Nederland heeft deze week het Israelische en Palestijnse nieuws gehaald. De Israeli's waren blij, de Palestijnen teleurgesteld. Nederland geeft namelijk, na jarenlang actie voeren van Joël Voordewind van de ChristenUnie, nu eindelijk geen geld meer aan de Palestijnse Autoriteit.
Volgens The Times of Israel gaat het om geld dat ging naar ''terroristen die tijdens hun acties zijn gedood'' door Israels militairen of politie en voor ''terroristen die in Israelische gevangenissen zitten''. Volgens Hanan Ashrawi van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO ging het om gelden die naar de PA gingen om mensen bij te staan ''die onderworpen zijn aan Israels massale schendingen van de mensenrechten in het kader van het massaal gevangenzetten van Palestijnen''. Maar volgens Voordewind (die door een Nederlandse Kamermeerderheid werd gevolgd), ging het om gelden die zijn gekoppeld aan de duur van de straf. Ze heetten daarom ''een perverse prikkel'' voor (onder meer) moordenaars. Hoe dan ook heeft Nederland nu die betalingen - het ging nog slechts om anderhalf miljoen euro aan salarissen van PA-medewerkers - stopgezet, nadat diverse verzoeken aan de PA, om de betalingen aan gestraften en de families van gedode Palestijnen te stoppen, geen resultaat hebben gehad.
Je kunt je afvragen wie hier gelijk heeft gehad. Er zitten gemiddeld zo'n 6.000 Palestijnse gevangenen in Israelische gevangenissen (waar ze overigens volgens de Geneefse Conventie niet eens in mogen zitten, ze horen thuis in gevangenissen op hun eigen gebied). Zo'n 400 van die gevangenen zitten vast zonder vorm van proces, zogenaamde ''Administrative detainees''. Onder hen waren (en zijn) veel Palestijnse parlementsleden en andere mensen met publieke functies. Ze zitten voor maanden en soms voor jaren. Hun familie mist dan inkomsten.
Verder zitten er mensen die zijn gestraft voor velerlei zaken, variërend van deelname aan demonstraties, het gooien van stenen of van een poging om een aanslag te plegen. Ze krijgen vaak zware straffen van meerdere jaren, verliezen hun baan (als ze die hadden) en hun familie krijgt geen compensatie of uitkering. Nee, alleen dus die ''perverse prikkel'' waar Voordewind het steeds over had.
Politiek gevaarlijk
En tenslotte zitten er gevangenen in Israelische gevangenissen die absurde straffen hebben gekregen, of waarvan Israel tot elke prijs wil voorkomen dat ze vrij komen. Een voorbeeld van de eerste categorie is Na'el Barghouthi, inderdaad een moordenaar van Israeli;'s, die inmiddels zijn 40-jarige gevangenisjubleum heeft gevierd. Hij was 20 toen hij werd gepakt en is nu in de 60. (En er zijn meer van dat soort gevallen). Daarnaast is er de tweede categorie, gevangenen die Israel politiek gevaarlijk vindt. Voorbeeld nummer één is Marwan Barghouthi (een voorstander van de twee statenoplossing overigens), die bij alle Palestijnse opiniepeilingen altijd veruit het hoogst scoort als mogelijke nieuwe president van Palestina. Hij werd in 2002 gevangen genomen en later tot vijf keer levenslang veroordeeld voor moorden die niet hij heeft gepleegd, maar de eenheid waar hij commandant van was. Dat gebeurde tijdens de Tweede Intifada. Israel heeft enkele malen geweigerd hem uit te wisselen bij een gevangenenruil.
Een ander voorbeeld is Ahmad Sa'adat, de leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) die in 2006 illegaal werd gekidnapt uit een Palestijnse gevangenis in Jericho, waar hij overigens - volgens een uitspraak van een Palestijns hof - ten onrechte in zat. Hij werd later veroordeeld tot 30 jaar voor een moord op de Israelische minister Rahavam Ze'evi, die werd gepleegd uit wraak voor de Israelische moord op Sa'adats voorganger Abu Ali Mustafa. Sa'adat heeft die moord op Ze'evi niet zelf gepleegd. En het bewijs dat hij erbij betrokken was is twijfelachtig.
Doden
Tot zover de ''pervers geprikkelde'' gevangenen en hun families. Daarnaast is er een nog grotere categorie van gedode mensen. Sommigen waren aanslagplegers, maar van velen van die zogenaamde aanslagplegers staat allerminst (bij gebrek aan welk onderzoek dan ook) vast dat zij inderdaad een aanslag in de zin hadden (op dit blog worden er tientallen genoemd). Bij het merendeel staat sowieso vast dat ze onschuldig waren. Denk alleen al aan de diverse zogenoemde ''burgerslachtoffers'' in oorlogen. Sinds 1 januari 2019 tot ongeveer nu waren er ruim 5.500 doden, in de jaren daarvoor nog vele malen meer. Ook hun familieleden krijgen dus volgens de christen Voordewind geen bijstand zodat ze te eten hebben, maar ''perverse prikkels''.
Het is een absurde redenering eigenlijk. De PLO aanvaarde indertijd als één van haar stelregels dat voor slachtoffers van de vrijheidsstrijd zou worden gezorgd. De organisatie kan dat moeilijk terugnemen of zelfs maar nuanceren. Dat zou tot een oproer leiden. Al zou misschien gezegd kunnen worden dat een koppeling van de hoogte van de uitkering aan de lengte van de straf misschien niet altijd echt elegant overkomt en inderdaad kan leiden tot de onjuiste veronderstelling dat het erom gaat 'zware zaken' als moord het meest te belonen. Maar ja, ....wat moeten we dan denken van gevangenisstraffen van 40 jaar, vijf keer levenslang, 30 jaar voor ''medeplichtigheid aan moord''??
Eigenlijk is er maar één aspect aan het besluit van de Tweede Kamer dat nu is uitgevoerd dat lof verdient. Dat is dat het de kans op overleving van de Palestijnse Autoriteit, een instantie die zich zelf heeft overleefd en die al jaren collaboreert met de Israeli's bij het de kop indrukken van de minste onrust over de 52-jarige bezetting, een klein beetje kleiner is geworden. Dat is winst. Al zal Israel daar vast niet op uit zijn, en al zullen Voordewind, Van der Staaij en de rest van de Kamer dat ook waarschijnlijk zo niet hebben bedoeld.
Etiketteren of boycotten?
Er dan is er nog iets waarmee de Kamer deze week hoge ogen gooide. Dat was een andere motie van dezelfde Voordewind, naar aanleiding van de recente uitspraak van het Europese Hof van Justitie dat goederen uit de nederzettingen op de Westoever niet langer mogen worden aangemerkt als ''Made in Israel'', maar als afkomstig uit de nederzettingen. Voordewind was er - vast en zeker gestuurd door ons aller onvolprezen CIDI, de Nederlandse Israel-lobby - als de kippen bij om in een motie te stellen dat deze uitspraak pas zou mogen worden uitgevoerd als dat voor andere vergelijkbare gebieden ook zou gelden. Het CIDI en Voordewind zijn namelijk, voor het geval u dat niet weet, erg vóór deze nederzettingen. Zij vinden dat het Europese hof discrimineert. Want geldt deze uitspraak ook voor gebieden als Noord-Cyprus? Of de Krim? vroegen zij zich af.
Ook deze motie kreeg de Kamer mee. Maar wat de ijverige Christenen (gevolgd door slapende D66tigers en CDAers) even niet in de gaten hadden, was dat er niet veel soortgelijke gebieden zijn. Producten uit de Krim of Noord Cyprus worden namelijk helemaal niet van etiketten voorzien. Die worden geboycot en mogen dus Europa helemaal niet in. Van gelijke monniken en gelijke kappen gesproken .......
Alleen de westelijke Sahara komt een eind in de richting. Maar ook voor dat gebied wordem maatregelen steeds getraineerd, en zelfs wordt er gefraudeerd. Het laatste voorbeeld is hier op dit blog gedocumenteerd. De beide gebieden zijn, kortom, qua illegaliteit aan elkaar gewaagd. Een aardig detail daarbij is dat koning Hassan II van Marokko, toen hij destijds steun voor de annexatie van de Sahara zocht, steun vroeg en ook kreeg van Israel, dat mede op deze manier goede banden met Marokko smeedde. (Zie hiervoor bijvoorbeeld het artikel ''Les relations Israélo-Marocaines'' van Claire Visier, in Annuaire de l'Afrique du Nord, tome XXXIII, 1994, CNRS Éditions). Israel en Marokko, partners in crime. U zult dat niet horen afkeuren door de strengste christenen van deze natie. Ze zetten de Tien geboden desgewenst wel even opzij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten