Hoe om te gaan met Iran?

Satellietfoto van de tweede nucleair site, 30 km buiten Qom.

Het was even schrikken, die bekendmaking van een tweede site nabij de stad Qom, waar waar Iran een tot nog toe geheim gehouden (maar in Amerikaanse inlichtingenkringen al langer bekende) verrijkingsfabriek aan het bouwen was. Wat nu?
In het kort een paar opmerkingen: In de Guardian betoogt Scott Ritter, ex- wapeninspecteur in Irak, dat Iran weliswaar onhandig opereerde en de schijn tegen heeft niet goeder trouw te zijn, maar strikt genomen niet buiten zijn boekje ging. En belangrijker nog: de tweede site betekent absoluut niet dat Iran nu wèl zou werken aan een bom. Dat zou niet kunnen, omdat dat onmiddellijk zou blijken uit de boekhouding van Irans nucleaire materiaal, die wordt bijgehouden en gecontroleerd. Ritter pleit tegen een harde aanpak via sancties. De geschiedenis leert namelijk dat dat contraproductief is.
Het probleem is dat Obama zich, na de bekendmaking van de tweede site in Qom, al haast heeft vastgelegd op sancties voordat de gesprekken van Iran met de 5 + 1 (de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad plus Duitsland) morgen beginnen. De New York Times brengt dit opiniestuk over de manier waarop Obama in moeilijkheden kwam: hij had wel een diplomatieke opening gemaakt naar Iran, maar verzuimd erop te letten dat zijn veiligheidsstaf ook op die lijn zat, zodat er werk van gemaakt werd. Maar het kan nog, volgens de auteurs, het echtpaar Leverett. Obama zou Iran economische samenwerking moeten aanbieden, in het kader waarvan het gecontroleerd kan werken aan een nucleair programma voor civiel gebruik. Kortom: twee pleidooien om het hoofd koel te houden.

En temidden van de discussie is het misschien goed ook even te kijken op de blog van professor Juan Cole . Daar kunnen we zien hoe het ook al weer zat met de nucleaire capaciteit van het enige land in het Midden-Oosten dat tot nu toe de bom bezit, en hoe gerust de buren erop zijn dat het die bom niet ook een keer kan gebruiken.

De chotspe van het jaar

De 'chotspe van de eeuw' is al vergeven. Dat was volgens Ed van Thijn destijds in 1975 de 'zionisme is racisme' -resolutie van de Assemblee van de VN. Wat we daarvan ook mogen denken, deze chotspe mag er ook zijn. Wat mij betreft is het de chotspe van het jaar:

NGO Monitor
September 25, 2009

(Jerusalem) – Leading academics, journalists, legal and security experts, including Elie Wiesel, Prof Alan Dershowitz, former CIA Director R. James Woolsey and Prof Judea Pearl, today called for an independent review and reform of Human Rights Watch (HRW). This follows NGO Monitor’s recent in-depth study of HRW’s Middle East activities over the past several years.


Een onafhankelijk onderzoek en hervorming van Human Rights Watch, jawel. Dat vragen de heren in een open brief. Net zo onafhankelijk als NGO-Monitor zelf zeker. En als Wiesel (foto rechts) en Dershowitz (foto links) bijvoorbeeld, die tegenwoordig overal vooraan staan als het erop aankomt de rest van de wereld voor antisemiet en 'partijdig' uit te maken als ze niet voor 100 procent goedkeuren wat in Jeruzalem door regeringen Sharon, Olmert of Netanyahu wordt bekokstoofd.

Voor wie het niet weet: NGO-Monitor is een organisatie in Jeruzalem die zich ten doel stelt Non Governmental Organizations aan de kaak te stellen in zoverre ze zich kritisch tegenover Israël opstellen. NGO-Monitor (directeur: Bar Ilan-professor Gerald Steinberg, zie foto) wordt op duistere wijze gefinancierd en maakt deel uit van een netwerk van net zo schaduwachtig gefinancierde collega zionist watchdog organisaties zoals The Jerusalem Center for Public Affairs, Institute for Global Jewish Affairs, Israel Academic Monitor, UN-Monitor, Palestinian Media Watch en Memri, die weer op de voet gevolgd worden door zulke onpartijdige - meestal in de VS gevestigde - organisaties als Honest Reporting, CAMERA (Comittee for the Accuracy of Middle East Reporting in America), The Israel Project, Campus Watch, Zionist Organization of America, The Conference of Presidents of Major American Jewish Organizations, AIPAC, Anti-Defamation League en zo kan ik nog even doorgaan.

NGO-Monitor heeft inderdaad een rapport uitgebracht over HRW (zelf noemen ze het een 'in-depth report'). Het bestaat grotendeels uit verdachtmakingen aan het adres van het kader en de bestuurders van HRW op grond van het feit dat die - om het zo maar te zeggen - iets kritischer tegen Israëls verrichtingen aankijken dan bijvoorbeeld de heren Wiesel en Dershowitz. En voor de rest is het vooral een aaneenrijgen van aantijgingen: HRW zou onbruikbare getuigen gebruiken (Palestijnen namelijk die altijd liegen, zoals ze bij NGO-Monitor) weten, HRW zou juridische gegeven verdraaien (Gaza is bijvoorbeeld ontruimd door de Israëlische troepen en dus niet meer te beschouwen als gebied waarvoor Israël als bezetter enige verantwoordelijkheid draagt in de vorm van de plicht om voedseltransporten en dergelijke door te laten); en HRW zou 'wijd en zijd gerapporteerde feiten' omtrent het gebruik door Hamas van menselijke schilden negeren (waarbij NGO-Monitor dan verwijst naar een obscuur, niet gesigneerd rapport dat klaarblijkelijk is vervaardigd door Israëlische militaire inlichtingenbronnen).

En op grond van deze en andere, vergelijkbaar onpartijdige observaties komen Dershowitz, Wiesel c.s. tot de conclusie dat

“On Middle East issues, HRW has degenerated into a political lobby”, aimed primarily at Israel. The recent Goldstone report on the Gaza war, which includes 30 unverified references to HRW claims, underscored this bias. In addition, Richard Goldstone himself was until recently an HRW board member
.
En ja hoor, zo zien we maar weer dat ook die Goldstone echt niet deugt. Wat een redenering! Hier zou zelfs een Jezuïet nog van gaan blozen. Wat een stelletje misselijk makende hypocrieten, wat een chotspe.

Hamas positief over Egyptische voorstel voor verzoening met Fatah

Khaled Meshaal, de secretaris generaal van Hamas, heeft maandag positief gereageerd op de laatste Egyptische voorstellen voor verzoening met Fatah. Meshaal was in Cairo waar hij de zondag besprekingen voerde met Omar Suleiman, de hoogste baas van de Egyptische Mukhabarat (inlichtingendienst) die de leiding heeft over de onderhandelingen.
Op een persconferentie noemde hij de gesprekken uiterst positief en zei hij dat Egypte nu een slotovereenkomst opstelt die het volgende maand op een top wil laten goedkeuren. Enkele punten uit het akkoord die tot nu toe naar buiten kwamen: Hamas is voor ht Egyptische voorstel om in de eerste helft van 2010 Palestjnse verkiezingen te houden (en dus niet in januari zoals Fatah wilde), Ook lijkt het ermee akkoord te gaan dat Gaza onder een vorm van gezamenlijk bestuur komt tot de verkiezingen zijn gehouden en dat de PA-troepen een vinger in de pap krijgen bij het handhaven van de orde. Uit Meshaals woorden kan echter worden ogemaakt dat er nog geen overeenstemming bestaat over het over en weer vrijlaten van gevangenen.

Poging Barak in England te arresteren

Palestijnse families hebben via Britse advocaten bij een Londense rechtbank de arrestatie gevraagd van Ehud Barak, de Israëlische minister van defensie, wegens in Gaza onder zijn leiding gepleegde oorlogsmisdaden. Barak zou vandaag in Brighton leden van de Britse Labour-partij toespreken, die daar een congres houdt.
Het zal wel niet lukken. Maar een interessante ontwikkeling. En niet echt leuk voor Netanyahu en zijn vrienden.

Woede om rellen Haram al-Sharif

Maan News Agency meldt dat de Israëlische politie in de nacht van maandag op dinsdag raids heeft uitgevoerd in de oude stad van Jeruzalem en ongeveer 50 mensen heeft opgepakt die betrokken zouden zijn geweest bij de onlusten van zondag ronde de Al-Aqsa moskee op de Haram al-Sharif. Eerder was gemeld dat bij de rellen ongeveer 40 mensen gewond raakten, onder wie ook tenminste twee Israëlische politiemensen die geraakt werden door stenen. De politie zelf gebruikte rubberkogels en schokgranaten.
De lezingen over wat er gebeurde lopen uiteen. Israëlische media meldden dat de onlusten uitbraken toen een goep toeristen onder politiebegeleiding het Haram al-Sharif complex binnenging via de Maghrebi (westelijke) poort. Palestijnse media meldde dat de bezoekersgroep bestond uit religieuze kolonisten die aan de vooravond van de joodse feestdag Yom Kippur wilden bidden in het complex dat voor Joden bekendstaat als de Tempelberg, de plaats waar de tempel van Salomo gestaan moet hebben. Feit is dat een jaar geleden rond Yom Kippur exact hetzelfde gebeurde en dat de gebeurtenis door Palestijnse en andere Arabische kringen met grote argwaan wordt bekeken als mogelijke Joodse pogingen de Haram al-Sharif over te nemen. Ook worden vergelijkingen gemaakt met het uitstapje van Ariël Sharon op de Tempelberg van 2000, dat het begin werd van de Intifadat al-Aqsa (de Tweede Intifada).

Kolonisten zagen olijfbomen om

Enkele tientallen kolonisten hebben maandag gewapend met kettingzagen meer dan 150 olijfbomen afgezaagd die behoren aan inwoners van het dorpje Burin, nabij Nablus. Het afzagen vond plaats enkele dagen voordat de olijfoogst zou beginnen. Sommige dorpelingen raakten al hun bomen, en daarmee hun voornaamste broodwinning, kwijt. De kolonisten kwamen uit de nederzetting Yizhar, die regelmatig voor clashes zorgt met de omwonende dorpen. Het is niet eerste keer dat Yizhar kolonisten bomen afzagen. De foto toont boeren in Burin die hun in december 2005 afgezaagde bomen bekijken. Dit soort daden wordt kennelijk niet bestraft.

EAJG vraagt Verhagen rapport Goldstone onverkort te aanvaarden

Dinsdag praat de Vaste Kamercommissie voor Buitenlandse Zaken met minister Verhagen over het rapport van de Commissie Goldstone. Dezelfde dag is het rapport ook aan de orde in de Raad voor Mensenrechten HRC van de Verenigde Naties. Een Ander Joods Geluid heeft minister Verhagen de volgende brief gestuurd:

AAN: Drs. M.J.M. Verhagen, Minister van Buitenlandse Zaken
VAN: Bestuur, Raad van Advies en sympathisanten van Stichting Een Ander Joods Geluid,

Amsterdam 28 september

Geachte heer Verhagen,

Wij, het bestuur, leden van de Raad van Advies en sympathisanten van Een Ander Joods Geluid, hebben met instemming kennis genomen van het rapport dat de Fact Finding Commission onder leiding van rechter Richard Goldstone heeft uitgebracht over de omstandigheden rond en tijdens de Israëlische militaire operatie ‘Cast Lead' van de afgelopen december- en januarimaand in Gaza.

Wij zijn van mening dat de commissie op een afgewogen manier gebruik heeft gemaakt van haar – bij het aanvangen van haar taak, verruimde – mandaat, dat haar de gelegenheid gaf aandacht te schenken aan de gedragingen van zowel Hamas als van de Israëlische strijdkrachten. Tevens gaf het haar de gelegenheid het conflict te plaatsen in een context, door de omstandigheden die eraan vooraf gingen, in haar beschouwingen te betrekken, evenals de situatie zoals die was, nadat de vijandelijkheden waren gestopt.

Wij constateren dat de commissie in essentie veel bevestigt van wat mensenrechten-organisaties als Amnesty International, Human Rights Watch, The Palestinian Center for Human Rights, en B'tselem al op grond van hun eigen onderzoek hadden geconcludeerd. We stellen tevens vast dat ook uit de gelederen van het Israëlische leger – via de organisatie Breaking the Silence – stemmen zijn opgegaan die de bevindingen van de commissie staven. Uit alles rijst een beeld op van ernstige schendingen van de normstelling op diverse rechtsgebieden van het internationaal recht, met name – maar niet uitsluitend - door de massale aanwezigheid en het optreden van de Israëlische strijdkrachten in en rond Gaza.

Wij zijn van mening dat handhaving van het internationale recht van het allergrootste belang is als het aankomt op het naleven van mensenrechten en dat dit recht bovendien een zeer belangrijke rol kan spelen bij het reguleren en oplossen van gewapende conflicten. Wij menen dat de Commissie Goldstone in dat kader in haar rapport een aantal aanbevelingen heeft gedaan – met name die waarmee het Israël wil dwingen om de in het rapport genoemde feiten zelf onder ogen te zien – die een belangrijke aanzet kunnen leveren tot de oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict.

Nederland heeft onder uw ministerschap – terecht – van het naleven van de mensenrechten een speerpunt van het beleid gemaakt. Het zet zich bovendien met vasthoudendheid in voor een rechtvaardige oplossing van het Midden-Oostenconflict. Het zal ons inziens daarom getuigen van een consequente houding en de geloofwaardigheid van het beleid ten goede komen, als Nederland zich nu onverkort achter de bevindingen van de commissie Goldstone zou stellen.

Met deze brief doen wij daarom een klemmend beroep op u om het rapport Goldstone zonder voorbehoud of beperkingen te steunen in haar analyse, conclusies en – vooral – in al haar aanbevelingen.


Namens het voltallige bestuur van EAJG, Jaap Hamburger, vz.;

Leden van de Raad van Advies;

Namens sympathisanten van de Stichting: Max Arian, Margot Israels, Peter Cohen, Maarten Jan Hijmans, Eddy Keizer, Anneke Jos Mouthaan, tevens medeoprichtster van European Jews for a Just Peace, Raymond Nethe

Human Rights Watch heeft op 25 september in een brief de landen van de Europese Unie opgeroepen onverkort het Goldstone-rapport te aanvaarden. Amnesty deed hetzelfde in een beroep op de Human Rights Council en ander VN-organen. Defence for Children stuurde op 26 september in een brief aan de leden van de HRC met hetzelfde verzoek. B'tselem riep samen mt een keur aan andere mensenrchtenorganisaties in en om Israël al eerder de Israëlische regering op het rapport serieus te nemen en zef een onafhankelijk en onpartijdig onderzoek in te stellen. Het zal er vermoedelijk niet van komen. Er zijn niet mis te verstane voortekenen dat de EU-landen (inclusief Nederland) samen met de VS in de HRC zullen proberen te verhinderen dat het rapport wordt doorverwezen naar andere organen zoals de Veiligheidsraad, of dat Israël al te zeer onder druk wordt gezet.

Israëls strijd op meerdere fronten tegen Goldstone

Israël zet de strijd tegen het Goldstone rapport en de dreiging van vervolging van officieren voor het Internationaal Strafhof in Den Haag in een steeds hogere versnelling. Daarbij worden schrille kreten geslaakt. Minister van Financiën Steinitz ontziet zich zelfs niet om rechter Goldstone een 'antisemiet' te noemen. Jawel, Joodse antisemieten die zich zionist noemen, en lid zijn van de Raad van Bestuur van de Hebrew University, dat kan dus ook. Lees op de blog van Anja Meulenbelt hoe ze zich zich verbaast en ook een beetje moet lachen.

Een echt komische noot is dat Israël nu ook boos is op de Palestijnse Autoriteit. Abu Mazen en Fayyad hebben - hoe gedurfd - een klacht ingediend tegen Israëls optreden in Gaza. Israëls stafchef Gabi Ashkenazi is allebehalve 'amused':

Ashkenazi has been kept busy by involvement in a holding action against the threat that Israeli officers would be brought before the court as a result of charges that the IDF committed war crimes in the Gaza Strip. Concern has intensified following the grave report that the Goldstone Commission released two weeks ago on behalf of the United Nations.
In Israel the argument is that the PA is being unfair, and that at the time of the operation in the Gaza Strip, last winter, its senior officials encouraged their Israeli counterparts to step up the pressure on Hamas, and even to attempt to bring its rule in the territory to the point of collapse. However, at a latter stage they joined those decrying Israel and its alleged actions in the Strip.

In light of this tension, the chief of staff conditioned his approval of a second cellular provider to the Palestinians' withdrawing their appeal to the court.
"The PA has reached the point where it has to decide whether it is working with us or against us," senior figures in the defense establishment have said. At the PA it is being said, in response to the Israeli demands, that Abbas and Fayyad will water down their appeal to the ICJ, though they will refuse to promise that it will rescinded entirely.

Ja wie zoet is krijgt lekkers en wie stout is de roe, of in iedere geval geen lekkers, dus geen tweede provider voor mobiele telefoons Wataniya) die zou kunnen concurreren met Paltel.


Een affaire die nog vervelender voor Ashkenazi en zijn mannen lijkt, is het feit dat de openbare aanklager bij het Strafhof intussen een onderzoek is gestart tegen luitenant-kolonel David Benjamin, die de dubbele Zuid-Afrikaanse en Israëlische nationaliteit heeft en in zijn rol als juridisch adviseur van het Israëlische Southern Command mee heeft geholpen de 'targets' in Gaza te bepalen. Meer over Benjamin op het Tikun Olam-blog van Richard Silverstein. De stafchef kan het nog druk krijgen.

Gemengd nieuws uit bezet gebied

Een greep uit de 'gemengde' berichten van deze week. Laat iedereen die dit leest zich alsjeblieft realiseren dat de oogst elke week rijk is aan (nachtelijke) arrestaties, schietpartijen, platbranden van landbouwgrond en meer. Het is teveel voor dit blog. En het levert allesbehalve gemengde gevoelens op.

Israëlische militairen hebben dinsdag de 27-jarige Walid Rabi at-Tawil doorgeschoten bij het checkpoint bij Betar Illit nabij Bethlehem. At Tawil, die regelmatig Palestijnen heen en weer reed naar Israël waar ze werkten, zou niet zijn gestopt met zijn taxi bij het checkpoint, meldde het leger en zou hebben geprobeerd een militair te overrijden. Hij werd door meer dan 20 kogels neergeschoten.
Palestijnse ooggetuigen gaven een ander verhaal: At-Tawil had been detained the previous day for two-and-a-half hours by the same officer that shot him the next day. The same witnesses stated that At-Tawil was stationary at the gas station when a military jeep pulled in. The officer demanded At-Tawil’s ID card, struck him and ordered him to follow the military jeep. A short distance later soldiers began firing at the car, at which point At-Tawil attempted to flee, but did not manage to escape.
Haaretz meldde dat de militaire politie een onderzoek had ingesteld. We zullen daar nooit meer iets over horen, zo beloof ik u. At Tawil is begraven in a Muslim cemetary, next to the walls of Jerusalem’s old city on September 23, 2009. An Israeli court ruled that only 25 people could accompany his body at the mosque for a religious pre-burial ceremony and only 75 people could attend his funeral.

Op dezelfde dinsdag 22 september werd Mohammad Othman gearesteerd toen hij via de Allenby-brug terugkeerde naar de bezette gebieden. Othman (33) is een activist uit Jayyous die al geruime tijd (geweldloos) ageert tegen de Muur. Hij kwam terug uit Noorwegen, waar hij met hoge functionarissen en onder meer minister van Financiën Halvorsen had gsproken. Noorwegen trok onlangs de investeringen van zijn pensioenfonds terug uit de Israëlische elektronica-gigant Elbit. Mohammad is de eerste Palestijn die wordt opgepakt omdat hij propaganda maakt voor BDS (Boycot, Divestment and Sanctions).

The Women's Organization for Political Prisoners vraagt hulp voor een meisje dat een klacht heeft ingediend wegens seksueel misbruik door een cipier. Ze is overgeplaatst naar een andere (straf)gevangenis en wordt in isolatie gehouden. Haar advocaat probeert tevergeefs iets daaraan te doen.

Demonstratie tegen 'Cast Lead' op 9 januari in Nazareth.

De mensenrechtenorganisatie Adalah heeft een rapport gepubliceerd waaruit blijkt hoe de Israëlische politie in januari hard is opgetreden tegen demonstranten die protesteerden tegen de Israëlische aanval op Gaza. Er werden 832 arrestaties verricht, waarvan veruit het grootste deel in Arabische centra van het land. De arrestanten werden merendeels vastgehouden tot hun hele procedure was afgerond, dat wil zeggen meerdere dagen. Er was, volgens Adalah, sprake van inbreuken op de democratische rechten.

Vandaag, zaterdag, gaat een groep Israëlische volunteers op weg naar dorpen rond Hebron om met tankwagens water te brengen. De dorpen hebben te lijden van grote droogte (die onder meer ook het vee bedreigt) terwijl in de omringende nederzettingen onbeperkt aan kassenbouw wordt gedaan en de grasvelden kunnen worden besproeid<.

Israëlische militairen en kolonisten hebben donderdagnacht de Ibrahim-moskee in Hebron overgenomen en afgesloten voor moslims. Dat gebeurde aan de vooravond van Jom Kippur (Grote Verzoendag) die zondagavond begint. Het is de tweede keer dat de Ibrahim-moskee wordt gesloten voor moslim-gelovigen. Tijdens Eid al-Fitr, het Suikerfeest, dat dit jaar samenviel met Rosj Hasjanah, het Joodse nieuwjaar, gebeurde hetzelfde. De Ibrahim-moskee is sinds 1994 in tweeën gedeeld, een islamitisch en een joods gedeelte. Dat gebeurde na de aanslag door Baruch Goldstein uit Kiryat Arba waarbij 29 moslims werden gedood en 150 gewond.

In Gaza stortte vrijdag een tunnel in: een dode.
Zaterdag werden in Gaza drie Jihad-militanten gedood door een raket afgevuurd door een Israëlisch vliegtuig. Een dag eerder had de Jihad een raket afgevuurd die landde in de Negev.

VS willen aanbevelingen Goldstone-rapport laten voor wat ze zijn

Vrijdag kwam er dus droevig nieuws van het State Department in Washington. Spokesman Ian Kelly gaf een reactie op het Goldstone rapport die het verdient in zijn geheel te worden geciteerd:

Goldstone in Gaza.

"So I have a reaction to the report of the fact-finding mission of Justice Goldstone. As President Obama made clear at the time of the events covered by the report, we are deeply concerned about the loss of life and humanitarian suffering in both Israel and Gaza. As we’ve said previously, prior to U.S. membership, the UN’s Human Rights Council set forth a one-sided and unacceptable mandate for this fact-finding investigation.
Although the report addresses all sides of the conflict, its overwhelming focus is on the actions of Israel. While the report makes overly sweeping conclusions of fact and law with respect to Israel, its conclusions regarding Hamas’s deplorable conduct and its failure to comply with international humanitarian law during the conflict are more general and tentative.
We also have very serious concerns about the report’s recommendations, including calls that this issue be taken up in international fora outside the Human Rights Council and in national courts of countries not party to the conflict. We note in particular that Israel has the democratic institutions to investigate and prosecute abuses, and we encourage it to use those institutions.
We believe this report should be discussed within the Human Rights Council, and we look forward to participating in that discussion. We will approach discussions on the report keeping in mind the underlying causes of the tragic events in Gaza earlier this year – the lack of a peace agreement between the Israelis and the Palestinians, and the attacks by Hamas against innocent civilians.
Our focus right now, as I’ve said before, is to get all sides to take steps to re-launch Israeli-Palestinian negotiations so we can end this conflict and the humanitarian suffering it has caused. We will move forward in discussions of the report while keeping that overriding goal at the forefront. We hope efforts related to the Middle East at the Human Rights Council and other international bodies will look to the future and how we can support the goal of a two-state solution."

Ergo: Het zal niet de onomwonden afwijzing van het rapport zijn die Israël had gewild en waarvoor het de dagen ervoor krachtig had gelobbied en alles uit de kast had gehaald. Tegelijkertijd is het zonder meer teleurstellend dat de VS het rapport binnen de Human Rights Council van de VN willen houden en dus alle aanbevelingen van Goldstone, met name die waarin hij Israël ertoe wil dwingen serieus werk te maken van de klachten omtrent oorlogsmisdaden. (Ook zal Washington dus niet meewerken aan het zonodig via de Veiligheidsraad aanbrengen van klachten bij het Internationale Strafhof in Den Haag. Washington laat doorschemeren wellicht van zijn recht van veto gebruik te zullen maken).
Washington blijft vasthouden aan de fictie dat het mandaat van de Goldstone-commmissie eenzijdig was - dat was aanvankelijk ook zo, maar op verzoek van Goldstone is dat onmiddellijk gewijzigd in het onderzoeken van alle vormen van onjuist gebruik van geweld rondom de Israëlische inval in Gaza. Ook blijft Washington vasthouden aan de fictie dat Israël uit zichzelf wel onderzoek zal doen. Goldstone stelt nu juist vast dat Israël geen geloofwaardg onderzoek heeft gedaan (het werkte ook niet voor niets niet mee aan de missie van Goldstone) en wat hij doet is in eerste instantie Israël ertoe aanzetten (dwingen) alsnog wel op te treden.

Jammer, heel jammer, deze reactie van de VS. Niemand was beter in staat deze missie te doen dan Goldstone, zowel hij als andere leden van de commissie hadden een onberispelijke staat van dienst. Zoals Richard Falk, de mensenrechtenrapporteur van de VN opmerkte, kwam het rapport in essentie overeen met constateringen die anderen (Amnesty, Human Rights Watch, PCHR, B'tselem etc.) al eerder hadden gedaan. Er was dan ook geen enkele mogelijkheid dat een serieuze andere commissie iets anders zou hebben gerapporteerd. Wat Goldstone heeft gezegd over het belang dat het recht speelt bij het oplossen van conflicten, klinkt meer dan geloofwaardig, zeker uit de mond van een man die hielp de Zuid-Afrikaanse apartheid af te schaffen met juridische middelen. Het feit dat Obama's regering voor die argumenten blijkbaar niet gevoelig is, is een reden temeer om weinig hoop te koesteren dat het onder deze president nog wat wordt met de vrede in Palestina.

Netanyahu-Obama: 1-0? Of een gewonnen match?

Nog twee onderwerpen die bleven liggen omdat ik in het buitenland en onderweg was: de Amerikaanse reactie op het Goldstone-rapport en Mitchell's mislukte poging om een bouwstop van de Israëli's los te krijgen (en 'gebaren in de richting van normalisatie' van de Arabische landen). Ik begin met de bouwstop-mislukking:



De reacties bleven nogal gedempt, nadat onderhandelaar Mitchell afgelopen vrijdag na maandenlange pogingen de Israëli's tot harde afspraken over een bouwstop te bewegen, onverrichterzake naar Washington terugkeerde. Maar na de 'ontmoeting' (het waren nadrukkelijk geen onderhandelingen) van Obama, Netanyahu en Abbas, dinsdag in het kader van de VN-vergadering in New York, werd er des te meer geschreven. Gideon Levy was het somberst. Hij denkt dat we na negen maanden inactie moeten concluderen dat Obama weliswaar een verademing is na Bush, maar dat hij de beloften die hij hij met zijn inspirerende redevoeringen wekte, niet zal waarmaken.. Yes, we can, wordt no we can't.
Uri Avnery, houdt het erop dat Netanyahu deze ronde heeft gewonnen, maar onverwoestbare optimist als hij is, denkt hij dat Obama nog wel kansen heeft om het goed te maken. Obama zelf lijkt dat ook te denken, getuige wat de New York Times schrijft:

“ It is past time to stop talking about starting negotiations; it is time to move forward,” Mr. Obama said Tuesday after meeting with the Israeli prime minister, Benjamin Netanyahu, and the president of the Palestinian Authority, Mahmoud Abbas, on the margins of the United Nations General Assembly’s opening. “Permanent status negotiations must begin and begin soon,” Mr. Obama said, flanked by Mr. Netanyahu and Mr. Abbas. “So my message to these two leaders is clear: despite all the obstacles, all the history, all the mistrust, we have to find a way forward.”

.....Mr. Obama told the Palestinians that he would push the Israelis to have “clear terms of references for the negotiations,” one Arab official said, referring to the fear among many Palestinian officials that Mr. Netanyahu might try to enter negotiations without agreeing to specifically address entrenched issues like the fate of Jerusalem and the status of Palestinian refugees....Mr. Obama himself expressed his impatience with the pace of the peace process, as well as in the limited successes it had yielded so far..

..The White House is also trying to box in Mr. Netanyahu, administration officials said, by using his own unwillingness to agree to resolve the interim issue — in this case, a settlement freeze — to force him to a place he has indicated he really does not want to go yet: the final status talks. “They are blocking off his escape hatches,” said Daniel Levy, a former Israeli peace negotiator. “They’re saying, if you can’t do the interim, then we’ll do the final status.”

Kortom: Netanyahu snijdt zich in eigen vlees: in plaats van stapje voor stapje, krijgt hij nu de hele lading van 'final status' onderhandelingen over zich heen. En wat de Palestijnen betreft: hun vrees dat we nu teruggaan naar besprekingen 'zonder voorwaarden vooraf', zoals verwoord in Netanyahu's speech in juni op de Bar Ilan universiteit die in feite bol stond van de voorwaarden, zou ook ongegrond zijn. Mahmoud Abbas' commentaar dat er bij komende ontmoetingen niets is om over te praten, omdat grenzen, Jeruzalem, vluchtelingen allemaal onderwerpen zijn die taboe zijn verklaard door Netanyahu, zou te vroeg zijn uitgesproken.

En dat moeten we nog maar eens zien. De rechtvaardiging voor het optimisme van Daniel Levy (zie ook hier) moet nog maar blijken. Netanyahu zou dan wel een heel andere aanpak moeten kiezen dan de overreding die hij tot nu toe tevergeefs heeft geprobeerd. Hij zou dan dit keer inderdaad met parameters moeten komen en duidelijke richtlijnen over hoe de onderhandelingen moeten worden gevoerd. Maar de manier waarop hij zich door Netanyahu heeft laten aftroeven en de softe manier waarop hij van de Arabische landen toezeggingen voor toenadering wilde voor het nota bene tijdelijk nalaten door Israël van iets dat volstrekt illegaal is, namelijk het bouwen in bezet gebied, lijken er niet op te duiden dat hij zal kiezen voor een eigen krachtdadige aanpak waarin hij gaat doen wat in dat geval onvermijdelijk is: Israël dwingen in een richting waarin echt zaken kunnen worden gedaan. Voorlopig neig ik ertoe Levy gelijk te geven, en dan niet Daniël, maar Gideon Levy.

Goed nieuws: Farouk Hosny weggestemd

Ik ben een beetje laat met het nieuws - paar dagen weggeweest - maar dinsdag was een heugelijke dag voor Unesco, omdat de Egyptische minister van Cultuur, Farouk Hosny, die kandidaat was voor de post van secretaris-generaal, in de eindstemnming verloor van de Bulgaarse Irina Bokova. Bokova is de eerste vrouw op deze post.
Hosny's kandidatuur werd onder meer tegengewerkt door Bernard-Henry Levy, Elie Wiesel en Claude Lanzmann, omdat Hosny een jaar geleden in het Egyptische parlement uitriep dat hij persoonlijk Israelische boeken zou verbranden als hij ze zou aantreffen in d e bibliotheek van Alexandrië. Bij zijn terugkomst in Cairo vertelde hij dan ook dat het de schuld van de Joden was dat hij had verloren:

'' It was clear by the end of the competition that there was a conspiracy against me.
There are a group of the world's Jews who had a major influence in the elections who were a serious threat to Egypt taking this position. ''

In de Egyptische blogosphere heerste echter vreugde. En daar niet alleen, want Hosny, die al 22 jaar minister was onder het ondemocratische regime van president Hosni Mubarak, is ook al 22 jaar verantwoordelijk voor de censuur in Egypte, en de verwaarlozing van cultuurgoed (duizenden historische panden uit de 19e eeuw worden in hoog stempo gesloopt - om maar iets te noemen - en ook op de manier waarop restauraties worden uitgevoerd kan veel worden afgedongen). Bovendien was Hosny ooit onder het regime Sadat, als cultureel attaché in Parijs, verantwoordelijk voor het verklikken van in Frankrijk verblijvende opposanten van de regering. Kortom, Hosny was ook in Egypte allesbehalve geliefd, schreef ik al eerder. Het is goed dat hij in het stof heeft gebeten.

Ach die Qadhafi toch weer

Het was niet zo lang als Fidel Castro die ooit de VN-Assemblee vier uur en 29 minuten toesprak. Maar Qadhafi's één uur en 40 minuten mochten er ook zijn als we ons realiseren dat de regel is dat ieder staatshoofd niet meer dan 15 minuten krijgt. Hij vertelde zijn toehoorders dat zij niet beter waren dan sprekers in 'speakers corner' in Hyde Park, 'want julie houden een toespraak en verdwijnen weer. En..
He tore up a copy of the UN charter in front of startled delegates, accused the security council of being an al-Qaida like terrorist body, called for George Bush and Tony Blair to be put on trial for the Iraq war, demanded $7.7tn in compensation for the ravages of colonialism on Africa, and wondered whether swine flu was a biological weapon created in a military laboratory. At one point, he even demanded to know who was behind the killing of JFK. All in all, a pretty ordinary 100 minutes in the life of the colonel.
To be fair, this was a man suffering from severe sleep deprivation. The US state department, New York city council and Donald Trump had prevented him from laying his weary head in an air-conditioned tent in New Jersey, Central Park and Bedford respectively, and the resulting strain was evident....
Het was Qadhafi's eerste bezoek aan de VS en zijn maiden speech in de VN. Veertig jaar is de akh al aqid, de broeder kolonel, nu aan het bewind in Libië. Lang was hij een niet altijd ongevaarlijk, ongeleid projectiel; nu roept zijn overduidelijke gekte bijna vertedering op.

'Í thought I might, in a small way, assist the peace process'

Bravo voor The Jewish Forward. Een uitstekend interview met Richard Goldstone (zie hieronder). Maar ook een goed verhaal over de toenemende impact van de boycot (BDS) beweging. Hoe een Joodse krant toch ook tegen de stroom kan opzwemmen.

“I was driven particularly because I thought the outcome might, in a small way, assist the peace process,” he told the Forward. “I really thought I was one person who could achieve an even-handed mission.”

Goldstone is widely credited with having helped bring down the curtain on apartheid through a government-commissioned investigation he led that exposed the existence of covert state-sponsored terror units deployed by South Africa against its own black citizenry.

“He was brave. He could’ve been killed,” said Benjamin Pogrund, a former South African journalist and the founder of Yakar Center for Social Concern in Jerusalem.

Nelson Mandela, the country’s first post-apartheid president, later appointed Goldstone to the country’s highest court. More recently, Goldstone has served as the chief U.N. prosecutor of human rights and war crimes in Rwanda and the former Yugoslavia.

Goldstone is proud of his Jewish identity and links it firmly to his human rights concerns. A president emeritus of World ORT, an international Jewish vocational training organization that maintains some of its biggest projects in Israel, he also serves on the Hebrew University of Jersulem’s board of governors.

Israël tegen de mensenrechten? - Wij in actie tegen Israel !

Zevenentwintig jaar geleden rond deze tijd reed ik door Libanon. Ik zag de totaal verwoeste Palestijnse kampen Rachidiyeh bij Tyrus, Ein al Helweh bij Sidon, en Bourj al-Barajneh bij Beiroet. Ik zag de verwoestingen in Beiroet zelf en last but not least liep ik tussen de honderden lijken in de kampen Sabra en Chatila en stond ik op het dak van de Koeweitse ambassade, een van de uitkijkposten vanwaar het Israëlische leger drie dagen lang toezag hoe de Falangistische Libanese militie aan het doden en vernielen was in het door de IDF omsingelde kamp en van waaruit een groot deel van het kamp was te overzien.
Ik was er wekenlang kapot van en droom er nog steeds wel eens van. Maar naïef als ik toen blijkbaar nog was (en met mij heel veel andere mensen) dacht ik dat dit een keerpunt moest worden in het gedrag van Israël. Immers, wat in Libanon was gebeurd was zo erg, de vernielingen waren zo heftig, de dodentallen zo hoog (20.000 werd later berekend), de moorden van Sabra en Chatila hadden zoveel indruk gemaakt en de Israëli's waren zo massaal met z'n honderdduizenden de straat op gegaan om te protesteren na een oproep van Vrede Nu....
Dode inwoners van Sabra en Chatila.

Maar nee. Er kwam een onderzoekscommissie in Israël (de Kahane commissie die in essentie een soort whitewash operatie was). Het nederzettingenprogram en de bezetting gingen door. Ook Zuid-Libanon bleef lang bezet, en er kwamen - afgezien van intifada's en kleinere campagne - nog meer oorlogen met grote hoeveelheden doden en destructie: de Druiven der Gramschap in 1996, de Libanon-inval van 2006 en de Gaza-campagne van 2008-2009.

Keerpunt?
En nu kunnen we opnieuw denken dat we op een keerpunt staan. De Gaza-oorlog met zijn ruim 1400 doden van wie verreweg de meesten burgers, en zijn totale vernieling van de infrastructuur, is een nieuw dieptepunt in wat langzamerhand een bekend Israëlische patroon mag worden genoemd. Maar ditmaal stapelen de onderzoeken en rapporten zich op. Human Rights Watch, Amnesty, B'tselem, het Palestijnse Centrum voor de Mensenrechten PCHR hebben een barrage aan bewijmateriaal verzameld waaruit blijkt hoezeer Israël handelde in strijd met het oorlogsrecht en de mensenrechten. En tenslotte is daar dan het onderzoek dat als moeder van alle onderzoeken mag worden aangeduid: het Goldstone rapport van de Fact Finding Mission van de Human Rights Council van de VN.
Goldstone's rapport is niet alleen vernietigend voor Israël, het vraagt ook om actie. Het stelt voor Israël drie maanden de tijd te geven voorbereidingen te treffen om eigen onderzoek te beginnen en nog eens drie om te laten zien dat het serieus aan de slag gaat met eigen vervolgingen en maatregelen, zoniet dan zou de zaak in handen gegeven moeten worden van de aanklager van het Internationale Strafhof in Den Haag.

Kangoeroe-hof
Israël legt deze aanbeveling naast zich neer. Het legt het hele rapport naast zich neer. Het haalt alles uit de kast om Goldstone's rapport, dat op 29 september in de UN-Human Rights Council aan de orde wordt gesteld 'tooth and nail'' te bestrijden. Een keur uit de reacties van het Israëlische establishment:

Israel's deputy foreign minister said the Goldstone Commission report should be treated like the U.N. resolution equating Zionism with racism.
Danny Ayalon told leaders of the American Jewish Committee that, as with the 1975 resolution, "we must mobilize and act with all force against the report in order to remove it." "The Goldstone report is a dangerous attempt to harm the principle of self-defense by democratic states and provides legitimacy to terrorism," he said.

Israel on Wednesday asked a number of senior members of the Obama administration to assist in curbing the international fallout from the Goldstone Commission report released this week, which accuses Israel of committing war crimes in Gaza during Operation Cast Lead.
The Foreign Ministry decided Wednesday to focus their efforts to combat the report's accusations on the United States, Russia and a few other members of the United Nations Security Council and the Human Rights Council that are involved in the wars in Iraq and Afghanistan.
The Israeli message is that the Goldstone report threatens those countries because it makes the war on terror very difficult, and therefore efforts must be made to prevent it from being brought before the International Criminal Court in The Hague.
Prime Minister Benjamin Netanyahu raised the issue Wednesday with U.S. special Middle East envoy George Mitchell, while Deputy Foreign Minister Daniel Ayalon discussed it with U.S. ambassador to the United Nations Susan Rice and other senior officials.

Netanyahu said the commission, headed by South African Constitutional Court Judge Richard Goldstone, was a "kangaroo court" whose conclusions were drawn up before the hearings even started.

Handtekeningen
Een kangoeroe hof, net zo erg als de 'zionisme is racisme-resolutie', conclusies al klaar voordat de hoorzittingen begonnen, gevaar voor het voeren van de oorlog tegen het terrorisme. (En natuurlijk ook beschuldigingen dat het gaat om een 'klassieke vorm van antisemitisme' (de fascist Lieberman op Buitenlandse zaken). Het kan niet op. Israël lijkt een wespennest waarin iemand een steentje heeft laten vallen. Het bromt en zoemt aan alle kanten en prikt waar het maar kan, maar introspectie of zelfs maar een poging het rapport te weerleggen met argumenten - vergeet het maar.

Nu kunnen we opnieuw denken dat we op een keerpunt staan, schreef ik hierboven. Er is namelijk, ondanks al het lawaai uit Jeruzalem, een kans - een kleine? - dat Israël ditmaal rekenschap en verantwoording zal moeten gaan afleggen en zich moet realiseren dat de mensenrechten voor iedereen gelden, zelfs voor die mensen die op grond van de recente Joodse geschiedenis menen dat zij immuun zijn voor het plegen van misdaden tegen de menselijkheid. Laten we de kleine kans wat vergroten, te beginnen in eigen land. Wie begint er met een handtekeningenactie aan het adres van onze minister Verhagen, waarin we hem vragen volledig achter het rapport van de Missie Goldstone te gaan staan?

Spionnennest Beiroet

Interessant verhaal in Le Figaro over hoe uitgebreid het Israëlische spionagenetwerk was dat de Libanese autoriteiten bezig zijn op te rollen:

.... les services de renseignements israéliens ont subi, cette année au Liban, l'un des plus importants revers de leur histoire. Comme il se doit, ils n'ont pas commenté le démantèlement de leur plus grand réseau d'espionnage dans un pays arabe. Les chiffres sont pourtant sans précédents. Plus de soixante-dix Libanais ont été inculpés d'espionnage ces derniers mois. Une quarantaine de suspects ont été placés en détention.....

Sommigen werkten al sinds de jaren '80 voor de Israëli's. Het oprollen van het netwerk begon waarschijnlijk doordat Hezbollah zich, na de moord op Imad Mughnieh, de leider van haar militaire tak, in februari 2008 in Damascus realiseerde dat er sprake was van een uitgebreid Israëlisch netwerk..

De auto van Imad Mughnieh.

.....À la fin de l'année 2008, les premières arrestations commencent. En novembre, deux frères sunnites sont capturés par le Hezbollah. Originaires de la ville d'al-Marj, dans la vallée de la Bekaa, Ali et Youssouf Jarrah sont accusés d'espionner depuis vingt ans pour Israël. On retrouve en leur possession du matériel photographique et vidéo, et un système GPS dissimulé dans leur véhicule. La voiture, équipée pour prendre des photos, aurait été fréquemment garée au poste frontière de Masnaa, sur la route entre Beyrouth et Damas, par laquelle transitent les responsables du Hezbollah. Muni d'un passeport israélien, Ali Jarrah se rendait, via Chypre ou la Jordanie, en Israël pour y être briefé et entraîné. Selon des sources libanaises, il aurait aussi été envoyé en reconnaissance dans le quartier de Damas où Moughniyeh a été assassiné.

....Un garagiste de Nabatiyeh, ville chiite du Sud-Liban, est le quatrième agent arrêté par le Hezbollah. Marwan Fakir était un concessionnaire automobile qui fournissait des véhiculems au mouvement chiite. Il aurait aussi utilisé ses talents de garagiste pour installer des dispositifs de localisation sur des voitures que le parti lui donnait à réparer. Ces affaires ne sont que le préliminaire du vaste coup de filet qui va suivre, celui qui implique les services libanais.
Zuid-Beiroet in 2006, na wat Israël de Tweede Libanon-oorlog noemde.

...En 2009 ....le général Adib Alam, officier chrétien à la retraite, ancien de la Direction du renseignement militaire, est interpellé avec sa femme et son neveu. Selon les médias libanais, il aurait reconnu avoir été recruté par les services israéliens en 1998.....
.....Mansour Diab, un colonel sunnite originaire du Akkar, région du nord du Liban, est à son tour convaincu de liens avec Israël. Ce commando Marine avait été l'un des héros de la prise d'assaut du camp de réfugiés de Nahr el-Bared, blessé à l'épaule au cours de l'attaque à l'été 2007. Il aurait été recruté par le Mossad pendant ses stages aux États-Unis. Un autre colonel, Shahid Toumiyeh, lui aussi originaire du Akkar, est arrêté avec un retraité des douanes. Puis Nasser Nader, suspecté d'avoir organisé la surveillance du quartier de Dahieh, le bastion du Hezbollah dans la banlieue sud de Beyrouth, dévasté par des bombardements israéliens d'une grande précision en 2006....

EU-waarnemers: één op de drie stemmen voor Karzai was vals

Eén op de drie stemmen voor de Afghaanse president Karzai was vals, heeft de commissie van EU-waarnemers bij de verkiezingen van 20 augustus meegedeeld. Dat zegt de London Times. De commissie kwam met dit oordeel enkele uren voordat de zogenoemde Afghaanse Onafhankelijke Verkiezingscommissie de resultaten bekend maakt. Verwacht wordt dat Karzai ongeveer 54% van de stemmen zal scoren, wat een tweede ronde overbodig maakt.
De EU-commissie baseert haar oordeel op criteria als deze: wanneer bij een stembureau 600 stemmen of meer (meer dan 100%) zijn uitgebracht gaat zij uit van vervalsing. Hetzelfde geldt als bij één stembureau meer dan 90% van de stemmen voor één kandidaat was.
Als de criteria van de EU-commissie worden gehanteerd zakt Karzai's eindresultaat tot ongeveer 47% van de stemmen. In dat geval is wèl een tweede ronde nodig. De resultaten van Abdullah Abdullah, de voornaamste tegenkandidaat van Karzai, stijgen dan naar 31%, zelfs als de ongeveer 300.000 stemmen die in zijn voordeel werden vervalst eveneens ongeldig worden verklaard. Philippe Morillon, voorzitter van de EU-commissie zei dat de commissie niet wil gaan uitmaken wie president van Afghanistan moet worden, maar evenmin medeplichtig wil worden aan verkiezingsfraude.
De commissie schatte dat ongeveer 6 miljoen van de 16 miljoen stemgerechtigden in Afghanistan heeft gestemd.dat wil zeggen: ten hoogste 30%.

Oorlogsmisdaden - en wat gaan we eraan doen? Wat gaat Verhagen eraan doen?

Nadere lezing van het rapport van de Fact Finding Missie onder leiding van Richard Goldstone doet mijn bewondering toenemen. De Missie heeft haar mandaat zo opgevat dat de inval in Gaza in een breder kader wordt geplaatst en in samenhang wordt gezien met wat plaatsvindt op de Westoever. Op die manier ontstaat als het ware een vervolg, een uitgebreid vervolg, op de niet-bindende uitspraak uit 2004 van het Internationaal gerechtshof over de bouw van de Muur. Net als het Hof toen, spreekt ook Goldstone's missie uit dat het niet alleen de plicht van naties is om de internationale regels op het gebied van de mensenrechten na te leven, maar ook om te zorgen dat andere naties (in casu Israël) dat ook doen (paragraaf 1709 van het rapport).
De manier waarop zaken worden behandeld is alomvattend en uitgebalanceerd. Om één voorbeeld te noemen: er wordt uitgebreid ingegaan op de enorme vernielingen die in Gaza zijn aangericht van civiele doelen. Omstreden doelen zoals ministeries, de universiteit, of politiebureaus waarvan Israël heeft betoogd dat zij onderdeel van de infrastructuur van Hamas uitmaakten, laat Goldstone echter buiten beschouwing, terwijl hij wel weer het parlementsgebouw en de gevangenis noemt.
Ook de 'roadmap for justice' (om het zo maar te noemen) die G. aandraagt is bijzonder: Israël krijgt zes maanden om serieus zelf iets aan de de wetteloosheid met betrekking tot de bezette gebieden te doen. Zoniet dan is de aanbeveling om de zaak door te verwijzen naar het Internationale Strafhof. Ik kan iedereen alleen maar aanraden het volledige rapport te bekijken.

Natuurlijk staat of valt de impact van Goldstone's missie met de reacties. Die van Israël weten we al: daar wordt alles uit de kast gehaald om dit 'partijdige' rapport aan te vechten, (zonder overigens de details tegen te spreken). President Peres, premier Netanyahu en de ministers Lieberman en Barak maken overuren aan de telefoon bij het bewerken van hun buitenlandse relaties als we Haaretz mogen geloven. Het gaat dus om andere reacties. Cruciaal is natuurlijk die van Obama. Of moeten we dichter bij huis beginnen? Bij de EU of nog dichterbij, onze eigen minister Verhagen die - zo bleek op Prinsjesdag - de mensenrechten nog steeds ziet als een hoeksteen van het beleid?

En wat gebeurt er vandaag op Verhagens ministerie van Buitenlandse Zaken?

Op het ministerie van Buitenlandse Zaken vindt vandaag en morgen een conferentie plaats over het bestrijden van straffeloosheid in het kader van vredesopbouw. In zijn openingsspeech sprak Verhagen over de vele juridische en traditionele vormen van overgangsrecht die er zijn. ‘Vervolging in eigen land of door een internationaal tribunaal, waarheidscommissies, amnestieregelingen, verzoeningsprogramma’s, lokale rechtsfora, herstelbetalingen en ook de wederopbouw van een rechtssysteem horen erbij. Het gaat er niet om het een of het ander te kiezen, maar juist om een goede combinatie te vinden.’

Het bestrijden van straffeloosheid in het kader van vredesopbouw. Hoe ontzettend toepasselijk. Welnu, Verhagen kan meteen aan de de slag. Bijvoorbeeld aan de hand van deze uitspraak van Goldstone's missie:

''The Mission is firmly convinced that justice and respect for the rule of law are an indispensable basis for peace. The prolongued situation of impunity has created a justice crisis in the OPT (= occupied Palestinian territories, AP) that warrants action.'

Action, Maxime. Zelden zal een conferentie van je ministerie zo exact zijn samengevallen met de actualiteit.

Commissie Goldstone: oorlogsmisdaden en mogelijk misdaden tegen de menselijkheid

De Goldstone commissie: vlnr Travers, Chinkin, Goldstone, Jilani.

Het lang verwachte rapport van de UN-onderzoekscommissie Goldstone naar eventuele oorlogsmisdaden begaan tijdens en rond de inval in Gaza begin dit jaar, is dinsdag gepubliceerd. De conclusies luiden dat Israël zich schuldig heeft gemaakt aan ernstige overtredingen van de internationale en humanitaire wetten en oorlogsmisdaden en mogelijk ook misdaden tegen de menselijkheid heeft begaan. Overigens hebben Palestijnse gewapende groepen die raketten en mortieren hebben afgeschoten op Zuid-Israël zich eveneens aan oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid schuldig gemaakt.
De Commissie Goldstone rapporteert ook over schendingen van het recht door Israël op de Westoever. Zij concludeert dat sprake is van een 'crisis van het recht' in de bezette gebieden die om actie vraagt. Zij beveelt aan dat de VN-Veiligheidsraad Israël opdraagt binnen zes maanden rapport uit te brengen over geloofwaardig onderzoek naar de in haar rapport beschreven misdaden en maatregelen om die te bestraffen. De Veiligheidsraad dient een onafhankelijke commissie van experts te benoemen die dit proces volgt en - als Israël in gebreke blijft - de zaken doorverwijst naar de aanklager bij het Internationaal Strafhof.
Enkele uittreksels uit de persverklaring van de VN:

The Mission found that, in the lead up to the Israeli military assault on Gaza, Israel imposed a blockade amounting to collective punishment and carried out a systematic policy of progressive isolation and deprivation of the Gaza Strip. During the Israeli military operation, code-named "Operation Cast Lead," houses, factories, wells, schools, hospitals, police stations and other public buildings were destroyed. Families are still living amid the rubble of their former homes long after the attacks ended, as reconstruction has been impossible due to the continuing blockade. More than 1,400 people were killed during the military operation.

Significant trauma, both immediate and long-term, has been suffered by the population of Gaza. The Report notes signs of profound depression, insomnia and effects such as bed-wetting among children. The effects on children who witnessed killings and violence, who had thought they were facing death, and who lost family members would be long lasting, the Mission found, noting in its Report that some 30 per cent of children screened at UNRWA schools suffered mental health problems

The report concludes that the Israeli military operation was directed at the people of Gaza as a whole, in furtherance of an overall and continuing policy aimed at punishing the Gaza population, and in a deliberate policy of disproportionate force aimed at the civilian population. The destruction of food supply installations, water sanitation systems, concrete factories and residential houses was the result of a deliberate and systematic policy which has made the daily process of living, and dignified living, more difficult for the civilian population.

The Report states that Israeli acts that deprive Palestinians in the Gaza Strip of their means of subsistence, employment, housing and water, that deny their freedom of movement and their right to leave and enter their own country, that limit their rights to access a court of law and an effective remedy, could lead a competent court to find that the crime of persecution, a crime against humanity, has been committed.

Disrespect

The report underlines that in most of the incidents investigated by it, and described in the report, loss of life and destruction caused by Israeli forces during the military operation was a result of disrespect for the fundamental principle of "distinction" in international humanitarian law that requires military forces to distinguish between military targets and civilians and civilian objects at all times. The report states that "Taking into account the ability to plan, the means to execute plans with the most developed technology available, and statements by the Israeli military that almost no errors occurred, the Mission finds that the incidents and patterns of events considered in the report are the result of deliberate planning and policy decisions.

Richard Goldstone

For example, Chapter XI of the report describes a number of specific incidents in which Israeli forces launched "direct attacks against civilians with lethal outcome." These are, it says, cases in which the facts indicate no justifiable military objective pursued by the attack and concludes they amount to war crimes. The incidents described include:

Attacks in the Samouni neighbourhood, in Zeitoun, south of Gaza City, including the shelling of a house where soldiers had forced Palestinian civilians to assemble;
Seven incidents concerning "the shooting of civilians while they were trying to leave their homes to walk to a safer place, waving white flags and, in some of the cases, following an injunction from the Israeli forces to do so;"
The targeting of a mosque at prayer time, resulting in the death of 15 people.

.A number of other incidents the Report concludes may constitute war crimes include a direct and intentional attack on the Al Quds Hospital and an adjacent ambulance depot in Gaza City.

West Bank

The Report also covers violations arising from Israeli treatment of Palestinians in the West Bank, including excessive force against Palestinian demonstrators, sometimes resulting in deaths, increased closures, restriction of movement and house demolitions. The detention of Palestinian Legislative Council members, the Report says, effectively paralyzed political life in the OPT.

The Fact-Finding Mission also found that the repeated acts of firing rockets and mortars into Southern Israel by Palestinian armed groups "constitute war crimes and may amount to crimes against humanity," by failing to distinguish between military targets and the civilian population. "The launching of rockets and mortars which cannot be aimed with sufficient precisions at military targets breaches the fundamental principle of distinction," the report says. "Where there is no intended military target and the rockets and mortars are launched into civilian areas, they constitute a deliberate attack against the civilian population.

Action

The prolonged situation of impunity has created a justice crisis in the Occupied Palestinian Territory that warrants action, the Report says. The Mission found the Government of Israel had not carried out any credible investigations into alleged violations. It recommended that the UN Security Council require Israel to report to it, within six months, on investigations and prosecutions it should carry out with regard to the violations identified in its Report. The Mission further recommends that the Security Council set up a body of independent experts to report to it on the progress of the Israeli investigations and prosecutions. If the experts' reports do not indicate within six months that good faith, independent proceedings are taking place, the Security Council should refer the situation in Gaza to the ICC Prosecutor. The Mission recommends that the same independent expert body also report to the Security Council on proceedings undertaken by the relevant Gaza authorities with regard to crimes committed by the Palestinian side. As in the case of Israel, if within six months there are no good faith independent proceedings conforming to international standards in place, the Council should refer the situation to the ICC Prosecutor.

Het volledige rapport staat op de site van de Fact Finding Mission: hier.

De leden van de Fact Finding Mission zijn:
Justice Richard Goldstone, Head of Mission; former judge of the Constitutional Court of South Africa; former Prosecutor of the International Criminal Tribunals for the former Yugoslavia and Rwanda.
Professor Christine Chinkin, Professor of International Law at the London School of Economics and Political Science; member of the high-level fact-finding mission to Beit Hanoun (2008).
Ms. Hina Jilani, Advocate of the Supreme Court of Pakistan; former Special Representative of the Secretary-General on the situation of human rights defenders; member of the International Commission of Inquiry on Darfur (2004).
Colonel Desmond Travers, former Officer in Ireland's Defence Forces; member of the Board of Directors of the Institute for International Criminal Investigations.

Zionistische watchdogs scoren punt in oorlog tegen 'vijandige NGO's'

Ik moet zeggen, zelf zou ik het niet als hobby willen. Verzamelen lijkt me sowieso nogal saai. Postzegels? Sigarenbandjes? Maar Marc Garlasco, senior military expert van Human Rights Watch verzamelde parafernalia van de Tweede Wereldoorlog,waaronder ook Wehrmachtuniformen en nazi-attributen. Een bizarre hobby. En een onbekend trekje van de man onder wiens leiding HRW-rapporten verschenen over onder meer het gebruik van witte fosfor in Gaza, het doden van burgers door middel van onbemande vliegtuigjes en het doden van Palestijnen die witte vlaggen droegen. Een blogger uit het rijke bestand van Israël-supporters (Mere Rhetoric) plukte Garlasco's tijdverdrijf van het internet, inclusief het feit dat Garlasco er een boek van zo'n 400 pagina's over heeft gepubliceerd.
Onmiddellijk stortte de hele pro-Israël blogosphere zich over Garlasco heen, op de voet gevolgd door media als de Jerusalem Post en de professionele zionistische watchdog organisaties als CAMERA (Committee for Accuracy in Middle East Reporting), NGO Watch en Honest Reporting. De inhoud van hun boodschap was kort samengevat: wie zulke dingen verzamelt is nog geen nazi, maar toch...
Inderdaad, wie zulk dingen verzamelt is nog geen nazi. Het is een wat wonderlijke tijdpassering, zelfs misschien wel voor een militair expert. Garlasco zelf stelt dat het iets te maken heeft met het feit dat zijn grootvader aan Duitse zijde in WO II vocht (als lid van een luchtafweereenheid) en zijn oud-oom aan Amerikaanse kant. Klinkt wat gezocht, maar al met al lijkt het allemaal nog geen reden om te gaan twijfelen aan iemands (bewezen) verrichtingen als militair expert. HRW stelde zich aanvankelijk dan ook achter Garlasco op (en gaf zelfs een verklaring uit), maar vandaag meldde de New York Times toch dat hij hangende een onderzoek is geschorst. Volgens een onderdirecteur van HRW 'omdat wij er niet zeker van zijn dat we wel alles weten wat we moeten weten'.
Een treurige ontwikkeling. Het zou heel vervelend zijn als HRW niet achter Garlasco blijft staan, want dat zou betekenen dat de anti-NGO campagne die langzamerhand op volle stoom is in Israël en de kringen van Israël supporters, ongeveer gratis een punt scoort.

Media-oorlog
Wat is namelijk het geval? In het licht van het feit dat binnenkort het rapport van de Commissie Goldstone van de VN verwacht kan worden over schendingen van de mensenrechten tijdens de Gaza-campage van december en januari, voert Israël zijn media-oorlog tegen HRW, Amnesty, B'tselem, het Palestijnse centrum voor de Mensenrechten (PCHR), en niet te vergeten Goldstone zelf, op. Zoals Netanyahu's policy director, Ron Dermer, de Jerusalem Post in juli vertelde (aangehaald in de NYT, zie boven): “We are going to dedicate time and manpower to combating these groups; we are not going to be sitting ducks in a pond for the human rights groups to shoot at us with impunity.”
Dat merken we. NGO Watch, een schimmig Israëlisch clubje, dat op schimmige wijze wordt gefinancierd en dat zich ten doel stelt de partijdigheid van de mensenrechtenorganisaties aan te tonen, kraakte de afgelopen weken het ene HRW- na het andere Amnesty-rapport af. Als laatste lanceerde het een felle aanval op de definitieve tellingen van de slachtoffers van de Gaza-campagne die vrijwel gelijktijdig door B'tselem en het PCHR werden gepresenteerd en waaruit bleek dat een grote meerderheid van de doden burgers waren. Voornaamste contra-argument van NGO Watch: de cijfers waren vooral gebaseerd op hoogst onbetrouwbare getuigenissen van Palestijnen en Palestijnse organisaties. Zie hier - en hier voor de echo van onse eigen waakhond, het CIDI (En nee, de eigen, Israëlische opgave, die meldde dat 60% van de slachtoffers 'tot het terreurnetwerk'behoorden, was natuurlijk veel betrouwbaarder, ook al werden daar helemaal géén bronnen bij genoemd. Of moeten we daarvoor naar de - even schimmig gefinancierde - zustersite van NGO Watch, het Jerusalem Center for Public Affairs, waarop staat dat de gedode politiemannen in Gaza 'trained terrorists' waren? In een artikel van de hand van de ongetwijfeld geheel onpartijdige expert, kolonel b.d. Jonathan Halevi van de Israëlische militaire inlichtingendienst?)
Enfin, het is te hopen dat Garlasco niet weg hoeft. Ik kom er nog op terug. Zoals ik ook van plan terug te komen op het netwerk van Watchdogs, een soort familie waarin veel dezelfde namen rondgaan en dat ons veel kan leren over hoe normale discussies over feiten vaak stelselmatig worden verziekt door verdachtmakingen, tendentieuze presentatie van feiten, regelrechte leugens en overdreven gezeur over antisemitisme en/of vermeende joodse rechten.

Fatah akkoord met Egyptisch voorstel voor verzoening met Hamas

Fatah is akkoord gegaan met de Egyptische voorstellen voor iets verlate Palestijnse verkiezingen en verdere verzoeningsprocedures tussen Hamas en Fatah. Dat heeft Abbas Zaki, PLO-vertegenwoordiger in Libanon en lid van het Centrale Comité van Fatah, gemeld na een vergadering van het CC, deze zondag.In het Egyptische voorstel worden de verkiezingen voor een president en voor het parlement niet voor 25 januari gehouden, zoals reglementair zou moeten, maar niet later dan de eerste helft van 2010.
Andere elementen van de voorstellen zijn een herziening (integratie?)van de veiligheidstroepen van beide organisaties onder Egyptisch toezicht en een geleidelijk loslaten van gevangenen.
De verzoening van de twee lijkt dichterbij te komen. Khaled Abu Toameh van de Jerusalem Post meldde eerder al dat er een akkoord was bereikt tijdens de besprekingen van de Egyptenaren met Khaled Meshaal(Hams) en Abu Abbas (Fatah) vorig weekend in Cairo. Maar ook al meldde de Post dat, de voorzichtigheid lijkt toch nog steeds te gebieden dat we nog even wachten met juichen. Haaretz meldde namelijk dat Hamas pas na Eid al Fitr (volgende week) een definitief antwoord geeft.

'He barely said a word and they shot him'

Drie dode kinderen Samouni. Issa, Mohammed en rechts Ahmed.

.....They came straight into the living room; we were in the children's room, across the way. [The soldiers] looked frightening. Their faces were blackened with charcoal and they had big helmets with branches in them. We were so afraid we shouted."
Mahmoud Samouni, 12: "They were from Givati" - an infantry battalion.
Zeinat Samouni: "We all shouted. Atiyeh stood up to approach the soldiers and talk to them. He knows Hebrew. Ahmed followed him, crying: Daddy, Daddy. Atiyeh told him, Don't be afraid.

"My husband walked toward the soldiers with his hands up. 'Here I am, Khawaja [term for a non-Muslim]. He barely said a word and they shot him. It wasn't just one who fired. Atiyeh was at the door of the children's room, [the soldiers] were maybe a meter away. They kept shooting into the room where we were. Ahmed was hit in the head and the chest, Zahwa in the back. Her sons Faraj and Qanan were also hurt, and my Abdallah [10] was hit in the head and the hip, also Amal [his twin sister].

"We all lay down on the floor. After maybe a quarter of an hour I shouted to the soldiers, 'Ktanim, Khawajam, ktanim' ["little ones," in Hebrew], and they stopped shooting. I saw one soldier spit twice on my husband. Then they came into the children's room and in my bedroom they began destroying the furniture and threw something [probably a stun grenade], so the room filled up with smoke and a fire started and everything in the room - clothes, documents, money - was lost......

Amira Hass in Haaretz van afgelopen weekeinde over een onvoorstelbare gruweldaad. Voor mensen met een sterke maag. Hoe de familie Samouni nog veel meer leden verloor beschreef ik al eens in een posting van 20 maart, hier. Het Israëlische leger onderzoekt het geval waar Hass over schrijft nog. Daarom konden ze geen antwoord geven op vragen. Ik denk dat het onderzoek straks zal uitwijzen dat Attiya en Ahmed zijn omgekomen door onbekende oorzaak.

Halsema in de fout

Rare uitspraken van Femke Halsema in De Pers en even rare, of zelfs nog ergere uitspraken op haar blog als ze zich verdedigt tegen de reacties, van onder meer Anja Meulenbelt, op haar uitspraken:
'Sommige ‘close readers’ maken vooral heisa over het zinnetje ‘Ik merk het in mijn wijk: natuurlijk is de islam een probleem’, want daarmee zou ik een hele wereldgodsdienst diskwalificeren. Tsja, dat is vooral ‘bijziend lezen‘, want uit elk bijgeleverd citaat blijkt dat het mij gaat om orthodoxe en conservatieve religieuze opvattingen die slecht zijn voor de vrijheid en emancipatie van vrouwen.'

Tja, en dan gaat het dus niet om DE islam. Hetzelfde kan namelijk gezegd worden van alle conservatieve godsdienstige opvattingen waar ook ter wereld. Tot nog toe hield Halsema zich nog wel redelijk staande tegenover de wind die uit de Wilders-hoek waait, maar helaas ditmaal gaat ze onderuit en blijkt bij haar ook dat onbehaaglijke onderbuik-gevoel een rol te spelen.

'Ik respecteer vanzelfsprekend de autonome keuze van veel Islamitische vrouwen om, zoals Fatima Elatik, een hoofddoek te dragen als deel van hun (religieuze) identiteit. Die zal ik ook nooit aantasten. Maar ik vind dat degenen die nu vooral de schoonheid van de hoofddoek verheerlijken, eens moeten nadenken over de opmerking van een Islamitisch meisje in een mail aan mij: ‘zo dwing ik ook respect af’. En wie nog twijfelt over de vele keren dat het dragen van een hoofddoek voortkomt uit sociale en religieuze dwang (of drang), moet vooral de retorische vraag van Sheikh Fawaz Jneid eens op zich laten inwerken: ‘Welke vrouwen zijn vaker het doelwit van verkrachtingen en seksuele intimidaties in de wereld? Gesluierde vrouwen of niet-gesluierde?’

Hoe nu? Moeten we de mening van de orthodoxe en conservatieve sheikh Fawaz ter harte nemen en daaruit afleiden dat er dan toch sprake is van dwang? Kom op, Halsema, je bent slimmer dan dat.
Ik moet bij dit soort discussies altijd denken aan een interview dat ik eind jaren '80 had met de Egyptische socioloog Saad Eddin Ibrahim, onder meer over het feit dat het aantal hoofddoekjes in Cairo leek toe te nemen. 'Hoofddoekjes,' zei hij, 'zijn paradoxaal genoeg een bewijs van emancipatie. Het zijn vooral meisjes en vrouwen met een rurale achtergrond die naar de stad zijn gekomen om te studeren of aan het arbeidsproces deel te gaan nemen. Anders gezegd: hoofddoekjes zijn een soort teken dat vrouwen er prijs op stellen deel te nemen aan de samenleving met behoud van een eigen moslim-identiteit.'
En - eerlijk gezegd - we kunnen het ook nog heel anders formuleren: Waar bemoeien Halsema (en vele anderen) zich in godsnaam mee? Wat kan het hun schelen of orthodox joodse vrouwen een pruik opzetten, orthodoxe christenvrouwen een belachelijk hoedje als ze naar de kerk gaan of (niet eens orthodoxe) moslimvrouwen een hoofddoekje omdoen als ze de straat op gaan. We hebben het toch ook niet over de haardracht van Halsema?

Jammer, na de PvdA komt dus GroenLinks ook al niet meer in aanmerking om op te stemmen. Ook al moet ik eerlijksheidshalve zeggen dat ik dat al eerder had geconcludeerd. Nadat wethouder Marijke Vos vond dat ik niet meer met mijn auto Amsterdam in mocht, omdat ik niet zo'n blinkend nieuwe Amsterdam-Zuid bak heb, bijvoorbeeld.

Late excuses

British Prime Minister Gordon Brown apologized Friday for the "inhumane" treatment of Second World War code-breaker Alan Turing, who was convicted of gross indecency for being homosexual at a time when it was illegal in Britain.

A mathematician, Turing helped crack Nazi Germany's Enigma communications code, which was a turning point in the war.

He was later convicted of gross indecency for having sex with a man and forcibly treated with female hormones to reduce his sex drive. Turing committed suicide in 1954 at the age of 41.

Dat was hoe het Westen omging met homo's, helden, of genieën (en Turing was beide) of niet. Hoe lang was dat geleden? En hoeveel beter zijn we niet dan de moslim-wereld? Bijvoorbeeld Egypte waar Farouk Hosny al 21 jaar minister is van cultuur, ondanks het feit dat iedereen in Cairo weet dat hij gay is.