Nog steeds zijn er mensen die zeggen dat het Libanese christenen waren die de moorden pleegden en dat ''Joden de schuld kregen'' (terwijl de Israeli's alleen ''medeschuldig'' waren). Dat komt doordat een Israelische onderzoekscommissie, de Commissie Kahane, die in feite een witwascommissie was, Israel alleen ''medeplichtigheid'' verweet. In werkelijkheid stuurde Israel, nadat het ondanks uitdrukkelijke afspraken met de Amerikanen alsnog West Beirout had bezet, onder leiding van de latere Israelische premier Ariël Sharon zijn falangistische bondgenoten en het Israelische vazallenleger van Haddad uit Zuid Libanon de kampen in.
Daar verrichtten die troepen in opdracht het moordwerk, terwijl Israelische militairen de kampen zolang van de buitenwereld afsloten,vluchtende families terugstuurden en de falangisten bulldozers leenden om (een deel van de) doden te begraven in massagraven. Ook lichtten de Israeli's de moordenaars 's nachts bij met fakkels. Zij volgden het gebeuren nauwkeurig, zoals ikzelf in 1982, twee dagen later vanaf een voormalige Israelische uitkijkpost kon constateren.In 2012 scheef ik dit langere stuk met de nodige verwijzingen. Sabra en Chatila was één van de vele uitwassen in het conflict met de Palestijnen. Het was een Israelische misdaad die we nooit mogen vergeten.
3 opmerkingen:
" Het was een Israelische misdaad die we nooit mogen vergeten."
Deze formulering schiet tekort. Beter is: "Het was een van de Israelische misdaden die we nooit mogen vergeten."
Zie ook hier.
https://www.thenation.com/article/the-united-states-was-responsible-for-the-1982-massacre-of-palestinians-in-beirut/?utm_content=buffer0dc44&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer
Jaap Hamburger,
Akkoord, het was één van de Israelische misdaden. Deze trok echter wel erg de aandacht. En werd dus ook door de Israeli's met grote spoed in een ''christelijke'' misdaad omgetoverd.
Dat de Amerikanen (ook) verantwoordelijk waren sprak vanaf het begin vanzelf, gezien de afspraken waarin de VS zich garant hadden gesteld voor de veiligheid van de achterblijvende Palestijnen in Beiroet. Rashid Khalidi geeft aan de hand van nu vrijgegeven documenten alleen nog een wat duidelijker beeld van de ongeïnteresseerdheid en ongegeneerde, totale pro Israelhouding van de vertegenwoordigers van de Reagan regering. Plus natuurlijk de bijna onvoorstelbare stupiditeit van de diplomaat Morris Draper. Het hoeft niet te verbazen, allemaal, maar het blijft shocking.
Een reactie posten