Deze zaterdag is volgens Ma'an News opnieuw een miljoen liter Egyptische diesel in Gaza aangekomen voor de elektriciteitscentrale. Dat is voldoende voor meerdere dagen. De centrale zou, als hij op volle capaciteit zou draaien 600.000 liter per dag gebruiken, maar in de half vernielde staat waarin hij door Israelische bombardementen in 2014, en ook al eerder, verkeert, doet hij er langer mee. Israel heeft intussen, in de afgelopen dagen haar levering van elektriciteit met 60 procent verminderd. Maar samen met de centrale is er nu de komende tijd toch voor meerdere uren per dag stroom in Gaza.
De Egyptische leveranties zijn duidelijk onderdeel van hulp op langere termijn. En niet alleen is er diesel voor de centrale, ook is er 700.000 liter diesel geleverd die via benzinestations aan privé personen of firma's verkocht kunnen worden, met name voor gebruik in generators. Egyptische diesel is een shekel (ongeveer 20 eurocent) goedkoper dan de Israelische die ook nog te koop is. Volgens de site al Resala is trouwens ook Egyptische gas voor kooktoestellen onderweg.
De plannen van de Palestijnse president Mahmoud Abbas om Gaza onder druk te zetten worden zo deels geneutraliseerd.
Om nog niet helemaal opgehelderde redenen had Abbas de salarissen gekort van de circa 45.000 ambtenaren die Fatah nog steeds in Gaza betaalde om vooral niet aan het werk te gaan voor Hamas. De korting betekende een forse aanslag op de economie van Gaza. Vervolgens was sprake van een forse korting op de gelden voor medicijnenaanvoer en voor voorzieningen in ziekenhuizen. En tenslotte vroeg Abbas ook nog aan aan Israel om de 120 Megawatt aan stroom die Israel op kosten van de Palestijnse Autoriteit aan Gaza leverde, af te snijden, onder het voorwendsel dat Gaza geen geld van de klanten aan de PA afdroeg. Een totaal stopzetten van de leverantie zou betekenen dat Gaza helemaal geen elektriciteit meer zou krijgen, nadat betalingen van Qatar en Turkije voor Israelische diesel voor de centrale al een tijdje geleden waren opgedroogd. Israel besloot uiteindelijk aan het verzoek van Abbas gehoor te geven, maar niet voor 100 procent, want de Israelische veiligheidsexperts en generaals waarschuwden dat Hamas anders misschien wel een oorlog zou kunnen beginnen. (Wat een terechte reactie van Hamas uitlokte dat het beginnen van oorlogen niet op de weg van Hamas lag of ligt).
Om nog niet helemaal opgehelderde redenen had Abbas de salarissen gekort van de circa 45.000 ambtenaren die Fatah nog steeds in Gaza betaalde om vooral niet aan het werk te gaan voor Hamas. De korting betekende een forse aanslag op de economie van Gaza. Vervolgens was sprake van een forse korting op de gelden voor medicijnenaanvoer en voor voorzieningen in ziekenhuizen. En tenslotte vroeg Abbas ook nog aan aan Israel om de 120 Megawatt aan stroom die Israel op kosten van de Palestijnse Autoriteit aan Gaza leverde, af te snijden, onder het voorwendsel dat Gaza geen geld van de klanten aan de PA afdroeg. Een totaal stopzetten van de leverantie zou betekenen dat Gaza helemaal geen elektriciteit meer zou krijgen, nadat betalingen van Qatar en Turkije voor Israelische diesel voor de centrale al een tijdje geleden waren opgedroogd. Israel besloot uiteindelijk aan het verzoek van Abbas gehoor te geven, maar niet voor 100 procent, want de Israelische veiligheidsexperts en generaals waarschuwden dat Hamas anders misschien wel een oorlog zou kunnen beginnen. (Wat een terechte reactie van Hamas uitlokte dat het beginnen van oorlogen niet op de weg van Hamas lag of ligt).
De Egyptische leveranties maken nu de ergste dreiging ongedaan. Tot woede van Abbas, die geprobeerd heeft de leverantie te verhinderen door te dreigen met het opzeggen van het contract dat de PA verplicht geld voor de centrale te betalen. Maar niet alleen dat de hoogste nood gelenigd wordt, Abbas heeft ook redenen om zich nu zorgen te maken. De Egyptische leveranties zijn een gevolg van een toenadering van Hamas en Egypte die hij ongetwijfeld niet had voorzien, een toenadering die is geregeld door wat misschien zijn ergste vijand en naaste concurrent is: Mohammed Dahlan. Dahlan werd in 2011 uit al Fatah gezet, omdat jij een coup zou hebben willen plegen tegen Abbas.
Sindsdien heeft Dahlan echter niet stil gezeten. Hij woont tegenwoordig in de Verenigde Arabische Emiraten, waar hij het vertrouwen heeft gewonnen van de sterke man, sheikh Mohammed bin Zayid al Nahayan. Hij heeft nog steeds een behoorlijke aanhang in Fatah. En hij heeft goede relaties opgebouwd met de Egyptische leider, president Abdel Fattah al Sisi. Mohammed bin Zayed en al Sisi hebben een jaar geleden geprobeerd hem als opvolger van Abbas aan te dragen (waar Netanyahu toen positief op reageerde) maar dat is toen door Abbas verijdeld. Wat Dahlan een onwaarschijnlijke partner voor Hamas maakt, is dat hij in 2007 met Amerikaanse steun probeerde Hamas in Gaza een kopje kleiner te maken, een coup die mislukte en ertoe leidde dat uiteindelijk Fatah de macht over Gaza verloor.
 |
| Dahlan |
Maar Dahlan, die ooit Arafats veiligheidschef in Gaza is geweest, is ook afkomstig uit Gaza. Hij zat op school in het vluchtelingenkamp in Khan Younis. En daar was hij, zoals Mouin Rabbani onlangs schreef, een schoolvriend van Yahya Sinwar, oud leider van de Ezzedine al Qassim Brigades, ex gevangene in Israelische gevangenissen die in 20111 werd uitgewisseld en sinds kort de de mman die als opvolger van Ismail Haniye, werd gekozen tot leider van Hamas in Gaza (haniye werd leider van het politburo). De connectie van Sinwar met Dahlan heeft kennelijk geholpen een bondgenootschap te smeden, waarbij de leidraad lijkt te zijn dat ''de vijand van mijn vijand mijn vriend is''.
Dahlan heeft jet alleen geholpen een verzoening tot stand te brengen tussen Egypte en Hamas die er toe heeft geleid dat Hamas zich heeft verplicht over Egyptes veiligheid in de Sinai te waken en te zorgen dat er geen verkeer tussen opstandelingen in de Sinai en Gaza zal plaatvinden, in ruil waarvoor Egypte nu diesel levert en de grensovergang bij Rafah vaker open zal doen. (En die verzoening met het Hamas gaat diep: opmerkelijk was dat de lijst van eisen die Saudi Arabië, de VAE, Bahrain en Egypte onlangs aan Qatar overhandigden, niet de eis bevatten dat Qatar ook breekt met Hamas). Maar het bezoek dat Sinwar begin juni aan Egypte heeft gebracht leverde ook een bondgenootschap op met Dahlan, waarbij beide partijen overeen kwamen hun best te zullen doen Abbas zo snel mogelijk kwijt te raken, en onder meer de wetgevende vergadering van de PA, die al geruime tijd geleden aan de kant werd gezet, te laten herleven. Abbas heeft met zijn actie om Hamas klem te zetten, ongever het tegendeel bereikt. Hij heeft nu redenen om serieus ongerust te worden.
Dahlan heeft jet alleen geholpen een verzoening tot stand te brengen tussen Egypte en Hamas die er toe heeft geleid dat Hamas zich heeft verplicht over Egyptes veiligheid in de Sinai te waken en te zorgen dat er geen verkeer tussen opstandelingen in de Sinai en Gaza zal plaatvinden, in ruil waarvoor Egypte nu diesel levert en de grensovergang bij Rafah vaker open zal doen. (En die verzoening met het Hamas gaat diep: opmerkelijk was dat de lijst van eisen die Saudi Arabië, de VAE, Bahrain en Egypte onlangs aan Qatar overhandigden, niet de eis bevatten dat Qatar ook breekt met Hamas). Maar het bezoek dat Sinwar begin juni aan Egypte heeft gebracht leverde ook een bondgenootschap op met Dahlan, waarbij beide partijen overeen kwamen hun best te zullen doen Abbas zo snel mogelijk kwijt te raken, en onder meer de wetgevende vergadering van de PA, die al geruime tijd geleden aan de kant werd gezet, te laten herleven. Abbas heeft met zijn actie om Hamas klem te zetten, ongever het tegendeel bereikt. Hij heeft nu redenen om serieus ongerust te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten