Binnenslands heet het dat ''het populisme niet heeft gewonnen'' en het bestaande beleid kan worden voortgezet met een VVD die de grootste is gebleven. Wel wordt het misschien nog even spannend met de formatie. Wie doet er mee met de VVD?
Sommigen, zoals Peter Breedveld op zijn blog Frontaal Naakt of Micha Wertheim op de site van Vrij Nederland, gaan daar scherp tegenin. Hoezo heeft het populisme niet gewonnen? ''De PVV is met twintig zetels hardly ‘crushed‘, schrijft Breedveld, '' en bovendien heeft het gedachtegoed van de racistische fascisten zich als een olievlek uitgebreid, naar de VVD, die zelfs de universele mensenrechten wil afschaffen.
Wertheim vraagt zich af of hij de laatste twee maanden heeft gedroomd.
Er waren verkiezingsdebatten op tv en radio die leken te zijn ingericht om te voorkomen dat ze meer diepgang dan een twitterbericht zouden krijgen. Het laatste debat leek nog het meest op het Eurosongfestival, zegt hij. En daarna ''was het geen wonder dat de partij die de afgelopen jaren de meeste schandalen op haar naam schreef, de meeste stemmen kreeg. Onze minister-president begreep dat het alleen nog maar gaat om het gevoel dat je de kiezer geeft. Of misschien moet ik niet ‘onze’ minister-president schrijven. Want in zijn brief aan de Nederlandse bevolking heeft hij heel duidelijk gemaakt dat hij met ‘ons’ lang niet iedereen bedoelt. Zijn eigen partijleden mogen dan wet na wet breken, iedereen die een gekke achternaam heeft moet zich van hem iedere dag extra netjes gedragen om te bewijzen dat ze mogen blijven wonen in het land waar ze geboren zijn.''
Kortom als ik zeg dat de zinsnede ''het populisme heeft niet gewonnen'' nogal de plank misslaat, ben ik niet de eerste die het beweert, noch de enige. Maar omdat we kennelijk een kleine ontevreden of ongeruste minderheid vormen, zeg ik het toch ook nog maar eens, en wel met klem. Dit waren de verkiezingen waarbij de ''boze witte man die nooit gehoord wordt'' voortdurend te pas en te onpas in het centrum van de belangstelling stond. We hoorden hem voortdurend, die boze witte man die niemand ooit hoort. Hij was er in nagenoeg alle krantenstukken of tv debatten. en speelde er een rol, als het niet lijfelijk was dan toch als een sturende factor op de achtergrond. Zie de brief van Rutte waaraan Wertheim refereert, of het Wilhelmus en die andere ''Nederlandse waarden'' die Buma ineens uit de oude doos weer tevoorschijn haalde. Of het storende geneuzel in de krant of op radio en tv over de vraag of Wilders wel, of misschien toch weer niet, aan debatten zou deelnemen, dat voortdurend een rol op de voorgrond speelde. En dan waren er natuurlijk ook de oh zo genuanceerde Jan ''met het kapmes'' Roos die voor vol mocht meedoen, en de losgeslagen ADHD 'intellectueel' Thierry Baudet die het over de ''homeopathische verdunning van de Nederlanders'' kon hebben in een prime time programma als Buitenhof. Dat allemaal tegen de achtergrond van het treurige feit dat eigenlijk niemand de ''Turkije deal'' en het lijden van de honderdduizenden in slecht toegeruste, uitzichtloze kampen dat daarvan het gevolg was, echt hard onderuit durfde te halen, of keihard durfde te zeggen dat verdachtmakingen jegens Nederlanders met een andere achtergrond of jegens moslims gewoon ontoelaatbaar racistisch zijn.
Dat was de sfeer. En wie nu de vraag stelt wat deze verkiezingsronde, waarbij het populisme zogenaamd dus niet won, ons heeft opgeleverd, krijgt van mij het antwoord dat we Wilders helemaal niet meer nodig hebben gehad om populistisch bezig te zijn. Dit land is meer dan ooit het land van Zwarte Piet, kerststollen, paaseieren en boze blanke mannen en vrouwen. Van staande naast de bank het Wilhelmus zingen, en van een premier die je met zijn optimistische lach het land uitwenst als je niet voldoet aan zijn opvattingen van ''normaal''. Anderen hebben Wilders' xenofobe onzin overgenomen en geïnternaliseerd.
Een ander gevolg is de verdere ernstige uitdunning van links dat tot minimale proporties is gekrompen. De PvdA is totaal ineengezakt als gevolg van het bij de VVD inleveren van haar program en waarden vier jaar geleden. De SP, die niet echt minder xenofoob is dan de rest, heeft een zetel verloren en GroenLinks pakte er weliswaar tien terug, maar dan wel terwijl de andere twee er samen 30 zijn kwijtgeraakt. Bovendien is het program van GL vooralsnog meer groen dan links, met gerede twijfels over de vraag hoe solidair de partij echt is met de vluchtelingen (die ook wel gelukzoekers worden genoemd), of hoe uitvoerbaar het groene programma is als het alleen gedeeltelijk kan worden uitgevoerd. Andere ongewenste gevolgen van deze verkiezingen zijn dat een lijpo als Baudet in de Kamer komt, of dat de partij van de intellectueel incontinente 50 plusser Krol onverdiend is verdubbeld.
Gelukkig zijn er ook wat kleinere en grotere lichtpuntjes, bijvoorbeeld dat Roos en de rest van het VNL tuig het evenmin als Dijkgraaf met zijn rechtse rebellenclub heeft gehaald. Ook het feit dat een kletsmeier als Ahmed Marcouch uit de Kamer verdwijnt is winst. Verder is het prima dat DENK nu drie zetels heeft om een stem te geven aan groepen die de laatste jaren duidelijk steeds meer in de verdrukking kwamen. En dat tegen de verdrukking in. De partij werd voortdurend neergezet als een scheurmaker, terwijl zij toch eerder een gevolg is van de kloven in de maatschappij dan de oorzaak ervan. (Helaas staat tegenover de winst van DENK wel weer dat de gedurfde actie van Sylvana Simons niet is beloond). Maar zeggen dat het populisme niet heeft gewonnen, laten we daar maar mee ophouden. Dat is helaas kul.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten