Dit is Israel nu: blijdschap om dode Palestijnse kinderen, Knessetlid Zoabi geschorst, Palestijnen verrot geslagen

Dit werd gezongen op een ''nationalistische" demonstratie op 26 juli in Tel Aviv:
''Tibi (een Palestijns lid van de Knesset) het volgende kind dat slachtoffer wordt is het jouwe. Tibi is dood, Tibi is een terrorist.''
 ''Hanine Shoabi (een ander lid Palestijns lid van de Knesset), dit is het land van de Joden'', ''Ik haat alle Arabieren''.
En de uitsmijter:
''Er is geen school in Gaza want er zijn geen kinderen meer. Gaza is een begraafplaats, olé, olé, olé.''
(h/t Tali Shapiro)
 
Zoabi geschorst
Het Palestijnse lid van de Knesset Hanine Zoabi (van de partij Balad) is dinsdag voor zes maanden geschorst van deelname aan de vergaderingen van de Knesset, wegens opmerkingen die ze maakte naar aanleiding van de ontvoering van drie Joodse tieners in juni, die later vermoord bleken te zijn. De beslissing om Zoabi te schorsen werd genomen door het Comité voor Ethiek (sic) van de Knesset. Een schorsing van zes maanden is de zwaarst mogelijk straf. Hij was nog nooit toegepast in de ''enige democratie in het Midden-Oosten'' .

Zoabi

Zoabi deed de gewraakte uitlatingen op 18 juni tegen een interviewer van de radio die haar gebeld had en haar vroeg wat ze vond van de terroristen. "Het zijn geen terroristen!'' riep Zoabi toen. ''Ook al ben het niet me ze eens, dit zijn  mensen die geen andere manier zien om hun situatie te veranderen en gedwongen zijn hun toevlucht tot dit soort maatregelen nemen totdat Israel een beetje wakker wordt en het lijden van anderen gaat voelen." Daarna hing ze op, de luisteraars en de interviewer verbijsterd achterlatend.Haar opmerkingen veroorzaakten in juni veel lawaai in de Israelische media.
Eerder dinsdag maakte de Israelische openbare aanklager Raz Nizri bekend dat een politie-onderzoek naar Zoabi's uitlatingen, dat eveneens aanhangig was gemaakt, geen strafbare feiten had opgeleverd. Hoewel ze de kidnappers niet als terroristen wilde aanmerken, had ze toch ook afstand genomen van de ontvoering. Daardoor konden haar opmerkingen moeilijk als een oproep tot kidnapping worden geïnterpreteerd,'' zei Nizri.

Twee Palestijnen verrot geslagen in Jeruzalem
Een 12-tal Israelische Joden heeft vrijdag twee Palestijnse mannen in de Oost-Jeruzalemse wijk Beit Hanina totaal in elkaar getremd om geen andere reden dan dat ze Palestijns waren, meldt Ma'an.  Amir Jalal Shweiki and Samir Mahfouz, beiden 20 jaar, liepen in de burt van de nederzetting/wijk Neve Yaacov toen

een Isareli hen naderde en om een vuurtje vroeg.Toen de man aan het accent van één van hen hoorde dat hij met Palestijnen van doen had, gaf hij een signaal en kwam een groep vrienden van de Israeli tevoorschijn die de twee Palestijnen bewerkten met stokken, ijzeren staven en honkbalknuppels. Sweiki verloor tijdens de aanval het bewustzijn, maar Mahfouz slaagde erin met zijn telefoon een vriend te alarmeren die de politie riep De twee Palestijnen liggen nu in het Hadassah ziekenhuis in Ein Kerem met fracturen, en hevige kneuzingen. De politie heeft voor zover bekend geen enkele arrestatie verricht. (Update woensdag 30/7: Haaretz bericht dat drie Joodse mannen in de leeftijd van 17-22 jaar zijn aangehouden in verband met de aanslag). 

Kidnappoging
Twee Joden, waarschijnlijk kolonisten, hebben maandag in de Oost-Jeruzalemse wijk Shu'afat geprobeerde de tweejarige Taha Riyad Tufahha te kidnappen toen hij met zijn  vader en zijn twee oudere zussen aan het wandelen was. Taha liep een eindje voor de anderen uit en een kolonist probeerde het kind toen te pakken. Voorbijgangers in de straat wisten dat gelukkig te verhinderen, waarop de kolonist met een vrouw in een auto er vandoor ging.
Er zijn de laatste weken meerdere pogingen geweest om Palestijen te kidnappen. De beekndste was die van de tiener Muhammed Abu Khdeir die verbrand werd teruggevonden, maar er waren een paar gelaagde pogingen waarbij mensen zwaar werden mishandeld en een paar mislukte pogingen, die nauwelijks aandacht hebben gekregen in de pers, hier of in Israel. Ook de Israelsieh polities schijnt er niet al teveel aandacht voor te hebben. Maar die zal het misschien wel heel druk hebben met het jagen op Palestijnen en andere critici van het de aanval op Gaza.   

Wie dit allemaal  niet kan plaatsen,  moet vooral het stuk lezen dat de Israelische schrijver Etgar Keret vorige week schreef in de New Yorker, onder de titel ''Israel's Other War''. ik citeer een deel eruit: 
Before Hamas, we fought against the P.L.O., and after Hamas, assuming, hopefully, that we’re still around, we’ll probably find ourselves fighting against another Palestinian organization, schreef de Israelische schrijver Etgar Keret vorige week in The New Yorker. Hij vervolgde: The Israeli military ourselves fighting against another Palestinian organization. The Israeli military can win the battles, but peace and quiet for the citizens of Israel will only be achieved through political compromise. But this, according to the patriotic powers running the current war, is something that we’re not supposed to say, because this kind of talk is precisely what’s stopping the I.D.F. from winning. Ultimately, when this operation is over and the tally is taken of the many dead bodies, on our side and theirs, the accusing finger will once again be pointed at us, the saboteurs. In 2014, in Israel, the definition of legitimate discourse has changed entirely. Discussion is divided between those who are “pro-I.D.F.” and those who are against it. Right-wing thugs chanting “death to Arabs” and “death to leftists” on the streets of Jerusalem or Foreign Minister Avigdor Lieberman’s call to boycott Arab-Israeli businesses protesting the operation in Gaza are considered patriotic, while demands to stop the operation or mere expressions of empathy about the deaths of women and children in Gaza are perceived as a betrayal against flag and country. We are faced with the false, anti-democratic equation that argues that aggression, racism, and lack of empathy mean love of the homeland, while any other opinion—especially one that does not encourage the use of power and the loss of soldiers’ lives—is nothing less than an attempt to destroy Israel as we know it. 
(het hele stuk van Keret is hier te vinden).