De Amerikaanse vredesonderhandelaar Jason Greenblatt heeft zich daar woensdag bij aangesloten. Hij zei dat als Hamas een rol wordt toebedeeld het Israel zal moeten erkennen , zich ontwapenen en ''terrorisme'' afzweren. Het zal zich volgens Greenblatt moeten conformeren aan de eisen die het ""Kwartet'' (de VS, de EU,de VN en Rusland) destijds heeft gesteld.
De Israelische beslissing is overigens geen nieuw standpunt. In 2014 nam Israel hetzelfde besluit toen een toenmalig gevormd kabinet van Fatah en Hamas een kortstondig leven leidde, als opmaat tot een grootscheepse Israelische invasie van Gaza, de tweede sinds 2009. En in 2007 werd een eenheidskabinet van Fatah en Hamas (dat ontstond na een verkiezingsoverwinning van Hamas) onder Isarelische druk ontbonden.
Tegelijkertijd maakte Isarel echter bekend dat het veiligheidskabinet ook een aantal eisen heeft geformuleerd waaraan moet zijn voldaan voor Israel wél met zo'n kabinet zal gaan onderhandelen. Dat zijn de volgende zeven punten:
1. Hamas moet Israel erkennen en in overeenstemming met de criteria van het zogenoemde ''Kwartet''
terrorisme laten varen.
2. Hamas moet zich ontwapenen.
3. Hamas moet de lichamen teruggeven van de in Gaza gedode Israelische soldaten (er zijn er twee die worden vermist. Tot voor kort werd er onderhandeld over de teruggave van die twee lichamen in ruil voor gevangen Palestijnen).
4. De Palestijnse Autoriteit moet de volledige veiligheidscontrole in Gaza uitoefenen, inclusief over de grensovergangen en smokkel tegengaan.
5. De PA moet voortgaan de ''terroristische infrastructuur van Hamas op de Westoever'' te ontmantelen.
6. Hamas moet een einde maken aan zijn banden met Iran.
7. Geld en humanitaire hulpmiddelen mogen Gaza alleen binnengaan via de PA, op manieren die daarvoor zullen worden bedacht.
Hamas is bereid zich te schikken in door de PA ondertekende overeenkomsten met Israel en bereid zich neer te leggen bij een door de PA eventueel te bereiken vredesakkoord met Israel (mits aan een referendum onderworpen). Het heeft deze dingen tenminste vastgelegd in een politiek program. Maar het is duidelijk dat dit niet genoeg is voor de regeringen Trump en Netanyahu. De eisen gaan nog net niet zover dat ze aan Hamas vragend om zichzelf helemaal op te heffen, maar veel scheelt het niet. De eisen van erkenning van Israel vooraf en het ontwapenen van de militie ontneemt aan de beweging vrijwel elke onderhandelingsmogelijkheid. Hamas moet echter op de knieën door het stof.
Leider van Arbeid Avi Gabbay (links) met een voorganger, Amir Peretz.
De Israelische oppositie liet zich een dag eerder overigens ook niet onbetuigd. Avi Gabbay, de man die in juli als relatieve nieuwkomer tot partijleider van de Arbeidspartij werd gekozen, (hij kwam van de kleurloze Kulanu partij die hij hielp oprichten en was minister van Milieu in een regering Netanyahu), verklaarde dat hij niet voor ontruiming van de nederzettingen is in het kader van een vredesregeling. Gevraagd door het tv kanaal 2 welke nederzetting er ontruimd zou moeten worden in het kader van een regeling, Eli of Ofra, antwoordde hij: ''Waarom evacueren als er een vredesovereenkomst is? Ik geloof dat de dynamiek of de terminologie waaraan we gewend zijn geraakt, dat wanneer je vrede sluit je evacueert, in feite niet klopt.''
Nadat dit opzien had gebaard als komende van de leider van het zogenoemde vredelievende blok, probeerde hij dat dinsdag te nuanceren. Hij verklaarde dat hij weliswaar nog steeds vóór een twee statenoplossing is, maar dat er bij een vrederegeling oplossingen gevonden zouden kunnen worden die evacuaties onnodig maken. Hij zei te zijn voor een gedemilitariseerde Palestijnse staat en een nederzettingenblok van zo'n 400.000 van de 480.000 kolonisten op de Westoever dat bij Israel blijft. ''We moeten niet lichtvaardig praten over de evacuatie van 80.000 Joden.'' zei hij. Eraan toevoegend dat hij niet gaat over de rechten van de Palestijnen. ''Maar we moeten zoveel mogelijk vermijden Joden uit hun woningen te verdrijven. Zoals we ook moeten vermijden Arabieren uit hun huizen te verdrijven.''
Een dag voor hij verklaarde tegen het ontruimen van nederzettingen te zijn, baarde Gabbay ook al opzien met zijn opmerking dat hij geen zitting zou nemen in een regering waaraan ook leden van de (Arabische) Verenigde Lijst zitting zouden hebben. Andere leden van Arbeid toonden zich ''verrast'' door de uitlatingen van de nieuwe partijleider, maar niemand sprak hem publiekelijk tegen. De enige uitzondering was het enige Palestijnse parlementslid van Arbeid, Zouheir Bahloul. Bahloul zei “geschokt te zijn door deze verklaringen van de man die gekozen is tot leider van het vredeskamp''.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten