vrijdag 11 september 2009

Waar rook is zijn luchtafweerraketten

We zullen er aan moeten geloven. De kaping van de Arctic Sea was dus inderdaad geen echte kaping, maar een manoeuvre waar een Israëlische inlichtingendienst (de Mossad?) bij betrokken was. Het schip, officieel geladen met hout, verdween in juli op een reis van Finland naar Algerije en dook veel later, in augustus, weer op bij Kaap Verdië. Time, The Christian Schience Montor, de New York Times, allemaal hebben ze verhalen gebracht dat de kaping in feite een dekmantel was om raketten die vanuit Rusland naar Iran werden verscheept, te onderscheppen. De BBC meldde nu dat dit door Israëlische bronnen was bevestigd.
Maar intussen wordt - ondanks heftige Russische ontkenningen - ook steeds aannemelijker dat de raketten voor Iran niet zomaar raketten waren, maar S-300 mobiele luchtafweerraketten met een grote precisie en een enorm bereik (200 km ver en 27 km hoog). S-300 raketten zouden de bescherming van Iraanse nucleaire installaties aanzienlijk hebben vergroot. Het is begrijpelijk dat de reis die de Israëlische president Shimon Peres halsoverkop naar Rusland maakte, één dag nadat het schip weer was gelokaliseerd, met de Arctic Sea affaire in verband wordt gebracht. Net als de mysterieuze verdwijning van premier Netanyahu, die begin deze week ineens 14 uur lang onvindbaar blijkt te zijn geweest. Hij ontkende overigens naar Moskou te zijn geweest, hij zei een bezoek een aan een geheime militaire installatie te hebben gebracht. Enfin, er zullen mischien nog meer onthullingen volgen.

Geen opmerkingen:

Een debat waar Israel tevreden op mag terugkijken, maar verder niemand

  Gottogottogot, wat een debat was dat debat in de Tweede Kamer over de gebeurtenissen van afgelopen donderdag. Het begint er al mee dat er ...