Azaria is schuldig, maar Netanyahu en anderen hebben al gezegd dat hij gratie krijgt

Sergeant Azaria luistert naar het vonnis. Links zijn lieftallige vriendin, rechts van hem zijn ouders. (Flas90).

Updated. Een Israelische militaire rechtbank van drie leden heeft woensdag het langverwachte vonnis geveld: sergeant Elor Azaria, die verleden jaar de ongewapende Palestijn Abdel Fattah al Sharif doodschoot nadat die allang gewond op de grond lag, is schuldig aan doodslag. De rechters, die al eerder een video van de mensenrechtenbeweging B'Tselem als bewijs accepteerden, verwierpen alle door de verdediging aangevoerde argumenten, waaronder beweringen dat de doodgeschoten Palestijn al dood was en dat Azaria zich door hem bedreigd voelde. (De kameraad van al Sharif, Ramzi al Qasrawi, werd overigens ook dood geschoten toen hij gewond op de grond lag, maar daarvan is geen video opname gemaakt, dus staat daarvoor staat niemand terecht).
Na het uitspreken van het schuldig is nu het wachten op de strafmaat. Palestijnen die Joden doden krijgen altijd, in heel veel kortere processen, levenslang. Maar die worden dan veroordeeld wegens moord. Azaria is een Jood en is daarom alleen aangeklaagd voor doodslag. Hij kan daar 20 jaar voor krijgen. Ik vermoed dat het er hoogstens tien worden.Maar veel zal het er niet toe doen, want verschillende leden van de regering onder wie Netanyahu zelf, en zelfs oppositieleden, hebben al gezegd dat ze voor gratie zijn. (Sorry voor al die mensen die vinden  dat ik altijd eenzijdig ben. Hoe  zouden jullie die gratieverzoeken noemen?)
Tijdens het voorlezen van het vonnis werd een vrouwelijk familielid van Azaria uit de zaal verwijderd omdat ze riep dat het een schande was. Een ander familielid riep ''Smerige linksen'' en liep uit zichzelf weg. Buiten de rechtszaal brak een kleine vechtpartij uit. Ilan Katz, een van de advocaten van de verdediging zei dat Azaria in ieder geval in beroep gaat. Minister Regev (Likud) van Cultuur en Sport diende bij minister Lieberman van Defensie een verzoek in om Azaria gratie te verlenen. Minister Bennett (HaBayit haYehudi) van Onderwijs ondersteunde dit van harte. ''Vandaag werd een soldaat die een terrorist doodde die een andere soldaat wilde doden en het verdiende te sterven, in de boeien geslagen en veroordeeld,'' zei Bennett. Shelley Yacimovich van de oppositionele Arbeidpartij zei dat ''verzoeken om gratie voor Azaria het verdienen om zorgvuldig bekeken te worden'.
Vervolgens voegde ook minister president Netanyahu zelf zich in het koor: "Ik steun het verlenen van gratie aan Elor Azaria," zei hij in een verklaring.“Dit is een moeilijke en pijnlijke dag voor ons allemaal, vooral voor Elor en zijn familie, voor soldaten van het leger, voor veel soldaten en voor de ouders van onze soldaten, waarvan ik er één ben."
Toevallig net nu kwam, hoe cynisch, ook de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) dezer dagen met een rapport waarin erop werd gewezen dat veel Israelische kopstukken de ''shoot to kill'' (schieten om te doden) politiek aanprijzen voor Palestijnen die aanslagen plegen of daarvan verdacht worden. HRW geeft voorbeelden van politiechefs tot de sefardische opperrabbijn en ministers die deze politiek steunen en stelde dat dit strijdig is met de rechten van de mens. Het is geen nieuwe constatering overigens. Net zomin als de vaststelling van HRW dat van de ''meer dan 150 gevallen'' waarin sinds oktober 2015 Palestijnen door Israelische militairen werden gedood (het waren er overigens meer dan 240, AbuP.), video opnamen en andere zaken tal van aanwijzingen gaven dat dodelijk geweld niet nodig en gerechtvaardigd was, of dat zelfs niet duidelijk was of er wel echt een aanslag plaatsvond. HRW herhaalt dat Amnesty International en Al Haq dit ook al eerder hebben opgemerkt. De constatering van HRW zal dus waarschijnlijk ook niet gaan helpen.