Zes maanden voor Lina (17), wegens deelname aan een betoging

Dit is Lina al-Khattab, 17 jaar, studente journalistiek aan de universiteit van Beit Zeit, een politiek bewust Palestijns meisje dat ook aan volksdansen doet. Een Israelische militaire rechtbank in de nederzetting Ofer heeft haar maandag veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf en een boete van 6000 shekel (1.200 euro)  Waarom? Omdat soldaten zeggen dat ze stenen heeft gegooid, iets wat zij ontkent. Afgezien van het halve jaar celstraf kreeg ze ook nog een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaar wegens het deelnemen aan ''een protest in solidariteit met Palestijnse politieke gevangenen'' zoals de rechtbank het noemde.
Lina zit al vast sinds 13 december. Zij werd toen opgepakt tijdens de betoging - voor dezelfde gevangenis van Ofer waar ze nu is veroordeeld, een geweldloze betoging ter gelegenheid van de 47ste verjaardag van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP).
Haar moeder gaf een tijdje geleden een interview aan het persbureau Al-Quds, waarin ze vertelde dat Lina er bij die betoging welbewust werd uitgepikt door soldaten, die haar een pak slaag gaven voordat ze haar in de jeep wegvoerden en vervolgens boos en verbaasd waren dat ze niet ging huilen. Dezelfde soldaten beschuldigden haar ervan dat ze stenen had gegooid en lieten haar tijdens haar verhoor uren buiten tegen een muur staan, in de regen en de kou.
De rest van het verhaal van de moeder van Lina ging over acht rechtszittingen in Ofer, waar de rechters weigerden haar vrij te laten op borgtocht, en waarvoor ze steevast om 2 uur 's nachts uit bed werd gehaald, ook als de zittingen plaatsvonden om vier uur 'middags. En over het vervoer er naartoe en het wachten op haar beurt, dat steeds plaatsvond in auto's en ruimtes waar de airconditioning hard aanstond, hoewel het buiten koud was. Ach, zomaar een verhaal van een Palestijnse meisje. Kan alle Palestijnse meisjes overkomen.
Ik moet bij dit soort verhalen altijd terugdenken aan die Israelische militaire woordvoerster, jaren geleden, bij wie ik - uit hoofde van het heilige journalistieke principe van hoor en wederhoor - probeerde iets te verifiëren wat Palestijnen me hadden verteld. ''Ach, '' zei die militaire dame,''allemaal leugens. U bent journalist, u weet toch hoe ze zijn, die Palestijnen?''Zo zullen veel Israeli's ook wel reageren als ze dit verhaal van Lina, dat natuurlijk nooit in een Israelische krant komt, zouden horen, denk ik dan. Het feit dat ik toen, jaren geleden, probeerde bevestigd te krijgen, bleek later overigens gewoon waar te zijn.