De Israelische premier Netanyahu heeft zijveiligheidskabinet zondag meegedeeld dat er waarschijnlijk toch geen nieuwe nederzetting komt als nieuw onderdak voor de 41 kolonistenfamilies die in de onlangs ontruimde illegale ''outpost'' Amona woonden. Amona werd ontruimd na een juridische procedure van meer dan tien jaar, omdat de outpost op Palestijnse privé grond was gebouwd. Aan de ontruiming ging een lange onderhandelingsronde vooraf. Daarin werd de 41 families een nieuwe nederzetting beloofd, de eerste echt nieuwe die in 25 jaar zou worden gesticht. Maar nadat een eerder gekozen plek was afgekeurd omdat weer andere Palestijnen daarvoor eigendomspapieren bleken te hebben en een zaak aanhangig hadden gemaakt bij het hooggerechtshof, werd een commissie opgericht die naar een geschikte plek moest gaan zoeken.
Maar ook dat gaat nu waarschijnlijk niet door. Netanyahu vertelde het veiligheidskabinet dat dit een gevolg was van het feit dat president Trump hem bij zijn recente bezoek aan Washington had verzocht het wat rustiger aan te doen met de nederzettingen. En Netanyahu wilde daar niet tegenin gaan, omdat Trump hem op veel andere gebieden, zoals op het terrein van veiligheid en strategie tegemoet was gekomen. Met name ook voor wat betreft de aanpak van Iran. "With all due respect to Amona, we need to focus now on coordinating with Trump on the issue of Iran," citeerde de krant Haaretz Netanyahu. "This issue is a top priority; I don't care how many tweets people here write."
Eerder had Netanyahu in de vergadering van het voltallige kabinet die aan die van het ''veiligheidskabinet'' vooraf ging, overigens, in antwoord op vragen van de ministers Bennett, Shaked en Ariel (HaBayit haYahudi) over wat er met Trump was afgesproken, gezegd dat de beloftes aan de mensen van Amona zullen worden gehouden.
De nieuwe ''terughoudendheid'' wat betreft Amona speelt zich overigens af tegen de achtergrond van nieuwe onthullingen over een top die precies een jaar geleden werd gehouden in de Jordaanse plaats Aqaba, tussen de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kerry en Netanyahu met de Jordaanse koning Abdullah II en de Egyptische president Abdel Fattah el Sisi. Daar zou een nieuw vredesplan zijn besproken, zo luidden de onthullingen van Haaretz , waarin onder meer de erkenning van Israel als ''Joodse staat'' werd voorgesteld, (een stap verder dan de erkenning van Israel waar Jordanië en Egypte al veel eerder toe waren overgegaan en waar de Palestijnen fel tegen zijn). Andere punten waren: de stichting van een gedemilitariseerde Palestijnse staat (eveneens niet naar de zin van de Palestijnen), de vaststelling van internationaal erkende grenzen op basis van de grenzen van 1967 maar met uitwisseling van stukken land (voor de nederzettingen) over en weer, Jeruzalem als hoofdstad van twee staten, een oplossing van het Palestijnse vluchtelingenvraagstuk en een regionale vrede met referentie aan het vredesplan van de Arabische Liga van 2002.
Netanyahu kwam tijdens de top met een eigen vredeplan van vijf punten, waarin hij aandrong op hervatting van de onderhandelingen met de Palestijnen en het bijeenroepen van een bredere top, waarbij ook Saudi Arabië een aantal Golflanden bij betrokken zouden zijn. Hij zou, aldus Haaretz, een positieve verklaring doen uitgaan over het Arabische vredesplan van 2002, en was bereid ruime bouwvergunningen af te geven voor ''Area C'' van de bezette gebieden (waar Israel nu ongeveer elke vergunning al jaren weigert).
De top werd het uitgangspunt voor nieuwe coalitiebesprekingen van Netanyahu met de leider van de Arbeidpartij, Isaac Herzog. De zaak liep echter dood op interne onenigheid binnen de Likud, Netanyahu's eigen partij, waar velen zich niet konden verenigen met zijn plannen voor de Westoever en dus niet waren geïnteresseerd. Herzog haakte af, Netanyahu haalde de partij Yisrael Beitenu binnen met minister Avigdor Lieberman als minister van Defensie, beiden prezen het Arabische vredesplan van 2002, maar de top van Aqaba moest hierna toch definitief als mislukt worden beschouwd.
Daarmee is dit hele verhaal oude, afgedane geschiedenis. Ware het niet dat het enige dat het weer een beetje actueel maakt, is dat Netanyahu tijdens zijn recente top met Trump (en tijdens de persconferentie achteraf) het idee van een nieuwe besprekingen onder de paraplu van een top met nieuwe vrienden in de Arabische wereld weer ter sprake heeft gebracht. ''Voor de eerste keer zolang ik leef,'' zei hij op de persconferentie in Washington, ''zijn er Arabische landen in de regio die Israel niet zien als een vijand maar in toenemende mate als een bondgenoot. Ik geloof dat er een grote kans op vrede is via een regionale benadering, via het betrekken van onze nieuwgevonden Arabische partners bij het nastreven van een bredere vrede met de Palestijnen.'' Trump noemde dat toen ''iets prachtigs''. In de komende weken of maanden zullen we misschien zien of het ook werkelijk ''iets prachtigs'' is, of de zoveelste illusionistische vinding van de Israelische premier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten