Op weg - werk in uitvoering

De komende dagen zal het rustiger zijn op deze blog. Ben op weg naar Normandië. De laatste keer dat we daar waren zag het huis er uit zoals op de foto. Er is daar dus het en en ander te doen.

Ik zal wel wát schrijven, maar minder. Op 10 mei wordt de blog-routine hervat.

De enige democratie in het Midden-Oosten?

Anat Kamm onder vuur, 82% van de ondervraagden wil klokkenluiders die zoals zij deed, illegaal aan materiaal komen dat misdragingen van het leger aan het licht brengt, streng bestraffen.

Het Tami Steinmetz Center voor Vredesonderzoek van de Universiteit van Tel Aviv heeft een onderzoek gepubliceerd dat een schril licht werpt op de democratische gezindheid van de Israëlische burgers en hun ideeën over vrijheid van meningsuiting. Zo blijkt 57,6 %.van de Israëli's van mening dat het mensenrechtenorganisaties die berichten bekend maken over wangedrag van Israël verboden zou moeten worden om vrijelijk te opereren. Iets meer dan 50% van de ondervraagden vond dat er in Israël ''teveel' vrijheid van meningsuiting is. Eveneens een meerderheid meent dat mensen die pleiten voor een boycot van Israël, en journalisten die  nieuws publiceren dat een slecht licht werpt op de gedragingen van het defensie establishment, gestraft moeten worden. En als het gaat  om mensen die op niet legale manier materiaal hebben vergaard dat immoreel gedrag van het defensie establishent aan het licht brengt, is zelfs 82% ervoor deze zogenaamde klokkenluiders - zoals recentelijk Anat Kamm - streng te straffen. (En blijkbaar dus niet de zich misdragende hoge defensie-mensen).
De resultaten van de poll (onder 500 mensen maar kennelijk een representatieve afspiegeling van het Israëlische volk) werden op een conferentie bekend gemaakt. Professor David Newman van de Ben-Gurion universiteit in Beer Sheba noemde de resultaten ;'erg verontrustend' en verklaarde dat in Europa al vraagtekens worden geplaatst  bij het beeld dat Israël van zich zelf heeft als 'de enige dmocratie in het Midden-Oosten'. En een collega van hem, Daniel bar Tal van de universiteit van Tel Aviv, zei dat de burgers wel het belang van democratie erkennen, maar zich in de praktijk nagenoeg anti-democratisch opstellen.

Vraag: Wat zou Wilders, die zo pro-Israël is en zich altijd beroept op de vrijheid van meningsuiting, eigenlijk van deze situatie vinden? 

Hamas: Egyptisch gas doodt vier mensen in tunnel in Rafah

De vier dode Palestijnen, in leeftijd variërend van 20-25 jaar, in de morgue in een ziekenhuis in Rafah.
(foto AP)

Functionarissen van Hamas hebben woensdagavond bekend gemaakt dat vier Palestijnse arbeiders aan de tunnels onder de grens tussen de Gazastrook en Egypte zijn gedood door gas dat de Egyptische grenswachten daarin hadden gepompt. Zes mensen werden door het gas gewond. Volgens een van de functionarissen ging het om gas dat gewoonlijk wordt gebruikt om menigten te verspreiden. Het ministerie van binnenlandse zaken van Hamas bevestigde in een verklaring dat het ging om giftig gas dat de Egyptenaren hadden gebruikt. Een dokter in het Youssef An-Najjar ziekenhuis in Rafah, Hamdan Abu Latifa, zei dat de vier zijn gestikt.
Egypte,  dat onder druk staat om de smokkel via de tunnels tegen te gaan, heeft eerder gas gebruikt in de strijd tegen de tunnels, volgens functionarissen van Hamas, maar het is de eerste keer dat daarbij doden zijn gevallen. .

Israëlische militairen doden demonstant tegen no go-zone in Gaza

Ahmed Salem Deeb wordt hevig bloedend naar een ambulance gedragen (Foto Ma'an)

Een 21-jarige inwoner van Gaza is woensdag gedood bij een demonstratie tegen het afsluiten van zones langs de grens door Israëlische militairen. Ahmed Salem Deeb werd zijn zijn benen geschoten toen hij zich 30 meter van het grenshek bevond, tijdens een demonstratie waarbij leuzen werden geschreeuwd en met vlaggen werd gezwaaid. Hij overleed later in het ziekenhuis. Het incident vond plaats bij de wijk Shuja'iya, ten oosten van Gaza-Stad
Maandag werden ook al drie mensen gewond bij een soortgelijke demonstratie, onder wie een 28-jarige fotografe uit Malta. De inwoners van Gaza en mensen van de International Solidarity Movement protesteren regelmatig tegen het feit dat Israël een strook land langs de grens, variërend van 150 tot 300 meter breed, tot no go-zone, oftewel 'gevechtsgebied' heeft verklaard. Op deze manier is  zo'n 20 procent van het toch al krappe landbouwareaal van Gaza tot verboden gebied verklaard.

Voor de rechter

Dit zijn de broertjes Nadim en Jihad Basim Kawazba uit de wijk Al-Minya in Bethlehem. Ze zijn 14 en 15 jaar oud. Afgelopen donderdag zijn ze om drie uur 's nachts door een groep Israëlische militairen die het huis van hun familie binnendrongen van hun bed gelicht, en geblinddoekt en geboeid afgevoerd naar een cel. Maandag stonden ze voor de militaire rechter. Er werden straffen gevraagd van drie en vier maanden wegens stenengooien naar Israëlische militairen. Ook moeten ze elk een boete betalen van 2500 shekel ($ 670 dollar). De zaak is verdaagd tot morgen.

Vierde deportatie naar Gaza

Israëlische militairen hebben dinsdagavond opnieuw een Palestijn in zijn woonplaats opgepakt en naar Gaza gedeporteerd omdat hij in het bezit was van een identiteitsbewijs dat in Gaza was uitgegeven. Het ging ditmaal 0m de 19-jarige Fadi Alaza al-Azazma die werd gearresteerd op zijn werk in Hebron. Al-Azazma, die al 15 jaar bij zijn familie in Hebron woont, heeft geweigerd de Gaza-strook binnen te gaan. Hij was de vierde Palestijn die naar Gaza werd verbannen sinds het Israëlische militaire bevel voor de Westoever order 1650 uitvaardigde. Deze order makt het mogelijk dat elke Palestijn die niet in het bezit is van een niet nader omschreven vergunning die door de militaire bevelhebber is afgegeven, als 'ínfiltrant' wordt beschouwd.   

Stafchef 'berispt' officieren voor doden Palestijnen

Begrafenis van de broers Mohamed en Usaid Qadus (15 en 19) in het dorp Iraq Burin.

De Israëlische stafchef Gabi Ashkenazi heeft twee hoge officieren berispt als straf voor de dood van vier Palestijnen bij twee incidenten op 20 en 21 maart in de dorpen Awarta en Iraq Burin bij Nablus. Een sergeant werd gedegradeerd en een plaatsvervangend compagniescommandant kreeg eveneens een berisping. Een van de berispte hoge officieren is kolonel Itzik Bar van de Shomron Brigade, een andere werd alleen aangeduid als een luitenant-kolonel,  commandant van het Nachshon bataljon van dezelfde brigade,  Onderzoek van het leger had uitgewezen dat de dood van de vier jongens, allen teeners, 'onnodig' was gweest en het gevolg van tactische en logistieke fouten.

De 'straffen' van het Israëlische opperbevel betreffen het doodschieten van de broers Mohamed en Usaid Qadus in Iraq Burin op 20 maart en het doodschieten van de neven Salah en Mohamed Qawariq uit Awarta een dag later. De twee broers in Iraq Burin werden gedood toen zij uit een taxi stapten op het moment dat een demonstratie tegen landroof door de naburige nederzetting eigenlijk al zo goed was afgelopen. Het leger zei dat rubberkogels waren gebruikt, maar post-mortems van een ziekenhuis in Nablus, inclusief een röntgenfoto van de schedel van Usaid, wezen uit dat met scherp was geschoten. Een strafrechtelijk onderzoek door de militaire politie loopt nog in deze zaak.
De dood van de neven Qawariq betrof een duister incident bij een geïmproviseerd checkpoint. Eerst werd gezegd dat de ene neef de militairen zou hebben bedreigd met een hooivork. Later werd dat een glasscherf. De andere neef zou na het doodschieten van de eerste 'dreigende bewegingen met een scherp voorwerp' hebben gemaakt. Hij werd toen ook doodgeschoten. Nog later werd duidelijk dat beide jongens op de grond zaten toen zij werden gedood.
De mensenrechtenorganisatie B'tselem noemt de disciplinaire straffen onvoldoende. B'tselem wacht op de uitslag van het vooronderzoek in de zaak Iraq Burin en wil dat ook in de andere zaak een onderzoek wordt ingesteld.
(Mijn voorspelling: B'tselem kan nog heel lang wachten. Het is in de geschiedenis van Israël nog maar heel zelden voorgekomen dat iemand werd veroordeeld wegens het doden van een Palestijn en de straf bedroeg zelden meer dan enkele maanden).

Zembla prikt de beweringen van Wilders door

 Zembla heeft zondag Wilders tegen het licht gehouden: 'Wilders, profeet van de angst'. Arabist en Koran-vertaler Fred Leemhuis zet de zogenaamde Koran-citaten uit Wilders knip- en plakfilm 'Fitna' in hun juiste context, zodat blijkt dat ze meestal het tegenovergestelde betekenen van wat Wilders beweert, een deskundige van het Sociaal Cultureel Planbureau vertelt dat Wilders' verhalen over een islamitische tsunami, islamitisch radicalisme en islamitische improductiviteit allemaal kant noch wal raken: de immigratie is sterk teruggelopen, moslims doen het goed op school, krijgen tegenwoordig ook net als andere Nederlanders weinig en pas op latere leeftijd kinderen, en worden - net als Nederlanders - naarmate ze beter opgeleid worden ook steeds onkerkelijker. Criminoloog Bovenkerk demystificeert de verhoogde criminaliteit van Marokkaanse jongeren (vaak gevolg van een discrepantie tussen beter opgeleid zijn en toch weinig status hebben) en zegt dat het ook in dit geval wel een generatiegebonden verschijnsel zal blijken te zijn.
Politicoloog Jean Tillie wijst op de paradox dat de 'grote' partijen de neiging hebben een beetje met Wilders mee te gaan, wat er weer toe leidt dat Wilders haast wel gedwongen wordt er nog weer een schepje bovenop te doen om zich te blijven onderscheiden. En Ton Zwaan van het Centrum voor Holocaust en genocide-studies van de Universiteit van Amsterdam constateert parallellen tussen wat Wilders zegt en de uitlatingen van Servische oorlogsmisdadigers als Karadzjic en Milosevic die onder meer in Bosnië tot genocide leidden.
Zembla-maker Kees Schaap verdient hulde voor een uiterst gedegen, onderhoudende en goed-gemaakte documentaire.



Update dinsdagavond: Eigenlijk was het Femke Halsema's getwitter dat me op deze uitzending attendeerde. Ik moet zeggen dat ik haar mening dat die journalistiek gezien niet deugt  niet alleen niet deel, maar zelfs totaal onbegrijpelijk vind. Dit was uitstekende, feitelijke journalistiek die ook nog in een aantrekkelijk jasje was verpakt met wat beelden uit griezelfilms en zo (die wat mij betreft de lading van de film wat draaglijker maakten- zowel picturaal als inhoudelijk, omdat duidelijk was dat het hier om toevoegingen met een knipoog ging). Nee, was alle journalistiek in Nederland maar zo goed onderbouwd en vakmatig goed gemaakt. 
Maar intussen maakte Halsema natuurlijk wel een discussie los. Op Joop.nl las ik het commentaar van Francisco van Jole. Ik was het er grotendeels mee eens.Met name met zijn verhaal dat we moeten oppassen met de historische parallellen met de nazi's sprak me aan. Het is te goedkoop, te makkelijk voor Wilders om te pareren omdat hij dan in een soort slachtofferrol wordt gedrukt. Maar tegelijkertijd is er de paradox dat die parallellen zich wel onontkoombaar aan je opdringen of je  nu wilt of niet.
Maar dan schrijft  Van Jole ook dit: 

Er werd in Zembla ook onderzocht hoe verkeerd zijn afschrikwekkende beeld van de islam is. Aangetoond werd dat Wilders in Fitna volstrekt verkeerde vertalingen van de Koran heeft gebruikt. De makers trokken daarop een vergelijking met wat de nazi’s deden met de Thora (het was de Talmud, maar dat is in dit verband niet van groot belang, AP)  in de beruchte propagandafilm Der Ewige Jude. Het taalgebruik blijkt praktisch een op een hetzelfde. Dat is een heftige vergelijking. Maar het is precies een van de redenen waarom mensen bang zijn voor Wilders.

Zelf zou ik de vergelijking met Der Ewige Jude niet maken omdat je er de verkeerde discussies over los maakt en je Wilders de slachtofferrol toebedeelt. Je kunt hetzelfde punt ook anders duidelijk maken. Als je wilt weten hoe angstaanjagend Wilders voor zijn tegenstanders is vraag je dan eens af hoe je het zou vinden als er een moslimpartij in het parlement zou zitten die net zo tekeer gaat tegen christenen als Wilders tegen moslims. En die net zo groot zou zijn, met een leider die zelfs even premier leek te worden. Dan weet je meteen hoe moslims zich in Nederland kunnen voelen.

En dat is een beetje een bedenkelijke opmerking. Van Jole lijkt daar zelf een soort slachtoffer van het gevaar dat hij eerder in zijn stukje beschreef, namelijk dat  het woordgebruik, de leugens en de retoriek van Wilders een klimaat scheppen, een eigen realiteit met een eigen dynamiek die gevaarlijke afmetingen kan aannemen. Terecht signaleert hij dat in Zembla werd geconstateerd dat ook genocide begint met woorden. En zoals Nederland na vijf jaar nazi-bewind in 1945 wel degelijk door de anti-Joodse maatregelen en retoriek van de nazi's was geïnfecteerd en in de eerste naoorlogse jaren flink antisemitisch bleek te zijn, zo lijkt Wilders bij veel mensen toch het besef over te brengen dat er met die moslims iets grondig mis is. Zodat ook Van Jole nu de opmerking kan maken dat het volstaat om te laten zien hoe het eruit zou zien als er moslim-partij in het parlement zou zitten die de christenen zou bejegenen zoals Wilders nu de moslims, om te laten voelen hoe moslims zich tegenover Wilders moeten voelen.
Dat is een wonderlijke gedachte en hij is tegelijkertijd ook heel fout. Ten eerste omdat je Wilders niet blijer zou kunnen maken dan door zo'n scène in je film te plakken die als geen andere het gevaar van de islam zou illustreren. En ten tweede omdat Van Jole er kennelijk van uitgaat dat zo'n  moslim-partij wel ergens bestaat en een bestaande realiteit weergeeft  Dat is - en ik denk dat ik het wel zo'n beetje kan weten - niet het geval. Zo'n partij bestaat echt nergens. Ik vrees dat Van Jole een beetje in dezelfde val is gevallen als destijds veel goedwillende anti-nazi's, die fel tegen de antisemitische nazi-propaganda waren, maar tegelijkertijd toch ook niet altijd ongevoelig bleken voor de stereotyperingen van 'de' Joden als geldwolven of eeuwige onruststokers. Waaruit maar weer blijken mag dat Wilders met zijn constante aanvallen op de islam toch echt veel gevaarlijker is dan de meeste mensen denken.
(Overigens: Ook Anja Meulenbelt besteedt aandacht aan deze Wilders-docu)

PA maakt verhandelen goederen uit nederzettingen strafbaar

Mahmoud Abbas, president van de PA, heeft maandag een wet ondertekend die het strafbaar stelt om producten uit Israëlische nederzettingen op de Westoever op de markt te brengen. Abbas' juridische adviseur Hassan al-Awri zei dat overtreders zullen worden gestraft met boetes of gevangenisstraf, al naar gelang de hoeveelheid goederen die in hun bezit worden aangetroffen. De wet maakt onderdeel uit van een poging meer internationale steun te krijgen voor een ban op producten uit de Israëlische nederzettingen. Palestijnse functionarissen schatten dat jaarlijks ongeveer $ 500 miljoen aan goederen uit de nederzettingen op de Westoever worden verhandeld. Producten uit Israël zelf vallen niet onder de wet. (Op de foto de souq van Nablus).

Israëli's doden Hamas-activist bij Hebron en vernielen het huis van zijn schoonzus

 Israëlische strijdkrachcten hebben maandagmorgen een prominente Hamas-activist in de omgeving van  Hebron gedood. De man oin kwestie, Ali Sweiti, werd volgens Israël gezocht wegens meerdere acties. Onder meer zou hij betrokken zijn geweest bij een gevecht waarin in 2004 een lid van de grenspolitie werd gedood. Het huis waar Sweiti zich bevond in het dorp Beit Awwa ten zuiden van Hebron werd omsingeld in een gecoordineerde actie van leger, grenspolitie en Shin Bet. Over wat er vervolgens gebeurde lopen de lezingen uiteen. Israëlische kanten melden op gezag van het leger dat Sweiti zich in het huis barricadeerde en terugschoot, waarna hij in een vuurgevecht werd gedood. Ma'an News meldt dat een gedeelte van het huis waarin Sweiti zich bevond met behulp van explosieven werd vernield met hemzelf er nog in. Ooggetuigen zagen daarna hoe militairen  Sweiti's lijk wegdroegen. en hoe vervolgens het  hele huis, dat toebehoorde aan  een zuster van Al-Sweiti's vrouw, door een bulldozer werd vernield. Daarna zouden clashes zijn uitgebroken met de dorpelingen. The Jerusalem Post meldt nog dat de familie van de in 2004 gedode grenspolitieman, Yaniv Mashiah, in kennis werd gesteld van de dood van Sweiti.
 Reuters heeft de volgende video:

Voor de derde maal deportatie naar Gaza

Israël heeft zondag voor de derde maal in korte tijd een Palestijn naar Gaza gedeporteerd. Het ging ditmaal om de uit Gaza afkomstige Ahmad Au’da Abu Shalluf, die getrouwd is met een Palestijnse vrouw uit de Israëlische stad Beersheba.

Abu Shallaf, geboren in Gaza als kind van vluchtelingen maar al jaren woonachtig in Beersheba, bezocht een oogkliniek in Jeruzalem. Ooggetuigen meldde dat hij daar werd gearresteerd, handboeien omkreeg en in en politie-auto werd weggevoerd. De Hamas-regering in Gaza meldde later dat hij werd afgeleverd bij de grensovergang Erez. De Hamas autoriteiten weigerden hem de toegang, net zoals Hamas geweigerd heeft Ahmad As-Sabah binnen te laten, die na tien jaar gevangenschap werd vrijgelaten en naar Gaza werd verbannen hoewel zijn vrouw en kinderen in Tulkarem op de Westoever wonen. As-Sabah verblijft al sinds 21 april bij Erez  (zie foto) en woont daar in een tent.
Aangenomen wordt dat de deportaties te maken hebben met het aannemen van een nieuwe militaire order (order 1650) die iedereen als 'infiltrant' beschouwt die zich bevindt in een door Israël gecontroleerd gebied zonder dat hij - een niet nader gespecificeerde - door de militaire autoriteit afgegeven vergunning daartoe bezit. Mensenrechtenorganisaties hebben aangevoerd dat dit de deur openzet voor de deportatie van tienduizenden mensen.  Eerder deporteerde Israël ook al een man die al 15 jaar bij zijn vrouw in Jaffa woonde. Deze man mocht later terugkeren.

Exit kandidaat-Kamerlid Markuszower

"Heden heb ik besloten mij terug te trekken als kandidaat-Kamerlid voor de Partij voor de Vrijheid." Dat meldde gisteren Gidi Markuszower, nummer vijf op de lijst van de PVV voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer.
"De afgelopen twee weken heb ik mogen ervaren wat het betekent om continu onder een negatief vergrootglas te liggen. Ik voel mij in een dergelijke positie niet senang en wens niet op die manier de komende vier jaar door het leven te gaan. De PVV blijf ik voluit steunen en ik ben ervan overtuigd dat de partij op 9 juni een klinkende verkiezingszege zal behalen."

Weet iemand wat een negatief vergrootglas voor een ding is? Misschien bedoelt hij dat hij in negatieve zin onder een vergrootglas heeft gelegen? Maar los van deze - een beetje flauwe? - opmerking, denk ik dat druk vanuit de Joodse gemeenschap een belangrijke, zoniet doorslaggevende rol heeft gespeeld. Het was op zijn  minst opvallend dat hij - direct nadat dat mailtje was uitgelekt over dat hij een cherem (levenslange ban) wilde voor mensen die het met Goldstone eens waren- uit de kerkeraad van de NIHS verdween. Het leek me een prachtige smoes om iemand te lozen die door op de PVV lijst te staan té controversieel is geworden voor een officiële positie binnen de NIHS. En in een Joodse gemeenschap waar voor- en tegenstanders van Wilders uiterst scherp tegenover elkaar staan, was zijn kandidatuur op de lijst van Wilders zo controversieel als maar mogelijk was. Hoe dan ook - goed dat hij kandidaat af is.

Zuid-Afrikaanse Joodse leiders halen bakzeil: Goldstone is wèl welkom

 Cartoon van Jonathan Shapiro (Zapiro) in the Zuidafrikaanse Guardian and Mail

Blogger Richard Silverstein (Tikkun Olam) meldt dat de actie van bloggers zoals hijzelf tegen het bannen van rechter Richard Goldston van de bar mitva van zijn kleinzoon in Johannesburg succes heeft gehad. Een van Silverstein's Zuid-Afrikaanse contacten schreef hem dat de Joodse bestuurders na de negatieve publiciteit van de afgelopen dagen (onder meer de brief van enkele tientallen Amerikaanse rabbijnen, zie mijn engelstalige blog) de koppen bij lekaar hebben gestoken. Het begon ermee dat de Joodse leiders in Kaapstad afstand namen van de beslissing van de Joodse leiders in Johannesburg. En vervolgens haalden de bestuurders in Johannesburg bakzeil:
  Today Judge Goldstone circulated a statement from the Board of Deputies (the same body which claimed it had nothing to do with his banning) which welcomed his attendance at the bar mitzvah. The Board committed to no protests at the ceremony and invited Goldstone to address the board on the subject of his UN report on the Gaza war. A victory all around:

“The SA Jewish Board of Deputies (SAJBD) is pleased to announce that, following consultation between all the parties involved, an agreement has been reached confirming Judge Richard Goldstone attending his grandson’s forthcoming barmitzvah [sic] ceremony.
It was agreed that a meeting hosted by the SA Zionist Federation would take place between Judge Goldstone and leadership of the SA Zionist Federation and other Jewish Communal representatives to discuss the Jewish community’s response to the report of the Commission chaired by Judge Goldstone last year and for Judge Goldstone to give his perspectives on the issue.
It was further confirmed that Judge Goldstone would attend his grandson’s barmitzvah and that there would be no protests associated with the barmitzvah.
The SAJBD respectfully requests, in light of the agreement reached, that all parties immediately desist all public activities on this matter so that the young man’s barmitzvah celebration can be returned to the privacy and dignity that it deserves.
Judge Goldstone said that “I am delighted that I will attend the barmitzvah of my grandson.”"

Kortom Goldstone is welkom, er zullen geen protestdemonstraties gehouden worden en hij zal in het kader van zijn bezoek tijdens een bijeenkomst met de Zuid-Afrikaanse Zionistische Federatie en de leiders van de gemeenschap een toelichting zal geven op het Goldstone-rapport van verleden jaar.

Silverstein meldt nog dat zijn Zuid-Afrikaanse contact hm toevoegt dat  This whole event has been an unmitigated PR disaster for the Board, the Zionist Federation, and the Chief Rabbi. Dat kunnen we best geloven. Maar het is ook een ongekende overwinning voor de 'blogging-community' onder wie niet in de laatste plaats Silverstein zelf.

Wat Wilders wil: een 'etnische registratie van iedereen'

'We doen het niet voor de grachtengordel, we doen het niet voor Ali en Fatima, we doen het voor Henk en Ingrid,' zei Wilders bij de presentatie van zijn verkiezingsprogram. Ik weet niet wie Henk en Ingrid zijn. Ik ken geen Henk en de enige twee Ingrids die ik ken zullen zeker niet op die gebleekte pruikenkop gaan stemmen. Maar laten we aannemen dat Henk en Ingrid bestaan (misschien in Almere, waar ruim 20% voor Wilders stemde bij de gemeenteraadsverkiezingen) waar zijn Henk en Ingrid dan voor? Voor een programma dat volgens Wilders' broer Paul niet, zoals de PVV het noemde,  een programma van Hoop en Optimisme is, maar beter een programma voor Islamofobie en Nationalisme kan heten.
Paul Wilders:  'hoop en optimisme is ver te zoeken. Integendeel: angst, islamafobie en verregaand nationalisme kenmerken het overigens niet door het CPB doorberekende programma. In vogelvlucht enkele in het oog springende door de PVV aangeboden oplossingen:
1. Etnische registratie van iedereen. Inclusief vermelding "Antilliaan".
"Iedereen" impliceert vanzelfsprekend veel meer dan "Antilliaan". Het opdelen van de Nederlandse bevolking naar etnische afkomst heeft simpelweg geen enkele toegevoegde waarde. ... Een abjecte maatregel welke niet alleen de maatschappelijke coherentie ondergraaft, doch tevens connotaties oproept.
2. Heropvoedingskampen
In onder meer de Verenigde Staten zijn met deze maatregel ervaringen opgedaan. Uit onderzoeken is gebleken dat de resultaten te verwaarlozen zijn. Afgezien van dit gegeven horen dit soort pseudo-oplossingen niet thuis in een samenleving als de onze. ... Gebakken lucht zo u wilt.
3. De Islam is vooral een politieke ideologie en kan dus op geen enkele manier aanspraak maken op de voorrechten van een godsdienst.
Oude wijn in oude PVV-zakken. De Nederlandse grondwet is overduidelijk wat dit uitgekauwde onderwerp betreft. Ook de PVV kan daar niet omheen. Conclusie: wellicht aardig als borrelpraat in de kroeg ingeval van langdurige stilte. Ver van de realiteit.
4. Verbied de boerka en de Koran, belast hoofddoekjes.
Klaarblijkelijk is de "kopvoddentaks" nog niet begraven, de Koran nog steeds veroordeeld tot boekverbranding. Conclusie: De Islamofobe teneur krijgt voor zover nog nodig steeds duidelijker vorm.
5. Registratie van dubbele nationaliteiten.
Meer van hetzelfde. Zie mijn commentaar onder 1. hierboven.
6. Geen mensen met een dubbele nationaliteit in regering, parlement, Provinciale Staten, gemeenteraden en bepaalde overheidsfuncties.
Een discriminatoir voorstel van de eerste orde waarmee een aanzienlijk deel van de Nederlandse bevolking buiten de samenleving wordt gesteld. .. een voorstel Nederland onwaardig.
7. Stoppen re-integratie, het werkt niet en kost miljarden.
Een maatregel welke niet meer of minder kan beogen groepen direct en op termijn te isoleren van de Nederlandse samenleving.
8. Geen uitkering voor boerkadraagsters of mensen die slecht Nederlands spreken.
Het net sluit zich meer en meer. Wederom het sociaal isoleren en maatschappelijk straffen op grond van...klederdracht???
9. Stop islamisering in de zorg, stop voortrekken allochtonen en illegalen.
Islam, allochtonen en illegalen worden gemakshalve op een grote "PVV-hoop" gegooid.
10. Strijd tegen Islam moet het kernpunt van ons buitenlands politiek beleid worden.
Tunnelvisie ten top.

Tot zover de selectie van programmapunten van Geert Wilders' broer, voorzien van diens (iets ingekorte) commentaar. Zoals hij zelf zegt kan de lijst moeiteloos worden aangevuld. Zo kan bij veiligheid nog worden gewezen op het afschaffen van tbs en van taakstraffen en het invoeren van preventief fouilleren in het hele land. Bij Islambestrijding (het woord alleen al!) kunnen we nog toevoegen dat er geen nieuwe moskeeën meer mogen komen (en bestaande moskeeën moeten worden gesloten als er wordt opgeroepen tot geweld), dat islamitisch onderwijs moet worden afgeschaft, dat vreemdelingen die geen baan hebben het land uit moeten, dat er assimilatiecontracten moeten komen die - u raadt het al - bij niet naleving leiden tot uitzetting, en dat immigratie vanuit islamitische landen volledig moet worden gestopt (ook als het christenen betreft, of animisten, Joden of wat voor andere geloven dan ook??).
Bij Cultuur merken we op dat Wilders wil bezuinigen op de publieke omroep. Daar zitten namelijk allemaal voorstanders van multicultureel Nederland (één zender is dus wel genoeg) en linkse hobbies wil afschaffen zoals subsidies op kunst (al wil hij bibliotheken en musea wel handhaven). 
 
En dan is er natuurlijk ook nog een hoofdstukje Buitenlandse Zaken, Behalve de opmerking dat onze buitenlands politiek in dienst moet worden gesteld van de bestrijding van de islam en dat we 'het dienen van de internationale rechtsorde' uit de grondwet moeten halen, bevat dat ook dit stijlbloempje:

Israël is een weergaloos succes. Geboren in de donkerste momenten  van de 20ste eeuw en uitgegroeid tot een centrum van technologische vooruitgang. Israël is de enige democratie in het Midden-Oosten, de thuisbasis van het Joodse volk na tweeduizend jaar jaar ballingschap en het land dat als geen ander de klappen van de Jihad opvangt. Israël vecht voor ons. Als Jeruzalem valt dan zijn Athene en Rome aan de beurt. Daarom is Israël het centrale front in de verdediging van het Westen.

Daarom moeten wij alles op alles zetten om het offensief van de linksen en de mohammedanen om Israël te vernietigen te stoppen. Nederland en de EU dienen onmiddellijk op te houden met eisen dat Israël zichzelf door territoriale concessies te doen veroordeelt tot onverdedigbare grenzen. Land voor vrede heeft geen zin. Het is geen territoriaal maar een ideologisch conflict, een conflict tussen de rede van het Westen en het barbarisme van de islamitische ideologie'. 

Het is een credo dat zo uit de pen gevloeid zou kunnen zijn van de kern van het ultranationalistische, of gewoonweg fascistische Israëlische kolonistendom, Kach, de Nationale Unie, Jisrael Beiteinu, de inwoners van nederzettingen als Efrat, Kiryat Arba, of Yitzhar of de kolonisten in de Arabische wijken Silwan en Sheikh Jarrah van Jeruzalem. Dit soort racistisch nationalisme is wat Wilders' steun voor Israël bepaalt. Wat hij voorstaat is een soort eeuwige oorlog met de islam, waarbij de Joden de kastanjes uit het vuur mogen halen. Nou, bedankt. Wilders'  Israël-vriendelijkheid en filosemitisme is domweg een functie van zijn haat van de islam en hij doet denken aan de definitie van Jeffrey Goldberg van een filosmiet: 'A filosemite is an antisemite who happens to like Jews.'

En, moet dit kopvod ook worden belast?

En trouwens, wat die etnische registratie betreft: ik heb nog wel een suggestie voor Wilders. Persoonskaarten met een M erop voor Marokkanen, een T voor de Turken en een A voor Antillianen. Iets dergelijks heeft hier te lande zo'n klein 70 jaar geleden bestaan. Het bleek maar al te goed te werken toen het erop aankwam om bevolkingsgroepen van elkaar te scheiden.   

Werk aan de Muur hervat, arrestaties bij Beit Jala

Israelische bulldozers hebben donderdag land afgegraven bij de oostelijke toegang tot het dorp Al-Walaja (bij Beit Jala), in het kader van de hervatting van de bouw van de Afscheidingsmuur. Het werk werd hervat nadat een tijdelijke door het Israëlische hooggerechtshof opgelegde stop woensdag werd opgeheven.  De dorpelingen kregen vroeg in de morgen een uitgaansverbod opgelegd. Agenten te paard en in terreinwagens gaven dorpelingen die op het veld werkten opdracht naar huis te gaan en eenheden van de grenspolitie verhinderden mensen in het dorp hun huizen te verlaten.
Tenten die sommigen hadden opgezet op land dat dreigde te worden geconfisqueerd, werden in beslag genomen en 50 olijfbomen en 50 andere vruchtbomen werden ontworteld.
Ook in het nabijgelegen Beit Jala werden mensen tegengehouden die naar hun land wilden. Bij een demonstratie werden twee Israëlische activisten gearresteerd (zie de foto van Ma'an). Drie Palestijnen drie probeerden te verhinderen dat een olijfboomgaard werd gebulldozerd werden afgeranseld. Een van hen moest voor behandeling naar het ziekenhuis

Nabij Beit Ummar (in het gebied van Hebron) is donderdag een wijngaard van de familie Sabarneh volledig vernield doordat hij werd overstroomd door onbehandeld rioolwater van de naburige nederzetting Kfar Etzion. Ongeveer 70.000 vierkante meter land met de daarop groeiende druiven gingen verloren. Een woordvoerder van hget Israëlische militaire bestuur bevestigd het incident en zei dat de oorzaak een haperende pompinstallatie was geweest. Volgens de woordvoerder had de burgemeester van Kfar Etzion gebeld met de burgemeeter van Beit Ummar om excuses aan te bieden  De militaire autoriteiten zeiden dat de gedupeerden zich voor schadevergoeding waarschijnlijk tot de rechter moeten wenden..

Update 24/4: Bij de wekelijkse demonstratie tegen de Muur in Bil'ín is vrijdag de 43-jarige Israëlische Palestijn  Emad Rezqa, uit Yaffa ernstig gewond geraakt. Hij werd door een traangasgranaat die rechtstreks op hem was afgevuurd, getroffen aan zijn voorhoofd. Hij werd eerst naar een ziekenhuis in Ramallah vervoerd, maar werd overgebracht naar het Hadassah Ein Karem ziekenhuis, nadat röntgenfoto's hadden uitgewezen dat hij een schedelbasisfractuur en een bloeduitstorting in de hersenen had. Drie anderen, een international, een Israëli en een 70-jarige Palestijn, werden eveneens door traangasgranaten gewond, maar minder ernstig. 
De demonstratie van vrijdag in Bil'in was groter dan gewoonlijk, omdat er een driedaags Internationale Bil'in Conferentie aan voorafging over geweldloos Palestijns verzet, waaraan door honderden mensen werd deelgenomen.   

Mitchell weer op pad

Obama's speciale afgevaardigde voor het Midden-Oosten, George Mitchell, is weer in actie gekomen  Donderdag kwam hij in Israël aan, vrijdag is hij in Ramallah voor besprekingen met Mahmoud Abbas en zal hij ook premier Netanyahu ontmoeten. Amerikaanse functionarissen, onder wie Obama's adviseur Dan Shapiro waren al eerder naar Israël vertrokken en hebben de afgelopen dagen intensief achter de schermen overlegd.
Het is voor het eerst dat Mitchell weer op pad is, sinds in maart de pogingen tot Israëlisch-Palestijnse 'proximity talks' strandden op de bekendmaking van nieuwe bouwplannen in Oost-Jeruzalem.
Premier Netanyahu zou Obama dit afgelopen weekeinde hebben geantwoord op de 11 punten die de president hem had voorgelegd als mogelijke zaken die het starten van de onderhandelingen mogelijk zouden moeten maken. Netanyahu zou een bouwstop in Jeruzalem echter hebben afgewezen. Op Israëls tv-kanaal 2 herhaalde hij donderdag nog eens dat dat uitgesloten is. Volgens Akiva  Eldar van Haaretz is er echter sprake van een gentleman's agreement. Obama zou Netanyahu - omwille van het bijeenhouden van diens coalitie -  ruim baan hebben gegeven voor verklaringen dat er geen sprake zal zijn van een bouwstop in Jeruzalem, terwijl intussen in stilte de bouwplannen worden vertraagd en er geen nieuwe aanbestedingen  zullen worden gedaan. Netanyhu's verzekeringen op Kanaal 2 zijn net zo loos als destijds de uitspraak van Clinton over Monica Lewinsky: 'Ik heb geen seks gehad met die vrouw,' aldus Eldar.
Haaretz meldt dat Netanyahu akkoord zou willen gaan met een interim-akkoord met de Palestijnen, waarbij een Palestijnse staat met 'tijdelijke grenzen' in het leven wordt geroepen. Dit plan is eerder aan de orde geweest. De Palestijnen wezen het echter af, omdat gevreesd wordt dat de tijdelijke grenzen een permanent karakter zouden kunnen krijgen.

Vrijgelaten Palestijnse ex-gedetineerde begint sit-in tegen deportatie naar Gaza

 Ahmed Sabah zit op een blok beton bij de Erez-grensovergang. (Foto Ma'an).

Ahmed Sabah, een inwoner van Tulkarem op de Westoever, is woensdag een sit-in begonnen bij de grensovergang Erez naar de Gaza-strook. Sabah werd woensdag vrijgelaten na een gevangenisstraf van 10 jaar. Zijn familie stond hem op te wachten bij het Thahriyah-checkpoint op de Westoever, maar kreeg tot haar verbazing te horen dat Sabah intussen naar Gaza was gedeporteerd. De deportatie komt enkele dagen nadat Israël twee nieuwe militaire orders heeft uitgevaardigd, waaronder tienduizenden op arbitraire gronden van de Westoever kunnen worden uitgewezen.

Sabah verblijft in een tent bij Erez. 'Ik zie mezelf als de eerste gevangene die naar Gaza is gedeporteerd en ik blijf hier tot ik naar mijn vrouw en mijn familie in Tulkarem  kan,' zei hij donderdag in een gesprek met Ma'an News. Volgens Sabah is Israël van plan meer ex-gevangenen te deporteren en probeert de Palestijnse Autoriteit de Israëlische autoriteiten op andere gedachten te brengen
[Update 21.00 uur: De Israëlische autoriteiten ontkenden echter dat er een nieuwe politiek achter de deportatie zat. Zij stelden dat Sabah een idnetiteitskaart had die was afgegeven in Gaza.
Israël trok donderdagavond ook een maatregel in waarbij de 36-jarige Saber al-Beijari naar Gaza was uitgewezen. Al-Beijari die in het bezit is van een verblijfsvergunning die 15 jaar geleden is afgegeven, woont in Jaffa bij zijn Palestijns-Israëlische vrouw. Hij had zich donderdagmorgen voor een medische behandling in een zieknhuis gemeld, maar daar werd ontdekt dat hij Gaza afkomstig was en hij werd onverwijld naar de grenspost Erez gestuurd. De autoriteiten van Hamas, die bang waren een precedent te scheppen,  weigerden echter hem toe te laten. Later op de dag mocht hij van Israël weer terug naar Jaffa].

Israël liet donderdag ook de voormalige Palestijnse minister van Gevangenen, Wasfi Kabha (foto), vrij. Kabha, een lid van Hamas, was één  van de Palestijnse ministers en parlementariërs die bijna vier  jaar geleden gevangen werden genomen na de gevangenneming door Hamas van de Israëlische korporaal Gilad Shalit. Kabha werd bij één van de checkpoints bij Hebron opgewacht door zijn familie en door dr Aziz al-Dweik, Hamaslid en voorzitter van het Palestijnse parlement. Dweik werd vorig jaar vrijgelaten na een gevangenschap van drie jaar. Van de ongeveer 40 Palestijnse politici die destijds werden opgepakt, zitten er nu nog steeds 14 in administratieve detentie. Dat is een vorm van gevangenschap waaraan geen rechter te pas hoeft te komen en  die eindeloos kan worden verlengd.

Steun voor één staat-oplossing stijgt met sprongen onder Palestijnen

V

Vreugde bij de geboorte van Israël, 62 jaar geleden. Komen er nog 62 jaar bij?

Ma'an News meldt dat een opinie-peiling van het Palestijnse Jerusalem Media and Communications Centre (JMCC) aangeeft dat de steun voor de eenstaats-oplossing aanmerkelijk terrein heeft gewonnnen onder Palestijnen en in heel korte tijd. Weliswaar geeft nog 43,9% aan voor een twee-statenoplossing te zijn, maar 34% is intussen voor een binationale staat. Dat is een stijging van meer dan 10% in minder dan een jaar, want in juni 2009 was slechts 20,6% voor een binationale oplossing. En in 2001 was dat nagenoeg gelijk, namelijk 18,3 %.
Mogelijk heeft dat te maken met een een toename van de scepsis over het vredesproces.Niet minder dan 30% vindt namelijk dat het vredesproces 'dood' is, terwijl 46,2% vindt dat het een moeilijke fase doormaakt waarvan de uitkomst ongewis is.
 Het is overigens het tweede opinieonderzoek in slechts weinige dagen waar Israëli's zich serieus mee bezig zouden moeten houden. De BBC publiceerde zondag haar jaarlijkse opinie-onderzoek naar de waardering van landen, waarbij bewoners van 28 staten werden ondervraagd. Uit het onderzoek bleek dat Israël intussen is afgedaald tot het niveau van Iran, Pakistan en Noord-Korea.  Waar topscorer Duitsland 52% haalde, kregen deze landen respectievelijk een waardering van 15, 16, 17 en 19 (Israël) procent. 
 

Op naar de 120, Anneke!

Kijk dat wist ik nou niet. Op de blog van buurvrouw Anja Meulenbelt lees ik dat Anneke Jos Mouthaan vandaag jarig is. En dat niet alleen: ze is 80 geworden. Anneke was oorspronkelijk een afgeleide vriendin: zij was een vriendin van de helaas nu al weer een tijdje geleden overleden Roos Sijbrands van de Vrouwen in het Zwart, en Roos was weer een vriendin van mij. (Een hele grappige vriendin, die me toen ik in Cairo woonde een paar keer verraste door me op te bellen met de mededeling: 'Hallo met Roos, ik sta hier met mijn auto in Cairo, kan ik langskomen?' - Ze was toen al een eindje over de 70).

Maar Anneke werd dus ook een vriendin en via haar raakte ik betrokken bij SIVMO (Steuncomité Israëlische Mensenrechten- en Vredesorganisaties) en Een Ander Joods Geluid, die zij beide oprichtte - iets waarvoor ze in 2004 - zie de foto - terecht een onderscheiding kreeg. Dankzij Anneke en eigenlijk alleen dankzij haar is er hier in Nederland nog zoiets als een band met NGO's als B'tselem, Gisha en noem ze maar op en de laatste overblijfselen van de Israëlische vredesbeweging.

De vriendschap met Anneke was aanvankelijk wat stroef - Anneke kan heel stekelig zijn - maar is in de loop der jaren uitgegroeid. En ik ben haar gaandeweg niet alleen erg gaan waarderen, maar ook gaan bewonderen om haar eigenzinnigheid en de manier waarop zij altijd volstrekt haar eigen gang gaat, en om haar rechtvaardigheidsgevoel, haar humor en haar doorzettingsvermogen - om maar een paar dingen te noemen.
Anneke, als je dit leest: heel erg hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag (die toevallig - nooit geweten - ook samenvalt met de verjaardag van mijn jongste zoon Samuel) en nog heel veel jaren. Doe mij en veel anderen een plezier en houd vol, ondanks je tegenwerkende gezondheid. Tot de 120, als het kan.

(De foto's komen van het blog van Anja Meulenbelt - van wie anders. Kijk daar ook voor meer foto's en veel meer bijzonderheden over Anneke).

Fayyad: tweede Ben Gurion of ordinaire collaborateur?

 

Salam Fayyad en Shimon Peres schudden elkaar de hand. De foto werd genomen in 2007 tijdens de Herzliya Conference, de jaarlijkse ontmoering waar het Israëlische veiligheidsestablishment bespreekt hoe het best de Arabische wereld en de Palestijnen te weerstaan. Fayyad was daar - tot verbazing van velen - dit jaar opnieuw een gastspreker. .

IT IS impossible not to like Fayyad. He radiates decency, seriousness and a sense of responsibility. He invites trust. None of the filth of corruption has stuck to him. He is no party functionary. Only after much hesitation did he join a small party (“the Third Way”). In the confrontation between Fatah and Hamas, he does not belong to either of the two rival blocs. He looks like a bank manager – and that is what he indeed was: a senior official of the World Bank and the International Monetary Fund.

Het is onmogelijk om Fayyad niet aardig te vinden. Hij geeft aan dat je hem kunt vertouwen. Hij is niet corrupt en geen partijfunctionaris.Hij lijkt op een functionaris van de bank, wat hij in feite ook was.
Dat schreef de 'grand old man' van het slinkende Israëlische vredeskamp, Uri Avneri, ruim een week geleden in een column. Avneri schreef nog meer:

FAYYAD BELIEVES, so it seems, that the Palestinians’ only chance to achieve their national goals is by non-violent means, in close cooperation with the US. His plan is to build the Palestinian national institutions and create a robust economic base, and, by the end of 2011, to declare the State of Palestine. This is reminiscent of the classic Zionist strategy under David Ben-Gurion. In Zionist parlance, this was called “creating facts on the ground”.
Fayyad’s plan is based on the assumption that the US will recognize the Palestinian state and impose on Israel the well-known peace terms: two states, return to the 1967 borders with small and agreed-upon land swaps, East Jerusalem as the capital of Palestine, evacuation of all settlements which are not included in the land swap, the return of a symbolic number of refugees to Israeli territory and the settlement of the others in Palestine and elsewhere.
THAT LOOKS like a sensible strategy, but it raises many questions.
First question: Can the Palestinians really rely on the US to play their part? (.....)

SECOND QUESTION: Is it possible to build a Palestinian “state-to-be” under Israeli occupation? As of now, Fayyad is succeeding. There is indeed some prosperity in the West Bank, which, however, benefits mainly a certain class. The Netanyahu government supports this effort, under the illusion that ”economic peace” can serve as a substitute for real peace.

 Kort samengevat, Fayyad gelooft dat hij de nationale aspiraties van de Palestijnen waar kan maken in nauwe samenwerking met de VS,. Hij doet dat door het scheppen van 'feiten op de grond' zoals destijds Ben Gurion. Hij schept instituties en een economische basis, zodat hij in 2011 een staat kan uitroepen die in grote trekken gebaseerd zal zijn op de grenzen van 1967 (inclusief wederzijds aanvaarde grenscorrecties en de evacuatie van nederzettingen die buiten  de uitwisseling van gebieden vallen), en met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. Hij denkt dat hij daarbij kan rekenen op de medewerking van de VS. Dat is een gok, maar intussen is hij bezig een staat-onder-bezetting op te bouwen en dat lukt tot zover aardig. Er is al sprake van enige welvaart op de Westoever al komt dat vooral één klasse ten goede.

Vooral de Amerikaanse pers, van Newsweek tot The Philadephia Inquirer, heeft zo langzamerhand een interview met, en artikelen over, de de facto (want nooit gekozen) premier van de PA-regering gehad. Daarin wordt er over het algemeen op gewezen dat de Westoever nu veiliger zou zijn en minder corrupt en  dat het met de economie beter zou gaan. Fayyad wordt steeds geprezen om zijn pragmatisme, zijn vertrouwenwekkendheid, zijn veronderstelde groeiende populariteit bij de Palestijnse bevolking en zijn 'gedurfde plan' om straks de onafhankelijkheid uit te roepen. Wat steeds wordt weggelaten, of maar heel terloops vermeld,  is dat Fayyad en de zijnen het ambtenaren-apparaat hebben 'gezuiverd' van andersdenkenden, waarbij op grote schaal onder meer onderwijzers en leraren zijn ontslagen, dat tientallen welzijns-organisaties met veronderstelde sympathieën voor Hamas zijn gesloten en dat de 'veiligheid' wordt gehandhaafd met behulp van een nieuwe, door de Amerikaanse generaal Dayton getrainde politiemacht, die zijn manschappen heeft gerecruteerd met behulp van de CIA, de Jordaanse geheime dienst en de  Israëlische binnenlandse veiligheidsdient Shin Bet. Waaraan nog toe te voegen valt dat deze politiemacht het ook tot zijn taak rekent om Palestijnse boosheid jegens de Israëlische bezetting de kop in te drukken, zoals bleek toen demonstraties werden opgebroken tijdens de Israëlische inval in Gaza van vorig jaar januari, of recenter toen christelijke Palestijnen in Bethlehem protesteerden tegen de afsluiting van Jeruzalem tijdens de viering van het Kerstfeest.

Ook Avnery voegt zich nu in het koor van nagenoeg kritiekloze lof aan het adres van Fayyad en noemt hem in navolging van Shimon Peres de 'Palestijnse Ben Gurion' die feiten schept 'on the ground'., zonder zich af te  vragen door wie Fayyad eigenlijk wordt gesteund en zonder erg kritisch na te denken over de vraag of het zelfs maar een greintje realime schuilt in zijn (Avnery's) verwachting dat Fayyads staat straks  gebaseerd zal zijn op de grenzen van '67 en ook Oost-Jeruzalem zal omvatten. Het lijkt dat hier spake is van een neiging tot wishful thinking waar meer goedwillende zionisten soms last van hebben (ik kan me een correspondent van een Nederlandse krant herinneren die begin jaren '90 tot in de treure bleef herhalen dat 'de geboorte van de Palestijnse staat al nagenoeg een feit is') en waar ook Avnery van tijd tot tijd wel aan lijdt (denk alleen aan zijn vrijwel grenzeloze bewondering voor Arafat, die bij alle terechte aandacht voor zijn eerdere verdiensten, toch karrevrachten kritiek over zich af had geroepen door zijn optreden 'na Oslo').

Avnery gaat er dit keer in zijn kennelijke neiging om alsjblieft toch maar licht aan het einde van de tunnel te willen zien, aan voorbij dat Fayyad door een groot deel van de Palestijnse publieke opinie sterk wordt gewantrouwd, zoniet wordt gezien als een reglrechte collaboraeur. In Electronic Intifada van 14 april, bijvoorbeeld, trekt Joseph Massad, docent hedendaagse Arabische politiek van Columbia University, fel van leer tegen alles waar Fayyad voor staat: 

In his interview in The Journal of Palestine Studies, he insists that he opposes violation of human rights, use of torture, or the arrest of people for their political opinion, despite the huge record amassed by local and international human rights groups about the ongoing abuses on all these fronts by his and Dayton's security thugs which target especially anyone associated with Hamas.

Perhaps the recent small example of student elections at Birzeit University suffices. As Islah Jad, a professor at Birzeit and director of its Women Studies Institute, has argued in a recently-published article, the very democratic nature of the elections are now at stake in a university that always respected and promoted them. Since the PA came to power, and increasingly since the election of Hamas, Islamist candidates for local student elections are arrested by Dayton's thugs soon after they declare their candidacy or after they win. In this atmosphere of terror, all Islamist groups did not run candidates for the recent Birzeit student elections for fear of reprisals. So while free elections are held, terrorizing and intimidating candidates ensures the final outcome, which is nonetheless declared "democratic." That less than 50 percent of the Birzeit student electorate ended up participating in the elections testifies to the American-style democracy that Fayyad and Dayton's thugs aim to institute in the Palestinian state at large after Fayyad gives birth to it.

 Het voorbeeld van Bir Zeit waar islamistische kandidaten worden opgepakt en geïntimideerd, zodat - voor het eerst - op deze universiteit de democratische verkiezingen'niet langer democratische genoemd kunnen worden, geeft een indruk wat voor soort onafhankelijke Palestijnse staat  Fayyad staks voor ogen staat. Maar waar Massad nog het hardst voor waarschuwt is dat Fayyad (een destijds door de Amerikanen opgedrongen premier zonder enige populaire basis, hij haalde bij de laatste verkiizngen in 2006 2,4% van de stemmen),   straks degene zal zijn die akkoord  zal gaan met een Palestijnse staat in een vorm die Arafat destijds in 2000 in Camp David niet kon accepteren, omdat geen Palestijn dat aanvaardbaar had kunnen vinden.
  

Fayyad's plan to establish a Palestinian state in August 2011 is in effect an acceptance of the Camp David proposals offered to and rejected by the late Palestine Liberation Organization Chairman Yasser Arafat in 2000. The Americans understand that if Palestinians, or at least American agents among them, propose such an arrangement and that such a proposal is presented as in defiance of Israeli and even American diktat, it will have a better chance of being accepted by gullible Palestinians than if the Americans and the Israelis were to impose it outright.

In 1999, the administration of US President Bill Clinton helped by its local allies, including the Jordanian government, did their utmost to defeat Prime Minister Benjamin Netanyahu in the Israeli elections and succeeded in bringing Ehud Barak to power in order to carry out Clinton's now infamous Camp David negotiations. As Arafat was given an offer that he had no choice but to refuse, as it would have fully delegitimized him in the eyes of his people, Obama has a new partner who is not concerned or interested at all in issues of popular legitimacy, as he has none.

Ik vrees, met alle respect voor Avnery, dat de Palestijnse politicoloog Massad beter dan hij doorheeft dat de 'onafhankelijkheid' van Fayyad  voornamelijk een voorbode zal zijn voor weer nieuwe fase in dit schier eindeloze conflict, hoe mooi het ook zou zijn als Avnery gelijk had.. 

Open brief aan LJG-Amsterdam en het Verbond inzake het CIDI, aflevering II

.Op 14 april schreef ik een Open Brief (hier) aan het bestuur van de Liberaal Joodse Gemeente (LJG)-Amsterdam en het overkoepelende bestuur van het Verbond voor Progressief Jodendom over het het feit dat W. Kortenoeven, die 'researcher en redacteur', is bij het Centrum voor Informatie en Documentatie Israël (CIDI) een plaats heeft geaccepteerd op de kieslijst van de PVV van Geert Wilders.
Ik stelde dat dit de geloofwaardigheid van zowel Kortenoeven als het CIDI ondermijnt. Het CIDI pleit immers voor een twee-statenoplossing in Israël/Palestina en wil een dialoog bevorderen tussen Joden en moslims, terwijl Kortenoeven zich met zijn keuze voor de PVV achter de standpunten van PVV-leider Wilders heeft geschaard die 1) een twee-statenoplossing niet nodig vindt ('Er is al een Palestijnse staat en die heet Jordanië').en 2) vindt dat de islam geen religie is maar een ideologie, gebaseerd op een boek - de Koran -dat verboden moet worden omdat het is te vergelijken is met Hitlers meesterwerk Mein Kampf.

Ik vroeg de LJG-Amsterdam en het Verbond om hiertegen stappen te ondernemen en hun invloed te gebruiken bij het CIDI  dat zij steunen.
 Gisteren, 18 april al, kreeg ik van beide antwoord. De LJG schreef:
 
Geachte heer Hijmans, beste MaartenJan
In reactie op uw mail dd 14 april j.l. kan ik u het volgende mededelen:
 Overwegende dat
 - de LJG Amsterdam geen financiele subsidie verleent aan het CIDI,
 - de PVV vooralsnog een plaats inneemt in ons democratische bestel, en het dus iedere Nederlandse burger  vrij staat zich daarbij aan te sluiten

hebben wij het besluit genomen ons tav het CIDI voorlopig te onthouden van enige maatregel of  commentaar.namens het bestuur LJG-A
Ron van der Wieken

En het Verbond mailde:

Geachte heer Hijmans

Het Verbond heeft met belangstelling kennis genomen van uw standpunten.
Tot vooralsnog is onze mening dat

1.Het  CIDI is een onafhankelijke organisatie die haar eigen keuzen maakt mbt. de voorwaarden waaronder mensen werkzaam zijn  wij verwachten dat het CIDI erop zal toezien dat de heer  Kortenhoeven géén voor het CIDI onaanvaardbare PVV ideeën uitdraagt tijdens en via zijn CIDI activiteiten
2. De doelstellingen die CIDI nastreeft worden door ons volledig onderschreven  ons is niet gebleken dat bij het CIDI sprake is van sympathie voor de PVV
3.In het bestuur van CIDI wordt het Verbond vertegenwoordigd  en wij zien geen reden om daarin verandering aan te brengen
4. wij achten het niet opportuun om het beleid van  CIDI in deze ter discussie te stellen, gegeven de autonomie en bevoegdheid van het CIDI om haar eigen beleid vast te stellen. die wij grotendeels onderschrijven.
Met vriendelijke groet,

Lonie Querido-Reichmann
secretaris


Ik heb beide besturen vandaag als volgt geantwoord:

Geachte besturen,
Dank voor uw beider reacties (waarvan hieronder kopieën meegestuurd) op mijn Open Brief van 14 april, betreffende het feit dat de heer W. Kortenoeven, werkzaam bij het CIDI als researcher en redacteur,  een plaats op de lijst van de heer Wilders voor de Tweede Kamerverkiezingen heeft aanvaard.
Ik ben u erkentelijk voor de snelheid waarmee u hebt gereageerd, maar ben aanzienlijk minder enthousiast over de inhoud van uw schrijven.
Het bestuur van de LJG-Amsterdam maakt zich er wel erg makkelijk vanaf. Het verklaart 1) dat LJG-Amsterdam geen financiële steun aan het CIDI geeft en 2) dat de PVV een in het Nederlandse bestel aanvaarde plaats inneemt zodat iedere burger zich erbij kan aansluiten.
Aangaande deze argumenten merk ik op:
1) de steun voor het CIDI wordt gegeven door het bestuur van het Verbond. Dit wordt echter 'getrapt' gekozen (i.e aangewezen door de besturen van de plaatselijke LJG-Gemeenten) Het legt nooit  verantwoording af aan 'gewone'  LJG-leden. Het bestuur van LJG-Amsterdam is derhalve voor mij als lid van deze gemeente het enige en daardoor ook het aangewezen adres om de zaak aan te kaarten.
2) Mijn bezwaar tegen de keuze van de heer Kortenoeven betrof - zoals u nog eens in mijn brief van 14 april kunt nalezen - niet het feit an sich dat hij voor de PVV heeft gekozen (inderdaad geen verboden partij), maar het feit dat de PVV standpunten vertegenwoordigt die lijnrecht staan tegenover die van het CIDI, waarvoor de heer Kortenoeven als  woordvoerder optreedt. .U gaat op dit argument in het geheel niet in.

Wat de brief van het Verbondsbestuur betreft: U neemt tenminste de moeite - met name in de punten 1 en 2 - wel op mijn argumenten in te gaan. Ik meen echter dat het onrealistisch is te veronderstellen dat het CIDI erop zou kunnen toezien dat de heer Kortenoeven in de praktijk geen voor het CIDI onaanvaardbare PVV-standpunten naar buiten zal brengen. Dat is zowel praktisch onmogelijk (het CIDI kan toch niet steeds een toezichthouder meesturen op spreekbeurten van de heer Kortenoeven) als volstrekt ongeloofwaardig. Net zomin als men van een wegenbouwer kan verwachten dat hij voorzitter van Natuurmonumenten wordt -  of van een kippenslachter dat hij de Dierenbescherming gaat vertegenwoordigen  - kan men van de heer Kortenoeven verwachten dat hij bij het CIDI een andere Kortenoeven is dan bij de PVV. Hij zou noch bij de PVV, noch door de gesprekspartners van het CIDI serieus genomen kunnen worden.
 

Het zal u duidelijk zijn dat ik daarom meen dat uw beider antwoorden voorbijgaan aan de essentie: namelijk dat het CIDI een gezichtsbepalende medewerker in dienst heeft die standpunten verkondigd die diametraal staan tegenover datgene waar het CIDI voor staat. Ik wil daarom op u beide, het bestuur van LJG-Amsterdam zowel als het Verbondsbestuur, een dringend beroep doen uw besluit te heroverwegen en alsnog de zaak bij het CIDI aan te kaarten. En ik vraag dit mede omdat me in de afgelopen dagen duidelijk is geworden dat ik in Joods Nederland - gelukkig - zeker niet de enige ben met mijn bezwaren.

In afwachting van uw antwoord etc....

Britse Reclame code-commissie verbiedt Israëlische advertentie met Westelijke Muur

 De Britse Advertising Standard Agency, het equivalent van onze Reclame code-commissie, heeft afgelopen woensdag een advertentie voor een bezoek aan Israel van het Israëlische ministerie van Toerisme verboden waarin een foto van de westelijke Muur was opgenomen onder de wervende tekst 'Stel je voor wat je in vier dagen kan meemaken'. 
De Agency regaeerde kennelijk op een klacht en stelde vast

 '.....that the status of the occupied territory of the West Bank was the subject of much international dispute, and because we considered that the ad implied that the part of east Jerusalem featured in the image was part of the State of Israel, we concluded that the ad was likely to mislead.” 
Oftewel dit deel van Jeruzalem voorstellen als deel van Israël is in strijd met de waarheid en derhalve misleidend. 
De uitspraak is natuurlijk correct maar heeft tegelijkertijd onder de gegeven omstandigheden - dat Jeruzalem nu net deel uitmaakt van een dispuut tussen Netanyahu en Obama -  iets komisch. En dat niet in de laatste plaats ook door de manier waarop waakhonden als Honest Reporting, maar ook de Jerusalem Post in een editorial onder de kop British chutzpah, over elkaar heen buitelen in groteske verontwaardiging. The Jerusalem Post begint zijn editorial met de uitspraak van Motta Gur, de commandant die in '67 de verovering van Oost-Jeruzalem leidde:  'We hebben de Tempelberg in handen', daarmee ongewild nog eens aangevend dat Israël dit deel van de stad heeft bezet tijdens een oorlog en nooit teruggaf, zodat misschien nog meer dan van een Britse chotspe, van een Israelische chotspe gesproken kan worden. (Maar als we maar vaak en lang genoeg herhalen dat het van ons is, al 3000 jaar, wordt het misschien wel geloofd). 
Een ander voorbeeld van deze chutzpah is Elie Wiesel die vrijdag in een advertentie van niet minder dan een pagina in de Washington Post en Wall Street Journal betoogde dat Jeruzalem 'boven politiek is verheven'. Zie daarvoor mijn andere blog, The Pessoptimist    

Opnieuw Palestijn gedood bij clash aan grens met Gaza

Israëlische APC (Armoured Personnel Carrier) in de 'gevechtszone' bij de grens met Gaza. (Foto AFP) 

Een strijder van de Al-Aqsa brigades van Fatah is vrijdagmorgen omgekomen bij een vuurgevecht met Israëlische troepen bij de grens met Gaza. Een tweede raakte gewond. Volgens de Aqsa-brigade verzetten de  de strijders van Al-Aqsa zich tegen een Israëlische undercover unit die de Strook probeerde binnen te dringen. 

Volgens het Israëlische leger deed de clash zich echter voor toen Israëlische militairen Palestijnen betrapten die een explosief wilden plaatsen nabij de grensafscheiding. Eerder deze week was er een soortgelijk incident. Toen werden vier Palestijnen gedood behorend tot een eenheid van de Islamitische Jihad.

Het Israëlische leger zei in een afzonderlijke verklaring, meldt Ma'an, dat de Palestijnen de aanwezigheid van burgers in het strook langs de grens aangrijpen als cover om 'terroristische activiteiten te plannen, zoals het plaatsen van bommen, uitvoeren van aanvallen of het ontvoeren van soldaten'  en dat het leger daarom de grensstrook 'als gevechtzone' beschouwt.

Opnieuw: auto's verbrand, muren beklad

Bewoners van het plaatsje Jinsafut bij Qalqilya bekijken het resultaat van de nachtelijke arbeid van kolonisten. Volgens hen waren het inwoners van de nederzetting Qedumim die hen 's nachts wakker maakten met geschreeuw en deze boodschappen op de muren achterlieten (ik ken nauwelijks Hebreeuws, maar volgens Ma'an News staat er onder andere zoiets als 'Dit is wat jullie verdienen').  Er werden ook twee auto's van dorpsbewoners in brand gestoken, net als een dag of wat eerder in het dorpje Huwwara. Volgens dorpelingen zou op een van de auto's het woord 'prijskaartje' zijn gekrast, een term waarmee kolonisten aanduiden dat ze wraak willen nemen op de bouwstop in bezet gebied..

Twee nederlagen

 Twee nederlagen: Het debat om te investeringen terug te trekken uit firma's die profiteren van de Israëlische bezetting op de Universiteit van Californië in Berkeley (foto) is uitgelopen op een stemming die met 13-6 bij één onthouding werd gewonnen door degenen die vóór desinvesteren waren. Helaas was dat net één stem te weinig. In maart was het betreffende voorstel aangenomen met 16-4 stemmen. Daarna was het gevetoed door de president van UC Berkeley en dat veto had doorbroken kunnen worden met 14 stemmen vóór.
Toch zien de voorstemmers hun nederlaag niet alleen maar als een nederlaag, maar als een bepalend moment in de strijd voor BDS. Het debat heeft gigantisch veel aandacht gekregen. Helemaal onder aan deze post staat een opsomming van belangrijke mensen die adhesiebetuigingen stuurden of elders publiceerden. Tijdens het debat zelf namen docenten als Judith Butler en Penny Rossenwasser (beiden Joods) het woord om voor te pleiten. Het debat zelf was een titanenstrijd die duurde van bet begin van de avond tot half zeven 's morgens en de voorstemmers zeggen nu al dat ze zich opmaken voor een volgende ronde. Voor een uitgebreid verslag van het debat zie het  blog Mondoweiss.
Voor een belangrijk pleidooi voor BDS van een zich liberaal zionist noemend persoon, kijk bij Jerry Haber, the Magneszionist, die 13 redenen opsomt waarom mensen zoals hij die een beschaafd Israël willen dat met de Palestijnen tot een vergelijk komt, vóór BDS moeten zijn.     
 

De tweede nederlaag is ernstiger en betreft een oorlogsmisdaad die nu waarschijnlijk nooit meer zal worden onderzocht, laat staan vervolgd. Het Spaanse hooggerechtshof heeft dinsdag de beslissing van een lager hof overeind gehouden dat een Israëlische targeted killing uit 2002 niet in Spanje kan worden vervolgd. De Israëlische actie betrof het bombarderen op 23 juli 2002 door een F-16 van een flat waarin de leider van de Ezzedin al-Qassem Brigades, Salah Shehadeh (foto) lag te slapen. Shehadeh werd gedood, samen met 14 anderen onder wie negen kinderen; 150 mensen raakten gewond.
Een Spaanse organisatie die met de Palestijnen sympathiseert had de zaak aanhangig gemaakt, maar het Spaanse hof redeneerde dat de Spaanse rechter niet ontvankelijk is omdat in Israël zelf al een onderzoek loopt. Dat laatste betreft een staatscommissie die in 2007 werd ingesteld na een klacht ingediend door de organisatie Yesh Gvul tegen luchtmachtgeneraal Dan Halutz, generaal Dan Almog en anderen, onder wie de minister van defensie van die tijd Benyamin ben Eliëzer. De commissie, bestaande uit drie generaals van wie één van de Shin Bet, heeft voor zover bekend nooit iemand ondervraagd en ook nooit enig resultaat van haar onderzoek openbaar gemaakt. Wel zijn er krantenberichten dat de commissie zou hebben gevonden dat het nooit  de bedoeling is geweest burgers te doden en dat niet bekend was dat er burgers in het flatgebouw lagen te slapen.
Geconcludeerd mag worden dat de commissie waarschijnlijk nooit een andere opzet heeft gehad dan het de wind uit de zeilen nemen van pogingen om de zaak in het buitenland te laten vervolgen. De regel is namelijk dat zulke klachten onontvankelijk zijn als in het land zelf al een juridische procedure is gestart. De cover up lijkt gelukt. Met als resultaat dat de mensen die niet wisten dat rond twee uur 's nachts in flatgebouwen meestal heel wat mensen liggen te slapen, waarschijnlijk nooit voor een rechter zullen hoeven te verschijnen.   

 
Jewish Support for Divestment from Israeli Occupation at UC Berkeley

Hamas executeert twee collaborateurs

De Hamas-regering in Gaza heeft donderdag bekend gemaakt dat het twee collaborateurs heeft geëxecuteerd. Generaal Ahmad Atallah, de militaire hoofdaanklager, maakte bekend dat dat was gebeurd nadat alle juridische mogelijkheden waren uitgeput. De twee stierven voor een vuurpeloton, hun lichamen werden overgebracht naar het Shifa-hopitaal in Gaza-Stad.
Het Palestijnse Informatie Centrum dat met Hamas is geaffilieerd, zei dat het ging om Nasser Salama Abu Freih, een politieman uit Izbit Abed-Rabbo in het kamp Jabalia, en Mohammad Ahmad Al Sabe’. Ze waren veroordeeld wegens collaboratie met 'vijandelijke elementen', moord, en medeplichtigheid aan moord. De mensenrechtenorganisatie Al-Mezan in Gaza bevestigde de dood van de twee. 
Minister van Binnenlandse Zaken Fathi Hammad van de Hamas-regering verklaarde onlangs dat de regering het plan had de twee te executeren en voegde eraan toe dat zij betrokken waren geweest bij de dood van twee burgers en twee verzetsstrijders. De Palestijnse wet schrijft voor dat een doodvonnis wordt bekrachtigd door de president. Dat is uitgebleven wegens de vete tussen Hamas en Fatah.
Het ging bij de executies mogelijk om de eerste in een reeks. Militaire tribunalen hebben in 2009 14 doodvonnissen uitgesproken in Gaza. Palestijnse en internationale mensenrechtenorganisaties hebben zich van tevoren tegen mogelijke executies uitgesproken.

Goldstone gebannen bij bar mitswa van zijn kleinzoon

Wat in Nederland Wilders-adept Markuszower niet zal gaan lukken - een cherem (ban) uitspreken over mensen die achter het Goldstone-rapport staan - heeft zich intussen wel voltrokken in Zuid-Afrika. En het betreft rechter Goldstone zelf.
Richard Silverstein pikte het nieuws op dat Goldstone begin volgende maand niet welkom is bij de bar mitswa viering (het kerkelijk meerderjarig worden) van één van zijn kleinzoons in een synagoge in Johannesburg. Leden van de SAZF (South African Zionist Federation) verzetten zich tegen Goldstone's bezoek en waren van plan buiten de synagoge te gaan demonstreren. Op dat nieuws volgden onderhandelingen tussen de opperrabbijn van de synagoge, de voorzitter van de SAZF en de leider van het Beth Din (rabbinale rechtbank), rabbijn Moshe Kurtstag. De uitkomst daarvan was dat Goldstone niet bij  de bar mitswa zal zijn.   .

Rabbijn Kurtstag bevestigde dat het Beth Din  bij onderhandelingen betrokken was geweest, zij het informeel en zonder dat een rechterlijke uitspraak was gevraagd. 'Ik weet dat dat er heftige gevoelens heersten in sjoel, een boel woede. Ik hoorde ook dat de SAZF een protest buiten de sjoel wilde organiseren, maar ik denk dat de redelijkheid heeft gewonnen,' aldus de rabbijn.
Kurtstag zei dat naar zijn mening 'Goldstone niet alleen Israël maar de hele Joodse wereld een buitengewoon slechte dienst heeft bewezen. Zijn naam is gebruikt door vijandige elementen in de wereld tegen  Israël en dat kan het antisemitisme vergroten. Ik begrijp dat hij een rechter is, maar hij had het verstand moeten hebben dat hij niet zomaar alles kan zeggen en dat hij zich had moeten terugtrekken. De mensen zijn hierdoor geraakt, zij geloven dat hij Israël in gevaar heeft gebracht en wilden niet dat hem eer werd bewezen (in de synagoge). Ik denk dat de overeenkomst een verstandige was, die alle onplezierigheden vermijdt.'

Goldstone zelf hield zich, vanuit Washington waar hij verblijft, op de vlakte: 'Ik heb besloten in het belang van mijn kleinzoon de ceremonie in de synagoge niet bij te wonen.


En dat heet dan 'de redelijkheid heeft gewonnen' en een 'overeenkomst die alle onplezierigheden vermijdt'. Jawel, een rechter die mede aan de wieg heeft gestaan van het Zuid-Afrika van na de apartheid, die zijn sporen verdiend heeft als aanklager in Ruanda en Joegoslavië-processen. Die opkomt voor het vervolgen van oorlogsmisdaden - 'omdat dat,' zoals hij zegt, 'de lessen zijn van de Holocaust' - die rechter wordt geweerd van de bar mitswa viering van één van zijn kleinzoons. Is dat  het vermijden van 'onplezerierigheden'? Ik kan me moeilijk overeenkomsten in dit genre voorstellen die kleinzieliger, onredelijker, schandelijker en onplezieriger zijn. Wat een vertoning maken die Kurtstag en zijn mede-Joodse leiders van het jodendom dat toch is bedoeld als een stelsel van ethisch hoogstaande regels. Zou iemand die mensen erop willen wijzen dat de Middelleeuwen achter ons liggen en dat de tijd dat het jodendom een tribale aangelegenheid was toch echt een paar eeuwen geleden voorbij had horen te zijn?
Gelukkig namen ook Zuid-Afrikaanse collega rechters van Goldstone het voor hem op. Rechter Dennis Davis zei het ongehoord te vinden als de familie onder druk is gezet. 'Zijn we nu zover gekomen dat we een cherem plaatsen op iemand als hij iets doet of zegt dat ons niet aanstaat? Welk recht hebben we om dat te doen?' En de voormalige president van het Zuid-Afrikaanse hooggerechtshof Arthur Chaskalson zei dat het 'schandalig' was om een grootvader te dwingen om weg te blijven bij de bar mitswa van zijn kleinzoon. 'Als het juist is dit de instemming heeft van de leiders van de Joodse gemeenschap in Zuid-Afrika dan treft dat henzelf  meer dan rechter Goldstone. Ze zouden hun hoofd diep in schaamte moeten buigen.'
Daar valt wat mij betreft niet veel aan toe te voegen.