zaterdag 10 september 2011

Israel evacueert ambassadestaf uit Cairo na bestorming ambassade


De muur gaat om (Reuters)

Israel heeft vrijdagavond/zaterdagochtend de staf van de ambassade in Cairo geëvacueerd nadat een betoging voor de ambassade ertoe had geleid dat de muur, die pas voor de ambassade was opgebouwd, werd afgebroken en de ambassade werd bestormd. De vlag, die eerder al een keer door een geveltoerist (the flagman) was verwijderd nadat deze 13 verdiepingen naar boven was geklommen, werd opnieuw weggehaald en documenten werden uit de ramen gegooid. Israel beweerde dat alleen folders en onbelangrijk reclamedrukwerk op die manier op staat was beland, op internet circuleerden echter officiële papieren van de ambassade.
De betoging was aanvankelijk een uitvloeisel van een nieuwe betoging op het Tahrir-plein, die het motto 'correcting the path' had meegekregen. De eisen waren waren onder meer afschaffen van de militaire processen tegen burgers, een duidelijker koers van de revolutie, meer aandacht voor eisen van werkers. Er waren honderdduizenden verwacht, het werden er hooguit tienduizenden - waarschijnlijk is een belangrijk deel van de revolutionaire voorhoede een beetje demonstratiemoe geworden. Een deel van de betogers  boog af naar de Israelische ambassade. De muur, die pas een week geleden was gebouwd om betogers op een afstand te houden en die intussen in de Egyptische kleuren en met pro-Palestijnse leuzen was beschilderd, werd met vereende krachten omgetrokken en kapotgeslagen, en betogers drongen daarop de ambassade binnen. De Egyptische autoriteiten rukten vervolgens uit met groot materieel. Er volgde een ware veldslag die tot in de vroege ochtend duurde, waarbij drie doden en 1049 gewonden vielen, volgens het Egyptische ministerie ven Gezondheid.   
De ambassadestaf en familieleden - niet minder dan 86 man volgens de New York Times -werden geëvacueerd naar het vliegveld, waar zij later in de nacht door twee Israelische vliegtuigen werden opgehaald. Alleen de tweede man van de ambassade bleef achter. De Israelische premier Netanyahu belde met president Obama die zijn bezorgdheid uitsprak (wat hij, zoals veel Egyptische twitteraars opmerkten, nou nooit doet als Israel Palestijnen bombardeert of, zoals laatst, per ongeluk een paar Egyptische dienstplichtigen doodschiet). Minister van Defensie Ehud Barak belde zijn Amerikaanse collega Leon Panetta.

Er is geen twijfel aan dat de bestorming van de ambassade een schending is van de internationale regels die gelden voor buitenlandse vertegenwoordigingen en het diplomatieke verkeer. Ook in Egypte zelf waren er diverse geluiden van binnen wat ik gemakshalve maar de 'revolutionaire voorhoede' zal noemen die zich afvroegen  of dit nu verstandig was en of er geen dringender zaken in Egypte zijn dan het aanvallen van een Israelische ambassade. In Israel en onder Israels supporters zal ongetwijfeld het geluid krachtiger worden dat de Egyptische revolutie alleen maar de deur openzet voor anarchie en islamisten aan de macht zal brengen. Vermoedelijk zullen de Barry Rubins, de Memri's en andere islamofoben van deze wereld er ook een uiting van antisemitisme in zien. Degenen die zo denken doen er echter goed aan zich te realiseren dat Egypte, sinds president Sadat in 1978 de akkoorden van Campo David sloot, aan het handje van Amerika heeft gelopen en dat de ware gevoelens van de Egyptenaren voor wat betreft Israels opstellingen tegenover de Palestijnen, en tegenover Egypte zelf, nooit aan bod hebben kunnen komen. De gebeurtenis bij de ambassade is niets anders dan een uitbarsting van meer dan 30 jaar frustratie, uitgelokt door de manier waarop er ook na de verdrijving van Mubarak nog steeds geen plaats was voor een eigen Egyptische politiek tegenover Israel. De manier waarop de vorige minister van Buitenlandse Zaken, Nabil al-Arabi, werd teruggefloten toen hij in april de grens naar Gaza wilde openen, zette kwaad bloed. De halfslachtige manier waarop de Egyptische regering - onder Amerikaans druk - reageerde toen Israel op 18 augustus vijf Egyptische politiemannen doodschoot in de Sinai (eerste de ambassadeur wegsturen en later toch weer niet), was de druppel die de emmer deed overlopen.
De aanval op de ambassade is niet goed te praten. Maar het is wel een duidelijk teken aan de Israeli's dat ze behalve met Turkije ook een groot probleem hebben met Egypte. Dat de dagen dat het zich alles kon permitteren, omdat de Amerikanen toch altijd alles weer gladstreken, nu misschien wel voorbij zijn.

3 opmerkingen:

klaas zei

"'Egyptenaren slopen muur rond Israëlische ambassade
ANP/Redactie − 09/09/11, 18:42
Ongeveer 1000 Egyptenaren hebben vandaag geprobeerd de muur rond de Israëlische ambassade in Caïro te slopen. De activisten hakten met hamers en beitels in op de muur. De militaire politie stond bij de actie, maar greep niet in. "




Het is toch weer opvallend dat de Egyptische autoriteiten eerst de sloopwerkzaamheden van de Egyptenaren toestaan en pas later ingrijpen. Nu zijn er weer doden gevallen , en de moslims zullen daar ongetwijfeld weer de Israeliers de schuld van geven.

Ik heb een hard hoofd in die zogenaaamde "arabische lente" . Ik ben bang dat de moslimarabieren te weinig beschaving hebben voor het democratisch proces en de verlichting.

Anoniem zei

Hai die Klaas toch, Egypte heeft jarenlang goedkoop gas aan Israel geleverd. Mubarak was de vriend van het Westen maar de vijand van zijn eigen volk. De zogenaamde beschaafde wereld heeft de dictators de vrije hand gegeven als zij maar deden wat het westen wilde. Wie is er weinig beschaafd en wie heeft de democratie de kop ingedrukt?
Klaas, een beetje meer lezen hoor.
Jose

Abu Pessoptimist zei

Nou nou Klaas, dat valt wel weer mee allemaal. Ik geloof niet dat 'de' moslims 'de' joden hier de schuld van geven.
En wat de aanpak van de autoriteiten betreft: Een paar maanden geleden was er ook een demonstratie bij de Israelische ambassade. Die werd door de Egyptische legerleiding heel hard de kop werd ingedrukt, met als gevolg veel gewonden, veel arrestaties, veel boze opwinding en veel gedoe. Daar heeft de Opperste Raad van het leger (SCAF) toen de lering uit getrokken dat het beter is afzijdig te blijven bij demonstraties. Maar ongetwijfeld is de pendule na de ervaringen van de afgelopen nacht weer de andere kant op gegaan.
En wat je twijfel aan de beschaving van de moslimwereld betreft: dat staat je natuurlijk vrij. Ik kan alleen maar zeggen dat Nederland wat beschaving betreft volgen mij veel van Egypte zou kunnen leren. Cairo is de enige stad die ik ken waar ik in het holst van de nacht met pakken bankbiljetten in mijn zak (de te betalen huur) over straat durfde zonder ook maar de de minste angst te voelen dat ik beroofd zou kunnen worden.

Israel breekt met UNRWA en velt daarmee een doodvonnis voor Noord-Gaza

  Israel heeft maandag de samenwerking met UNRWA opgezegd. Op dezelfde dag had de chef van UNRWA, Lazzarini, ook gemeld dat er al twee maand...