Een kolonistenfamilie neemt haar intrek in de nieuwe nederzetting. (Foto Activestills.org)
De eerste kolonistenfamilies hebben zondag hun intrek genomen in een groot Arabisch pand in Hebron dat ligt aan de weg die langs de Ibrahimi moskee loopt en de nederzetting Kiryat Arba buiten de stad verbindt met de diverse joodse nederzettingen middenin Oud-Hebron. Het betreffende pand, het Rajabi Huis zoals het door de Palestijnen wordt genoemd, werd vorige maand door het Israelische hooggerechtshof toegewezen aan de kolonisten. De Palestijnse eigenaars betwistten dat de kolonisten het huis hadden gekocht en zeiden dat de Arabische tussenpersoon, zoals dat in veel gevallen in Hebron en elders is gebeurd, fraude had gepleegd, maar het hooggerechtshof wees hun bezwaren af.
Eind vorige week gaf de Israelische minister van Defensie Moshe Ya´alon, die in dit soort zaken het laatste woord heeft, de kolonisten toestemming, hun intrek te nemen in het huis. En zondag waren de eerste drie families aan de beurt. Het kolossale pand kan aan zeker 20 families onderdak bieden en is dus zonder meer te beschouwen als een nieuwe nederzetting.
Rabbijn Dov Lior, de superrechtse rabbijn van Hebron, zei bij de feestelijke intocht dat ´´de koop van een een huis in Eretz Israel voor het volk van Israel neerkomt op de teruggave van de stad van de vaderen aan hun zonen - en zo hoort het te zijn over de hele breedte van het land. Echte vrede zal er zijn,´´ voegde hij eraan toe, ´´als de naties van de wereld het exclusieve recht van het Joodse volk erkennen op het land. Iedere natie heeft recht op zijn stukje land op aarde en wij zijn bereid hen te helpen terug te keren naar de plaats waar ze vandaan kwamen."
Hoe dat helpen in zijn werk gaat, weten de inwoners van Hebron maar al te goed. Voor 2007 was het huis, voordat het tijdelijk werd ontruimd, ook al bewoond door kolonisten en de Palestijnse buren kunnen sappige verhalen vertellen over de terreur waarmee de toenmalige inwoners van het Rajabi Huis probeerden de Palestijnen ertoe te bewegen te vertrekken - bij voorkeur waarschijnlijk naar plaatsen in andere, Arabische landen, waar zij volgens de voorstelling van Lior en zijn aanhang ´´vandaan kwamen´´.
De kolonisten hebben natuurlijk het geluk dat zij onder deze regering Netanyahu leven met Moshe Ya´alon, een groot vriend van de kolonisten en zelf ook een inwoner van een nederzetting, als minister van Defensie. Andere ministers van Defensie zouden zich misschien nog op het hoofd hebben gekrabd alvorens in de explosieve omgeving van Hebron, waar een paar honderd kolonisten, permanent bewaakt door zo´n 650 militairen, wonen temidden van 250.000 Palestijnen, maar zo niet. Ya´alon. Hij knipte met de vingers en .. poef, om dat woord van John Kerry nog maar een te gebruiken, weer was er een nieuwe nederzetting bijgekomen.
Het Rajabi Huis is het grote huis in het midden.
Het spandoek dat de kolonisten in Hebron onlangs hebben bevestigd aan de islamitische begraafplaats van al-Khalil (Hebron) spreekt duidelijke taal.
De kolonisten noemen, zoals het spandoek aangeeft, het Rajabi Huis ´´Het huis van de vrede´´. De vraag is natuurlijk: wat voor vrede? Vermoedelijk de vrede van rabbijn Dov Lior.
6 opmerkingen:
Waarom staat de Israëlische regering dit toe?
Iedereen, op wat ultrarechtse groepjes na, heeft een hekel aan de Hebronkolonisten.
Jennifer, deze kolonisten worden compleet gesteund door de Israelische regering. Financieel, militair,op alle gebied.Zij zijn de fronttroepen van deze regering en maken de weg vrij voor het 'grote Israel". En zo'n hekel heeft men niet aan deze kolonisten, als dat zo was, dan hadden ze daar niet gezeten.
Wat een ellende weer... Hopen dat dit kabinet snel valt en dat er een progressieve regering komt.
Jaja, weet ik, kleine kans. Maar een mens mag toch dromen?
Manja,
De treurige werkelijkheid is dat Netanyahu's populariteit is gestegen nadat de ''vredesonderhandelingen'' waren mislukt.
En alle zgnd progressieve regeringen hier hebben het in het verleden niet veel beter gedaan. In 1948 hadden we hier de labor party, onder hun regering vond de Naqba plaats. 1976 Yom al Ard, Land Day, labor party was aan de top. Meer landconfiscaties in Galilea, mensen protesteerden door middel van een staking, hoppa, de tanks kwamen de palestijnse dorpen in Galilea binnen, en hebben gelijk 6 mensen doodgeschoten. Uitbreken van de 1ste Intifada, Labor party. Uitbreken van de 2de Intifada, Labor party. De Libanon oorlog in 2006,Olmert ( Kadima) met een Labor party minister of defence ( Perez). Cast Lead, 2009, de aanval op gaza, 1500 doden, Netanyahu ( Kadima) met een Labor party minister of defence ( Barak) 1996, de aanval op het Libanese dorp Qana met zo'n 60 doden, onze zgnd vredesduif Shimon Peres die opdracht gaf om een dorp emt alleen maar burgers te bombarderen, Labor party.En zo kan ik nog wel even doorgaan. Sharon verantwoordelijk voor de moordpartijen in Sabra en Chatilla in 1982, is opgegroeid in de Labor party, alleen later is hij naar Likoed gegaan.Zolang Israel het zionisme in hun visie laat staan, zal het nooit wat worden hier.En zoals Abu zegt, er wordt steeds rechtser gestemd.Maar of links of rechts hier wat uitmaakt, ik betwijfel het. Sorry voor het slechte nieuws Manja
Ik moet Trees helaas gelijk geven. Er kan nog aan worden toegevoegd dat de eerste nederzettingen werden gesticht door Labor en dat Shimon Peres net zo goed de ''erenaam'' vader van de nederzettingen toekomt als Ariël Sharon.
Dus een progressieve regering? Ik zou niet weten aar die vandaan moet komen. Waarschijnlijk is trouwens een rechtse regering met een realist aan het hoofd - een soort De Gaulle - wel veel beter. Of een rechtse regering die - à la De Klerk - internationaal onder druk wordt gezet.
Een reactie posten