Israelische soldaten die 16-jarige doodden niet vervolgd, want al die anderen gingen ook vrijuit

De moeder van Samir Awad uit Budrus met een portret van haar doodgeschoten zoon.

 Twee Israelische soldaten die terecht stonden omdat ze in 2013 de 16-jarige Samir Awad uit het dorp Budrus met acht schoten in de rug doodschoten, worden bij nader inzien toch niet veroordeeld. Het openbaar ministerie heeft bekendgemaakt dat de tenlasteleggingen zijn ingetrokken. (Overigens stonden de soldaten niet terecht wegens de moord die ze hadden gepleegd, maar wegens het ''onzorgvuldig omgaan met vuurwapens'' wat bij de veroordeling die nu van de baan is, een heel wat mildere straf zou hebben opgeleverd). 
De twee soldaten, van wie de naam niet bekend gemaakt mocht worden (dat mag alleen bij Palestijnse verdachten) hadden zich in 2013 in een hinderlaag opgesteld bij de ''Afscheidingsmuur'', niet ver van Samirs school, waar hij zojuist met zijn medeleerlingen een examen had afgelegd aan het einde van het semester. Een groepje soldaten lokte met behulp van geluidsapparatuur de jongens (met behulp van scheldwoorden) uit om naar de Muur te gaan. Samir deed dit, zag dat het een val was, rukte zich los van soldaten die hem hadden vastgegrepen en rende terug in de richting van het dorp, waarop  hij door twee soldaten onder vuur werd genomen. Hij overleed kort daarna. De betrouwbare voorlichtingsdienst van het leger meldde later dat Samir de Muur wilde beschadigen en dat daarop het vuur was geopend. Twee Britse kranten, The Guardian en The Daily Telegraph, die toevallig in het dorp Budrus waren, destijds, schreven een wat andere versie op. Lees hier hun weergave van de gebeurtenissen).
Ondanks deze getuigenissen (en die van de dorpelingen van Budrus die erbij waren) duurde het twee jaar voordat de soldaten wier naam geheim gehouden moesten worden, in staat van beschuldiging werden gesteld. Dat gebeurde pas toen de mensenrechtenorganisatie B'Tselem de vader van Samir hielp bij het indienen van een klacht. De soldaten waren toen inmiddels afgezwaaid. Hun zaak kwam uiteindelijk voor een burgerrechter in Ramle. En daar bracht hun verdediging in maart van dit jaar, vijf jaar na dato, een dodelijke slag toe aan de zaak, door te stellen dat het hier ging om het ''selectief toepassen van de wet''. Immers in al die andere gevallen dat militairen Palestijnen hadden gedood was ook vrijwel nooit iemand in staat van beschuldiging gesteld. Waarom da nu wel? En om hun standpunt te staven vroeg de verdediging dat het openbaar ministerie statistische gegevens zou overleggen betreffende onderzoeken van andere gevallen waarin soldaten Palestijnen hadden gedood en waarbij  die mensen waren veroordeeld.
Tja, dat wilde het openbaar ministerie natuurlijk niet en daarmee had de verdediging de zaal gewonnen.
Yesh Din, een organisatie die probeert Palestijnen bij te staan in juridische procedures, en die onlangs meldde dat tussen 2011 en 2016 slechts 3,4 procent van de onderzoeken die door de criminele onderzoeksafdeling van het leger worden geopend leidden tot veroordelingen, noemde de zaak ''weer een nieuw voorbeeld van de manier waarop soldaten die Palestijnen verwonden of doden vrijuit gaan''.
Een duidelijke reactie. Maar het is eigenlijk veel erger dan dat. In dit geval was de reden dat niet tot vervolging werd overgegaan dat ..... in al die andere gevallen ook niet tot vervolging was overgegaan, zodat het oneerlijk tegenover die soldaten zou zijn geweest om het in dit geval wél te doen.
Laten die mensen die denken dat Israel een rechtsstaat is, en een voorbeeld voor de buurlanden rondom, vooral nota nemen van dit bericht. Ik denk hierbij aan bepaalde Tweede Kamerleden zoals Han ten Broeke (VVD), Joël Voordewind (CU) en Kees van der Staaij (SGP), maar ook aan het CIDI en alle types die de ''voorlichting'' van die instelling serieus nemen. In Israel worden mensen niet veroordeeld omdat al die anderen ook niet werden veroordeeld. Palestijnen mogen straffeloos worden gedood. Zo werkt het Israelische recht.