Ayman Nasser is inmiddels zelf ook gevangene. Op 15 oktober werd hij met veel geweld van zijn bed gelicht door een ploegje politiemannen, die met honden zijn hele huis doorzochten, zijn vrouw en vier kinderen (13,11, 8 en 3 jaar) de stuipen op het lijf joegen, en hem meenamen evenals zijn computer en telefoon en onderdelen van de computer van zijn kinderen.
Ayman is sinds die tijd 39 dagen lang ondervraagd, gedurende sessies van soms 20 uur achtereen, waarbij hij aan een stoel zat vastgeketend met zijn handen op zijn rug. Tussen de bedrijven door bracht hij door in eenzame opsluiting in een cel zonder ramen met één klein geel lampje en één enkele deken. En dat alles gebeurde zonder dat rekening werd gehouden met zijn medische conditie: hij lijdt aan diverse chronische aandoeningen die hem pijn bezorgen en hem dwingen medicijnen te nemen.
Maar nu is aan de ondervragingen een einde gekomen. Nasser is op 22 november van het politiecentrum Moskovia in Jeruzalem overgebracht naar een gevangenis in Meggido, waar hij, opnieuw in eenzame opsluiting, moet wachten tot hij op 3 december opnieuw voorkomt. En intussen heeft de militaire aanklager, een tenlastelegging bekendgemaakt. (Dat gebeurt lang niet altijd; vaak worden die om 'veiligheidsredenen' geheim gehouden - ook voor de verdachte en dien advocaat ). Nasser, die werkt voor een organisatie die hulp en steun biedt aan gevangenen, wordt ten laste gelegd dat hij ... hulp en steun heeft heeft geboden aan gevangenen. Verder heeft hij - o foei - in 2011 en 2012 deelgenomen aan activiteiten van de jaarlijkse Dag van de gevangenen. En, o ja, hij was ook aanwezig bij solidariteitsacties tijdens de hongerstakingen van de gevangenen (zowel de collectieve hongerstaking als individuele hongerstakingen). En tenslotte, je gelooft het niet, heeft hij de jaarlijkse herdenking bezocht van Abu Ali Mustafa, de vorige leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina die in 2001 door Israel met twee raketten die door een helikopter zijn kantoor werden binnengeschoten, werd vermoord.
Een tenlastelegging als deze - het is onnodig te zeggen - is natuurlijk van a tot z politiek gemotiveerd.In geen land ter wereld, behalve daar waar een hardvochtig bezettingsregime heerst, kunnen dergelijke feiten zelfs maar tot een geldboete leiden. Elk land met een behoorlijk rechtssysteem zou zich schamen op grond van dergelijke lariekoek iemand wekenlang in eenzame opsluiting te houden. Amnesty International. heeft in een eerder stadium al Israel opgeroepen om op te houden met de organisatie Addameer lastig te vallen en Nasser vrij te laten. Ook vroeg Amnesty het reisverbod op te heffen dat de directeur van Addameer al een tijdlang belemmert zijn werk behoorlijk kan doen. Maar dit is hoe in Israel anno nu het recht van de bezetter wordt gehanteerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten