Els van Diggele, een historica die
drie boeken schreef over Joden, christenen en Palestijnen, nadat ze
een aantal jaren in Israel/Palestina had gewoond, heeft weer een
nieuw boekje doen verschijnen: ''De misleidingsindustrie'', met als
ondertitels ''Een pamflet''. En ''Hoe de Nederlandse media ons
dagelijks beetnemen''.
Van Diggele schrijft in haar pamflet
dat de Nederlandse media maar de helft van het verhaal van de ellende
in het Midden-Oosten vertellen en dat de consumenten, de afnemers
van die zogenoemde misleidingsindustrie, daarvan de dupe zijn. Ze
worden volgens haar op het verkeerde been gezet. Bij de presentatie,
donderdag van haar boekje, was dat ook het voornaamste thema. De
journalisten laten de helft van het nieuws liggen en daardoor worden
de lezers/toehoorders misleid.
Ik kan haar daarin niet anders dan
gelijk geven. De laatste paar maanden heb ik voortdurend te maken
gehad met nieuwe lezers (om eerlijk te zijn zijn het vooral
lezeressen) van dit blog die nauwelijks in het onderwerp zijn
ingewijd en die vervolgens vol ontzetting – soms huilend -
vertellen dat ze nooit hebben vermoed dat het zo erg was. Ineens
lezen ze nieuws van Palestijnse huizen die ongeveer dagelijks worden
vernield omdat Israel weigert bouwvergunningen te verstrekken, bomen
die worden omgehakt, auto's en muren die worden beklad, velden die in
brand worden gestoken, grond die wordt geconfisqueerd, kinderen die
in het holst van de nacht van hun bed worden gelicht en oneerlijke
processen. Ondertussen bouwt Israel gigantische hoeveelheden huizen
in de nederzettingen. En als klap op de vuurpijl worden er ook
Palestijnen doodgeschoten in een tempo van gemiddeld zo'n twee ã drie per week.
Israelische wandaden worden uiterst zelden bestraft. En alles is
overgoten met een saus van onverholen racisme van de autoriteiten en
het grote Israelische publiek.
Dat soort dingen staat inderdaad niet
in onze kranten. Ze verschijnen trouwens ook bijna niet in de
Israelische pers. Je moet er de Palestijnse pers op nalezen, waar het
nieuws met plaatsen, namen, voorzien van foto's en video's wordt
opgesomd.
Maar dit is dus niet wat Els van
Diggele met haar boekje bedoelt.
Van Diggele bedoelt eigenlijk het tegenovergestelde: namelijk dat de Nederlandse pers ons misleidt doordat niet wordt gemeld dat de Palestijnen door hun eigen leiders worden onderdrukt, dat er geen persvrijheid heerst, dat er in de Palestijnse gevangenissen wordt gemarteld en dat ze veel ellende aan zichzelf te danken hebben. Daardoor krijgt Israel van alles de schuld. En dat leidt tot een soort onbalans in de publieke opinie, vindt Van Diggele.
Van Diggele bedoelt eigenlijk het tegenovergestelde: namelijk dat de Nederlandse pers ons misleidt doordat niet wordt gemeld dat de Palestijnen door hun eigen leiders worden onderdrukt, dat er geen persvrijheid heerst, dat er in de Palestijnse gevangenissen wordt gemarteld en dat ze veel ellende aan zichzelf te danken hebben. Daardoor krijgt Israel van alles de schuld. En dat leidt tot een soort onbalans in de publieke opinie, vindt Van Diggele.
Eerlijk gezegd geloof ik dat dat maar
half. Ook in Palestijnse achtergronden munt de Nederlandse pers niet
uit. Maar toch lezen we in Nederland nog wel eens dat president Abbas
een dictator is en dat hij niet echt kans maakt ooit te worden
herkozen. Dat de echte Palestijnse leider, Marwan Barghouthi, al
jaren zucht in een Israelische gevangenis,. Dat er sprake is van
repressie in Gaza is evenmin een geheim. Helaas is dat weer wel het
geval als het gaat om de vraag wie toch steeds die oorlogen in Gaza
begint, of nieuws betreffende het feit dat Hamas al een tijdje geen
tegenstander meer is van onderhandelingen met Israel.
Van Diggele |
Maar volgens Van Diggele is de
berichtgeving niet in balans. In haar boekje legt ze dat verder uit: Vroeger was Nederland op de hand van Israel, maar de
laatste 40 jaar kiest het de kant van de Palestijnen. Die worden beschouwd als de underdog. En Israel is tegenwoordig een koloniale macht. Daarom wordt veel van wat Israel doet veroordeeld. Bijvoorbeeld wat er gebeurt tijdens de demonstraties van de 'Grote Mars van de Terugkeer aan de grens van Gaza met Israel. Maar volgens Van Diggele zouden we moeten kijken naar de grens van Gaza met Egypte. Daar is pas echt sprake van onrecht. En er wordt volgens haar weinig of geen
aandacht geschonken aan de landen waar de Palestijnen rechteloos zijn, zoals in Libanon,
Syrië en Jordanië.
Pardon, mevrouw van Diggele. Jordanië?? Daar
zijn de Palestijnen staatsburger. En hoezo moeten we ons richten op
de grens tussen Gaza en Egypte? Natuurlijk, Egypte werkt mee aan de
onderdrukking met zijn gesloten grens, en zijn grachten om tunnels te
voorkomen. Fraai is dat zeker niet. Maar is Gaza een probleem dat Egypte heeft gecreëerd? Zou het niet kunnen dat de
Egyptenaren dit ook doen om te voorkomen dat Israel, dat een rigoureuze blokkade hanteert en Gaza heel graag kwijt wil, het hele probleem naar
hen afschuift?
En zou het niet kunnen, mevrouw van
Diggele, dat u zelf een voorbeeld bent van hoe het verhaal maar half wordt
verteld? Maar dan vooral wat betreft de andere, de Israelische kant? U komt in uw boekje aanzetten met de oude koe dat ''de
Arabieren'' de Palestijnen destijds in de oorlog van 1948 hebben
opgeroepen even weg te gaan zodat de Arabische legers hun werk tegen
de nieuwe joodse staat konden afmaken. U citeert de vroegere
Syrische premier al-Azm, terwijl Israelische onderzoekers als Benny
Morris, of Ilan Pappé al een kleine 30 jaar geleden hebben vastgesteld dat dat
verhaal dat de Arabische leiders via de radio de bevolking opriepen
te vertrekken, door Israelische bronnen is verzonnen. U presteert het
het Jeugdjournaal te verwijten dat het in 2017 heeft gezegd dat de
Gazastrook ''is bezet'' door Israel. ''Is de redactie even vergeten
dat Israel dit gebied in 2005 heeft ontruimd en de Israelische
burgers heeft uitgewezen om plaats te maken voor een autonoom
Palestijns bestuur?“ roept u op pagina 30 uit. Waarbij u even
vergeet te vermelden dat Israel Gaza al 12 jaar lang van de
buitenwereld heeft afgesloten, bepaalt wat en wie erin en eruit mag,
en ervoor zorgt dat het zich niet kan ontwikkelen. Of nee, u vergeet het niet. U ontkent zelfs op pagina 35 dat er sprake is van
een blokkade. Immers Israel laat ''op grond van de Conventie van
Genève'' vrachtauto's door met hulpgoederen, schrijft u. Welnu, mevrouw van
Diggele, de Conventie van Genève is van toepassing op bevolkingen
onder bezetting. U haalt dus hiermee uw eerdere redenering overhoop. Overigens is de hele redenering bullshit. Israel erkent zijn
verplichtingen onder die Conventie helemaal niet. Maar omdat er volgens
alle mensenrechtenorganisaties en -specialisten wel degelijk sprake
is van een blokkade, heet zoiets een bezetting.
U verwijt president Abbas dat hij al
12 jaar geen verkiezingen heeft georganiseerd. U vergeet te
vermelden dat Israel het Palestijnse parlement, dat 12 jaar geleden
werd gekozen, vanaf het begin heeft gesaboteerd, of dat de
eenheidsregering van Fatah en Hamas, die in die tijd werd geformeerd,
onder Israelische druk is ontbonden. U kleineert het belang van de
nederzettingen (die volgens een meerderheid van de waarnemers en specialisten intussen een twee-statenoplossing tot een illusie hebben
gemaakt), en u laat u op pag. 110 in de kaart kijken wanneer u vermeldt dat schepelingen van de ''Gaza Flotilla'' die in 2010 hulpgoederen naar Gaza wilde brengen en ten koste van 10 doden door Israel werden onderschept, op de band van het radioverkeer met de Israelische marine
''Go back to Auschwitz'' hebben geroepen. Dat zou boekdelen spreken ten aanzien van hun mentaliteit. Helaas voor u, mevrouw van Diggele: de Amerikaan Max
Blumenthal en de Palestijn Ali Abunimah hebben die tape destijds
vrijwel meteen als een vervalsing door de Israelische
legervoorlichtingsdienst ontmaskerd. Het valt allemaal na te lezen,
onder meer op dit blog.
Al is het waar dat de nodige kranten als New York Times of Washington Post het nooit hebben gerectificeerd.
Conclusie: mevrouw van Diggele, u levert
een goede illustratie van uw theorie dat slechts het halve verhaal
wordt verteld en daarmee het publiek op het verkeerde been wordt
gezet. Jammer genoeg geeft uw aanpak aan dat niet de Palestijnse kant, maar juist de Israelische
kant van het verhaal bij u nodig verdieping behoeft.
2 opmerkingen:
De titel van een vorig boekje over de Palestijnen "we haten elkaar meer dan de Joden" is al zo afschuwelijk. Alsof Palestijnen Joden haten omdat de Joods zijn ..., en alsof ze elkaar nog meer haten ... Allebei onzin natuurlijk. En de portee van het boek: Palestijnen zijn niet in staat zichzelf te regeren, is racistisch.
We zullen haar. binnnennkort wel als deskunmdige of MO correspondent inn het staatsjournaal zien, met dit boekje voldoet ze aan alle voorwaarden. Zit er een bedankje inn het. Boekje wie deze publicatie finnacieel mogelijk heeft gemaakt?
Een reactie posten