Israelische militaire aanklager laat het ''per ongeluk'' doodschieten van een tiener onbestraft

 Mahmoud Badran 

Het Israelische militaire onderzoek naar het doodschieten, twee jaar geleden, van de 15-jarige Mahmoud Badran en het zwaar verwonden van de overige inzittenden van een auto waarop twee Israelische militairen  het vuur openden is gesloten. De militaire aanklager maakte maandag bekend dat hij geen vervolging instelt. De Israelische militaire justitie laat daarmee voor de tweede keer in minder dan een maand, een moord op een Palestijnse tiener, onbestraft, evenals het veroorzaken van zwaar lichamelijk letsel bij vier anderen.

De zaak ging over twee Israelische militairen, die vroeg in de ochtend van 20 juni 2016, ten westen van Ramallah, het vuur hebben geopend op een auto waarin een aantal Palestijnse tieners zat dat terugkeerde van een uitje. Mahmoud Ra'afat Badran werd daarbij gedood. Drie andere tieners raakten levensgevaarlijk gewond door kogels in hun borst en hoofd. Naar later bleek werd ook de chauffeur van de taxi waarin zij zaten in zijn hoofd geraakt door een kogel. De taxi raakte zwaar beschadigd.

De Israelische pers meldde dat dit incident zich voordeed nadat Palestijnse jongeren auto's hadden bekogeld op deze weg 443, die  alleen door Israeli's mag worden gebruikt en die voor een groot deel door bezet gebied loopt. Een Israeli en twee buitenlanders zouden licht gewond zijn geraakt nadat hun auto door stenen was geraakt. Militairen die te hulp waren geroepen zagen ook een olievlek op de weg die daar volgens hen expres was aangebracht.
De twee militairen die Badran doodschoten, reden op deze weg, en zagen op een parallelweg voor Palestijnen de auto met de Palestijnse tieners. Die zagen zij aan voor een ''auto van de terroristen''. Zij openden onmiddellijk het vuur. Mahmouder Badran werd gedood en de broers Dawood en Muhammad Isam Kharroub, evenals Ahd Ikram Suleiman raakten levensgevaarlijk gewond en belandden in het ziekenhuis.  De tieners hadden na de iftar (ook toen viel Ramadan in juni) een zwembad bezocht. Het ging om een vriend van Badran en neven uit het buitenland die op bezoek waren. De overlevenden zeiden later zeker15 schoten te hebben geteld.

Het militaire onderzoek bracht aan het licht dat het feit dat de militairen de verkeerde auto als de auto van de  ''terroristen'' hadden geïdentificeerd, gegeven de omstandigheden ''redelijk'' was geweest. Ook hadden de militairen (een officier en een soldaat) ''naar behoren opgetreden'' (acted appropriately). Weliswaar werden ook professionele fouten geconstateerd, maar de militaire aanklager vond geen redenen om daar strafrechtelijk tegen op te treden. De officier van de twee schutters was overigens na dit incident gepasseerd voor een promotie van bataljonscommandant tot commandant van een compagnie. Hij had het leger intussen verlaten.
Deze uitspraak komt dus pal nadat twee andere militairen, die in 2013 de tiener Samir Awad in een hinderlaag lokten en van ahcteren doodschoten, ook vrijuit gingen. Beide gebeurtenissen bevestigen eens temeer dat de Palestijnen in de bezette gebieden in feite vogelvrij zijn en dat ze volkomen straffeloos als onderdeel van een spelletje, per ongeluk of expres kunnen worden doodgeschoten. Gideon Levy van Haaretz, die destijds een stuk schreef over het doodschieten van Badran, meldde toentertijd ook nog dat het eerste onderzoek werd uitgevoerd door kolonel Yisrael Shomer, de commandant van de Binyamin brigade, die zelf  wat eerder een jongen had doodgeschoten die een steen naar zijn auto had gegooid en die wegrende. Dat was misschien al een voorteken, want kolonel Shomer werd daar evenmin voor vervolgd.
Ik voegde in mijn oorspronkelijke verslag van deze schietpartij de cynische opmerking toe dat de legerwoordvoerder meldde dat de zaak ''in onderzoek'' was, maar dat we dat kenden, dat van die onderzoeken. ''Je zult zien: de militairen die voor deze Wild West-scène verantwoordelijk waren zullen ongetwijfeld zeer zwaar worden gestraft. En de ouders van die tieners krijgen allemaal royale schadevergoedingen. Ja hoor, echt'', schreef ik. En ik deed dat niet omdat ik helderziende ben.