Foto's en tekst: Bahaa Salman.
Rimass Rizk Khaleefa uit de wijk Zeitoun van Gaza-stad is vijf jaar oud. Ze was een meisje dat zoals alle kinderen van die leeftijd graag met speelgoed speelde. Ze hielp haar moeder vaak bij het schoonmaken van het huis, ze was lichamelijk en psychisch gezond en ze ontwikkelde zich normaal.
Rimass' moeder vertelt: Vanaf het begin van de oorlog waren de grootouders in huis. En de dag dat de Israelische tanks de wijk bombardeerden speelden Rimass en haar zusje Najat in de tuin. Zodra het schieten begon renden ze het huis binnen. Daar zagen ze dat hun grootmoeder totaal in paniek was en nauwelijks meer kon ademhalen. Rimass probeerde haar te kalmeren. "Wees maar niet bang,'' zei ze. ''Ze gaan zo wel weer weg en dan is alles weer rustig en kalm.'' Maar nauwelijks had ze dat gezegd of die monsters beschoten het huis.
Rimass' vader kon zijn dochters daarna eerst niet vinden door de dikke rook. Ze bleken zwaar gewond te zijn. Maar gelukkig was er al een ambulance vlakbij om gewonden op te pikken. Allebei de dochters werden afgeleverd bij het ziekenhuis en Rimass belandde op de afdeling Intensive Care. Daar onderging ze later een operatie die zeven uur duurde, waarbij delen van haar schedel werden vervangen door stukken plastic en een deel van haar darmen werd verwijderd.
Ze bleef leven, maar is nu gedeeltelijk verlamd. Ze heeft momenten waarop ze alle contact met de omgeving verliest en vergeet wier ze zelf is, ook is haar gezichtsvermogen ernstig beperkt. De artsen zeggen dat er geen kans is dat dit nog goed komt. .
Haar moeder zegt bitter dat Rimass de dag voor Eid Al Fitr, het Suikerfeest, vropeg of ze een rode jurk mocht hebben om te dragen tijdens het feest. ''Het Israelische leger zorgde ervoor dat ze die ook kreeg,'' aldus haar moeder. "Rood van het bloed.''
8 opmerkingen:
Zo zie je maar weer wat de gevolgen zijn als je Hamas omarmt.
Robert
Robert,
De namen van deze mensen lijken erop te wijzen dat ze christenen zijn. De kans dat ze dan Hamas steunen lijkt me niet groot.
Een behoorlijk achterlijke redenering trouwens om te zeggen dat ze maar dood moeten als ze Hamas steunen. Geeft u iedereen de een hekel heeft aan zionisten ook zo'n vrijbrief?
(Ik wijs u er trouwens op dat u mij een email adres moet geven voordat ik u doorlaat - ik laat het deze keer passeren).
Wat een smerige harteloze opmerking van die Robert. Bah. Hoe dom kun je zijn.
Corrie.
Abu: gezien het feit dat het Suikerfeest gevierd zou worden, doet mij vermoeden dat het niet om Christenen gaat.
Robert: je kunt ten aanzien van kinderen nooit stellen dat het leed een gevolg is van hun eigen schuld. Ik mag hopen dat je dat ook niet hebt willen zeggen?
André
André Meijerink,
Het is heel goed mogelijk dat u gelijk hebt, maar het komt redelijk vaak voor dat de christelijke minderheid de feesten van de buren (deels) mee viert. Soms - zoals in Egypte - vieren de moslimburen ook de christelijke feesten een beetje mee.
Maar het leed van deze ouders is wel hun eigen schuld, Andre?
Tjeeeeezus!!!
Een beetje "beschaafd doen" maar met een allersmerigst addertje onder het gras.
Elisabeth, u trekt te snel conclusies: ik betreur elke slachtoffer, of dat nu een Palestijn is of een Israeliet.
Ik heb in de loop der jaren teveel Israel-fans moeten aanhoren die het leed van de Palestijnen zo 'betreuren' maar die na elke halve zin menen te moeten benadrukken dat ze het toch echt allemaal aan zichzelf te danken hebben: "Hun eigen ergste vijand...Hadden ze maar voor het verdelingsplan moeten stemmen...Slachtoffer van hun eigen slechte leiders..."
De enige partij die nooit de schuld krijgt is Israel.
Een reactie posten