikkelingen in zijn portefeuille heeft. Hij heeft een in mijn ogen uitstekend stuk geschreven over de onwaarachtige reacties van zijn regering op het nieuws dat de Palestijnse Autoriteit en Hamas een stap hebben gezet naar wederzijdse verzoening. Niet alle Israëli's zijn de weg kwijt, Abu, sommigen zien scherper dan wie ook...Barak David is er zo een.
http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/.premium-1.587007
Jaap,
Ravid was nog geen twee jaar geleden (een jaar geleden??), DE roeptoeter van de regering Netanyahu. Ik heb zijn stuk 2x gelezen. Het kan ermee door, al plakt ook hij op Israelische wijze terrorisme-etiketten en spreekt hij natuurlijk hel erg vanuit een nauw Israelisch perspectief (alsof het niet ook in Israels belang zou kunnen zijn dat er ook op zijn minste een heel klein beetje tegemoet wordt gekomen aan de Palestijnse rechten). Ook vergeet hij dat Palestijnse verkiezingen in Gaza en op de Westbank niet zorgen dat alle Palestijnen een stem krijgen. De belangrijkste - eventuele - verandering als de verzoening stand houdt, is straks een hoognodige verjongingskuur van de PLO, die in principe wel alle Palestijnen vertegenwoordigt.
Los van dit alles was dit stuk van Ravid redelijk, beter dan ik van hem gewend was. Maar nog niet goed genoeg om mijn wantrouwen jegens hem nu meteen helemaal te laten varen.
Abu,je hebt BD duidelijk over langere tijd gevolgd dan ik. Laat ik mij daarom beperken tot het betreffende artikel. Alleen al de kop daarvan wijkt in belangrijke mate af, van de hysterische reacties die jij signaleert.
Die kop luidt: "Palestinian reconciliation is an opportunity for Israel."
Dat klinkt als afkomstig van iemand die zich niet heeft laten meeslepen door het sentiment om hem hen, en die zelfstandig nadenkt en oordeelt. Een verademing.
Een reactie posten