Tweede Kamer houdt het zoveelste zinloze ''ronde tafelgesprek'' over antisemitisme

Het was een beetje een bizar gezicht, afgelopen woensdag, een ''ronde tafel discussie'' in de Tweede Kamer over antisemitisme. Een beetje een half gebeuren, eigenlijk, en niet alleen omdat de tafel niet rond maar half-rond was. Hoewel, dat in dit geval toch wel symbolisch kon worden opgevat.
Het was een soort reünie van de ''usual suspects'', waarmee in dit geval niet de bedrijvers van antisemitisme worden bedoeld, maar de mensen die er al of niet terecht vreselijk op gefixeerd zijn. Dat zijn in de eerste plaats het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI) en vertegenwoordigers van de joodse kerkgenootschappen, en vervolgens het de beroepsmatig geïnteresseerden zoals het NIOD, de Anne Frank Stichting, officier van justitie Velleman die racisme  en discriminatie al lang in zijn portefeuille heeft, of de poezelige mevrouw Schnurbein, die namens  Eurocommissaris Timmermans een steentje probeert bij te dragen. En tenslotte dus een handvol Kamerleden, van  SGP, de CU,en overige regeringspartijen, de PVV en Groen Links.
Het halve zat hem er dan ook vooral in dat, afgezien van het Kamerlid Kuzu van DENK, die er ook was en die niet alleen een heel eind van de anderen af stond, maar ook zichtbaar een flink eind van de PVV-er Markuszower af was gaan zitten, er verder eigenlijk niemand zat van linkse groepen of  alternatieve Joodse organisaties. Dat zijn namelijk de mensen en organisaties die tegenwoordig het meest voor antisemiet worden uitgemaakt. Er was bijvoorbeeld niemand uitgenodigd van Een Ander Joods Geluid (alhoewel die wel een ''paper'' hadden ingestuurd), en evenmin iemand van van wat tegenwoordig de ''alternatieve'' Kristallnachtherdenking'' wordt genoemd (hoewel de in 2011 gestarte Joodse herdenking in feite de alternatieve is), of mensen van SIVMO (Steungroep Israelische Vredesgroepen en Mensenrechtenorganisaties). Ook waren er geen vertegenwoordigers van Palestijnse actiegroepen, Palestijnen zelf of  vertegenwoordigers van Turkse of Marokkaanse Nederlanders.
Toevallig zijn dat allemaal groepen die het verwijt van antisemitisme regelmatig naar hun  hoofd geslingerd krijgen. En toevallig zijn degenen die die verwijten uiten ook vaak de mensen die daar achter die half-ronde tafel zaten, zoals bijvoorbeeld de onlangs joods geworden Hidde van Koningsveld van het het CIDI of vertegenwoordigers van de Joodse kerkgenootschappen, met name de voorzitter van het CJO, Ron van der Wieken. En daarmee stond het karakter van het ronde tafel debat van tevoren vast. Het zou het opnieuw afspelen worden van een inmiddels grijsgedraaide grammofoonplaat. En  dat werd het dus ook. Brilleslijper, de man van de orthodox-joodse NIHS, herhaalde het inmiddels tot in den treure herhaalde argument dat joden niet met een keppeltje over straat kunnen. Ook wees hij op een incident waarbij een anti-joodse demonstratie in de Beethovenstraat zou zijn gehouden, net toen de synagogen uitgingen. (Naar verluidt ging het om een groep van drie personen die voor een winkel een actie voerden tegen de verkoop van producten uit de nederzettingen in bezet gebied).
Van der Wieken van het CJO wist heel zeker dat de Britse Labourleider Corbyn een echte onvervalste antisemiet was en nam het daarom  de PvdA-leider Asscher ernstig kwalijk dat die, ondanks aandrang daartoe van het CJO, zich niet gedistantieerd had van Corbyn en de Labourparty.  Markuszower vroeg aan officier van Justitie Velleman waarom hij zulke lage straffen bleef eisen. Hanna Luden van het CIDI, Van der Wieken van het CJO en de schattige mevrouw Schnurbein maakten reclame voor ''de juridisch niet bindende'' antisemitisme definities van de ''International Holocaust Remembrance Association (IHRA), die, zoals zei alledrie zeiden, kritiek op Israel niet onmogelijk maakten. Desondanks mag je van de IHRA niet meer mag zeggen dat Israel racistisch is of dat zionisten voor 1940 samenwerkten met de nazi's. Hanna Luden wilde op de valreep op grond van diezelfde definitie Kuzu van DENK nog even van antisemitisme beschuldigen, maar dat werd door de voorzitter van het ''gesprek'' net op tijd verijdeld. 
Het was, kortom meer van hetzelfde, waarbij de Anne Frank Stichting en het NIOD ook hun traditionele duit in het zakje deden door aan te dringen op (nog) meer educatie of Joden en over de Holocaust. En waarbij officier van Justitie Velleman (gelukkig) nog eens aanstipte dat de IHRA definitie niet te hanteren is omdat die botst met de vrijheid van meningsuiting.
Ik moet zeggen: antisemitisme komt voor, bijvoorbeeld in landen als Polen en Hongarije, die vreemd genoeg goede banden hebben met Israel. In de VS heeft het antisemitisme de wind mee door Trump. Rechtse landen en kringen in het algemeen, waaronder ook Nederlandse rechtse kringen als de PVV of de club van Thierry Baudet zijn evenmin vies van antisemitisme. Alleen zijn de Joden die zij als antisemieten aanduiden niet zozeer Israeli's of partizanen van Israel, maar juist Joden of anderen ddie kritiek hebben op Israel of opkomen voor de mensenrechten in de breedste zin en strijden tegen islamofobie. Wijlen Hajo Meyer van Een Ander Joods Geluid bedacht een keer de kreet dat ''een antisemiet vroeger iemand was die Joden haatte, maar tegenwoordig iemand is aan wie de Joden de pest hebben''. Die situatie is intussen verder verbreed. Nu zijn het niet meer alleen mensen aan wie Joden de pest hebben, maar mensen aan wie alle ''vrienden van Israel'', joods en veel vaker niet-joods, de pest hebben en dat zijn ongeveer alle rechtse partijen, bloggers, twitteraars en redacteuren van rechtse omroepen en blaadjes. Rechts heeft zich op een bizarre manier het antisemitisme toegeëigend.
 Antisemitisme oude stijl, mensen die Joden haten alleen omdat ze Joods zijn, komt nog wel voor, maar die andere variant waarbij alles wat links is en kritiek heeft op de manier waarop Israel de mensenrechten verkracht, voor antisemiet en jodenhater wordt uitgemaakt heeft veruit de overhand.  En zolang dat element niet in dit soort ''ronde tafel gesprekken'' wordt meegenomen, en de twee van elkaar worden onderscheiden, blijft het gewoon loos gepraat. Zolang rechts de meest schunnige verdachtmakingen van antisemitisme mag loslaten op Corbyn, Een Ander Joods Geluid, de oudste Kristallnachtherdenking in Amsterdam, of mensen die posten voor winkels waar producten uit illegale nederzettingen worden verkocht, is strijden tegen het echte antisemitisme nagenoeg zinloos. Het wachten is op een discussie waarbij de scheidslijnen anders worden getrokken, en mensen van, bijvoorbeeld, een Ander Joods Geluid of andere progressieve groepen weer kunnen meepraten. Tot het zover is weet ongeveer niemand meer waar het eigenlijk over gaat en is het echte antisemitisme  
nauwelijks aan te pakken.