Israel trekt amnestie in van directeur Theater van de Vrijheid in Jenin

Zubeidi (Ma'an)

Israel heeft de amnestie ingetrokken die het drie jaar geleden toekende aan de directeur van het Theater van de Vrijheid in Jenin, Zakaria Zubeidi. Zubeidi zegt dat hij bericht heeft gekregen dat hij zichzelf aan moet geven bij de Palestijnse Autoriteit of anders zal worden gearresteerd. Zubeidi zei zich aan de voorwaarden van de amnestie te hebben gehouden. Hij vertelde het persagentschap Ma'an dat hij niet weet waarom de amnestie is ingetrokken.
Zubeidi (33) leidde tijdens de tweede intifada de al-Aqsa brigades in het vluchtelingenkamp in Jenin, toen daar zeer zwaar werd gevochten. In 2007 behoorde hij bij een groep van 200 Palestijnen die hun wapens inleverden en in ruil daarvoor een pardon kregen. In 2006 zette Zubeidi samen met de acteur Julio Mer Khamis het Theater van de Vrijheid op.Mer Khamis werd in april van dit jaar buiten het theater vermoord. De dader is nooit gepakt.
Haaretz meldt dat vorige week een broer van Zubeidi door de Israeli's is opgepakt samen met een employee van het Theater van de Vrijheid.
In Israel is Zubeidi ook enigszins bekend wegens de betrekkingen die er hebben bestaan tussen hem en de Israelische van Marokkaanse afkomst, Tali Fahima. Fahima werd enkele jaren geleden tot een gevangenisstraf veroordeeld, omdat zij contact met Zubeidi had gehad en had aangeboden te dienen als een 'menselijk schild' toen hij een 'gezochte terrorist' was die op een Israelische hitlist stond.

Israel doodt opnieuw man in Gaza

Israel heeft vrijdag opnieuw een Palestijn gedood in de Gaza-strook. Momen Abu Daf werd getroffen door een raket in de wijk Zeitoun van Gaza-stad. Vijf anderen raakten gewond, van wie er een in een ziekenhuis werd opgenomen.
Abu Daf behoorde volgens militanten in Gaza tot een salafistische groepering, Jund al-Islam. Volgens Israel maakte Abu Daf deel uit van een 'terroristisch groepje dat werd gelokaliseerd net voor het vanuit de Gaza-strook raketten op Israel wilde gaan afvuren'. Dezelfde militanten zouden verantwoordelijk zijn geweest voor het afschieten van raketten in de afgelopen dagen. Een andere salafistische militant, de 22-jarige Abdallah Telbani, werd dinsdag gedood toen een raket zijn tuktuk trof. Israel verklaarde dat ook hij een aanval aan het voorbereiden was, en wel via de grens met Egypte.
Volgens een Israelische militaire woordvoerster werden er donderdag twee korte-afstandsraketten op Israel afgevuurd en woensdag vijf. Er waren geen berichten dat de raketten schade hadden veroorzaakt.

Israelisch hooggerechtshof keurt exploitatie van Palestijns eigendom op de Westoever goed

Opperrechter Dorit Beinisch

Het Israelische hooggerechtshof heeft opnieuw een uitspraak gedaan waarbij internationale juristen de wenkbrauwen kunnen fronsen. In een twee jaar oude zaak sprak het uit dat Israel gerechtigd is grondstoffen voor eigen gebruik te onttrekken aan de bezette Westoever.
Het ging om tien steengroeven op de Westoever die Israelisch eigendom zijn. Het product van de steengroeven wordt voor 94% geleverd aan Israel binnen de groene lijn. De zaak was in 2009 aangespannen door de NGO Yesh Din, die op grond  van een bepaling van de Conventie van Den Haag van 1907 aanvoerde dat grondstoffen van een bezet gebied tijdens de bezetting alleen mogen worden geëxploiteerd ten behoeve van dat gebied zelf.

In de uitspraak, die was geschreven door de voorzitter van het hof, Dorit Beinisch, en tevens voor rekening kwam van twee mede-leden van het hooggerechtshof, werd de lezing van de staat Israel overgenomen dat exploitatie van de hulpbronnen  van de Westoever geoorloofd is in afwachting van afspraken over de eindstatus van het gebied volgens de akkoorden van Oslo. Dat die uitspraak over de eindstatus van de gebieden al in 1998 had moeten zijn gedaan volgens diezelfde akkoorden, nam Beinisch niet mee in haar vonnis.
Afgezien van deze overweging keek Beinisch ook naar de Conventie van Den Haag en daarbij bepaalde zij dat de exploitatie ten goede kwam aan de Westoever, omdat er Palestijnen in dienst zijn van de steengroeven in kwestie, en omdat de steengroeven belasting afdragen aan de Palestijnse Autoriteit. Daarmee zou de exploitatie bijdragen aan de economie van de Westoever, aldus de uitspraak.

Kalksteengroeve bij Hebron

Michael Sfard, de advocaat an Yeh Din toonde zich teleurgesteld, al was er één punt waarop de NGO in het gelijk werd gesteld Dat was de overweging van het Hof dat zolang de bezetting duurt, geen nieuwe steengroeven mogen worden geopend.
 Noam Sheizaf, die het nieuws ook bracht (op de site +972) tekent erbij aan dat het de zoveelste dubieuze uitspraak is van het hooggerechtshof over de bezette gebieden en de Palestijnen. In de jaren zeventig keurde het hof de bouw van de nederzettingen goed met de aantekening dat ze niet mochten worden gebouwd op privé land van Palestijnen (wat in de praktijk een wassen neus was). Een tiental jaren later keurde het marteling goed, onder de aantekening dat het alleen om 'mild lichamelijk geweld' mocht gaan om 'tikkende tijdbommen' tot het geven van informatie te bewegen. Ook dat was een wassen neus waar gemakkelijk de hand mee kon worden gelicht. Vervolgens ging het hof akkoord met de zogenoemde 'targeted killings', wat neerkomt op standrechtelijke executies van individuen die door Israelische inichtendiensten als 'terroristen' zijn aangemerkt (anders gezegd: moord gepleegd door de staat). En tenslotte ging het akkoord met de bouw van de zogenoemde 'Muur (veiligheidshek) diep in Palestijns gebied (alleen met wat lichte correcties hier en daar), en dat geheel in strijd met alle juridische principes en een uitspraak van het Internationale Gerechtshof in Den Haag.

Een dode bij twee Israelische luchtaanvallen op personen in Gaza

 Tuktuk in Gaza.

Israel heeft dinsdag,op de verjaardag van het begin van de aanval van 2008-2009 op Gaza, een luchtaanval uitgevoerd op een zogenoemde tuktuk in Gaza-city, een gemotoriseerd driewielig voertuigje voor personenvervoer. Een man, de 22-jarige Abdallah Telbani werd daarbij gedood, twee anderen raakten gewond en werden opgenomen in een ziekenhuis.
Israel bevestigde de aanval. Een woordvoerster van het leger zei dat een aanval was uitgevoerd op een 'eenheid die in verband werd gebracht met recente terroristische actviteit'. Zij wijdde niet verder uit. Zondag en maandag werden vanuit Gaza twee korteafstandsraketten op Israël afgeschoten zonder schade aan te richten.
 Later op de avond voerde Israel een tweede luchtaanval uit in Gaza-stad. Ooggetuigen zeiden dat een onbemand vliegtuigje tenminste één raket afvuurde op een jeep van burgers die reed op de Jala weg. Acht mannen werden gewond, van wie er éen in kritieke conditie is. Volgens een communiqué van het Israelische leger was het doelwit twee mannen in Noord-Gaza, de 27-jarige  Rami Daoud Jabar Khafarna, uit Jabaliya en de 26-jarige Hazam Mahmad Sa’adi Al-Shakr uit Beit Hanoun. Israel beschuldigde hen ervan plannen te hebben gehad om een aanslag te plegen aan de westelijke grens tussen Israel en Egypte.

Israel vierde de derde verjaardag  van de inval in Gaza ook op nog een andere manier. Opperbevehebber Benny Gantz gaf een intervie aan de legerradio waarin hij de Cast Lead-Operatie een 'uitstekende operatie' noemde waarin de vereiste afschrikking ten opzichte van Hamas was bereikt Hij voegde er aan toe dat er echter barsten in de afschrikking waren gekomen en dat een tweede operatie niet een kwestie was waarin Israel het voor het kiezen had. Die operatie moest snel en pijnlijk zijn, aldus Gantz. In de operatie Cast Lead werden ruim 1400 Palestijnen gedood. (Op de foto Gantz in gesprek met Ileana Dayan van de Legerradio. Foto Haaretz).

Ali Abunimah: ''Langzamerhand wordt voor iedereen duidelijk dat die twee staten er nooit komen''

Dit stuk, interview met Ali Abunimah, schreef ik voor het herfstnummer van het tijdschrift ZemZem (www.zemzem-org).

Ali Abunimah in de Singelkerk.(Foto Anja Meulenbelt)

De aanvraag voor het lidmaatschap van de Verenigde Naties die de Palestijnse Autoriteit van Mahmoud Abbas van plan was in september te doen, heeft de geesten nogal verdeeld. Aan de ene kant voorstanders – waaronder een overweldigende meerderheid van lidstaten van de VN– die menen dat de Palestijnen toch eindelijk een keer recht hebben op erkenning van een eigen staat. Aan de andere kant tegenstanders, zoals Israel, de Amerikanen en delen van de EU, waaronder Nederland die het klap in het gezicht van Israel vinden als die staat niet via onderhandelingen tot stand zou komen.

Maar ditmaal lopen de tegenstellingen ook dwars door de Palestijnse gelederen. Ook heel wat Palestijnen waren namelijk verre van enthousiast. Omdat ze Abbas en zijn Palestijnse Autoriteit volstrekt niet representatief achten voor 'de' Palestijnen, en omdat ze vrezen dat de aanvraag afbreuk kan doen aan historische Palestijnse rechten en de miljoenen Palestijnen buiten de bezette gebieden zou kunnen beroven van een stem.

Het Nederlandse Palestina Komitee, zelf eén van die instanties die zich uitspraken tegen het initiatief van Abbas, haalde Ali Abunimah naar Nederland. Abunimah, een rijzende ster in de Palestijnse gemeenschap, is al wat langer een tegenstander van de twee-statenoplossing. Hij schreef zo'n vijf jaar geleden het boek 'One Country', waarin hij een pleidooi hield voor een shift van de politieke weg om een twee-statenoplossing te bereiken (een doodgelopen weg volgens hem), naar een grassroots beweging voor gelijke burgerrechten in één staat. Sindsdien is hij steeds meer geworden tot een gezicht en een woordvoerder van deze beweging, ook wel BDS-beweging genoemd, waarbij BDS staat voor Boycott, Divestment and Sanctions. Onder meer de volkscomités in plaatsjes als Ni'lin of Nabi Saleh, waar regelmatig tegen de Muur wordt gedemonstreerd, behoren tot de BDS-beweging.

Maar behalve dat is Abunimah ook een van de oprichter van de webkrant Electronic Intifada, één van de betere nieuwsbronnen als het gaat om de Palestijnse wereld en de mensenrechten in de bezette bezette gebieden. De Electronic Intifada wordt deels gesubsidieerd door de Nederlandse organisatie voor ontwikkelingshulp ICCO. Eerder dit jaar bleek dat niet naar de zin van minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken. Daarover dadelijk meer.

Ik spreek Abunimah op een terrasje in Amsterdam-Zuid, de ochtend voordat hij zal spreken in de Singelkerk. Het gesprek gaat een beetje moeizaam, het is duidelijk dat hij niet graag over zichzelf spreekt - voor een zaal komt hij beter tot zijn recht. Wat afgemeten vertelt hij dat hij is geboren in de VS, in Engeland en België woonde. Zij vader was van de Westoever afkomstig, een Jordaanse diplomaat die onder meer ambassadeur was bij de VN en ook – in de jaren 80 vanuit Brussel – in Nederland. Ali studeerde politieke wetenschappen in Princeton en woont tegenwoordig in Chicago. Veel thuis is hij echter niet, want vooral de laatste drie jaar reist hij constant de wereld rond naar allerlei fora en meetings.'Dit is wat ik tegenwoordig doe,' zegt hij wat afgemeten. Hij heeft er zijn handen aan vol. 'Aan onze kant is er niets dat te vergelijken is met de enorme inspanningen van Israel en zijn supporters op dit gebied. Als ik op alle uitnodigingen die ik krijg zou ingaan, zou ik en heleboel kopieën van mezelf moeten laten maken.'

Vooral nu is het druk. Het is een cruciale tijd, zegt Ali. En gevraagd om dat uit te leggen: 'Tot nu toe voelden veel mensen zich er jarenlang comfortabel bij dat een deling in twee staten de oplossing was. Op een dag zou er dan wel vrede komen, dachten ze. Maar nu wordt het langzamerhand voor iedereen duidelijk dat die twee staten er nooit komen en dat in de plaats daarvan sprake is van een toename van ultra-nationalisme, apartheid en ethnic cleansing. En dat gaat niet vanzelf weer weg. Dat is iets waarvoor alleen echte democratie een remedie kan bieden. Vandaar dat er steeds meer een verschuiving is naar een aanpak die is gebaseerd op het opeisen van rechten in één staat waar alle burgers gelijke kansen hebben.'

'Verder zien we dat het initiatief ook weer teruggaat naar de Palestijnse diaspora. 'Het Oslo-effect was dat het Palestijnse volk werd gereduceerd tot Gaza en de Westoever en dat de anderen, de vluchtelingen, erbuiten bleven, en werden herleid tot een onderwerp voor de eindfase van Oslo, de zogenaamde final-status onderhandelingen. Het probleem werd als het ware 'tijdelijk gedehumaniseerd', op basis van de aanname dat er eventueel een Palestijnse staat zou komen. Die final status onderhandelingen hadden in 1998 moeten zijn afgerond. Maar stel dat zo'n staat er wèl was was gekomen en min of meer was gaan functioneren, dan was er weer een ander probleem geweest, namelijk dat de Palestijnse Autoriteit van Mahmoud Abbas niet het Palestijnse volk vertegenwoordigt. Ze vertegenwoordigt zelfs niet eens de Palestijnen van de Westoever en Gaza. De PA is een verlengstuk van de Israeli's, het is de handschoen aan de vuist van de Israelische bezetting.' – ('s Middags zal hij zeggen: 'De PA coördineert haar veiligheidsbeleid met de Israeli's. Nederlanders weten dat het coördineren van een veiligheidsbeleid met een bezettingsmacht vroeger heel anders werd genoemd'). – 'De PA is nooit gekozen en haar achterban is ook niet de Palestijnen, maar Israel en de internationale donors, zoal de EU en de Amerikanen. Daaraan legt zij verantwoording af, en niet aan een niet-bestaande Palestijnse achterban. Er is sprake van een vacuüm wat het Palestijnse leiderschap betreft. Vandaar dat onder Palestijnen wordt gesproken over het laten herleven van de PLO. Die functioneert op dit moment nauwelijks of niet, maar die vertegenwoordigt in ieder geval wel in naam alle Palestijnen.

Als ik vraag of hij een idee heeft hoeveel Palestijnen er zijn standpunten delen, wijst hij op de groeiende steun voor BDS en de stemming onder studenten en jongeren. Cijfers heeft hij niet, zegt hij. 'Maar het is ook geen kwestie van statistieken. Het gaat ook niet om één staat, of om twee staten, het gaat erom om rechten verwezenlijkt te krijgen. Als er nu gezegd zou worden: jullie kunnen jullie staat krijgen, maar zonder dat jullie jullie rechten krijgen, hoe opwindend is dat dan??

's Middags in zijn rede gaat hij wat verder in op de alternatieven waar de BDS-campagne op mikt. 'Het is te vergelijken met de acties destijds tegen de apartheid in Zuid-Afrika. Het gaat om 1) een einde aan de bezetting, 2) een eind aan de discriminatie van de Palestijnen, 3) het handhaven van het Recht op Terugkeer. Allemaal zaken die volstrekt passen in het kader van de mensenrechten en op geen enkele manier afbreuk doen aan de rechten van Israeli's. Wat BDS doet is proberen Israel te isoleren en zo de kosten van de status-quo en de bezetting t verhogen. Het gaat niet om en staat, het gaat om zelfbeschikking, zelfbeschikking voor alle betrokkenen.'

's Middags kraakt hij ook nog een paar van de argumenten die de PA heeft aangevoerd ter verdediging van haar aanvraag. 'Malki, de minister van buitenlandse zaken van de PA, heeft gezegd dat het hebben van een staat de PA meer gewicht geeft om zaken voor elkaar te krijgen. Dat is ''magisch denken'', Libanon en Syrië zijn staten maar dat heeft geenszins verhinderd dat Israel decennialang Libanees en Syrisch grondgebied heeft bezet. Uit Libanon trok Israel zich alleen terug dankzij het verzet. Anders zouden er nu nog kolonisten wonen die het water stalen en zouden voorwenden dat God hen dat land heeft gegeven in de bijbel.'

En over het argument dat als en staat de PA zaken zou kunnen aanbrengen bij het Internationale Strafhof in Den Haag, het ICC, wijst Abunimah er fijntjes op dat de PA onder Amerikaanse druk ermee akkoord ging het Goldstone rapport aan de kant te schuiven. Ook in de zaak van de aanval op de Mavi Marmara lag de PA dwars in de Raad voor de Mensenrechten van de VN.

De rede in de Singelkerk was Abunimah die middag overigens begonnen met een forse tirade tegen minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking, die eerder dit jaar de ontwikkelingsorganisatie ICCO op het matje riep, omdat ICCO de Electronic Intifada (EI) mede subsidieert. Rosenthal dreigde op termijn de overheidssubsidie voor ICCO te zullen korten als ICCO daarmee door zou gaan. Abunimah stelde dat Rosenthal zijn oordeel had gebaseerd op beschuldigingen afkomstig van de obscure rechtse Israelische organisatie NGO-Monitor, zonder met EI zelf te praten. EI zou de beschuldigingen van antisemitische uitingen en het vergelijken van Israeli's met nazi's makkelijk hebben kunnen weerleggen. Maar,' aldus Abunimah, 'Rosenthal hield zich keurig aan het traditionele patroon dat de stem van de Palestijnen erbuiten werd gehouden als het over hen ging.'

Abunimah was ook boos dat de minister dat de minister aanvoerde dat EI de BDS-campagne zou steunen (wat niet waar is, EI brengt nieuws, eventueel ook anti-BDS-nieuws, en alleen Abunimah zelf is voor BDS). Maar Rosenthal voerde aan dat dit ingaat tegen het Nederlandse beleid. Als Rosenthal wil dat NGO's het Nederlandse beleid uitdragen, zei Abunimah, lijkt het erop dat dat hij de Nederlandse aanpak wil modelleren naar het voorbeeld van het Egypte van Mubarak. Daar moesten NGO's ook altijd in de pas lopen. Maar: 'ons was dat niet verteld. In ons contract met ICCO verplichtten we ons te berichten over de mensenrechten'.

Het contract van ICCO met EI loopt overigens tot het eind van dit jaar. ICCO draagt ongeveer een derde bij van het budget van EI, dat wil zeggen zo'n 50.000 euro. Abunimah vertelde desgevraagd dat EI zich ook zonder de bijdrage van ICCO zal kunnen redden, maar hij wilde niet vooruitlopen op wat er na 31 december gebeurt. In de wandelgangen van de Singelkerk hoorde ik van een bevriende collega-journalist dat ICCO het contract vrijwel zeker niet zal verlengen.

Twee-statenoplossing??

Chanukka is van alle joodse feesten misschien wel het meest nationalistisch getint. Het is de viering van de opstand van de Maccabeeën in 164 v Chr. waarbij tegelijk met de heerschappij van de Seleuciden ook werd afgerekend me de Hellenistische invloeden die met hun bewind gepaard gingen. Ter herinnering daaraan wordt het verhaal levend gehouden dat het enige kruikje olie dat in de door de dienst aan de  Griekse god Zeus ontwijde Tempel werd aangetroffen, niet één dag meeging, zoals eigenlijk te verwachten was geweest, maar de kandelaar acht dagen liet branden, genoeg tot een nieuwe voorraad olie was aangevoerd. 
Chanukka is dus een overwinning van het joodse nationalisme op vreemde invloeden. Het feest wordt onder meer gevierd door de achtarmige Chanukka-kandelaar op een voor buitenstaanders zichtbare plaats te laten branden, acht dagen lang, iedere dag een lichtje meer. Voor de nationalisten die de Westoever in zijn geheel bezit willen nemen is Chanukka een mooie gelegenheid hun handtekening te zetten. Inwoners van de 40.000 tellende nederzetting Maaleh Adumim (eigenlijk geen nederzetting maar meer een stad in bezet gebied), maakten van bedoelingen geen geheim doo een gigantische chanukkiah te maken, vervaardigd van meer dan 400 kaarsen, die vanaf de weg van Jeruzalem naar Jericho te zien  is.    

Prettige Kerstdagen en nog een chanukka sameach

Ik wens mijn lezers prettige Kerstdagen en nog een - verlaat -- Chanukka sameach. 

Hamas, de Islamitische Jihad en andere fracties 'op weg' om lid te worden van de PLO

 Overleg in Cairo. Aan het hoofd van de tafel (respectievelijk 5e,4e,en 3e van rechts) president Mahmoud Abbas, voorzitter van het PLO-parlement Selim Zaanoun, en de leider van Hamas, Khaled Meshaal.  

 Verschillende Palestijnse fracties, waaronder Hamas zijn 'op weg' om lid te worden van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO. Dat heeft Khaled Meshaal, de leider van Hamas donderdag gezegd na afloop van een bijeenkomst van Palestijnse leiders in Cairo. De bijeenkomst was een vervolg op een bijeenkomst een maand eerder van Meshaal met Mahoud Abbas, de leider van Fatah en van de PLO, waarin hun in mei gesloten verzoeningsakkoord weer werd opgepoetst. Deze toenadering van Hamas en Fatah lijkt een opstap te worden naar een bredere Palestijnse heroriëntatie en het nieuwe leven inblazen van de wat in het ingerde geraakte PLO.  
De bijeenkomst, die ook werd bijgewoond door de leider van de Egyptische inlichtingendienst Murad Muwafi, was een samenkomst van het zogenoemde ''voorlopige leiderschap'. Deelnemers waren de leiders van alle Palestijnse fracties inclusief het Uitvoerende Comité (=hoofdbestuur) van de PLO. Voorzitter van de bijeenkomst was Mahoud Abbas. Het was de eerste keer dat dit voorlopige leiderschap samenkwam sinds het in 2005 was gevormd met de bedoeling om te overleggen over hervormingen van de structuur van de PLO en over de toelating van fracties zoals de Islamitische Jihad en Hamas. 
Het was 'de eerste concrete toepassing van de overeenkomst van Cairo betreffende de verzoening en deelname van alle politiek krachten', zo zei Azzam al-Ahmed, een lid van de Fatah-delegatie en een van de mensen die de meeting had voorbereid. De bedoeling van de drie dagen durende bijeenkomst, zei hij tegen het persbureau AFP, was te werken aan de herstructurering van het leiderschap van de PLO en van de Palestijnse Nationale Raad (PNC), het PLO-parlement, dat 650 leden telt, en al 15 jaar lang niet bijeen is geweest. Azzam zei dat de volgende bijeenkomst van het voorlopige leiderschap plaats zal vinden op 2 februari, eveneens in Cairo.
Mustafa Barghouti, een onafhankelijk parlementslid en lid van het Palestijnse Nationale Initiatief (PNI) noemde de deelname van onafhankelijken zoals hijzelf of de zakenman Munib al-Masri naast vertegenwoordigers van Hamas en de Islamitische Jihad, 'een historische  gebeurtenis', omdat het de eerste keer was 'dat er sprake was van een verenigd leiderschap van alle politieke en intellectuele stromingen'.   
Eerder donderdag had Abbas zijn handtekening gezet onder de formatie van een negen man sterk lichaam dat toe moet zien op nog vast te stellen verkiezingen voor een Palestijnse president en de PNC. Hamas zei in een verklaring dat de groepen hadden besloten een verkiezingscommissie samen te stellen met leden van alle fracties, die de verkiezingen moet gaan organiseren. Leider van de commissie wordt Selim Zaanoun, de huidige voorzitter van de PNC. De commissie komt volgende maand in Jordanië bijeen. Een ontwerp van een verkiezingswet werd de delegaties ter hand gesteld om daar volgende maand een oordeel over te kunnen geven.
Uit reacties werd duidelijk dat veel mensen en instanties niet precies begrijpen wat de consequenties zullen zijn van een eventueel lidmaatschap van Hamas van de PLO. Gesuggereerd werd dat dat een radicalisering van de PLO zou inhouden. In Israel werd met enige schrik gereageerd op het nieuws dat de verzoening Fatah-Hamas nu toch vorm lijkt te krijgen en hier en daar zag ik de reacties dat dit nu het definitieve einde van het Oslo-proces gaat betekenen. In wezen betekent het echter bijna het tegendeel. Hamas, dat zich er al eerder mee akkoord heeft verklaard dat de Palestijnse Autoriteit met Israel onderhandelt op op basis van 'Oslo' mits het eindresultaat maar aan een referendum wordt onderworpen, zal bij toetreding tot de PLO ook de door PLO aangenomen standpunten en door de PLO geaccepteerde akkoorden onderschrijven. Dat betekent goedkeuring van een twee-statenoplossing en een in principe meegaan met de akkoorden van Oslo. Dat is overigens niet echt nieuws, want Hamas heeft zich hier in verklaringen al jaren geleden voor uitgesproken (de VS en de EU doen echter al sinds 2006 alsof het tegendeel het geval is). Wèl is het zo dat Hamas kritisch staat tegenover de wijze waarop de onderhandelingen met Israel tot nu toe zijn gevoerd. En dat zal ongetwijfeld in de PLO naar voren worden gebracht als Hamas lid wordt van die organisatie.

Itamar Marcus, een leven in dienst van het belasteren van Palestijnen

Nan Jacques Zilberdik en Itamar Marcus van Palestinian Media Watch tijden hun door 'The Israel Project'' (TIP) georganiseerde bezoekjes aan leden van het Amerikaanse Congres. Hier met het Democratisch lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden Eliot Engel (midden). Links Zilberdik en Marcus, tweede van rechts Jennifer Laszlo-Mizrahi van TIP.

De Israelische 'war of words' jegens de Palestijnen is - Oslo of geen Oslo - nooit opgehouden. En nu het 'vredesproces' bijna 20 jaar na Oslo wegens gebrek aan succes definitief lijkt te zijn overleden, is dat er niet beter op geworden. Voor het geval ik het even zou hebben kunnen vergeten was er deze week  een stuk van Isabel Kershner, correspondent van The New York Times in Israel, om me eraan te helpen herinneren. Kerhsner, die - laten we het aardig zeggen - niet bekend staat als erg kritisch ten opzichte van Israel, schreef in de NYT van dinsdag een stuk over Palestinian Media Watch (PMW). PMW heeft een boek het licht doen zien: 'Deception, Betraying the Peace Process', een verzameling van uitspraken en uitingen van Palestijnen waaruit zou moeten blijken dat de Palestijnen om het maar populair te zeggen, de kluit belazeren door aan de ene kant te zeggen dat ze vrede te willen, terwijl ze aan de andere kant dingen zeggen waaruit volgens PMW blijkt dat ze de vrede helemaal niet willen.
 Behalve door Kershner is het PMW-boek ook juichend ontvangen door de meest rechtse pro-Israel bloggers en andere Israel firster publicaties, zo blijkt, als ik even de titel google. In die kringen smullen ze als de Palestijnen weer eens aan de kaak worden gesteld als onbetrouwbaar, bloeddorstig en antisemitisch.  
 Maar hoe betrouwbaar is zo'n boek? Of beter: wat weten we van de betrouwbaarheid van Palestinian Media Watch? Welnu, in ieder geval genoeg om te weten dat PMW een super griezelig clubje is. De organisatie is opgericht door Itamar Marcus - oud-medewerker van de Shin Bet, oud-lid van de staf van Benyamin Netanyhu, en een kolonist (hij is inwoner van de nederzetting Efrat). De organisatie houdt zich bezig met het uitvlooien van publicaties, schoolboeken, kranteartikelen, radio en tv-uitzendingen, kortom uitingen van de Palestijnen. Het stelt daarbij de Palestijnse 'duplicity' aan de kaak, een mooi Engels woord dat zoiets zegt als zouden de  Palestijnen spreken met een gespleten tong. Ze zouden in het Engelse tegen de Westerse media iets anders vertellen dan in het Arabisch aan hun eigen mensen.
Palestinian Media Watch lijkt speciaal te zijn opgericht om dit soort dingen op te sporen en er in de propaganda sfeer - Israeli's noemen dat hasbara - mee duidelijk te maken dat de Palestijnen niet deugen, dat ze weliswaar in 1993 de akkoorden van Oslo hebben getekend, maar intussen helemaal nooit vrede hebben gewild en 'geweld verheerlijken' (zo noemt PalWatch dat). PalWatch lijkt daarin nogal op haar zusterorganisatie MEMRI (Middle East Media Research Institute) dat ook al geleid wordt door iemand die afkomstig is uit een Israelische geheime dienst, in dit geval de militaire inlichtingendienst. Ook Memri vlooit publicaties en dergelijke na met de bedoeling dingen te vinden die kunnen aantonen dat de Arabieren onbetrouwbaar zijn en antisemitisch. Het verschil is vooral dat PalWatch zich uitsluitend op de Palestijen richt en Memri ook Arabieren uit andere windstreken volgt.
Beide instituten zijn zogenaamd onafhankelijk en worden door particuliere bijdragen en onduidelijke stichtingen betaald, maar ik zou niet verbaasd zijn als we op een dag horen dat die stichtingen op hun beurt weer geld uit de Israelische staatskas ontvangen. Israelische ambassades sturen nieuws van PalWatch rond, de nauw met Israel samenwerkende organisatie The Israel Project regelde in 2010 contacten met leden van het Amerikaanse Congres en de staf van Obama. Palestinian Media Watch is knus ingebed in Israels hasbara-systeem.

Itamar Marcus met Hannah Rosenthal, de expert van het Witte Huis op het gebied van het antisemitisme.

Maar intussen is Marcus' werk (net zoals dat van Memri) in hoge mate tendentieus. Zo is vooral Marcus, die van 1998 - 2000 directeur was van het Centre for Monitoring the Impact of Peace (CMIP), verantwoordelijk voor het feit dat nog steeds her en der beschuldigingen opduiken dat de Palestijnse schoolboeken antisemitische passages zouden bevatten en oproepen om 'Israel van de kaart te vegen'. En dat terwijl  tal van autoriteiten - en ook Nederlandse diplomaten die bij het vervangen van de schoolboeken in de late jaren '90 en vroege jaren 2000 betrokken waren - kunnen getuigen dat dit onzin is. Akiva Eldar, een Israelische journalist, schreef over Marcus' beoordeling toen de Palestijnse Autoriteit de oude Egyptische en Jordaanse boeken had vervangen door 14 nieuwe boeken:
In an executive summary he published for Thursday's seminar, Marcus makes a report of the 14 new textbooks published by the PA's "Center for Developing the Palestinian Curricula," replacing the old books. Marcus concedes there were "a few changes," like the fact that "The open calls for Israel's destruction found in the previous books are no longer present" and that "references defining Jews and Israelis as 'treacherous' or 'the evil enemy,' common in the previous books, are likewise not present." But this, to Marcus, is not enough. He complains that the new books "continue to teach non-recognition of Israel," and that the maps portray greater Palestine, with no boundaries separating the territories and Israel (just like the official textbooks and maps used by most Israeli institutions).
Kortom, toen er nieuwe boeken waren, was Marcus nog steeds niet tevreden. Er stond geen erkenning in van Israel en de grens tusen de Westoever en Israel stond niet duidelijk op kaarten (alsof dat in Israel, dat de Westoever pleegt te betitelen als Yehuda weShomron - Judea en Samaria -  wel het geval zou zijn). De Amerikaanse politicoloog Nathan Brown, die de boeken ook bestudeerde, schreef dat Marcus het met betrekking tot de nieuwe boeken had over  “het delegitimeren van Israels bestaan'', het impliciet streven naar 'Israel’s vernietiging', en het 'aanmoedigen van militarisme en geweld', terwijl daar volgens Brown geen sprake van was.

Eldad, Wilders, Pipes in 2008 in Israel

Marcus was, om hem verder te situeren ook aanwezig op een bijeenkomst in 2008 in Israel onder de titel Facing Jihad, waaraan ultra-rechtse Israelische partijen (onder meer de Nationale Unie, Knessetlid Aryeh Eldad van die partij was gastheer), Amerikaanse islamofoben (onder wie Daniel Pipes, Robert Spencer en Pamela Geller) deelnamen, evenals onze eigen Nederlandse islamofoob Geert Wilders. Marcus is - wat minder bekend is - ook de leverancier van een groot aantal beelden in Wilders' meersterwerk 'Fitna'. Dat ging via de langere Amerikandse film Obsession, waarbij Wilders naar hartelust leentjebuur heeft gespeeld.

Marcus met Pamela Geller in 2008, conferentie Facing Jihad

In 2010 kwam PMW met een paper, waarin het moord en brand riep over het feit dat tal van scholen, sportclubs en andere dingen van sociaal belang naar Palestijnse 'terroristen'' werden genoemd. Zoiets klinkt meteen heel erg. Maar welke 'terroristen'' waren dat dan wel? Nou Yasser Arafat was er net niet bij, want die had de Nobelprijs voor de Vrede gekregen, schreef PMW. Maar voor de rest noemde PMW wel zo ongeveer de hele vroegere PLO-top op, onder wie Abu Jihad en Abu Iyad, die beiden hun nek hebben uitgestoken voor een twee-statenoplossing toen dat absoluut niet populair was in Palestijnse kring. En ook Abu Ali Mustafa, de leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina, die - net als de vorige twee trouwens - door Israel is vermoord.
Het is natuurlijk absurd om van een maatschappij te vragen hun historische leiders niet te eren. Hopelijk hoef ik dat niet uit te leggen. De Palestijnen zouden met hetzelfde recht kunnen vragen de belangrijkste verkeersader van Jeruzalem niet naar Menahem Begin te noemen, de held van de moordpartij op het dorp Deir Yassin in 1948, of om het Rabin-plein in Tel Aviv een andere naam te geven, omdat Yitzhak Rabin in 1948 50.000 mensen uit Lydda en Ramleh op de vlucht naar Jordanië heeft gedreven, waarbij tenminste ettelijke honderden zijn omgekomen. (Misschien ten overvloede moet ik hierbij opmerken dat er ook namen op de lijst van PMW stonden waar iets meer discussie over mogelijk zou zijn, zoals die van Dalal Mughrabi, die in 1978 een bus kaapte op de weg van Haifa naar Tel Aviv waarbij veel doden vielen. Of die doden alleen aan haar te wijten waren is een beetje de vraag, ik heb daar wel eens eerder een opmerking over gemaakt - hier: Hoe Israel de Palestijnen verwijt wat het zelf toelaat: de verheerlijking van terrorisme'  - maar niettemin.) Echter, namen als de bovengenoemde PLO-leiders geven, denk ik, ten volle de absurditeit aan van wat het clubje van Itamar Marcus doet als het de Palestijnse 'duplicity' aan de kaak stelt.

En dan nu dus 'Deception, Betraying the Peace Process'. Ik geef slechts één voorbeeld waaruit blijkt hoe overtrokken en absurd ook dit boek is (naast ook vast wel wel terechte opmerkingen -  Palestijnen zijn tenslotte niet heilig). Het voorbeeld gaat om een opstel van een meisje uit de tiende klas, zo'n 15 jaar oud dus, in een blad voor kinderen, Zayzafuna. Het meisje beschrijft een droom. Daarin verschijnt (ook) Hitler. PMW haalt dat aan onder de opgewonden kop 'Hitler bewonderd omdat hij Joden vermoordde'. Ik citeer het PMW-boek: 

"One hot day, I was very tired after a hard day... and suddenly I saw four white doors in front of me. I opened them in no particular order.
I opened the f irst door and saw a beautiful place full of f lowers. I was surprised to see a man there. I asked him, 'Who are you?'
He said, 'I am Al-Khwarizmi.' [Ninth century Persian mathematician who lived in Baghdad, known for his contribution to the development of algebra.]
I said: 'You're the one who invented mathematics and arithmetic?' He said: 'Yes. What's your situation like today?'
I said: 'The Arabs and Muslims are in a deep sleep; they can't do anything. They have moved away from all the sciences.'
He [Al-Khwarizmi] said: 'Yes, I know that. The day will come when the Arabs will return to their glory. And you - you have a great duty, which is to take an interest in the Islamic sciences and to protect them from being forgotten.'
I said, 'I promise,' and left the door.

I turned to the next door; there Hitler awaited me. I said, 'You're the one who killed the Jews?'
He [Hitler] said: 'Yes. I killed them so you would all know that they are a nation which spreads destruction all over the world. And what I ask of you is to be resilient and patient, concerning the suffering that Palestine is experiencing at their hands.'
I said [to Hitler]: 'Thanks for the advice.'

Then I turned to the third door, and met Naguib Mahfouz [Nobel Prize- winning Egyptian author], who was the one who knew best the value of time and how to use it.
He said: 'People's pastime, these days, has become killing time and wasting it, as though they are punishing themselves. So strive to use your time in the best way.'
(Het hele citaat, het is langer, is hier te vinden).

Ik moet zeggen: iemand moet misschien eens met dat meisje gaan praten. Maar haar beschuldigen van Hitler-verering, is absurd. En het is net zo absurd om  de redactie - die dit opstel niet censureerde - daarvan te betichten zoals Marcus doet. Marcus met zijn Palestinian Media Watch is gewoon niets anders dan een trouwe soldaat van Israel in de war of words. Hij is een man die zo tendentieus is als het maar kan en zal elk voorbeeld dat hij maar vinden aangrijpen om de Palestijnen inktzwart te maken. Hij kan daarbij totaal geen onderscheid zien tussen begrijpelijke nationale sentimenten en eventuele afkeurenswaardige uitingen en is in staat elke vorm van verzet - of het nu gaat om geweldloos verzet, het boycotten van producten uit de nederzettingen of het aan de orde stellen van Israels repressie in de bezette gebieden in VN-organen - af te doen als uitingen van ophitsing of antisemitisme.
Hij is iemand die, zo lijkt het, alleen maar begrip kan opbrengen voor Oom Tom-achtige Arabieren die met de hoed in de hand het uitroepen van de Joodse staat op het grondgebied van hun voorvaderen prijzen als een zegening en het begrijpelijk vinden dat Joden meer rechten toekomen dan henzelf. Ik zou haast zeggen: de mentaliteit van de gemiddelde kolonist, zoals ik die uit ervaring ken. Het is triest om te moeten constateren dat heel veel mensen - met name in de politiek - zich door deze opgewonden, fascistische schreeuwlelijk laten leiden en ophitsen.Dat geldt voor veel Amerikaanse politici, maar ook Nederlandse, waarbij we moeten denken aan sympathisanten van Christenen voor Israel en uiteraard de PVV, maar ook aan onze minister van buitenlandse zaken, Uri Rosenthal. Lees bijvoorbeeld de volgende uitspraken van Rosenthal tijdens het debat over de begroting van Buitenlandse Zaken op 24 november 2011 in de Tweede Kamer:  

De heren De Roon, Van der Staaij en Voordewind stelden vragen over het punt van verheerlijking van geweld aan de kant van de Palestijnse Autoriteit. De motie van de heren Van der Staaij en Voordewind is daarbij leidend. Dit punt is natuurlijk al herhaaldelijk aan de orde geweest. Ik stel die zaak voortdurend aan de orde in mijn contacten met de Palestijnse Autoriteit. Ik zeg ook tegen de heer Voordewind dat die items op Palestinian Media Watch geen prettige zaken zijn. Wat je daar ziet, is inderdaad niet zoals het zou moeten. Dat is zachtjes uitgedrukt. Daar vraag ik in mijn contacten voortdurend aandacht voor, ook in EU-kader bij de besprekingen over het beleid van Israël en de Palestijnse Autoriteit. Dat doen wij dus in Brussel maar ook rechttoe rechtaan in Ramallah.
(cursief van mij, Abu Pessoptimist)

Moet ik hier nog iets aan toevoegen??

Israel boos op Abbas wegens ontmoeting met ex-gevangenen

Abbas met Amna Muna

De Israelische premier Netanyahu heeft er schande van gesproken dat de Palestijnse president Mahmoud Abbas in Turkije een ontmoeting heeft gehad met 11 Palestijnse ex-gevangenen. De 11 behoorden tot de 1.027 gevangenen die werden vrijgelaten in ruil voor de Israelische soldaat Gilad Shalit en maakten deel uit van een groep die vervolgens door Israel naar Turkiije werd gedeporteerd.
Onder de gevangenen was Amna Muna die in 2001 een 16-jarige Israelische jongen via internet onder de belofte van seks naar de Westoever lokte, waar hij werd vermoord. Zij had levenslang. Muna  heeft later verklaard dat het nooit haar bedoeling was geweest dat de jongen (door leden van een Palestijnse militie) zou worden gedood.
Ook anderen onder de 11 waren wegens moord of betrokkenheid bij moord tot zeer zware straffen veroordeeld, zoals Jihad Ya'amur, die betrokken was bij de de ontvoering van de soldaat Nachshon Wachsman in 1994, die werd gedood bij een mislukte poging hem te bevrijden.
De Israelische pemier Netanyahu gaf een verklaring uit waarin hij zei dat het 'schokkend was om te zien dat de man die tegenover de hele wereld volhoudt dat hij vrede wil met Israel, helemaal naar Turkije gaat om een verachtelijke moordenaar te ontmoeten'. De Palestijn Jibril Rajoub, een lid van het bestuur van Al-Fatah.die Abbas in Turkije begeleidde, zei in een reactie: 'Waarom kan hij niet met haar praten? Er zijn Israelische parlementariërs en generaals die erger zijn dan zij.'
Als schrijver van dit blog wil ik daar graag aan toevoegen dat deze gebeurtenis en de commentaren van de twee kanten haarfijn aangeven hoe er met twee maten wordt gemeten. Wat de Palestijnse kant betreft gaat het om daden waarover men verschillend kan denken. Ik zou, als voorstander van geweldloos verzet, de meeste zeker niet goedkeuren, maar niemand kan er omheen dat ze gepleegd werden in het kader van een strijd met de Israelische bezetter die nog lang niet achter de rug is. Aan Israelische kant is alleen een uiterst kleine groep die daar begrip voor heeft. De overgrote meerderheid ziet Palestijnse strijders als bloeddorstige, antisemitische moordenaars. Vandaar ook dat er krankzinnig hoge straffen worden uitgedeeld.(Amna Muna zou als alleen medeplichtige aan moord in een ander land dan Israel zeker minder hebben gekregen dan de tien jaar die ze  nu al heeft uitgezeten). Tegelijkertijd zijn er in Israel generaals en politici die veel doden op hun geweten hebben dan de nu 35-jarige Muna. We hoeven daarbij alleen te denken aan de cv van iemand als Ariel Sharon die verantwoordelijk was voor een onnodige oorlog in 1982 in Libanon (10.000-20.000 doden) en de moordpartij in de kampen Sabra en Chatila. En Sharon is zeker niet de enige. Jibril Rajoub had gewoon gelijk met zijn opmerking. Gewelddadig optreden is zeker niet iets waar de Palestijnen een monopolie op hebben, Israel verslaat ze in dat opzicht met straatlengten. Maar het kan helaas nog wel decennia duren voor dat in Israel doordringt tot het grote publiek.   

Westoever: het leger sloopt, de kolonisten vernielen

 Een moskee in Bani Naim, een dorpje in de heuvels van Zuid-Hebron, werd maandag beklad door kolonisten. De woorden 'Prijskaart''en 'Yitzhar'' (de naam van een nederzetting waar in een zogenoemde 'voorpost' een paar huizen waren neergehaald door het leger), zijn duidelijk leesbaar. Moskeeën zijn de laatste tijd een geliefd doelwit van kolonisten. (Ma'an)

Dinsdag was een drukke dag voor het Israelische leger op de Westoever en zijn sloop-equipes. In Huwwara bij Nablus werd een weg opgebroken door bulldozers. De weg was kort daarvoor aangelegd  voor een bedrag van $ 400.000 vertelde de burgemeester van Huwwara, Mouin Abdul-Karim Damidi, aan een verslaggever van het Palestijnse persbureau Wafa. Volgens de burgemeester zijn acht huizen en een hoeveelheid land van 1000 dunam (100 hectare) nu nagenoeg onbereikbaar geworden, terwijl de weg ook Huwwara met diverse andere dorpen verbond. Volgens de burgemeester had het leger geen bericht gegeven dat de weg niet gewenst was. De reden waarom de weg werd opgebroken is onbekend.  
In de Oost-Jeruzalemse wijk Silwan, in de Ath-Thoury \buurt, ten zuiden van de Aqsa Moskee, werd dinsdag een aantal industriële gebouwen gesloopt om plaats te maken voor een parkeerplaats.
Ook in het Bedoeïenendorp Fasayil in de Jordaanvallei werd dinsdag een aantal bouwsels plat gemaakt. Ma'an meldde dat de autoriteiten de bewoners maandag een sloop-bevel hadden overhandigd. Dinsdag kwamen de bulldozers.
De kolonisten lieten zich niet evenmin onbetuigd. In Bani Naim ten oosten van Hebron, werd maandag een moskee met graffiti beklad, waaronder de woorden 'Prijskaart' en 'Yitzhar' duidelijk te lezen waren. Het gebied rond Hebron is, net zoals het gebied rond Nablus, veelvuldig doelwit van aanvallen en vernielingen door kolonisten.  
Eerder diezelfde maandag kreeg het dorpje Beitin bij Ramallah bezoek van een aantal kolonisten die het dorp bestormden met vuurwapens in de aanslag. Vijf auto's van dorpelingen werden in brand gestoken.

Het gevecht om Palestijnse huizen in Silwan: één stap vooruit, maar de meeste achteruit

Haaretz meldt Israelische rechters afgelopen donderdag in twee rechtszaken beslist hebben ten gunste van Palestijnse bewoners van huizen in de wijk Silwan in Oost-Jeruzalem. In beide zaken werd om uitzetting van Palestijnse families gevraagd. Beide zaken waren aangespannen door groepen met banden met Elad, en zijn voorzitter David Be'eri. Elad beheert het Bijbelse pretpark 'De stad van David' in Silwan, verricht er opgravingen en ijvert voor het verjoodsen van dit Arabische stadsdeel.

De familie Faraj (Haaretz)

Een van de zaken was aangebracht door 'Lowell Investments', een duistere firma die is geregistreerd op de Australische Cocos Eilanden (inwonertal 600 mensen). De firma is al eigenaar van meerdere panden in Silwan. In de zaak werd aangevoerd dat een lid van de familie Karin het huis waarin de familie woonde had verkocht. Als bewijs diende een geluidsband. De rechters verwierpen dit bewijs en voegden eraan toe dat de betreffende persoon op zijn best niet meer dan een 16e deel van het huis in eigendom had zodat hij helemaal niet gerechtigd was het te verkopen.
De andere zaak was een verzoek om uitzetting van een Palestijnse familie, de familie Faraj, dat was aangespannen door de organisatie Yad Yaffe, een nonprofit organisatie die zich zegt te richten op de  "research van de bijbel, de Mishna en de Talmud." De organisatie wilde de familie uitzetten omdat zij zich zich illegaal zou bevinden in een huis dat Yad Yaffe had gekocht.De rechter oordeelde echter dat de familie huurbescherming had en dat het verzoek van Yad Yaffe ´tendentieus´ was omdat de organisatie dit heel goed wist.

Goed nieuws dus? Ja inderdaad, voor deze twee families. Maar ter ontnuchtering neem ik hieronder een video over die Hagit Ofran van Vrede Nu op haar blog heeft. De video gaat over Silwan en vertelt in het kort hoe daar de ene na de andere familie op allerlei duistere manieren hun huis kwijtraakt  En het is niet aan te nemen dat een organisatie als Elad zich uit het veld zal laten slaan door een rechtszaakje of twee dat níet werd gewonnen....

Spanningen in Palestijns kamp Ein el-Hilweh in Libanon

 Palestijnen in het kamp Ein al-Hilweh zoeken een heenkomen voor de gevechten

De toestand in het kamp Ein el-Hilweh, het grootste Palestijnse vluchtelingenkamp in Libanon bij Saida (Sidon) was maandagmorgen gespannen nadat nieuwe gevechten uit waren gebroken tussen aanhangers van Fatah en islamisten van de groepering Jund ash-Sham. De spanning was zondag hoog opgelopen nadat een lijfwacht van Mahmoud Issa, beter bekend als El-Lino, het hoofd van de gewapende afdeling van Fatah was neergeschoten op de groentemarkt. De lijfwacht, Amr Fostoq, werd doorzeefd met kogels en stierf in een ziekenhuis in Saida.
 De Libanese krant Daily Star meldt dat enkele minuten na de aanval op Fostoq ook het vuur werd geopend op kolonel Talal Urduni van Fatah, die naar de plaats van de aanval kwam om poolshoogte te nemen.Urduni werd licht gewond, maar zijn lijfwacht Youssef Saadi werd door meerdere kogels in de borst geraakt. Hij belandde in kritieke toestand in het ziekenhuis. Een andere officier van Fatah en een Libanese burger werden eveneens gewond, evenals een zesjarig jongetje dat door drie kogels werd geraakt.

Maandag braken nieuwe vuurgevechten uit. Tientallen families vluchtten uit het kamp naar de nabijgelegen stad Saida, meldde het IMEMC.

De situatie is al langer gespannen in Eil al-Hilweh als gevolg van tegenstellingen tussen Fatah en islamisten van de groepering Fatah al-Islam zowel als Jund ash-Sham. Vorige week werd ook al een lijfwacht van El-Lino gedood. Het ging toen om Ashraf Qaderi, die werd doodgeschoten in zijn kruidenierswinkel. In de dagen erna openden onbekenden het vuur op Ahmad Abdallah, een leider van Fatah al-Islam. Hij werd daarbij licht gewond.

Israel laat tweede groep van 550 gevangenen vrij onder Shalit-deal

 Familie en vrienden wachten tot de bussen opduiken uit de nacht.

Israël heeft zondagavond een tweede groep van 550 Palestijnen vrijgelaten, als tweede fase van de afspraak met Hamas, waarbij in totaal 1027 Palestijnse gevangenen werden vrijgelaten in ruil voor de vrijlating van tegen de Israëlische militair Gilad Shalit. Onder hen waren zes vrouwen, twee mensen met de Jordaanse nationaliteit en 55 minderjarigen van de 164 die Israel in totaal gevangen hield.

De eerste groep van 477 gevangenen was al in oktober vrijgelaten. Daartoe hoorden veel Palestijnen met hoge straffen zoals meermalen levenslang wegens betrokkenheid bij geweld jegens Israëli's. De gevangenen die zondag vrijkwamen zaten kortere straffen uit.
Palestijnse bronnen meldden dat 41 gevangenen de Gaza-strook binnenkwamen via de doorgang bij Rafah. De overige 505 gevangenen werden via de militaire gevangenis in Ofer afgezet bij het checkpoint Rafat en vandaar naar het presidentiële hoofdkwartier in Ramallah vervoerd. Daar werden ze toegesproken door Tayyib Abdul-Rahim, de secretaris van president Abbas en door Aziz Dweik, de voorzitter van het Palestijnse parlement.

Israel stelt inschrijving open voor bouw van 1.000 nieuwe woningen in bezet gebied

Israel heeft zondag de openbare inschrijvingen opengesteld voor de bouw van 6.000 nieuwe woningen, waarvan er 1.000 gebouwd zullen worden aan de 'andere kant van de groene lijn'. Dat gebeurt in overeenstemming met een beslissing van de Israelische regering van begin november om versneld 2000 woningen te bouwen in bezet gebied, om de Palestijnse Autoriteit te straffen voor de toelating van Palestina.
Vijfhonderd van de nieuw te bouwen huizen komen in de wijk (nederzetting) Har Homa in bezet Oost-Jeruzalem, en 180 in Givat Ze'ev (een andere nederzetting die deel uitmaakt van Oost-Jeruzalem). Nog eens 348 wooneenheden komen in Beitar Illit, een nederzetting ten zuiden van Jeruzalem.

 Har Homa (Ma'an)

Minister van Huisvesting Ariël Attias zei over de nieuwe tenders tegenover de legerradio dat "de beslissing vorig maand werd genomen nadat de Palestijnen werden toegelaten tot Unesco'. Hij noemde het een goed besluit 'omdat het helpt de woningnood voor jonge paren in Israel te verlichten'.
De Jerusalem Post haalde Knessetlid Otniel Schneller (Kadima) aan die zondag zei dat 'het bouwen in en versterken van de Joodse buurten in Groot-Jeruzalem het doel van de meeste grote zionistisch partijen is' en dat diegenen die ertegen zijn nationale zionistische belangen opofferen aan politieke belangen met een  beperkt belang. Volgens hem zou de vraag of een internationaal gesteund akkoord met de Palestijnen tot stand komt, afhangen van de mate waarin Israel standvastig vasthoudt aan haar belangen en niet zou toegeven aan de 'diaspora mentaliteit die sommigen van ons hebben'. 

Man gedood in Gaza door in wilde weg schietend Israelisch leger

 Israelische militairen hebben zaterdagmorgen het vuur geopend op het vluchtelingenkamp El Bureij in Gaza. Daarbij werd de 35-jarige Majid Nabaheen getroffen. Hij werd zwaar gewond overgebracht naar het Martelaren van Al-Aqsa ziekenhuis in Deir Al-Balah, waar hij overleed.
Buren van Nabaheen zeiden dat de man werd geraakt toen hij voor zijn huis stond. Er werd geschoten met zware machinegeweren en ook werden enkele granaten afgevuurd. Een woordvoerster van het Israelische leger zei dat troepen aan de grens een explosie hadden gehoord. Zij hadden gereageerd door het vuur te openen op een gebied war zijn 'vermoedden dat terroristen actief waren'. 
Politici wijzen er vaak op dat het nodig is dat  Israels veiligheid wordt gegarandeerd. Je vraagt je af wanneer ze ook een keer  iets gaan zeggen over het trigger-happy gedrag van Israelische troepen die op Palestijnse burgers schieten alsof het konijnen zijn. 
Overigens was vrijdag ook al een 45-jarige visser gewond geraakt toen de Israelische marine het vuur opende op zijn boot. Hij werd geraakt in een been en opgenomen in het Shifa ziekenhuis in Gaza-stad. Volgens een woordvoerster van het Israelische leger was de boot 'buiten het voor visserij aangewezen gebied geraakt, had de marine de boot gezegd dat hij moest stoppen en waren waarschuwingsschoten op de motor van het schip gericht toen daarop niet was gereageerd'. 

Addameer: 'Israel heeft weer net zo veel Palestijnen gearresteerd als het vrij liet onder Shalit-deal'

Nachtelijke arrestatie van 16-jarige jongen in Bil'in op de Westoever. De foto is van oktober 2010.

Israel heeft sinds op 18 oktober 477 Palestijnse politieke gevangenen werden vrijgelaten in ruil voor de Israelische militair Gilad Shalit, 470 nieuwe arrestaties onder Palestijnen verricht. Dat is dus ongeveer een gelijk aantal als werd vrijgelaten krachtens de eerste fase van het akkoord over de gevangenenruil dat was bereikt tussen de Israelische regering en Hamas.  De mensenrechtenorganisatie Addameer die zich bezighoudt met het lot van de Palestijnse gevangenen heeft dat donderdag bekendgemaakt. 
Addameer constateert dat de de ruil geen verandering heeft gebracht in Israels politiek van het massaal vasthouden van Palestijnen. Wat er gebeurt is dat de Israelische gevangenissen weer worden bijgevuld met vrijwel een gelijk aantal Palestijnen als was vrijgelaten. En ook de vrijgelaten gevangenen zelf werden niet gevrijwaard. Het Israelische leger deed  in een flink aantal gevallen invallen in hun huizen, riep hen op om te worden verhoord door de geheime dienst en in één geval werd een ex-gevangene opnieuw gearresteerd.

Bij de 470 Palestijnen die tussen 18 oktober and 12 december werden gearresteerd gaat het in 70 gevallen om kinderen en in 11 gevallen om vrouwen. Israel  maakt bij de arrestaties - net als voorheen - vaak gebruik van undercover agenten, bekend onder de naam musta’arabeen (nep-arabieren), die zich als Palestijnse burgers verkleden om hinderlagen te kunnen uitvoeren of Palestijnen thuis of op hun werk te arresteren. In veel gevallen vinden gezamenlijke invallen van de geheime dienst en het leger 's nachts plaats, waarbij opzettelijk vernielingen worden aangericht in huizen die worden binnengevallen.

Van de 70 kinderen die in deze periode werden opgepakt was de meerderheid afkomstig uit het Shu'afat kamp bij Jeruzalem, of het Dheisheh kamp bij Bethlehem. Van de in de afgelopen twee maanden opgepakte 11 vrouwen verblijven er nog twee in detentie. Eén van de vrijgelaten vrouwen is de Isra Salhab, een journaliste die meer dan 20 dagen vastzat in het Moskovia ondervragingscentrum in Jeruzalem. Zes vrouwen werden opgepakt buiten de Hasharon gevangenis, waar zij een demonstratie hielden tegen het feit dat een aantal van acht vrouwen in strijd met het tussen Israel en Hamas bereikte akkoord toch niet werden vrijgelaten. Drie van de gearresteerde vrouwen werd kort daarna weer vrijgelaten, de andere werden veroordeeld tot huisarrest.

Opvallend was dat vooral politieke activisten werden opgepakt sinds 18 oktober. Zo'n 150 mensen waren lid van een partij, volgens het Israelische leger, met name ging het om mensen die actief zouden zijn binnen het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP). Enkelen werden veroordeeld, anderen kregen  administratieve detentie opgelegd. Ook werd de politiek van het arresteren en opleggen van administratieve detentie aan leden van het Palestijnse parlement (PLC) voortgezet. Twee PLC-leden  wed gearresteerd sinds 18 oktober, en de administratieve detentie van zes PLC-leden werd vernieuwd. Eén PLC-lid kreeg een gevangenisstraf van 30 jaar.

Op 27 oktober werd bovendien, na een massale hongerstaking tegen straf-maatregelen tegen gevangenen, waaronder het frequent gebruik van de isoleercel, de gevangenhouding in afzondering van Ahmad Sa’adat met een jaar verlengd. Sa'dat, de leider van het Volksfront  voor de Bevrijding van Palestina, begon in december aan zijn  34^-ste maand in de isoleercel.

Het geweldloze verzet was eveneens regelmatig een doelwit van het Israelische leger als onderdeel van pogingen het volksverzet te breken. In ongeveer alle dorpen waar wekelijks vreedzaam wordt geprotesteerd werden arrestaties verricht: tenminste twee in Bil’in, drie in Nabi Saleh, 17 in Beit Ummar, drie in Al-Ma’asara, één in Kufr Qaddum en twee in Al-Walajeh, plus arrestaties in Oost-Jeruzalem en de heuvels in Zuid-Hebron.

In het licht van het bovenstaande is Addameer bezorgd over wat er gaat gebeuren na de tweede fase van de vrijlating van gevangenen onder de Shalit-overeenkomst. Verwacht wordt dat zondag 18 december nog eens 550 gevangenen vrijkomen. Addameer roept de internationale gemeenschap, met name de EU en de VN, op om ervoor te helpen zorgen dat dit niet wordt gevolgd door nieuwe golven van arrestaties.

Alweer een brand in een moskee op de Westoever

 Moskee Al-Nour in Burqa bij Ramallah op donderdagmorgen (Ma´an News)

 Opnieuw is donderdagnacht een moskee op de Westoever in brand gestoken. De Al-Nour moskee in het dorpje Burqa bij Ramallah brandde nog toen de gelovigen ´s ochtend kwam  voor het ochtendgebed. Volgens ooggetuigen was de schade aanzienlijk en had het vuur ook de eerste en tweede verdieping bereikt.
De daders zijn vrijwel zeker kolonisten. De brand werd gesticht binnen 24 uur nadat het Israelische leger twee onderkomens had gesloopt in een zogenaamde ´niet-geautoriseerde voorpost´, in dit geval Mitzpe Yitzhar, een voorpost van de nederzetting Yitzhar waarvan de inwoners bekendstaan als rabiate Arabierenhaters.   
Het is langzamerhand heel gewoon geworden dat kolonisten moskeeën op de Westoever in brand steken. De brandstichting van donderdagmorgen was zeker de achtste keer dat zoiets plaatsvond. De daders zijn  nooit gepakt.
De brandstichting in Burqa vond overigens plaats temidden van een hoop opwinding in Israel omdat de kolonisten hun acties (hun prijskaart-acties, zoals zij ze noemen) nu ook tegen het Israelische leger hebben gericht. Naar aanleiding van het gerucht dat het leger van plan was de ongeautoriseerde voorpost Migron af te breken, overviel een groep kolonisten twee dagen geleden een legerbasis bij Qalqiliya en verwondde er de commandant van de basis. Ook werden Palestijnse auto´s met stenen bekogeld. Wegens de aanval op de basis werden gisteren zes jongeren uit de nederzetting Yitzhar gearresteerd, die omdat ze tijdelijk door het leger uit Yitzhar waren verbannen, in Jeruzalem verbleven.
Gisteren werd in Jeruzalem ook een 13e eeuwse moskee beklad met teksten als ´Mohammed is een varken´ en ´een goede Arabier is een dode Arabier´. Ook was geprobeerd de moskee, die overigens niet als moskee werd gebruikt, maar nu dienst deed als als opslagplaats van de gemeente Jeruzalem, in brand te steken. Voor deze daad zijn nog geen arrestaties verricht.
Naar aanleiding van de opwinding over de aanval op de legerplaats kondigde premier Netanyahu woensdag nieuwe maatregelen aan om de acties van de kolonisten tegen te gaan. Kolonisten krijgen als het ware de ´Palestijnse behandeling´´. Netanyahu decreteerde dat ze vanaf nu ook net als Palestijnen in administratieve hechtenis (hechtenis zonder vorm van proces) kunnen worden genomen, en voor militaire rechtbanken kunnen worden berecht. Ook stelde hij in dat het leger nu arrestaties mag verrichten en dat het aantal kolonisten dat tijdelijk van de Westoever mag worden verbannen, wordt verhoogd. Verder kondigde de pemier aan dat de onderzoeksteams van de Shabak (binnenlandse veiligheidsdient) en de politie worden uitgebreid en dat het openbaar ministerie en het leger meer geld krijgen voor onderzoek.
Maar Netanyahu weigerde echter aanbevelingen te volgen van Israelische veiligheidsagenten om de extremisten op de Westoever als ´terroristen´ te bestempelen. In een verklaring zie hij dat iedereen die het Israelische leger en de poltie aanvalt ´streng zal worden gestraft´. Maar hij voegde eraan toe het ging om een kleine groep die ´niet representatief was voor de mensen die leven in Judea en Samaria die trouw zijn aan de staat en haar wetten en die dit soort gedrag veroordelen´.

PS - Hier valt nog één opmerking aan toe te voegen: namelijk dat het opnieuw opmerkelijk is hoe snel de Israelische regering in actie komt tegen de misdragingen van kolonisten als die zich richten tegen het eigen  leger, de politie of staatseigendommen. Wat een schrille tegenstelling met wat er gebeurt als Palestijnen worden afgerost of doodgeschoten en hun eigendommen worden vernield. Dan gebeurt er in 99% van de gevallen helemaal niets.

PS 2: Ineens valt me in dat deze gebeurtenissen een uitgelezen gelegenheid vormen voor Lex Runderkamp van de NOS om opnieuw een grote scoop binnen te halen. Ik zie het helemaal voor me: Runderkamp met Palestijnse getuigen die vertellen dat de Palestijnen regelmatig hun eigen moskeeën in brand steken om de Joden in een kwaad daglicht te stellen. En Lex in een triomfantelijk stand-up, die met een ernstig gezicht als commentaar geeft dat ´de dingen soms niet zo zijn als ze lijken´.

Egypte roept NL-ambassadeur op matje wegens plannen van Wilders

Een bericht uit Al-Ahram Online:
Egypt’s foreign ministry Wednesday summoned Dutch Ambassador Susan Blankhart to protest against what it perceives to be a defamation of Islam by parliament member Geert Wilders.
According to Dutch reports, Wilders is set to release a book in April next year to “examine the true nature of Islam.”

Blankhart

The right-wing politician is no stranger to controversy, having released numerous statements that were deemed defamatory to Islam by the Arab and Muslim world.
His statements include accusing Islam of being violent by nature and saying that the Quran should be banned.
According to Egyptian diplomatic sources, the foreign ministry insisted it could not tolerate “such unacceptable acts that could affect the spirit of cooperation, which should prevail between countries.”
Hieronder de kop uit de krant Al-Youm al-Saba´
الخارجية المصرية تستدعى سفيرة هولندا للاحتجاج على كتاب مسىء للإسلام
 (Het Egyptische ministerie van buitenlandse zaken roept ambassadrice van Holland op het matje om te protesteren tegen boek dat beledigend is voor de islam).

Amnesty en 19 andere mensenrechtenorganisaties luiden noodklok over Israel

Israel heeft haar onwettige sloopactiviteiten op de westoever en Oost-Jeruzalem het afgelopen jaar meer dan verdubbeld, waardoor het aantal families dat dakloos en ontheemd is geraakt een nieuw dieptepunt heeft  bereikt. Tegelijkertijd is de uitbreiding van de nederzettingen in 2011 sterk opgevoerd, terwijl ook het geweld van kolonisten jegens Palestijnen krachtig is toegenomen.
Een coalitie van 20 mensenrechtengroepen, waaronder Amnesty International, Human Rights Watch, en Oxfam International, heeft dat dinsdag bekendgemaakt. Zij deden dat terwijl het zogenoemde Kwartet,(de VN, Rusland, de EU en de VN) in Jeruzalem bijeenkwam voor een nieuwe poging om weer een vredesproces op gang te krijgen. De 20 organisaties riepen het Kwartet op om alle partijen aan hun verplichtingen volgens de internationale wet te houden. Het Kwartet zou, volgens de organisaties Israel onder druk moeten zetten om onmiddellijk een einde te maken aan zijn nederzettingenpolitiek en te stoppen met het in strijd met de wet slopen van huizen en andere constructies.
'De toenemende snelheid van de uitbreiding van de nederzettingen en sloop van huizen duwt de Palestijnen naar de afgrond, en vernielt hun bronnen van inkomsten zowel als de vooruitzichten op een rechtvaardige en duurzame vrede,' aldus Jeremy Hobbs, directeur van Oxfam. 'Waar het Kartet over praat heeft steeds minder te maken te maken met wat er intussen feitelijk gaande is. Het Kwartet moet zijn aanpak radicaal omgooien en laten zien dat het echt een verschil kan maken voor de levens van Israeli's en Palestijnen.'    
Sarah Leah Whitson, directeur Midden-Oosten van Human Rights Watch zei: 'Het Kwartet moet de voortgaande uitbreiding van de nederzettingen en sloopactiviteiten aanduiden voor wat ze zijn: schendingen van het internationale recht waar Israel mee moet ophouden.' 
En Phillip Luther, Interim-Directeur van het Programma voor het Midden Oosten en Noord-Afrika van Amnesty International zei: 'Israel’s toenemende schendingen van het recht illustreren het fundamentele falen van de aanpak van het Kwartet. Het is tijd voor het Kwartet om te begrijpen dat ze niet kunnen bijdragen aan het bereiken van een een rechtvaardige en duurzame oplossing van het conflict als niet eerst wordt gezorgd dat de internationale wetten worden nageleefd.''

De snel slechter wordende feitelijke situatie houdt, volgens de 20 organisaties, onder meer in:  

Een verdubbeling van van het aantal mensen dat is ontheemd door sloop. Sinds het begin van het jaar zijn meer dan 500 Palestijnse huizen, bronnen, reservoirs voor het opvangen van regenwater en andere structuren die noodzakelijk zijn gesloopt op de Westoever en Oost-Jeruzalem, waardoor meer dan 1,000 Palestijnen zijn verdreven, zo geven cijfers van de VN aan. Dat is meer dan het dubbele aantal van dezelfde periode in 2010 en het hoogste aantal sinds 2005. Meer dan de helft van de mensen die dakloos werden waren kinderen voor wie het verlies van een huis zo mogelijk nog ernstiger is.  

 Een versneld toegenomen uitbreiding van de nederzettingen:In de afgelopen 12 maanden zijn plannen goedgekeurd voor de bouw van 4000 nieuw wooneenheden in Oost-Jeruzalem. - het hoogste aantal sinds tenminste 2006 volgens Vrede Nu. In november heeft Israel bovendien plannen aangekondigd voor het versneld bouwen van nog eens 2000 nieuwe wooneenheden op de Westoever, inclusief in Oost-Jeruzalem.

Een sterke stijging van het aantal gevallen van geweld bedreven door kolonisten:  Uitingen van geweld van kolonisten bedreven jegens Palestijnen zijn met 50% toegenomen vergeleken met 2010, en met 160% vergeleken met 2009, zo rapporteert de VN. Het jaar 2011 was in dat opzicht veruit het gewelddadigst vergeleken met tenminste 2005. Kolonisten hebben ook bijna 10.000 Palestijnse olijf- en andere bomen vernield of beschadigd dit jaar, waardoor de inkomens van honderden families verminderden of soms vrijwel geheel verdwenen. De daders blijven nagenoeg straffeloos, aangezien over de jaren 2005-1020 meer dan 90% van de klachten omtrent geweld van kolonisten door de politie terzijde worden gelegd zonder dat er iemand in staat van beschuldiging wordt gesteld.  

Een dreigende verdrijving van Bedoeïenen: Zo'n 2.300 Bedoeïenen in de omgeving van Jeruzalem zullen illegaal gedwongen worden te verhuizen als de Israelische autoriteiten in 1012 de plannen doorzetten die zij volgens de berichten klaar hebben liggen. Dat vernietigt hun bronnen van inkomsten en bedreigt hun manier van leven. Agrarische gemeenschappen in de vallei van de Jordaan staan ook oog in oog met verdere sloopactiviteiten en voortdurend groeiende nederzettingen.

Tja, dat is harde taal en wat mij, Abu Pessoptimist, betreft is het goed dat het eindelijk een keer duidelijk door al die mensenrechtenorganisaties wordt gezegd. Net zo goed als het nodig is dat de luchtfietserij van het Kwartet aan de kaak wordt gesteld. Zonder dat Israel de wet naleeft kan je niet verwachten dat wat voor gesprekken ook, ooit een kans van slagen zullen hebben. Wie zei dat ook weer - was het Ali Abunimah? - die het vredesproces vergeleek met een diner waarbij twee partijen een pizza verdelen, terwijl de ene partij alvast stevig is begonnen met eten?
   
Misschien dat iemand ook even onze minister van buitenlandse zaken, Uri Rosenthal, moet tippen, want Rosenthal vindt de aanpak van het Kwartet juist reuze tof. Dit zei hij bij de behandeling van de begroting van Buitenlandse Zaken op 24 november 2011 in de Tweede Kamer:   

 Voorzitter. Het volgende onderwerp is het vredesproces in het Midden-Oosten. Voor de regering staat bij dit proces zonder meer voorop wat in de Kwartetverklaring van 23 september wordt onderstreept. Ik zeg er even heel kort bij dat die Kwartetverklaring een miraculeuze prestatie op zich is geweest van degenen die daarmee bezig zijn geweest, niet in de laatste plaats -- ik zeg dit expliciet en nadrukkelijk -- van de Hoge Vertegenwoordiger van de Europese Unie Lady Ashton. Die Kwartetverklaring heeft namelijk in ieder geval aangegeven dat de internationale gemeenschap, Rusland, de Verenigde Staten, de Verenigde Naties en de Europese Unie, op dit punt één lijn trekt. De Kwartetverklaring onderstreept de noodzaak om tot rechtstreekse onderhandelingen te komen, via een vastgelegd schema. De betrokken partijen hebben drie maanden om hun eigen voorstel op tafel te leggen. Daarna hebben ze een jaar om op basis daarvan tot een vergelijk te komen. Dat zou dan eind 2012 of januari 2013 moeten zijn.

 Tijd om van dat schema af te wijken, meneer Rosenthal, en het eens over een andere boeg te gooien? Of zijn die 20 organisaties niets anders dan gewone Israel bashers waar u zo'n hekel aan hebt? Of - godbewaarme - misschien wel gewone, odinaire antisemieten? (Ik heb horen verluiden dat sommige Joden dat sinds de Gaza-campagne van 2008-2009 van Amnesty, Human Rights Watch en dergelijke vinden). Ik zou best wel willen horen wat u nu denkt, meneer Rosenthal.

Kolonisten vallen het Israelische leger en Palestijnen aan

Deauto van de familie Suwwan (Foto Ma'an)

 Kolonisten hebben maandagavond een Palestijnse auto ten oosten van Qalqiliya aangehouden en met stenen bekogeld. Daarbij raakten drie mensen, onder wie een peuter,  licht gewond. Israëlische militairen sloegen het gebeuren gade maar grepen niet in, in schrille tegenstelling tot wat er gebeurd zou zijn als Palestijnen een Israelische auto hadden bekogeld.  De drie inzittenden, Adnan Suwwan en zijn familie, die als door een wonder slechts licht gewond raakten, werden door de Palestijnse Halve Maan naar een ziekenhuis gebracht waar zij werden behandeld.
Volgens het VN-Bureau voor de coördinatie van humanitaire aangelegenheden (Ocha) is er dit jaar sprake van een stijging van 50% ten opzichte van vorig jaar in het aantal gevallen waarbij kolonisten Palestijnen en/of hun bezittingen aanvallen.
De aanval op de auto van Adnan Suwwan vond overigens plaats in het kader van een grotere actie van boze kolonisten naar aanleiding van het gerucht dat de 'íllegale voorpost' Migron door het Israelische leger zou worden ontmanteld, in overeenstemming met een uitspraak van het Israelische hooggerechtshof van augustus. Een honderdtal kolonisten had zich verzameld bij de militaire basis van de regio Efraim in de buurt van Qalqiliya.Ongeveer 50 van hen vielen de basis binnen, vernielden er eigendommen en verwondden de commandant van de basis door de deur van zijn jeep te openen en hem met stenen te bekogelen. Hij raakte licht gewond 1). Andere kolonisten hielden zich intussen bezig met het blokkeren van een naburige weg en het bekogelen van Palestijnse auto's, waarvan dus onder meer de familie Suwwan het slachtoffer werd.
Het was niet de enige actie van kolonisten die dag, want eerder hadden 17 kolonisten zich toegang verschaft tot een militair terrein bij de grens met Jordanië, het gebied waar Johannes de Doper zou zijn gedoopt. Zij bezetten onder meer een verlaten kerk, maar werden door het leger gearresteerd. Hun actie was 'een gebaar' in de richting van de Jordaanse koning Abdallah II om zich niet te bemoeien met de kwestie van een voetbrug die van de Plaza voor de Klaagmuur in Oud-Jerzalem leidt naar de Haram al-Sharif/Tempelberg. Jeruzalems autoriteiten sloten deze houten brug zondag, omdat hij gevaarlijk zou zijn geworden en op instorten stond. Koning Abdallah (en moslim-autoriteiten) zijn tegen herbouw van deze zogenoemde Mughrabi-brug, die ooit door Israel is aangelegd en voornamelijk ten dienste staat aan Israeli's en westerse toeristen.die van die kant komen.     
En tenslotte was er dan nog een illegale bid-actie van vijf vrome Joden van de Breslov-secte in de Tombe van Josef bij Nablus. Palestijnse veiligheidsagenten die van niets wisten openden het vuur, maar er raakte niemand gewond.
Premier Netanyahu belegde dinsdagmorgen een speciale vergadering met legerleiders over de incidenten. hij noemde de situatie niet langer te verdragen. 

1) Het is opvallend dat er geen repercussies volgen als joodse kolonisten de deur van een Israelische jeep openen, een steen naar binnen gooien en een officier verwonden. Vrijdag gooide de 28-jarige Palestijnen Mustafa Tamimi in het dorpje Nabi Saleh een steen naar een gepantserde Israelische jeep met een dichte deur, maar toen werd de deur van binnenuit geopend en werd Tamimi met een traansgasgranaat in zijn gezicht geschoten. Hij stierf een dag later.