De Israelische premier Netanyahu heeft alle Israelische ministeries woensdag opdracht gegeven hun eventuele samenwerking met Palestijnse instituties en instanties te beëindigen. Nadrukkelijk zullen ook geen ontmoetingen meer mogen plaatsvinden van Israelische ministers met hun Palestijnse collega's. Netanyahu's beslissing kwam in het kader van verdergaande ''bestraffingen'' door Israel van de Palestijnse Autoriteit en de PLO, omdat zij zo brutaal zijn geweest het lidmaatschap aan te vragen bij 15 internationale verdragsorganisaties en instituties.
Haaretz meldt op gezag van een hoge Israelische functionaris dat de ministers telefonisch op de hoogte van Netanyahu's beslissing werden gesteld door Avichai Mendelblit, de secretaris van het Israelische kabinet. Alleen ''in het veld'' wordt samenwerking op heel laag niveau nog toegestaan, aldus de bron van Haaretz.
De maatregel werd onmiddellijk scherp bekritiseerd door Isaac Herzog, de voorman van de bij de laatste verkiezingen flink geslonken oppositionele Arbeidspartij. Ook minister Amir Peretz (Hatnua) kwam met kritiek. Hij noemde made maatregel ''zinloos'' en zei dat discussie hierover nodig was.
Netanyahu's stap kwam enkele uren nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken de blaam voor het mislukken van de vredesonderhandelingen grotendeels bij Israel had gelegd en de aanvraag van de PLO bij VN- en internationale organisaties het gevolg had genoemd van Israels handelen. Tijdens een hoorzitting van de Commissie van Buitenlandse Zaken van de Amerikaanse Senaat zei Kerry weliswaar dat ''beide zijden, vooropgezet of niet vooropgezet, posities betrokken waarbij dingen gebeurden die de zaken niet vooruithielpen''. Maar daarna gaf de minister aan dat ''ongelukkigerwijs de gevangenen niet werden vrijgelaten op die zaterdag dat dat had horen te gebeuren, en toen verstreek dag twee, en dag drie. En daarna, 's middags toen ze misschien op het punt stonden eruit te komen, werd de bouw aangekondigd van 700 wooneenheden in de nederzettingen in Jeruzalem, en 'poef', dat was min of meer het moment dat we terecht kwamen waar we nu zijn.''
Kerry zei dat de VS weliswaar doorgaan met pogingen om de partijen bij elkaar te brengen, maar dat het uiteindelijk aan de partijen zelf is om beslissingen te nemen.
Sinds de zaak uiteen is gevallen zijn nu twee bijeenkomsten geweest van Israelische en Palestijnse onderhandelaars maar dat heeft de zaak geen millimeter vooruit geholpen. Integendeel, Israel heeft laten weten dat de beloofde vrijlating van de 26 laatste gevangenen definitief van de baan is. En de PLO heeft duidelijk gemaakt dat overwogen wordt het lidmaatschap aan te vragen van nog eens 48 andere internationale organisaties.
Haaretz meldt op gezag van een hoge Israelische functionaris dat de ministers telefonisch op de hoogte van Netanyahu's beslissing werden gesteld door Avichai Mendelblit, de secretaris van het Israelische kabinet. Alleen ''in het veld'' wordt samenwerking op heel laag niveau nog toegestaan, aldus de bron van Haaretz.
De maatregel werd onmiddellijk scherp bekritiseerd door Isaac Herzog, de voorman van de bij de laatste verkiezingen flink geslonken oppositionele Arbeidspartij. Ook minister Amir Peretz (Hatnua) kwam met kritiek. Hij noemde made maatregel ''zinloos'' en zei dat discussie hierover nodig was.
Netanyahu's stap kwam enkele uren nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken de blaam voor het mislukken van de vredesonderhandelingen grotendeels bij Israel had gelegd en de aanvraag van de PLO bij VN- en internationale organisaties het gevolg had genoemd van Israels handelen. Tijdens een hoorzitting van de Commissie van Buitenlandse Zaken van de Amerikaanse Senaat zei Kerry weliswaar dat ''beide zijden, vooropgezet of niet vooropgezet, posities betrokken waarbij dingen gebeurden die de zaken niet vooruithielpen''. Maar daarna gaf de minister aan dat ''ongelukkigerwijs de gevangenen niet werden vrijgelaten op die zaterdag dat dat had horen te gebeuren, en toen verstreek dag twee, en dag drie. En daarna, 's middags toen ze misschien op het punt stonden eruit te komen, werd de bouw aangekondigd van 700 wooneenheden in de nederzettingen in Jeruzalem, en 'poef', dat was min of meer het moment dat we terecht kwamen waar we nu zijn.''
Kerry zei dat de VS weliswaar doorgaan met pogingen om de partijen bij elkaar te brengen, maar dat het uiteindelijk aan de partijen zelf is om beslissingen te nemen.
Sinds de zaak uiteen is gevallen zijn nu twee bijeenkomsten geweest van Israelische en Palestijnse onderhandelaars maar dat heeft de zaak geen millimeter vooruit geholpen. Integendeel, Israel heeft laten weten dat de beloofde vrijlating van de 26 laatste gevangenen definitief van de baan is. En de PLO heeft duidelijk gemaakt dat overwogen wordt het lidmaatschap aan te vragen van nog eens 48 andere internationale organisaties.
1 opmerking:
Israël maakt m.i. 'optimaal tactisch gebruik' van eerdere opmerkingen van Kerry, die impliceerden dat Israël verantwoordelijk is voor het ontsporen van de gesprekken met de Palestijnen.
Israël -of beter: de regering Netanyahu- laat niet na, om zichzelf nu in de rol te manoeuvreren van de onheus bejegende partij, 'het slachtoffer van onbegrip', die deze aantijgingen natuurlijk niet over zijn kant kan laten gaan. Escalatie, in plaats van de-escalatie, met als doel Kerry het verder werken te beletten.
En natuurlijk gebruikt Israël ook de stap die de Palestijnen gezet hebben, de Palestijnen die de euvele moed hebben gehad zich aan te melden voor 15 internationale conventies en verdragen, om zich van hen af te wenden. Hoe durven zij zich te gedragen alsof zij al een staat hebben, in plaats van netjes te wachten totdat Israël daarin bewilligt (nooit dus). Verbreken van de betrekkingen met de PA, op die op het laagste uitvoringsniveau na. Ook hier escalatie als strategie.
Kerry wordt de deur gewezen als een bemoeizieke vader, de Palestijnen worden door de Israëlische bovenmeester 'bestraft', als waren zij ongehoorzame kinderen.
Dat heet 'rejectionisme'.
Een reactie posten