Ja, dat is nou jammer. Netanyahu leek er zo goed voor te staan. Met zijn eigen 35 zetels en de steun van de Unie van Rechtse Partijen, de Religieuzen, Kulanu en de partij van Avigdor Liberman, Yisrael Beiteinu, had hij 65 zetels bij elkaar. Ruim genoeg voor een regering. Met de Unie van Rechtse Partijen samen had hij een juridisch brouwsel in de maak om te voorkomen dat hij in oktober zal worden aangeklaagd voor onder meer fraude en corruptie.De immuniteitswet zou worden herzien, en tevens zou het hooggerechtshof zijn macht verliezen om de regering op de vingers te tikken. Het zou zelfs geen bindende adviezen meer kunnen gegeven. Het kabinet was alzo'n beetje rond. De ministersposten waren voor een deel al vergeven. En toen...
Ja, en toen was daar Avigdor Lieberman met twee harde eisen. Eis nummer 1 was dat er in de nieuwe kabinetsperiode korte metten zou worden gemaakt met Hamas. Over de onderhandelingen dienaangaande is niet veel meer bekendgemaakt. Maar aangenomen mag worden dat daarover wel een afspraak is bereikt. Lieberman zou tenslotte ook minister van Defensie worden. Maar bij eis nummer 2 liep alles spaak. Lieberman eiste dat de wet op de dienstplicht voor ultra-orthodoxen, die een jaar geleden al in eerste lezing was goedgekeurd, nu onveranderd zou worden aangenomen. Dat viel niet goed bij de ultra-orthodoxen, maar met hen viel wel te praten over wat aanpassingen. Dat ging Lieberman echter niet ver genoeg. Hij hield voet bij stuk, en dus kwam Netanyahu ineens vijf stemmen te kort voor een kabinet.
Tevergeefs probeerde hij leden van Kahol Lavan, de partij van Gantz en Yair Lapid, om te kopen met ministersposten. Zelfs ging hij zover dat hij kort voor het iende van de deadline op dat punt een knieval deed voor de Labourpartij van Avi Gabbay met een aanbod van mooie ministersposten.De partij wees dat echter af. (In het kader van Netanyahu's hulpeloze omkooppogingen kreeg de leider van de communistische Hadash-partij, woensdagavond de lachers op zijn hand, toen hij quasi-officieel aan de Knesset meedeelde dat Netanayahu hem had aangeboden zich terug te trekken uit de Westoever, de natiestaatwet weer in te trekken, gelijkheid vooralleburgers zalinstellen, en de Nakba, die hij altijd verkeerd had uitgelegd, nu in het juiste perspectief zou gaan plaatsen, als hij, Odeh, maar voor de 'immuniteitswet' en de inperking van de macht van het hooggerechtshof zou stemmen).
Maar er kwam dus geen kabinet. Om te verhinderen dat de formeeropdracht, als Netanyahu de deadline niet zou halen naar een ander zou gaan, ging de Likud-partij er uiteindelijk,woensdagavond samen met zijn bondgenoten en een deel van de Palestijnse partijen, ertoe over de Knesset te ontbinden. Kort voor twaalf uur middernacht,Netanyahu's deadline, was dat een feit. Israel gaat nu op 17 september opnieuw naar de stembus.
Veel dingen die op papier al waren geregeld staan daarom nu weer op losse schroeven. Het is de vraag of het hooggerechtshof werkelijk van zijn macht zal worden beroofd. Daar werd enkele dagen geleden ineens een massale demonstratie tegen gehouden. Zelfs is het helemaal niet zo zeker dat Netanyahu bij de nieuwe verkiezingen weer als winnaar uit de bus komt. Zijn prestige heeft door dit avontuur een geduchte deuk opgelopen. Zelf geeft hij de volledige schuld aan Lieberman, die hij woensdagavond nijdig verweet te hebben verhinderd een rechts kabinet tot stand te laten komen. ''Hij zal dus wel links zijn,'' sneerde Netanyahu. Links zijn is in de ogen van veel Israeli's iets ''heel ergs''.
Wie intussen ook beter even kunnen wachten zijn de afgezanten van president Trump, Jared Kushner en Jason Greenblat, die 'ausgerechnet' deze woensdag uitkozen als de dag waarop ze neerstreken in Jeruzalem.Dat was in het kader van een rondreis langs diverse landen in het Midden-Oosten om hun vredesplan, dat beter bekend staat als'' de deal van de eeuw'', nog wat beter aan de man te brengen. Dat zal nu ook wel even weer de ijskast in moeten. Wel wordt intussen aan de voorbereidingen gewerkt voor een bijeenkomst in juli in Bahrein, waar met deelname van vooral, zoniet uitsluitend, de rijke Golflanden Saudi-Arabië,de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein en ook Qatar, een soort uitverkoop van Palestina zal worden gehouden: economische lokkertjes in plaats van een politieke oplossing. De Palestijnen zelf hebben al laten weten dat ze er niet bij zullen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten