De positie van de Israelische premier Benjamin Netanyahu is ernstig in gevaar gekomen doordat twee Israelische partijen, Hosen L'Yisrael van ex-strafchef Benny Gantz en Yesh Atid van Yair Lapid de handen ineen hebben geslagen voor de verkiezingen van 9 april aanstaande. De overeenkomst houdt in dat Gantz de eerste tweeëneenhalf jaar premier zal zijn als ze samen de verkiezingen winnen en Lapid de rest van de tijd. De partijen hebben bovendien de steun gekregen van Gantz' voorganger als stafchef, Gabi Ashkenazi.
De deal houdt verder in dat als Gantz premier is, Lapid de portefeuille buitenlandse zaken krijgt en de vroegere minister van Defensie Moshe Ya'alon weer terugkomt op Defensie. Ya'alon, die in het zicht van de verkiezingen eerst zijn eigen partij wilde vormen, meldde zich al eerder aan als bondgenoot van Gantz. De overeenkomst tussen de twee partijen werd woensdag gesloten, net voor de deadklione voor het indienen van de definitieve partijlijsten voor de verkiezingen, die deze donderdag verliep.
De nieuwe combinatie maakt een redelijke kans de Likud te gaan verslaan. Peilingen van 18 februari gaven aan dat een combinatie van Gantz en Lapid samen meer zetels kunnen gaan halen dan Likud. Gantz stond toen in de peilingen op 18 zetels, en Lapid op 12, terwijl de Likud van Netanyahu 30 zetels zou gaan winnen. Als Gantz en Lapid echter gecombineerd zouden optreden stond hun geprojecteerde winst op 32 zetels. Los daarvan zei 31% van de ondervraagden Gantz te willen als premier, en 36% Netanyahu.Likud gaf als commentaar op de deal tussen Gantz en Lapid dat de keuze straks duidelijk is: die zou gaan tussen een linkse regering geleid door Gantz en Lapid die wordt gesteund door een blok van Arabische partijen of een rechtse regering geleid door Netanyahu. Netanyahu had dat commentaar zelf al eerder gegeven, overigens zonder daarbij de Arabische partijen te noemen.
Op de opmerking dat Gantz en Lapid ''links;'' zouden zijn is echter heel wat af te dingen. De twee zijn zeker niet minder nationalistisch dan de Likud en bijvoorbeeld vóór het behoud van de nederzettingen. Maar op de opmerking dat Likud rechts is, is zeker wel een aanvulling te geven. Ter rechterzijde heeft zich namelijk ook een fusie voltrokken, en wel tussen de partij HaBayit HaYehudi (die als het ware is onthoofd nadat minister van Onderwijs Naftali Bennet en minister van Justitie Ayelet Shaked er einde december uit stapten en voor zichzelf begonnen met de partij Nieuwe Rechts), en het partijtje Otzma Yehudit.
Dit Otzma Yehudit, dat er eerder net niet in is geslaagd om de kiesdrempel van 3,25% te halen is te beschouwen als de erfgenaam van de Kach-partij van wijlen rabbijn Kahane, die in 1988 een verbod kreeg opgelegd om aan de verkiezingen mee te doen omdat de partij racistisch was. Otzma Yehudit (Joodse kracht) is zeker niet minder racistisch, maar de tijden zijn duidelijk veranderd in Israel, de partij kan nu blijkbaar wel. Otzma Yehudit (Joodse Kracht) wordt geleid door de meest rechtse, zeg maar gerust fascistische Joden die er in Israel en de bezette gebieden rondlopen, beruchte mannen als Michael Ben-Ari, Baruch Marzel, Itamar Ben-Gvir en Benzi Gopstein. Ben Ari is eerder parlementslid geweest van de Nationale Unie, Ben-Gvir en Marzel wonen in Hebron en Kiryat Arba, en zijn te vinden bij elke rel tussen kolonisten en Palestijnen die daar plaatsvindt (en vaak ook elders) en Gopstein is leider van het racistische Lehava, dat meerdere malen in opspraak raakte wegens het uitvoeren van aanvallen op Joden of Jodinnen die een Arabische partner hadden.
Wat Likud in het verhaal brengt, is dat de fusie tussen HaBayit HaYehudi en Otzma Yehudit niet alleen is goedgekeurd door Netanyahu en de Likud, maar dat Likud en HaBayit HaYehudi ook afgesproken hebben dat zij elkaar tijdens de verkiezingscampagne niet zullen afvallen, en dat mocht Likud winnen HaBayit HaYehudi de ministers van Onderwijs en van Huisvesting mag leveren en ook twee plaatsen in het veiligheidskabinet krijgt.
Andere verschuivingen en veranderingen in deze Israelische stoelendans waren minder van belang. Vermeldenswaard is nog dat Tzipi Livni, de vroegere minister van Buitenlandse Zaken en afkomstig uit de Likud, na te zijn afgescheiden met haar partij bij de vorige verkiezingen aansluiting te hebben gezocht bij de Arbeidspartij, op de huidige lijst van deze partij zodanig in de kou is blijven staan dat zij zich teleurgesteld uit de politiek heeft teruggetrokken. Een ander wetenswaardig feit is dat de strijd naar het zich laat aanzien zal gaan tussen twee mannen die allebei de kans lopen voor een rechtbank in staat van beschuldiging te worden gesteld. Netanyahu hangen nog steeds rechtszaken wegen corruptie boven het hoofd en Benny Gantz is in Nederland aangeklaagd door een Palestijnse Nederlander, die bij een bombardement in Gaza zes familieleden heeft verloren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten