Opstand in Tunesië

 

De Tunesische Advocaat Abderrahman Ayeri is, zoals te zien is op deze foto van AFP,  mishandeld na te zijn opgepakt. Hij is niet de enige. Tunesische advocaten in diverse steden hebben zich aangesloten bij de protesten en worden hard aangepakt, net als de andere demonstranten overigens. De Tunesische bevolking is bezig aan een grootscheepse opstand tegen het dictatoriale bewind van president Zine al Abidine BenAli en zijn vrouw Leila Trabelsi met haar 'Trabelsi-familie-clan'. Onvrijheid, hoge werkloosheidscijfers (14% maar op sommigen plaatsen wel 25% en vooral hoog onder afgestudeerden die bija nergens een werkplek kunnen vinden), zijn de Tunesiërs te veel geworden. Op 17 december begon het en sinds vorige week vrijdag heeft het verzet zich uitgebreid en vinden dagelijks demonstraties plaats in het hele land. Lees voor meer nieuws en achtergronden de blog Nawaat de Tunesie, of mijn zusterblog The Pessoptimist.

Discovery of gigantic second gasfield makes Israel - potentially - a net exporter

Exploratory drilling off Israel’s northern coast this week has confirmed the existence of a major natural gas field — one of the world’s largest offshore gas finds of the past decade — leading the country’s infrastructure minister to call it “the most important energy news since the founding of the state.” Houston-based Noble Energy in cooperation with several Israeli partner companies said that the field, named Leviathan, whose existence was predicted months ago, has at least 16 trillion cubic feet of gas at a likely market value of tens of billions of dollars and should turn Israel into an energy exporter.
The new estimates, announced by the US firm which has a major stake in the field, said the Leviathan gas field dwarfs Israel's next biggest offshore field, Tamar.
"Leviathan is the latest major discovery for Noble Energy and is easily the largest exploration discovery in our history," the firm's chairman Charles Davidson said in a statement.
"This discovery has the potential to position Israel as a natural gas exporting nation," added company president David Stover.
Further tests are required to discover the final estimated capacity of the Leviathan field, which lies offshore near the northern Israeli town of Haifa.
But the capacity announced on Wednesday is encouraging news for Israel, which is hoping natural gas reserves offshore could give the Jewish state energy independence and allow it to export to Europe eventually.
The Tamar field, with an estimated capacity of 178.4 billion cubic metres, is not yet operational
 Israel's sole operating field, Yam Tethys, which currently supplies about 70 percent of the country's natural gas, will be depleted within three years.

Last year, the United States Geological Survey estimated that more than 120 trillion cubic feet of recoverable gas reserves, equivalent to 20 billion barrels of oil, lie beneath the waters of the Eastern Mediterranean. That would put it in the same league as the North Sea (29 billion barrels at its peak) but far short of Saudi Arabia, at 275 billion barrels.
In reaction to the Israeli announcement, Lebanese politicians said they would move more quickly in exploring their own gas potential.

the find has been accompanied by a heated debate over how much in taxes and royalties Israel will charge. A state-appointed committee headed by an economist at Hebrew University, Eytan Sheshinski, is planning to recommend substantially increased profit taxes, opposed by the companies and some on the political right.
Gideon Tadmor, the chief of Delek Energy and Avner Oil Exploration, partners in this venture with Noble, said the taxes could make the project prohibitively expensive. “The gas may stay in the ground because we will not succeed in obtaining from banks around the world the tens of billions of shekels for developing the reservoir,” he said in an interview.
He said that this new find could impel neighboring countries, including Cyprus, Lebanon and Syria, to explore and possibly develop their potential gas fields, and warned that Israel needed to move quickly to be the first to export its gas. Delek estimates that if it moves aggressively, it could begin producing gas from Leviathan in five to six years.

'Niet-joods sperma ongeschikt voor Joodse vrouwen'

Rabbijn Dov Lior uit de nederzetting Kiryat Arba, een van de oudste autoriteiten op het gebied van de halacha in het orthodoxe jodendom, heeft bepaald dat Joodse vrouwen geen zaad mogen ontvangen van niet-joodse mannen.  Rabbijn Lior stelde dat het kind dat daaruit geboren wordt dan verkeerde genetische trekken zou vertonen. 'Het Sefer Hachinuch [boek betreffende de opvoeding] zegt dat de trekken van de vader overgaan op de zoon, en als de vader niet Joods is, wat kan hij dan voor trekken hebben? Wreedheid, barbarisme! Dat zijn niet de trekken die het Huis van Israel kenmerken,” aldus Lior. (zie hier het Hebreeuwse origineel)

Liors opmerking doet mijn haren overeind gaan staan, omdat het doet denken aan de ergste nazistische en Zuidafrikaanse rassenverordeningen van niet zo heel erg voorbije tijden. Zij kwam nadat 27 vrouwen van prominente rabbijnen een brief hadden doen uitgaan om  Joodse meisjes en vrouwen ervan te weerhouden om te gaan met Arabische mannen, noch te werken op plaatsen waar zij werken of  vrijwilligerswerk samen met hen te doen. De brief was, weinig verrassends hier, mede-ondertekend door de vrouw van Lior, alsmede door de schoondochter van ex-opperrabbijn Ovadia Yosef en diverse vrouwen van rabbijnen uit nederzettingen als Beit El, Elon Moreh en dergelijke. De brief van de rabbijnenvrouwen kwam op zijn beurt, nadat een vijftigtal rabbijnen in een eerdere brief hadden opgeroepen geen onroerend goed aan Arabieren te verhuren of verkopen.  
De brief van de rebbetsins (vrouwen van rabbijnen) was een initiatief van de een jaar geleden opgerichte extreem rechtse Lehava-organisatie die tegen gemengde huwelijken van Joden en Arabieren optreedt. Volgens Ynet liggen de wortels van Lehava in de organisatie van Yad LeAchayot van wijlen rabbijn Meir Kahane van de racistische Kach-beweging.
Het is zeker niet de enige uiting van racisme in Israel (denk ook aan recente plannen van de regering om Afrikaanse vluchtelingen in een afgezonderd kamp te plaatsen), noch de laatste. Op de site Mondoweiss wordt  Max Blumenthal aangehaald die meldt dat een groep oudere Palestijnse vrouwen, die op uitnodiging van de groep 'Ouders van slachtoffers' naar de gedenkplaats Yad vaShem was gekomen om door dit Holocaust-monument te worden rondgeleid, op straat voor Yad vaShem door een groep tieners werd uitgescholden. De jongens riepen 'sharmouta' naar hen, een in het Hebreeuws ingeburgerd Arabisch woord dat 'hoer' betekent, tot grote ontzetting van de vrouwen die dit soort woorden in eigen kring waarschijnlijk zelfs nooit horen uitspreken waar zij bij zijn.    

De oudere Palestijnse vrouwen op bezoek in Yad waShem.

In hetzelfde stuk op Mondoweiss wordt ook de Jerusalem Post aangehaald, die nog meer incidenten noemt:

On Saturday, three teenage girls born to African migrant parents were attacked and severely beaten by a mob of teenagers while walking to their homes in the Hatikva neighborhood.
That same night, someone tried to torch an apartment in Ashdod housing seven Sudanese citizens. The assailants set a blazing tire outside the front door of the apartment, and five of the seven residents were lightly hurt by smoke inhalation before they managed to break the burglar bars and flee through a window.

Netanyahu heeft stelling genomen tegen de brief van de rabbijnen, Ehud Barak sprak zich - in de woorden van een Nederlandse correspondent van een christelijk blad - 'krachtig' uit  zowel tegen de brief van de rabbijnen als die van hun vrouwen. Dat is natuurlijk mooi. Intussen peilde Haaretz de opinie en het bleek dat 44% van de Israeli's het met de rabbijnen en hun verhuur/verkoopverbod eens was. Het lijkt toch of de situatie langzamerhand wat meer vereist dan 'krachtige veroordelingen'.

Ex-president is serieverkrachter

Moshe Katzav, ex-president van de Staat Israel (hij was de 8ste), hier op de foto als president sprekend op een holocaust herdenking bij Yad waShem in Jeruzalem, is door de rechtbank van Tel Aviv schuldig bevonden aan  verkrachting en seksuele intimidatie. Hij werd vrijgesproken van één tenlastelegging. Die betrof  het  intimideren van een getuige. De minimum straf die staat op verkrachting is vier jaar gevangenisstraf.  De rechtbank moet op een later te bepalen datum nog een uitspraak doen over de strafmaat.
De rechtbank achtte bewezen dat Katzav een getuige aangeduid als Aleph meerdere maken heeft verkracht in zijn tijd als minister van Toerisme. Tevens werd bewezen geacht dat hij een een andere getuige, aangeduid als Het, meerdere malen seksueel heeft geïntimideerd in zijn tijd als president. En ook dat hij in die tijd een 18-jarige stagiaire heeft lastiggevallen.
Katzav had eerder een zogenoemde  'plea bargain' (schuldig verklaring in ruil waarvoor hij vermindering van straf zou krijgen) afgewezen, omdat hij meende zich in een proces van blaam te kunnen zuiveren. Kennelijk dacht de voormalige president dat zijn verhaal stand zou houden tegenover dat van de getuigen. Na een proces van een jaar achter gesloten deuren vond de rechtbank echter de verklaringen van de getuigen geloofwaardig (er waren behalve de slachtoffers ook ooggetuigen), terwijl de verklaring van de ex-president 'vol leugens zaten', zoals zij in haar uitspraak zei.

Israel kan het hier mee doen. Een jaar nadat twee ministers in het gevang verdwenen wegens geknoei met overheidsgelden heeft het land nu ook een ex-president-gevangenisboef. En intussen is nog steeds een proces gaande tegen een ex-premier (Olmert). Misschien toch iets om om je even op het hoofd te krabben

Drie maanden voor een protest per fiets

 

De man rechts op de foto is Jonathan Pollack, een van de oprichters van ´Anarchisten tegen de Muur´.  De foto (van Oren Ziv) is genomen in de rechtszaak waar Pollack gisteren werd veroordeeld tot drie maanden. U denkt nu dat hij iets ergs moet hebben gedaan. Nu, dat is waar.Hij heeft het gewaagd in 2008  mee te doen  met een fietsoptocht tegen de bezetting van Gaza. Jonathan, die ook woordvoerder is van de gecoördineerde Palestijnse Burgerscomités in de diverse dorpen in bezet gebied tegen de Muur, werd door agenten in burger uit het groepje van ongeveer 40 van zijn fiets geplukt. Hij is nu veroordeeld op grond van het feit dat hij al een eerdere - voorwaardelijke - veroordeling had wegens een protest tegen de Muur. Dit is de manier waarop in Israel recht wordt gesproken over mensen die vreedzaam demonstreren tegen een al 43 jaar durende bezetting. U kunt alle details nalezen bij Jospeh Dana (hier). Amira Hass van Haaretz had een mooi interview met hem (hier) 

Business as usual, graaien van land gaat door en er wordt in bezet gebied flink gebouwd

 Ariel november 2010. Foto Peace Now.

Landjepik, Arabieren pesten en vooral het bouwen, het gaat allemaal flink door in bezet gebied. Inwoners van het dorp Saeer ten zuiden van Hebron meldden woensdag dat kolonisten 1.500 dunum van hun land waren begonnen te bewerken. Er werd zwaar materieel gebracht en de grond werd geëgaliseerd.
Een dag eerder werd 60 dunum afgezet die behoorden tot het land van het dorp Jalud bij Nablus in het oorden van de Westoever. Jalud is omgeven door nederzettingen. Toen de bewoners protesteerden werd het gebied door militairen tot ´closed military zone´ bestempeld´, wat betekent dat de Palestijnen er niet meer mogen komen.

Woensdag braken op twee plaatsen botsingen uit tussen kolonisten en Palestijnen. In Asira al-Qibliya, ten zuiden van Nablus werden autro´s van Palestijnen vernield en bouwland in brand gestoken. De aanval werd uitgevoerd door enkele tientallen kolonisten uit de naburige nederzetting Yitzhar (een nederzetting die haast dagelijks is het nieuws is met dit soort activiteiten, AP).Het was de tweede achtereenvolgend dag dat de botsingen plaats vonden.
Bij Sinjil meer naar het zuiden, kwamen kolonisten naar de weg Nablus-Ramallah en gooiden stenen aar Palestijnse auto´s .Van diverse auto´s werden de voorruiten gebroken, aldus Ma´an. 
 En intussen wordt er weer fors gebouwd in de nederzettingen, in 67 nederzettingen om precies te zijn. Volgens Vrede Nu is na afloop van de bouwstop van tien maanden werk begonnen aan 1712 nieuwe wooneenheden op de Westoever (Oost-Jeruzalem niet inbegrepen). Daaronder zijn ongeveer 250 eenheden begrepen in zogenoemde niet-geautoriseerde (°ook door Israel als illegaal bestempelde) nederzettingen.
Volgens cijfers van het Israelische Centraal Bureau voor de Statistiek begon in 2009 werk aan 1920 wooneenheden. Als er geen bouwstop was geweest en de bouw op dezelfde snelheid was doorgegaan waren er in die tien maanden in  2010 1600 nieuwe eenheden aanbesteed. De kolonisten hebben het gat dus met hun inmiddels begonnen bouw aan 1712 nieuwe woningen binnen drie maanden na het einde van de bouwstop volledig gedicht. Volgens CBS cijfers zijn op dit moment in totaal 3363 huizen in aanbouw..

Israel sloopt opnieuw huizen van Bedoeïenendorp in Negev

Hamza Abu Eid (17) voor zijn huis in Lod dat op 16 december samen met vijf andere huizen werd gesloopt, 67 mensen werden daarbij dakloos. (zie onderaan deze post).

De Israelische autoriteiten en politie hebben woensdagmorgen diverse huizen platgebulldozerd in het `niet erkende´ Bedoeïenendorp As Sadir in de Negev. De voorzitter van de Arabische Democratische Partij in Israel, Talab As-Sane, heeft dat bekendgemaakt. De huizen waren eigendom van de familie Al-Freijat. De sloop maakt onderdeel uit van een continue stroom van dergelijke acties jegens Bedoeïenen  in de Negev. 

Maar niet alleen dáár wordt gesloopt.  Op 16 december werden 67 leden van de Abu Eid clan dakloos doordat de politie in Lod zes betonnen huizen die aan hen toebehoorden met de grond gelijk maakte.
De sloop in Lod ging gepaard met grof geweld. De familie mocht geen huisraad of meubelen redden en moest toezien hoe ijskasten werden vergruisd en voedsel platgereden. De omheining van een een afgesloten ruimte  waar vee werd gehouden werd gedeeltelijk beschadigd, waarbij naar de familie zegt ongeveer 100 geiten zoekraakten.
Het tafereel zal in de toekomst nog vaker te zien zijn. Ongeveer  42,000 Arabische huizen die zonder de benodigde vergunningen zijn gebouwd, staan op de nominatie om gesloopt te worden. Daarvan kunnen er 13.000 elk moment worden neergehaald, en wordt in een kleine 30.000 gevallen nog juridisch strijd geleverd, aldus berichtte Ameer Makhoul, de directeur van Ittijah, een Palestijnse organisatie, niet lang geleden. Het afgelopen jaar werden 165 van deze huizen gesloopt, aldus Amnesty International. (Makhoul zit overigens in de gevangenis wegens een zaak betreffende onduidelijke beschuldigingen van spionage. Hij zal naar verwachting woden veroordeeld - zoals bijna altijd in dit soort gevallen).
Ook de familie Abu Eid had geen vergunning. De familie woonde al 50 jaar in de huizen en had ook altijd huur betaald, maar had geen vergunning gekregen voor uitbreidingen die wegens groei van de familie nodig waren. De uitbreidingen waren desondanks uitgevoerd in de hoop dat de vergunningen met terugwerkende kracht verleend zouden kunnen worden. Dat was echter geweigerd.

27 december 2008 - 27 december 2010

Vandaag twee jaar geleden begon de aanval op Gaza die 1417 mensenlevens zou eisen en  5200 mensen zou verwonden. De meeste slachtoffers waren burgers. Twintigduizend gebouwen vwaren geheel of gedeeltelijk verwoest, ruim 50.000 mensen werden dakloos, de schade bedroeg miljarden.
De foto's hierboven zijn in de eerste uren gemaakt, toen zo'n 70 kadetten van de politieschool tijdens een parade ter gelegenheid van hun afstuderen werden vermoord. Om de een of andere reden is dit voor mij haast nog meer een symbool van de gruwelijkheid van deze oorlog dan de beelden van in hun slaap gedode kleine kinderen,  of vele andere horror scenes.Misschien omdat het meteen duidelijk maakte wat Israel in deze campagne van plan was, hoever het wilde gaan. Maar ook omdat ik dit soort parades vaker heb gezien: Met de borst vooruit paraderende jongens in nieuwe uniformen voor het oog van meerderen en trotse ouders, broers en zussen. Maar hier dan ineens het gehuil van F-16's en ... boem.  
De veldtocht tegen Gaza loste niets op. Hij was ook zinloos. Diplomatie en overleg hadden meer kans van slagen gehad. Israel heeft zich tijdens deze oorlog zonder twijfel aan oorlogsmisdaden schuldig gemaakt. Waarschijnlijk was de hele oorlog an sich, waarbij massaal modern materieel werd ingezet in een van de dichtst bevolkte gebieden ter wereld, een oorlogsmisdaad. De misdaden zijn niet bestraft en zullen - ondanks de vele gedocumenteerde gevallen en het werk van rechter Goldstone en zijn commissie - waarschijnlijk ook nooit bestraft worden. Alleen daarom al moeten we de herinnering aan Gaza 2008/2009 levend houden. Als morele steun voor de overlevenden en omdat het de enige manier is waarop we misschien herhaling kunnen tegenhouden. Daarnaast moeten we erop blijven wijzen dat er nog steeds een blokkade van kracht is tegen Gaza en dat met de wederopbouw zelfs nog geen begin is gemaakt.

Israel stuurt opposant in Silwan als een lastige tiener voor vier maanden Jeruzalem uit

Adnan Gheith (foto), Fatah-lid en een van de organisatoren van het geweldloze volksverzet in de wijk Silwan van Oost-Jeruzalem, heeft te horen gekregen dat hij zondagmiddag om vijf uur zijn woonplaats moet hebben verlaten. Als een stout kind dat de klas wordt uitgestuurd, wordt Gheith (34), vader van vier kinderen, voor vier maanden verbannen. Dat gebeurt via een order van de militaire gouverneur van de centrale sector in Israel, generaal-majoor Yair Golan. Die gebruikt daar een noodverordening voor die in 1945 door de Britten werd uitgevaardigd en die kennelijk in het democratische Israel van na 1948 nooit buiten werking is gesteld. Handig om lastige opposanten het leven zuur te maken. Haaretz, dat overigens - hoe tekenend - niet eens Gheith's naam goed spelt (de Arabische letter GH bestaat niet in het Hebreeuws en kennelijk bestaat er ook geen transcriptie voor), weet te melden dat ook Mordechai Vanunu die in de jarn tachtig Israels atoomgeheimen onthulde, na het uitzitten van zijn staf met dezelfde verordening onder de duim wordt gehouden.
De uitzetting van Gheith gebeurt op grond van het feit dat hij als een van de aanstichters wordt gezien van de onrust in Silwan. Zijn advocaat, Rami Othman, die beroep heeft aangetekend dat ongetwijfeld zal worden verworpen, wees erop dat Gheith nooit ergens voor is aangeklaagd. Als ze iets hadden gevonden dat strafbaar is hadden ze hem wel aangeklaagd, aldus Othman. 
De werkelijke reden voor de onrust in Silwan is natuurlijk dat onlangs de 32-jarige Samer Sarhan werd doodgeschoten door een gewapende wachter van de kolonisten die zich in Silwan hebben genesteld, zonder dat de wachter werd vervolgd. Om niet te spreken van de plannen om een 22-tal huizen in Silwan te slopen voor uitbreiding van het bijbelse park dat diezelfde kolonisten daar zijn begonnen. Net vandaag overigens is de spanning opnieuw hoog. De wijk is omringd door politie. Er zijn geruchten dat dit is om een huis te ontruimen ten behoeve van de kolonisten van Ateret Cohaniem. Maar burgemeester Barkat heeft laten blijken dat hij - als Ateret Cohaniem doorzet - dan ook een al twee jaar geleden door het hooggerechtshof uitgevaardigde slooporder zal laten uitvoeren voor Beit Jonathan, een huis van meerdere verdiepingen van de kolonisten dat zonder vergunning is opgetrokken. (Wellicht volgt later meer nieuws).
De verbanning van Gheith ligt overigens ook in de lijn van de verbanning van vier parlementsleden van Hamas die - omdat ze Hamas-lid zijn - zijn beroofd van hun inwonerschap van de stad waar ze zijn geboren. Eén van hen Muhammad Abu Teir, werd onlangs de stad uitgezet, de andere drie zaken lopen nog.
De order tegen Gheith maakt echter ook deel uit van een toenemende repressie tegen diegenen die geweldloos verzet plegen en prediken tegen de bezetting. Eén van mijn favoriete collega-bloggers, Jerry Haber (The Magnes zionist), zet een aantal gevallen op een rijtje: Adnan Gheith, Abdallah Abu Rahmah uit Bil'in, die nadat hij zijn (vrijwel zeker ten onrechte opgelegde) straf van een jaar heeft uitgezeten nog steeds niet vrij is, Jonathan Pollak, een van Israels bekendste demonstranten tegen de bezetting die tijdens een vreedzaam uitje van zijn fiets werd geplukt, en professor Mazen Qumsiyeh, die zijn post aan de universiteit van Yale opgaf om zich in te zetten voor het dorp Walajeh dat dreigt te worden verstikt door de Muur. Haber's laatste zin is - u raad het misschien al: soms wordt gevraagd waar de Palestijnse Ghandi's zijn; het antwoord is: ze zitten in de gevangenis.

 Update 27/12: Adnan Gheith's verbanning is tijdelijk opgeschort na een tweede beroep dat was ingesteld bij het hooggerechtshof. We wachten af.

Twee man gedood, visser gewond in Gaza, spanning rond Gaza neemt toe

Israelische militairen hebben zondag twee man van de Islamitische Jihad gedood die een explosief wilden plaatsen bij de grens van Gaza. Volgens de Islamitische Jihad gebeurde dat na een 'fel gevecht' met de Israeli's bij het dorpje Khuza, ten oosten van Khan Younis. De twee mannen waren Issa Abu Hajjar en Muhammed An-Najjar. Ze waren lid van de Al-Quds Brigades van de Islamitische Jihad en zij zouden ook de Israelische troepen verliezen hebben toegebracht.
Israel meldde geen verliezen. De twee waren uitgeschakeld nadat de hulp van helikopters was ingeroepen, aldus een militaire woordvoerster. Ze voegde eraan toe dat Israelische troepen het consigne hadden gekregen onmiddellijk het vuur te openen als ze zagen dat 'terroristen probeerden een explosief bij de grens te plaatsen'. Dat was gebeurd nadat zich vorige maand een soortgelijk incident had voorgedaan, waarbij overigens aan Israelische kant evenmin slachtoffers waren gevallen. 
Medische hulpverleners zeiden dat het lichaam van Abu Hajjar werd geborgen. Zij omschreven het als 'in stukken gescheurd'. Het lichaam van de andere strijder kon niet worden meegenomen, omdat de Israeli's het vuur openden, aldus de paramedici.
Bij een ander incident, in het noorden van de Strook, werd zondag een 25-jarige visser gewond. Woordvoerder Adnan Abu Salmiya van de medische diensten, zei dat de man werd geëvacueerd met schotwonden in beide voeten. Hij noemde de verwondingen licht, maar zei dat het aantal van dit soort incidenten toeneemt. Sinds begin december zijn 13 mensen op deze wijze gedood en 34 gewond. 
Israelische politieke bronnen in Jeruzalem zeiden zaterdag dat Israel met kracht zal terugslaan als het geweld in Gaza escaleert, meldt AFP. Zij waarschuwden dat een nieuwe confrontatie hard zal zijn en veel bloedvergieten met zich mee zal brengen. 'De situatie lijkt slechter te worden in plaats van dat de spanning vermindert,' zeiden ze. 
Eerder deze week melden militaire bronnen dat een tank bij de grens met Gaza was getroffen door een Russische Kornet anti-tank raket. Het was de eerste keer dat zoiets gebeurde. Israel is sindsdien met andere tanks gaan patrouilleren. Ook zijn de afgelopen week tenminste 23 mortiergranaten en vier raketten richting Israel afgevuurd. Een raket sloeg in bij een kleuterschool van een kibbutz  en verwondde een tienermeisje.
Israel houdt Hamas verantwoordelijk voor de escalatie, ook al worden de meeste projectielen afgeschoten door andere groepen. 
Een leider van Hamas, Mahmoud az-Zahar, zei vrijdag dat Hamas wil vasthouden aan het (niet officiële) bestand en dat Hamas geen belang heeft bij een escalatie. Morgen, 27 december 2010, is de tweede verjaardag van het begin van de Operatie Gegoten Lood, waarin Israel Gaza binnentrok. Tijden de operatie werden ruim 1400 Palestijnen gedood en 5200 verwond, voor het overgrote deel burgers.

Het gelijk van Cohen, de kletskoek van Bolkestein

Wie verre reizen doet kan veel verhalen, luidt het spreekwoord. Maar soms is het omgekeerde het geval. Als de wereld met sneeuw zit dichtgeplakt, zoals in Basse-Normandie waar ik de afgelopen dagen was, dan valt er weinig te vertellen. De winterse witte natuur was zonder meer prachtig, maar erop uit om kranten te kopen - laat staan naar het internet - was niet echt steeds aan de orde. De wegen waren zoals op de foto - en dan moet je bedenken dat dit nog een vrij grote weg is. Zulke wegen zijn er niet in ons dorp, die beginnen pas zo'n vijf kilometer verderop.
Zodoende kon ik niet bloggen over de dingen die Cohen had gezegd en over de opwinding die daarover was ontstaan. Ook haalde ik het door tijdnood niet helemaal om over de opmerkingen van Bolkestein te beginnen. En eerlijk gezegd, eigenlijk was ik achteraf ook wel blij dat dat zo liep. Want, grote God, wat was het weer allemaal Hollands, truttig en voorspelbaar. Dat Bolkestein-gedoe, de reacties op zijn opmerkingen dat mensen die herkenbaar als Joden leven maar beter kunnen emigreren naar Israel of de VS, die  las ik dan nog hier. De familie van rabbijn Evers die zich uitputte in jammerklachten en verklaarde dat - ja inderdaad - de koffers om naar Israel te vertrekken al ongeveer waren gepakt. Omdat, jawel, zij als herkenbare Joden over straat gaan en dan geen rustig moment kennen. En ja, ook het CIDI draaide weer het oude liedje af: de cijfers zouden boekdelen spreken over de stijging van ht antisemitisme.

André Rouvout van de ChristenUnie belegde haastig een rondetafel gesprek op zijn bureau in de Tweede Kamer met alle klagende betrokkenen en ook een Marokkaan. Het resultaat van dit overleg moeten we nog vernemen. En de diverse media melden het allemaal trouw, zodat de indruk wordt gewekt dat de heer Bolkestein werkelijk iets belangwekkends heeft gezegd. Terwijl het gaat om een een uitspraak die hij deed in een  boek van Manfred Gerstenfeld, een man die werkt aan het ultra-rechtse Jerusalem Institute for Public Affairs en die behept is met een kijk op de wereld die hem achter elke boomstronk een antisemiet doet ontwaren. Iedereen die de moeite neemt om te lezen wat Gerstenfeld zoal de afgelopen tientallen jaren  heeft geschreven - en ik heb dat gedaan - weet dat hij al jarenlang beweert dat Nederland zijn oorlogsverleden niet behoorlijk heeft verwerkt en eigenlijk nog net zo antisemitisch als als in 1945. Bolkestein zelf lijkt er de man niet naar om zijn uitspraken enigszins te kunnen nuanceren. Dat is nooit zijn grootste kracht geweest. En ook de cijfers van het CIDI worden dus niet tegen het licht gehouden, want wie dat wel doet komt al gauw tot de ontdekking dat het grootste deel ervan lelijke woorden via email en dergelijke betreft, (iets wat zeker hinderlijk is en moet worden tegengegaan, maar naar het mij voorkomt toch niet echt een reden om maar gauw te gaan verhuizen). En tenslotte: niemand van de pers neemt de moeite zijn licht op te steken bij andere orthodoxe - en herkenbaar Joodse - Joden dan de familie Evers of rabbijn Benyomin Jacobs. Want hadden zij dat wel gedaan, dan waren ook minder alarmerende geluiden te horen geweest.
(En voor alle duidelijkheid dan misschien toch nog even deze opmerking: er zijn zeker gevallen van lastige rotjochies - meestal Marokkaanse - die Joden lastigvallen. Dat valt niet goed te keuren en daar moet zeker tegen worden opgetreden. Maar het heeft niet een zodanige omvang dat het zoveel aandacht rechtvaardigt).

Maar toen waren er ook ineens die uitspraken van Job Cohen. Hij zou - hoe onsmakelijk - een parallel hebben getrokken tussen de Joden in het begin van de oorlog en de Marokkanen nu. Lees wat in de Volkskrant Nausicaa Marbe hem verwijt:

Joden, Marokkanen en de Tweede Wereldoorlog. Uitspraken hierover leidden tot veel deining in de media en de samenleving. De bron van alle consternatie was een mening van Frits Bolkestein, geuit in een privégesprek, over herkenbare joden die in Nederland niet meer veilig zijn en beter kunnen emigreren. Welnu, er is hem verweten dat hij oproept tot capitulatie. En dat hij niet inziet dat Israël niet veiliger is dan Nederland.

Maar de kern van de boodschap is velen ontgaan: het doet er niet toe of Israël daadwerkelijk veiliger is. Wat telt, is de wens om ergens te wonen waar de autoriteiten je veiligheid serieus nemen en daadkrachtig beschermen. In een Nederland waar een orthodoxe jood op straat geen anomalie is die vandalisme triggert en waar leraren zich niet laten intimideren door een generatie holocaustontkenners die voor hun neus emancipeert.
Kijk naar het joodse leven in Amsterdam. Er is een schuilsynagoge, er is een joods winkelcentrumpje dat nauwelijks als joods herkenbaar is. Er zijn, ook buiten Amsterdam, sjoels en culturele centra waar je tien keer omheen moet lopen eer je het woordje ‘joods’ ontdekt. Er zijn restaurants die ervoor passen hun ‘joodsheid’ breed te etaleren. In een ervan werken obers die moslim zijn en, het gebeurde aan mijn tafel, mooie dingen zeggen als: ‘We zijn kosjer, maar we koken voor de smaak van iedereen.’ Een oase van normaliteit die niet meer als zodanig herkend wordt. Omdat het antisemitisme van andere moslims zich ongestoord kan uiten. Omdat aangifte doen zelfs op het politiebureau soms tot onbegrip leidt.
Hoe vals klinken in deze context de recente uitspraken van Job Cohen in Vrij Nederland. Daarin zegt hij dat moslims nu behandeld worden als joden in het begin van de Tweede Wereldoorlog. Wat een blamage voor de PvdA. De man die waarschuwt voor het angst zaaien van de PVV, zaait zelf blinde paniek. Want als we op Cohens uitspraak voortbouwen, wacht de digitale Ariërverklaring al in de mailbox en zijn de ‘moslimvrije’ zones in alle maatschappelijke sectoren al ingesteld.

 Schaamteloos hoe Cohen bewust het verschil negeert tussen een oorlogsdictatuur met rassenwetten en onze multiculturele rechtstaat. Beschamend ook, dat hij idiote verbanden bij elkaar harkt, in plaats van met de woorden en middelen van nu te kijken naar het anti-islamitische sentiment. Want dat is er. En dat gaat niet weg als we onszelf op commando NSB’ers verklaren.  

Maar had Cohen dat ook werkelijk gedaan? Schaamteloos het verschil genegeerd tussen een oorlogsdictatuur en (wat een formulering!) onze multiculturele rechtsstaat? Welnee, in een interview met Vrij Nederland had hij, op een vraag van de interviewer waarom hij zijn post als burgemeester had ingeruild voor de politiek, verwezen naar wat zijn moeder hem had verteld over haar situatie als Jodin in de jaren dertig. Hij had gezegd dat hij het gevoel had dat moslims soms met een soortgelijk gevoel van uitsluiting te maken hebben. Hij wilde daar wat tegenover stellen.

Marbe had slecht gelezen, slordig denkwerk geleverd en het als gewoonlijk slonzig opgeschreven. Wie vaker columns van haar leest weet dat dit haar gebruikelijke niveau is, ze kan niet beter. Maar in dit geval werd ze door velen gevolgd. Cohen werkt kennelijk met zijn als soft ervaren aanpak van de boel bij elkaar houden en met moslims theedrinken op velen als een rode lap op een stier. Gelukkig was er ook weerwerk. Wie wil lezen wat Cohen echt zei en waarom bijna alle columnisten van Nederland in de fout gingen, kan bijvoorbeeld terecht op de blog van Anja Meulenbelt, hier. (En wie een aantal reacties van lezers van Elsevier wil waarin het antisemitisme jegens deze Joodse politicus soms onverholen doorklinkt, kan ook bij haar blog terecht. Hier. Overigens heb ik het CIDI daarover nog niet gehoord).

De man die het het duidelijkst en het best voor Cohen opnam was echter Thomas von der Dunk in - opnieuw - de digitale Volkskrant. Von der Dunk is intussen een van de meer briljante columnisten die we hebben, wat mij betreft. Hij schrijft:

Sommige columnisten kunnen niet lezen. Ik geef toe: dat is ook heel moeilijk, dat blijkt al bij inburgeringscursussen voor oude analfabete Marok­kaan­se vrouwtjes, maar die schrijven nadat zij hun certificaat van Goed Nederlanderschap hebben gehaald niet meteen stukjes in de krant.

De opwinding was immers weer groot, en bewijst één ding: er rust inmiddels een geweldig taboe op De Oorlog. Elke vierde mei wordt plechtig verkondigd dat dat nooit meer mag gebeuren, dat we waakzaam moeten zijn, maar als iemand dat dan is, dan is het ook weer niet goed. Jarenlang werd te pas en te onpas naar Anne Frank verwezen. Maar op het moment dat er werkelijk enige reden tot verontrusting begint te bestaan, mag dat plots niet meer.

Dat is ook logisch: zolang er geen reden voor is, raakt de angst van een enkeling voor herhaling niemand. Juist als er reden voor bestaat, raakt zij velen - en dan bedoel ik niet de potentiële slachtoffers, maar de potentiële daders, die niet onder ogen willen zien dat zij potentiële daders zouden kunnen zijn. Die worden dus heel erg boos. Wat zij normaal vinden, zijn immers inmiddels al velen normaal gaan vinden, en daarom vinden zij zo'n verge­lijking ongehoord. En daarmee is dus juist dát de kern van het probleem, die een waarschuwing actueler maakt dan ooit: de nieuwe normaliteit. Want morele verloedering gaat sluipend, zodat de verloederen­den niet beseffen dat zij aan het verloederen zijn.

Job Cohen werd door Vrij Nederland gevraagd, wat zijn beweegredenen waren om het 'veilige' burgemeesterschap van Amsterdam voor een ongewisse toekomst in Den Haag in te ruilen. Zijn antwoord: zijn alarme­rende er­varing dat veel moslims het gevoel hebben gekregen dat zij volgens veel niet-moslims maar beter kunnen vertrekken omdat ze er nooit bij zullen horen. En daarbij trok hij een parallel met zijn familie-ervaring over gevoelens van uitsluiting bij de aanvang van de Bezetting. Meer niet.

 Waarmee Von der Dunk de spijker op de kop slaat. Wat is de zin van vrome oproepen in de trant van 'Dit nooit meer' als dat geen universele betekenis mag hebben maar kennelijk alleen op de Jodenvervolging mag slaan? En wie zijn op dit moment écht de mensen die het gevoel krijgen dat ze maar beter kunnen vertrekken omdat ze er nooit bij zullen horen?
Wie Von der Dunks hele column wil lezen - een aanrader, zoals bijna altijd - klikke hier.

Merry Christmas

Ik wil bij deze al mijn christelijke lezers een goede Kerst toewensen. Merry Christmas, zoals hier op deze foto geschreven staat.
De wens is eerlijk gemeend, maar de foto voegt er natuurlijk een dimensie aan toe. Dit is 'de Muur' bij Bethlehem die de economie verlamt, delen van Bethlehem en delen van het land van Bethlehem, heeft afgesneden van de rest van de stad, en het vrije verkeer hindert. Niet voor niets staat er voluit 'Merry Christmas from Bethlehem Ghetto' geschreven. Dat is dan ter herinnering aan het feit dat feesten in het heilige land voor velen, ook als ze doorgaan,  de nodige beperkingen ondervinden.

 Dat die feesten desondanks inderdaad toch wel plaatsvinden blijkt uit de foto eronder, uit de plaats Beit Sahour naast Bethlehem, die net als Bethlehem zelf overwegend christelijk is. Op de foto - van Ma'an News - is het optreden te zien van padvinders tijdens het aansteken van de kerstboom op het belangrijkste plein van het dorp. Traditioneel gebeurt dat midden-december.

Ook Bethlehem heeft zo'n boom, op het Manger plein voor de Geboortekerk, en er zijn duizenden toegestroomd voor de traditionele nachtmis die in de Kerstnacht wordt gehouden, zoals te zien is op de foto's hieronder. .

 (Foto's resp. Marla Glenna en Fabina Stamm, Palestinian News network PNN)

Waar geen kerstboom staat - maar ongetwijfeld wel had moeten staan - is Nazareth Illit, een overwegend Joodse voorstad van het Arabische Nazareth in Galilea, in het eigenlijke Israel. De stad heeft een aanzienlijke christelijke minderheid, zowel bestaande uit Arabieren als uit Russische immigranten. Deze minderheid had ook wel een kerstboom gewild, maar burgemeester Shimon Gapso  vond dat het verzoek van de Arabieren om een kerstboom te plaatsen in het Arabische gedeelte van de stad 'een provocatie' was. 'Nazareth Illit is een Joodse stad en het zal niet gebeuren - niet nu en niet volgend jaar - niet zolang ik burgemeester ben.' Gapso verwees naar het belendende Nazareth dat overwegend Arabisch is en overwegend christelijke en zei: 'Dat ligt hiernaast. Daar kunnen ze hun gang gaan.'
De Arabische en christelijke minderheid in de stad noemde zijn beslissing racistisch. En Shukri Awawdeh, een moslim-lid van de gemeenteraad, zei: 'Toen we de burgemeester vroegen om een kerstboom neer te zetten in de Arabische wijken van Nazareth Illit, zei hij: dit is een Joodse stad, geen gemengde stad. Maar,' aldus Awawdeh, 'er wonen 10.000 Arabieren, meest christenen, in de stad en er is ook een grote gemeenschap van christelijke Russische immigranten. De mensen hier, Joden, christenen en moslims, leven in harmonie, maar als de burgemeester zoiets doet maak dat het er niet beter op. 

Gapso's weigering om een boom te plaatsen staat intussen natuurlijk niet op zichzelf. Er is het laatste jaar, afgezien van een stortvloed van eng-nationalistische en etnocentrisch-Joodse en wetsvoorstellen, ook sprake van een toenemend aantal uitingen van xenofobie en racisme. Vooral de laatste maanden lijkt dat erger dan ooit. Een bejaarde verhuurder die kamers verhuurde aan Bedoeienen in Safed werd bedreigd. De opperrabbijn van Safed, Shmuel Eliahu, vaardigde een psak (religieuze uitspraak) uit dat het Joden verboden is aan niet-joden te verhuren of te verkopen, en een reeks van tientallen collega-rabbijnen stelde zich achter hem zonder dat er van overheidswege tegen dit schandalige gedrag werd opgetreden, van de deze religieuze voormannen, die nota bene door de overheid zelf worden betaald.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maandag was er een demonstratie in Bat Yam, georganiseerd door de beruchte kolonisten Baruch Marzel en  Itamar Ben-Gvir, waar onder meer werd geroepen dat Joodse vrouwen die met Arabieren uitgaan gedood moeten worden. 

Donderdag was er een demonstratie op het centrale Zionsplein in Jeruzalem van enkele duizenden die de brief steunden van de rabbijnen die het verbod uitvaardigden om huizen aan niet-Joden te verkopen of verhuren. Eregast was de  rabbijn die hiermee was begonnen, ja inderdaad, opperrabbijn Shmuel Eliahiu van Safed. (hier op de foto tijdens zijn optreden. - het opschrift op het spreekgestoelte luid - even simpel als pathetisch: Eretz Jisrael shelanu, het Land Israel is van ons).
Tijdens de demonstratie werden pamfletten uitgedeeld waarin werd gezegd dat 'premier Benjamin Netanyahu gesprekken  voert met afgevaardigden van Hussein Obama en een massale verdrijving van plan is die honderden kolonisten ongelukkig zal maken, de weg zal effenen voor een overname van de Westoever door Hamas en miljoenen Joden in het Heilige Land in gevaar zal brengen'. 
Volgens de Tora,' aldus het pamflet, 'kunnen de premier en de minister van Defensie (Barak) niet op hun post blijven en is de regering die hen steunt voorbestemd om te worden ontbonden, aangezien zij een groot gevaar vormt voor het Israelische volk en hun land.'
Enfin: Merry Christmas, toch maar.

Herder gedood, drie anderen gewond door beschietingen in grensstrook Gaza.

 Een Palestijnse herder is donderdag  overleden, enkele uren nadat hij en drie anderen  door het Israelische leger waren beschoten in de grensstrook ten noorden van Beit Lahiya in het noorden van de Gaza-strip. Salamah Abu Hashish, 22, werd in de rug getroffen en overleed in het ziekenhuis, zei Adham Abu Salmiya, de woordvoerder van de medische dienst in Gaza. Hij voegde eraan toe dat Abu Hashish de 13e was die sinds november werd gedood bij een beschieting in de grensstrook van Gaza, die Israel tot no go-zone heeft bestempeld. Drieëndertig mensen werden in die tijd door dit soort beschietingen gewond.
Een 14-jarige jongen die stenen verzamelde, raakte tijdens de beschieting bij Bei Lahiya ernstig gewond. Hij werd getroffen in het hoofd. Een derde, 19-jarige, jongen liep een schotwond op aan zijn hand. Bij de grensovergang Erez werd een vierde, 18-jarige, jongen in zijn voet geschoten. Dit was bij een ander incident.

Dr Ezzeddin Abu el-Eish, een gyneacoloog die tijdens de Operatie Cast Lead drie dochters en een nichtje verloor, gaat zondag een grote schadeclaim tegen de staat Israel indienen, zo meldde hij de krant Yediot Ahronoth vanuit Canada waar hij na de Gaza-veldtocht naartoe is verhuisd. De dokter die 20 jaar in Israelische ziekenhuizen heeft gewerkt, was tijdens Cast Lead regelmatig te horen in uitzendingen van de Israelische radio en tv. Zo kwam het dat kijkers naar Kanaal 10 minutenlang getuige waren van zijn kreten van wanhoop en verdriet toen hij, op de avond voor het einde van de Operatie Cast Lead,  vlak voor de uitzending tot de ontdekking was gekomen dat een tank met twee granaten zijn huis had verwoest en drie dochters plus nichtje had gedood.
Abu El-Eish, hier op een foto met één van zijn overgebleven kinderen, voert nog regelmatig campagne voor een vreedzame regeling van het conflict tussen Israeli's en Palestijnen. Hij  had zijn advocaat opdracht gegeven met de staat een schikking te treffen. Maar de juridische adviseur van het ministerie van Defensie, Ahaz Ben-Ari, stelde deze week dat Abu El-Eish geen recht heeft op compensatie. De actie waarbij zijn familieleden werden getroffen vond plaats in het kader van oorlogshandelingen, aldus Ben-Ari, en de staat Israel kan geen verantwoordelijkheid dragen voor schade die daaruit voortkomt. Dat liet Abu El-Eish geen andere keuze dan het indienen van een claim, zo zei hij.

Politie Jeruzalem pakt 9 leden van gang die Arabieren molesteerde

De politie in Jeruzalem heeft in de afgelopen twee weken 9 leden van een bende aangehouden die een reeks van aanvallen heeft gepleegd op Arabieren in Jeruzalem, waarbij gebruik werd gemaakt van een 14-jarig meisje dat de slachtoffers moest lokken, zo werd bekend nadat dinsdag een censuurmaatregel was opgeheven. De leden ban de bende variëren in leeftijd van 14-19 jaar. zeven van hen zijn minderjarig. Allen zijn inwoners van Jeruzalem of nederzettingen op de Westoever. Slachtoffers zeggen dat de bendeleden ofwel gebreide, ofwel zwarte keppeltjes droegen.
Het 14-jarige meisje werd gebruikt als lokaas, Zij benaderde de slachtoffers en vroeg om een sigaret of maakte een praatje en lokte de prooi naar een plaats in het Onafhankelijkheidspark, een plein of een schoolplein, soms onder het voorwendsel dat ze seks wilde. Op de afgesproken plaat werd het slachtoffer dan met stenen en flessen bekogeld, afgerost of met pepperspray behandeld door de overigen bendeleden. Volgens Haaretz hebben zich de afgelopen maanden verscheidene van dit soort gevallen voorgedaan. Een slachtoffer  raakte buiten bewustzijn. In juli werd ook een Arabier slachtoffer van een steekpartij. De bende overviel onlangs ook een Chileens toerist in de veronderstelling dat hij een Arabier was. Dat veroorzaakte het nodige lawaai in Latijns-Amerika en bij de Latijns-amerikaanse immigranten in Israel.
De arrestanten zijn na een vooronderzoek naar huis gestuurd en hebben huisarrest. Volgens de politie handelden zij uit 'nationalistische motieven'.
Dit laatste is zonder meer een eufemisme voor 'racistische motieven'. Er is ook weinig fantasie voor nodig om te constateren dat als dit een Arabische bende was geweest die Joden molesteerde, de politie de bendeleden zeker niet had laten gaan en huisarrest had gegeven. Het is werkelijk fascinerend om te zien hoe in een land als Israel dat toch lang heeft kunnen volhouden een rechtsstaat te zijn, de werking van justitie afglijdt naar het niveau van een land als Zuid-Afrika voordat de apartheid werd opgeheven.

Israelische luchtaanval doodt 5 militanten in Gaza, aanslag op toeristen bij Jeruzalem

Zoekactie naar een Amerikaanse toeriste die zaterdag het slachtoffer van een aanval door twee Arabische mannen tijdens een wandeltocht. Haar lichaam werd zondag gevonden. Haar vriendin werd gewond. Foto Ohad Zwigenberg/ YNet.

Medische kringen in de Gaza-strook meldden zondag dat zij de verminkte lichamen hebben geborgen van vijf militanten die zaterdag werden getroffen door een Israelische luchtaanval. De vijf hadden behoord tot Hamas, de Islamitische Jihad of Comités van Volksverzet, maar maakten intussen deel uit van een salafistische groep. De medische kringen gaven hun namen als Abdullah Shreihi, Ahmad Al-Assar, Khalil At-Taweel, Ashraf Abu Sabt, en Ahmad Az-Za’lan, alleen rond de 20 jaar oud en afkomstig uit het Nusseirat kamp in centraal Gaza.
Volgens de Israelische militaire woordvoerder maakten de vijf deel uit van een groep die van plan was raketten op Israel af te vuren. Ook ooggetuigen bevestigden dat de mannen zich opmaakten voor een aanval.
Het was een van de dodelijkste luchtaanvallen sinds de operatie Cast Lead, waarin zo'n 1400 Palestijnen werden gedood..
In een gebied buiten Jeruzalem werden zaterdag twee wandelaarsters overvallen door twee Arabische mannen met messen. Een van de twee vrouwen overleed, de andere raakte zwaar gewond.

Update, dinsdag 21/12: Israel heeft maandag opnieuw luchtaanvallen uitgevoerd in de Gaza-strook. Volgens de Israelische militaire woordvoerder gebeurde dat in antwoord op het afvuren van negen mortiergranaten die neerkwamen in open gebied. Drie luchtaanvallen werden uitgevoerd op Khan Younis. daarbij werden twee militanten van de Ezzedin al-Qassam Brigades gewond, een van hen ernstig. Vier andere aanvallen vonden plaats in het noorden van de Strip, in het Jabaliya kamp, Beith Lahiya, Beit Hanoun en Zeitoun. Ook werden tunnels in het grensgebied met Egypte aangevallen.

Yeshiva op top Olijfberg maakt begin met weer een nieuwe wijk in Oost-Jeruzalem

Beit Orot. Zo was het, nu komen er permanente woningen. Onder de eigenlijke yeshiva.

De yeshiva (religieuze hogeschool) Beit Orot op de top van de Olijfberg in Arabisch Oost-Jeruzalem maakt  bekend dat vandaag op haar terrein de bouw is begonnen van 18 appartementen in drie gebouwen van elk drie verdiepingen, Het gemeentebestuur van Jeruzalem heeft daar toestemming voor gegeven. De bouw, zegt Beit Orot, zal de kern gaan vormen van een nieuwe wijk die de Joodse aanwezigheid in Jeruzalem zal versterken en diverse wijken in Oost-Jeruzalem, zoals French Hill, en Mount Scopus met de Hebrew University zal verbinden met de Olijberg.
De yeshiva heet sinds 2004 Irving Moskowitz Yeshiva & Campus - Yeshivat Beit Orot, nadat de casinomagnaat  Moskowitz in Florida een grote donatie had gegeven. Moskowitz treedt op als maecenas voor diverse projecten van kolonisten in Jeruzalem, waaronder die van Ataret Cohaniem. Hij laat ook een bouwproject uitvoeren bij het voormalig Shepherd Hotel in de wijk Sheikh Jarrah.
De bekendmaking van de bouw komt een dag nadat bekend was geworden dat de bouwcommissie van de gemeente Jeruzalem het groene licht heeft geven voor de bouw van 24 appartementen aan de voet van dezelfde Olijfberg, in de wijk As-Suwwana. 

.

Jeruzalem sloopt twee Arabische huizen en geeft vergunning voor 24 nieuwe Joodse huizen.

Sloop is een gebruikelijk schouwspel in Jeruzalem. Dit toont de resten van een huis in At Tur dat op 26 november werd gesloopt. De bewoners zoeken in het puin naar achtergelaten bezittingen. (Foto Ma'an News).

Dinsdag zij opnieuw twee huizen gesloopt in Oost-Jeruzalem. Het ging in beide gevallen om huizen in aanbouw die nog niet waren bewoond. Het ene stond in de wijk Ras al-Amud. Van het gebouw  was 85 vierkante meter klaar. Eigenaar Eid Bahjat Dweik had er met acht mensen willen gaan wonen. De andere woning stond in Sur Baher en behoorde toe aan Samer Amira Jibril. Hier 200 vierkante meter afgebouwd. de twee huizen maken deel uit van een voorraad van tienduizenden huizen in Oost-Jeruzalem die geen vergunning hebben. Bouwvergunningen worden nagenoeg nooit verleend aan Arabische eigenaren.
Eveneens dinsdag - en samenvallend met een nieuw bezoek van de Amerikaanse speciale afgezant George Mitchell - gaf het de Commissie voor bouwen en planning van de Gemeente Jeruzalem het groene licht voor de bouw van 24 nieuwe appartementen in vier gebouwen in As Suwwana, net buiten de Oude Stad en aan de voet van de Olijfberg. Hagit Ofran, degene die voor Vrede Nu de bouwactiviteiten in de nederzettingen volgt, zei dat de gebouwen eigendom zijn van een buitenlandse maatschappij, maar dat de aanvraag voor de bouwvergunning was gedaan door een relatie van de kolonistenorganisatie Elad (de organisatie die ook het bijbelse park in Silwan beheert).     

Waterbronnen
 En tenslotte - ook dinsdag - vernielde het Israelische leger vijf waterbronnen en een aantal schuren in de heuvels van Zuid-Hebron. De betreffende plek staat bekend als Arab Al-Ka'abna en ligt tussen de dorpen At-Tuwani and Umm Lasafa, in "Area C," een zone die onder volledige Israelische controle staat. De bronnen behoorden aan herders, te weten  de Bedoeïenen Sulaiman Salim Al-Faqir, Ramadan Suleiman Ka’abna, die ieder twee bronnen hadden en van Khalil Muhammad Al-Faqir. De herders zullen nu gedwongen zijn om met hun vee naar een andere plek te trekken. Dat betekent dat het land waar zij zaten 'braak' komt te liggen en eventueel in bezit kan worden genomen door een Israelische nederzetting.

Palestijnse brandweer mocht Israel niet in. Bedankje nu een andere keer?

Tja, dat was nu jammer. Toen de brand op de Carmel uitbrak en het vuur wegens gebrek aan bruikbaar materieel onbedwingbaar leek (het geld voor brandweerwagens en dergelijke waarschijnlijk in uitbreidng van de nederzettingen gestoken?), bood de Palestijnse Autoriteit hulp aan. Die werd aanvaard. Met hun gloednieuwe, door buitenlandse donors geschonken wagens, reden ze naar de omgeving van Haifa en deden - zo luidt het verhaal - daar goed werk.
Gisteren had Israel de brandweerlieden uitgenodigd voor een ceremonie waar ze zouden worden gehuldigd. Maar, ocharme, toen de tien uitgenodigde mannen bij het checkpoint kwamen, mochten er drie Israel niet in. Veiligheidsredenen, natuurlijk.
'Hoe kan het dat dezelfde brandweerlieden die toegelaten werden om het vuur te bestrijden nu geen inreisvergunning krijgen voor hun huldigingsceremonie?' vroeg de Palestijnse Autoriteit zich beleefd af. Ahmed Tibi, Arabisch Knessetlid, was iets minder beleefd. 'Dit is geen carnavalsoptocht of  het theater van het absurde, maar stupiditeit en de gebruikelijke hooghartige houding van de bezettingsautoriteiten,' zei hij. 'Dit is een volstrekt schandaal.' 
Het kwam doordat er bij de namen geen nummers van de identiteitsbewijzen waren gegeven, zei het leger schaapachtig.
Ach ja, dom hoor van die Palestijnen. Nu moest de huldiging worden uitgesteld. 'He, hallo daar, Palestijnen, kunnen jullie volgende keer wel jullie nummers even geven, alsjeblieft? Als je tenminste op een later tijdstip nog gehuldigd wil worden, ja?

Antizionisten zijn antisemieten en Socrates was een kat

 Eigenlijk is dit stukje een soort verlengstuk van het vorige item op dit blog. Harry Polak, lid van het bestuur van de Liberaal Joodse Gemeente waar ik het hieronder over had en lid van de Commissie Dialoog (die belast is met gesprekken met moslims en christenen), schreef op de opiniepagina van de Volkskrant iets over antisemitisme en antizionisme:: 
 

Sinds het ontstaan van het politiek zionisme is er gaandeweg een nieuwe loot aan de stam van het antisemitisme bij gekomen: anti-zionisme. Wat antisemitisme is voor Joden en Jodendom, is anti-zionisme voor de staat Israël. Anti-zionisme is de volkenrechtelijke variant van het antisemitisme. Anti-zionisme is niet hetzelfde als kritiek op de staat Israël, zijn regering of zijn bewoners, dat is ieders goed recht; anti-zionisme gaat veel verder: het komt neer op het ontzeggen van het recht van het Joodse volk op een eigen staat.
Ieder volk heeft recht op een eigen land, dat recht geldt dus ook voor het Joodse volk. Net als voor Tibetanen en Koerden, of Palestijnen. Iemand die beweert dat Joden geen eigen land mogen hebben of dat Israël geen Joods land mag zijn, die verschilt niet principieel van iemand die zegt dat Joden niet Joods mogen zijn of dat Joden vernietigd moeten worden.

 Polaks opmerking is niet zo nieuw. We hebben dit natuurlijk wel vaker gehoord. Maar er zijn een paar opmerkingen over te maken.
1) Voor de oorlog was slechts 3% van de Joodse bevolking van Nederland lid van de Nederlandse Zionistenbond, de zionistische beweging. Maar niet alleen dat: het merendeel van de Nederlandse Joden was ook actief anti-zionistisch. Dat gold bijvoorbeeld voor het NIK (Nederlands Israelietisch Kerkgenootschap) en de LJG (Liberaal Joodse Gemeente). In het buitenland was het niet anders. Waren al die anti-zionistische Joden en Joodse organisaties dan ook antisemiet? Nee, natuurlijk niet. Zij beschouwden zich alleen als burgers 'met het joodse geloof' van de landen waar zij woonden en zagen niets in de stichting van een eigen, Joodse staat..

2) Na de oorlog veranderde, om voor de hand liggende redenen, de houding van een meerderheid van de  Joden ten opzichte  van het zionisme. De meesten waren toen vóór een zionisme dat leek (ik zeg met nadruk: leek) te zijn voor een compromis met de Arabische wereld en dat verklaarde de gelijkheid van alle burgers van de in 1948 geboren staat Israel na te streven. Een minderheid was echter, ook toen al, heel kritisch over de manier waarop het zionisme in de praktijk uitwerkte en werd soms anti-zionistisch genoemd  hoewel ze dat in de strikte zin van het woord niet waren (sommigen van hen noemden zich nog wel zionisten). Onder hen waren Hannah Ahrendt, Albert Einstein, Erich Fromm, Theodor Adorno en vele andere beroemde intellectuelen.
3) De trend van intellectuelen (en niet alleen zij) om kritisch te zijn over Israel en het zionisme zoals dat in de praktijk vorm krijgt, is gebleven. Eigenlijk is het verschijnsel flink toegenomen, sinds de voortrekkers van het huidige zionisme vooral uit de kolonistenbewegingen en hun sympathisanten lijken te bestaan. De critici - onder wie ikzelf - noemen zich, om zich van die kolonisten te onderscheiden en om niet vereenzelvigd te worden met de manier waarop Israelische regeringen in het verleden optraden - of ze nu Jood zijn of niet - nadrukkelijk niet zionistisch. En ja, ook wel vaak anti-zionistisch. 

Maar hier is het dus waar verwarring ontstaat. Of liever gezegd: waar door Israel-apologeten als Harry Polak (en erger, hij is nog één van de gematigsten) de verwarring wordt gezaaid. Want of ze nu alleen maar geen zionist zijn of zich anti-zionist noemen, zijn al die mensen tegen het bestaan van de staat Israel? Ontkennen zij het recht van Joden om Joods te zijn? En op het hebben van een eigen staat?
Ik moet zeggen: ik ken eigenlijk ongeveer niemand die Joden dat recht ontzegt, maar wel een heleboel mensen die buitengewoon boos, verdrietig en verontrust zijn over de manier waarop die staat gestalte heeft gekregen en nu - 63 jaar later - nog steeds een ander volk onderdrukt.

Maar op dat punt komen dus de Harry Polaks van deze wereld in het geweer met hun intussen ook al weer behoorlijk belegen strijdkreet 'antizionisme is antisemitisme'. Als ik die uitspraak hoor moet ik altijd denken aan het toneelstuk 'De Rinoceros' van Ionesco, waarin een van de hoofdfiguren, Bérenger, uitlegt wat een syllogisme is: 'Alle katten zijn sterfelijk. Socrates was sterfelijk, dus Socrates was een kat.' Ook de uitspraak 'antizionisme is antisemitisme' is zo'n syllogisme: Een antisemiet is iemand die iets tegen Joden heeft. Een antizionist is iemand die iets tegen Israel heeft. Israel is de staat van de Joden. Dus een antizionist is een antisemiet.
Simpel toch?

Toch nog één opmerking. Harry, hoe kan je in godsnaam een dialoog voeren met moslims, meestal Marokkanen, als je op het standpunt staat dat ze niet anti-zionistisch mogen zijn? Ongeveer niemand in de Marokkaanse gemeenschap die bij zijn gezonde verstand is, is toch pro-zionistisch? Of ben je in staat met ze te praten als ze maar uitdrukkelijk verklaren dat ze niet tegen de staat Israel zijn? Als dat zo is, denk dan nog eens goed na voor je weer zo'n dom en beledigend stukje schrijft. Want ik daag je uit de verschillen op te noemen tussen de Marokkanen waarmee je zegt een dialoog te willen en de mensen die jij nu antisemieten noemt.

B'tselem:Israelische politie lapt regels aan haar laars bij arrestaties van kinderen

Israelische nachtelijke patrouille (bron Silwanc, site van burgers van Silwan)

Nadat eind november al 61 medici, psychologen, pedagogen, sociaal werkers, schrijvers en volksvertegenwoordigers in een brief aan Israelische politieke leiders hadden geklaagd dat de politie de hand licht met wetten ter bescherming van kinderen tijdens haar optreden in de Jeruzalemse wijk Silwan, heeft nu ook de mensenrechtenorganisatie B'tselem aan de bel getrokken. B'tselem heeft een rapport gepubliceerd waaruit blijkt dat de politie tussen november 2009 en oktober 2010 tenminste 81 keer kinderen oppakte, meestal voor stenengooien. Dat oppakken nam vooral toe nadat op 22 september een gewapende wachter van de kolonisten in Silwan de 32-jarige inwoners van Silwan Samer Sarhan had doodgeschoten. Vanaf dat moment werden 32 kinderen opgepakt.
Net als de eerdere 61 klokkenluiders zegt ook B'tselem dat de politie zich daarbij niet houdt aan de Israelische  wet die, omdat Israel Oost-Jeruzalem heeft geannexeerd, toch ook daar zouden moeten worden toegepast. Zo werden veel minderjarige kinderen in het holst van de nacht van hun bed gelicht. In de meeste gevallen werden hun ouders (of en advocaat) niet toegelaten bij de verhoren,  hoewel de politie daar in het geval van minderjarigen wel wettelijk toe is verplicht. In vier gevallen werden zelfs kinderen onder de 12 opgepakt. Twaalf jaar is de minimum leeftijd waarop de strafwet van toepassing is, arrestatie van kinderen onder die leeftijdsgrens is volstrekt illegaal.
Alle kinderen klaagden over een grote mate van geweld tijden hun arrestatie, veel kinderen zeiden ook mishandeld en uitgescholden te zijn tijden de verhoren op de Russian compound in Jeruzalem. Klachten daarover  werden in de meeste gevallen weggehoond. In de schaarse gevallen dat er gevolg aan werd gegeven en een onderzoek werd ingesteld, leidde dat nimmer tot een verdere procedure.
Voor het volledige rapport van B'tselem, klik hier).

Mitchell weer naar M-Oosten, de VS vallen terug op indirecte onderhandelingen

En zo is dus George Mitchell weer op pad. De Amerikaanse speciale Midden-Oosten afgezant, die er al heel wat maanden en kilometer van vruchteloze vredesonderhandelingen, of beter: onderhandelingen over mogelijke vredesonderhandelingen, op heeft zitten, reisde maandag weer naar Israel/ Palestina voor overleg met onder meer de Israelische premier Bibi Netanyahu en de Palestijnse president Mahmoud Abbas.
  Dat gebeurde nadat de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton vrijdag een rede had gehouden, waarin ze aankondigde wat er gaat gebeuren nu de Amerikanen vorige week hun pogingen hebben opgegeven om Israel te bewegen tot een verlenging van de bouwstop in de nederzettingen om zo de twee partijen - Palestijnen en Israeli's - aan één tafel te krijgen.
Clinton kondigde aan dat de VS nu zullen terugvallen op indirect overleg, waarin zij zullen proberen de belangrijkste onderwerpen - te weten grenzen (plus nederzettingen en veiligheid),  Jeruzalem en de zaak van de Palestijnse, vluchtelingen eerst te tackelen. De Israelische premier Netanyahu juichte deze aanpak maandag toe, Palestijnen daarentegen reageerden uitermate sceptisch. Als de Amerikanen niet eens de Israeli's tot een tijdelijke bouwstop van 90 dagen konden bewegen, was er van deze indirecte aanpak weinig te verwachten zeiden ze. Van verschillende kanten werd gesuggereerd dat de Palestijnen er beter aan zouden doen steun te verwerven voor het uitroepen van een staat binnen de grenzen van 1967 met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. De Palestijnse scepsis werd extra gevoed doordat Netanyahu andere accenten legde dan Clinton. In zijn reactie van maandag zei hij voor bespreking te zijn die zouden gaan over de erkenning van Israel als joodse staat, over veiligheidsaspecten en over het Palestijnse vluchtelingenvraagstuk, waarbij hij dus de afbakening van de grenzen niet noemde. Eerder al had Netanyahu ook verklaard tegen een deling van Jeruzalem te zijn. Dat gebeurde zondag in een uitspraak van zijn bureau, dat een opmerking van Ehud Barak, de minister van Defensie, die vrijdag had gezegd voor een deling van de stad te zijn,  'niet het regeringsbeleid vertegenwoordigde'.
Zie voor een uitgebreider verslag  mijn Engelstalige blog).

Ben Nitay, alias Netanyahu, pleit voor een één- staatsoplossing

 Deze opname staat op de blog van The Arabist (Issander el-Amrani),  geen idee hoe hij eraan is gekomen.



De opname is leuk om naar te kijken met in het achterhoofd de falende vredesbesprekingen. Israels huidige premier Benyamin Netanyahu, die hier 28 jaar oud was en zich om onbekende redenen Ben Nitay noemde en voorstelde als 'economisch consultant' , is deelnemer aan een Amerikaans tv-debating programma, 'The Advocate'. De opname is uit 1978. Hij spreekt zich uit tegen Palestijnse zelfbeschikking en stelt dat de Palestijnen op de Westoever en Gaza het Israelische staatsburgerschap zouden moeten krijgen. Dat komt de facto neer op een pleidooi voor de nu door velen verfoeide één-staatsoplossing (onder die tegenstanders bevinden zich onder meer Uri Rosenthal en het CIDI - de ontwikkelingsorganisatie ICCO mag immers van hen beiden geen subsidie meer geven aan de Eectronic Intifada, die soms voor deze oplossing pleit)  Netanyahu's tegenspeler/ondervrager is Fouad Ajami, tegenwoordig professor aan de John Hopkins Universiteit.

Twee keer Dag van de Mensenrechten

Het Israelische Internet Magazine +972 heeft foto's van de mars in Tel Aviv ter gelegenheid n de Dag van de Mensenrechten waaraan zo'n 10.000 mensen deelnamen. Hier een tweetal ervan: boven een overzichtsfoto, onder man met een poster met de beeltenis van Herzl met de tekst: Wat, is dit wat jullie wilden?

 

En dan - als contrapunt - op dezelfde +972  site een stuk van Joseph Dana met een diezelfde dag genomen foto in het dorpje Nebi Saleh op de Westoever, waar gedemonstreerd werd tegen de Muur en dat blauw zag van het traangas.

Twee dode Palestijnen en een gewonde Israeli bij schietpartij aan grens Gaza

De gewonde Israeli wordt geëvacueerd.

Bij een schietpartij zaterdagavond bij het grenshek dat Gaza van de buitenwereld afsluit,  zijn zaterdagavond twee Palestijnen gedood. Een Israelische militair werd ernstig gewond. Ooggetuigen meldden dat twee Palestijnen gedurende zo'n 20 minuten in een vuurgevecht waren gewikkeld met Israelischr soldaten. De Palestijnen zouden daarbij zijn gewond. Er kwam een eind aan het gevecht nadat een Israelische patrouille met twee tanks en een APC-pantservoertuig de Gaza-strook zo'n 100 meter was binnengereden en de twee doodschoot. Een Israelische militair werd bij de schotenwisseling gewond en per helikopter afgevoerd naar een Israelisch ziekenhuis. Hij bleek na onderzoek te zijn getroffen door 'vriendelijk vuur', dat wil zeggen door schoten van één van zijn collega's die gehinderd was door de slechte weersomstandigheden (storm en regen) die het zicht belemmerden. 
Wie de twee dode Palestijnen waren is nog niet bekend. Palestijnse medische hulpverleners waren niet in staat de lichamen vanuit de door Israel afgekondigde 'bufferzone' te evacueren.     

Vrij uit Israelische gevangenissen

In het kader van een poging wat meer positief nieuws te brengen over Israel kan ik melden dat zondag twee mensen tot grote vreugde van henzelf en hun familie en vrienden na een onverdiende gevangenschap weer op vrije voeten zijn gekomen.
Allereerst was daar Adeeb Abu Rahmah uit het dorp Bil'in op de Westoever, hier direct na zijn vrijlating met zijn dochter gefotografeerd door Joseph Dana. Adeeb Abu Rahmah is een van de activisten die elke week in Bil''in vreedzame demonstraties houden tegen de Muur die dars door hun landbouwgebied loopt. Hij was  in eerste instantie tot twee jaar veroordeeld wegens het aanzetten tot geweld (stenen gooien) op basis van getuigenissen van vier kinderen van 14 en 15 die 's nachts van hun bed waren gelicht en zonder aanwezigheid van ouders of advocaten (wat  tegen de wet is) waren verhoord. Later werd zijn straf in hoger beroep teruggebracht tot 1,5 jaar.

De tweede die gisteren vrijkwam was sheikh Raed Salah, de leider van de Islamitische Beweging, noordelijke afdeling (op de foto temidden van politiemannen). Hij was in eerste instantie veroordeeld tot negen maanden wegens het aanvallen van een politieman tijdens een demonstratie in 2007 in Jeruzalem tegen werkzaamheden bij de Mughrabi Poort die toegang geeft tot de Haram el-Sharif (Tempelberg). Raed Salah en de andere demonstranten zagen hierin een bedreiging voor het historische en islamitische karakter van het complex. Salah was er van beschuldigd dat hij een agent in zijn gezicht zou hebben gespuugd en zou hebben uitgescholden. Salah heeft dat steeds ontkend. In hoger beroep werd zijn straf verkort tot vijf maanden.   
Even een vraag: wat zou je in Nederland krijgen als je een agent bespuugt? (als we even aannemen dat Salah het ook echt heeft gedaan). Een boete, neem ik aan. Zo'n 200 euro, of zo?

Waarom ik zondag niet met het Iran Comité ga demonstreren

De foto links is van de Iraanse Shahla Javad. U zult haar nooit meer ontmoeten, want Shahla is op op 1 december in de Evin-gevangenis in Teheran opgehangen. Zij was veroordeeld wegens moord op een rivale, de vrouw van een Iraanse voetbalinternational. Familie van deze vrouw mocht de stoel onder haar wegtrekken, nadat de strop om haar nek was gelegd. 
Waarom ik dit meld? Omdat het Iran Comité, dat zondag 12 december op de Dam tegen Iran en voor de mensenrechten demonstreert, niets over Shahla heeft gemeld. Netzomin als het Comité de executie heeft gemeld van Hossein M. op 27 november in Isfahan (veroordeeld wegens een verkrachting), of het ophangen van Mahmood N. op 24 november in Kashan wegens het bezit van crack, de executie van Farid Boghlani in Ahwaz op 13 november wegens meervoudige moord, of het ophangen van vijf mannen in Gonbad-e-Kavous, in het noordwesten van Iran, die tot een drugsbende zouden hebben behoord.
Wat het Iran Comité wel meldde is dat Sakineh Ashtiani (foto) nog steeds gevaar loop opgehangen te worden (nadat in Iran is verzekerd dat zij niet zal worden gestenigd), maar Sakineh's zaak is dan ook wijd en zijd tot de media doorgedrongen. Het Iran Comité kon er gewoon niet omheen. Er staat tegenover dat het Iran Comité weer niets van zich heeft laten horen in de zaak van de  Nederlands-Iraanse Zahra Bahrami, die zoals Thomas Erdbrink van de NRC kortgeleden meldde, ter dood veroordeeld dreigt te worden.
Dat het Iran Comité niets over al deze zaken heeft gemeld is niet zo vreemd. Het Comité zegt wel voor de mensenrechten in Iran op te willen komen, en het heeft wel de mond vol van de eis dat er meer democratie moet komen en dat de  presidentsverkiezingen van 2009 zijn vervalst, maar in feite staat  het Comité helemaal niet achter de hervormers van 2009. Die wilden namelijk het regime van binnenuit democratiseren en hervormen. Het Comité wil eigenlijk niet anders dan dat het huidige regime verdwijnt. Het is eigenlijk helemaal geen Iran Comité, maar een Anti-Iran Comité. Het gaat het Comité ook helemaal niet primair om de mensenrechten, maar om heel ander dingen. Lees wat het over zichzelf op de eigen website schrijft:

Sinds de Islamitische geestelijken (Moellahs) in Iran aan de macht zijn, vormen zij een bedreiging voor zowel de eigen burgers als voor de veiligheid in de regio en ver daar buiten. Het aantal executies van het Iraanse regime is verdrievoudigd sinds president Ahmadinejad aan de macht is. Vrouwen worden gestenigd op verdenking van overspel, politieke tegenstanders worden opgepakt, en homosexuelen worden zonder pardon opgehangen. Controversiële vonnissen zijn gebaseerd op valse aantijgingen.
Tevens heeft de Iraanse president gedreigd Israël van de kaart te vegen en steunt het regime tal van terroristische organisaties die het gemunt hebben op Israëlische burgers en Joodse doelen over de hele wereld. Op dit moment is het Iraanse regime hard op weg om een atoombom te maken, waarmee ze dit dreigement kan waarmaken. Volgens het internationaal atoomagentschap (IAEA) heeft Iran 5,000 centrifuges in werking, waarmee verrijkt uranium geproduceerd wordt dat nodig is voor een nucleaire bom. Tegelijkertijd ontwikkelt Iran lange afstand raketten, die uitermate geschikt zijn voor het dragen van kernkoppen en die tot de randen van Europa kunnen reiken.
Het comité vreest voor de gevolgen als atoomwapens in handen komen van dit misdadige regime. De schendingen van het non-proliferatie verdrag door Iran kunnen leiden tot een nucleaire wapenwedloop in het Midden-Oosten en zijn een extreem gevaarlijke dreiging voor de gehele wereld en met name voor Israel.

Noteer, al lezend dat het Comité spreekt over terroristische organisaties die door Iran worden gesteund die het op Israelische burgers en Joodse doelen gemunt hebben. Zie dat daarna opnieuw gesproken wordt van een dreiging voor Israel. En merk op dat er in dit korte stukje sprake is van twee keiharde leugens (of op zijn minst ongefundeerde aantijgingen) namelijk dat Iran op dit moment bezig is een atoombom te vervaardigen en dat Iran het Non Proliferatie Verdrag overtreedt. Geen van beide is ook maar in de verste verte bewezen. Zelfs de VS gaan niet verder dan het uitspreken van de vrees dat Iran het Non Proliferatie Verdrag zou kunnen gaan overtreden.  (Nog een kanttekening: Het enige land in het Midden-Oosten dat zich volstrekt niet aan het Non Proliferatie Verdrag stoort, het zelfs niet heeft ondertekend, is Israel).

Het Iran Comité, het zal na het bovenstaande duidelijk zijn, is dan ook niet alleen geen Comité dat pleit voor hervormingen in Iran of opkomt voor de mensenrechten, maar gewoon niets anders dan een verlengde arm van de Israelische regering die actie voert voor sancties tegen Iran of liever nog een militair optreden. (Het vraagt ook daadwerkelijk van de Nederlandse regering sancties te steunen). Het Comité is dan ook uit de grond gestampt door het Centrum Informatie en Documentatie Israel, beter bekend als CIDI. En de directeur van het CIDI, Ronny Naftaniel, zit in het bestuur, waarin verder - dat zij terzijde opgemerkt - opmerkelijk weinig mensen zijn te bespeuren met banden met of kennis van Iran.

Dat is de reden waarom ik op 1 december niet ga demonstreren. Er is veel reden om te protesteren tegen de verkrachting van de mensenrechten en van de democratie of de persvrijheid in Iran. Maar ik vind wel dat het moet gebeuren met zuivere motieven. En ook dat het niet moet worden gedaan in dienst van een Israelische regering die Iran gebruikt om de aandacht af te leiden van haar eigen misdragingen in de bezette gebieden en haar onwil om vredesakkoorden te sluiten met de Palestijnen. Dit is een anti-Iran Comité. En ik ben in het geheel niet tegen Iran. Ik ben tegen de schendingen van de mensenrechten. En ik steun de pogingen van de Groene demonstranten van vorig jaar zomer, en leiders als Moussavi, om het regime van binnenuit te democratiseren. En dat laatste is iets waar je het Iran Comité helemaal niet over hoort.

Misschien als uitsmijter nog een laatste citaat  van de website van het  Iran Comité:

Arabische leiders dringen er al jaren op aan dat de Verenigde Staten zullen ingrijpen om het Iraanse nucleaire programma stil te leggen. Dat meldt de website Wikileaks, dat maandag honderden geheime documenten van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken onthulde. Ook lekte informatie over Irans rakettenprogramma en regionale invloed. Daarnaast bleek dat de vorige Nederlandse Minister van Buitenlandse Zaken, Maxime Verhagen, al in 2003 Iran een groter gevaar beschouwde dan Irak...

  Wie was ook alweer de enige regeringsleider die zich  verheugd toonde over de lekken van Wikileaks? Dat was premier Netayanhu van Israel. En waarom? Precies wegens deze passages die zijn wereldbeeld ondersteunden, dat niet Israel maar Iran als de grootste bedreiging voor het Midden-Oosten wordt gezien, en dat Israel dus best met een aantal Arabische landen een coalitie zou kunnen smeden tegen Teheran.
Had immers de Saoedische koning  de Amerikanen niet verteld dat de 'kop van de (Iraanse) slang moest worden afgehakt' voor het te laat was? En had de leider die Verenigde Arabische Emiraten niet gezegd dat ingrijpen minder riskant was dan niet ingrijpen? Jawel, dat was inderdaad wat Wkileaks ons leerde. Maar wat daarbij door Netanyahu (en het Iran Comité en nog wel een paar anderen) werd vergeten, was dat het Amerikaanse Brookings Institute jaarlijks een enquête houdt onder een kleine 4000 inwoners van diverse Arabische landen. En daaruit bleek in 2010 dat van de ondervraagden 88 % Israel de grootste bedreiging vond, 77% de VS en slechts 9% Iran. Ook bleek dat een meerderheid van 77% vond dat Iran het recht had kernenergie te gaan gebruiken.
De vraag is vervolgens: wat is de mening van die autocratische, middeleeuws regerende heersers waard? Zij hebben in het verleden al vaker laten zien dat ze desgewenst de VS naar de  mond praten, maar uiteindelijk toch vaak terugschrikken voor de communis opinio in hun landen als die maar sterk genoeg is. Neem de Palestijnnse zaak. Vaak lieten zij binnenskamers blijken dat de Palestijnen wat hen betreft naar de maan konden lopen, maar in de praktijk schikten ze zich toch meestal naar het feit dat hun bevolkingen er totaal anders over dachten. Zou het er in dit geval heel anders zijn?
 De volledige enquête is hier te vinden.