27 december 2008 - 27 december 2010

Vandaag twee jaar geleden begon de aanval op Gaza die 1417 mensenlevens zou eisen en  5200 mensen zou verwonden. De meeste slachtoffers waren burgers. Twintigduizend gebouwen vwaren geheel of gedeeltelijk verwoest, ruim 50.000 mensen werden dakloos, de schade bedroeg miljarden.
De foto's hierboven zijn in de eerste uren gemaakt, toen zo'n 70 kadetten van de politieschool tijdens een parade ter gelegenheid van hun afstuderen werden vermoord. Om de een of andere reden is dit voor mij haast nog meer een symbool van de gruwelijkheid van deze oorlog dan de beelden van in hun slaap gedode kleine kinderen,  of vele andere horror scenes.Misschien omdat het meteen duidelijk maakte wat Israel in deze campagne van plan was, hoever het wilde gaan. Maar ook omdat ik dit soort parades vaker heb gezien: Met de borst vooruit paraderende jongens in nieuwe uniformen voor het oog van meerderen en trotse ouders, broers en zussen. Maar hier dan ineens het gehuil van F-16's en ... boem.  
De veldtocht tegen Gaza loste niets op. Hij was ook zinloos. Diplomatie en overleg hadden meer kans van slagen gehad. Israel heeft zich tijdens deze oorlog zonder twijfel aan oorlogsmisdaden schuldig gemaakt. Waarschijnlijk was de hele oorlog an sich, waarbij massaal modern materieel werd ingezet in een van de dichtst bevolkte gebieden ter wereld, een oorlogsmisdaad. De misdaden zijn niet bestraft en zullen - ondanks de vele gedocumenteerde gevallen en het werk van rechter Goldstone en zijn commissie - waarschijnlijk ook nooit bestraft worden. Alleen daarom al moeten we de herinnering aan Gaza 2008/2009 levend houden. Als morele steun voor de overlevenden en omdat het de enige manier is waarop we misschien herhaling kunnen tegenhouden. Daarnaast moeten we erop blijven wijzen dat er nog steeds een blokkade van kracht is tegen Gaza en dat met de wederopbouw zelfs nog geen begin is gemaakt.