Nogmaal Muataz Washaha: geëxecuteerd omdat hij had geweigerd zich te melden

Begrafenis van Muataz Washaha. (Foto WAFA)

Er zijn mensen die denken dat een blog als dit alleen maar is opgezet om Israel zwart te maken. Er zijn mensen die denken dat ik de verhalen die ik hier vertel overdreven zijn. Zoals de man, een zekere Fred, die  reageerde op mijn stukje over de wijze waarop Muatazz Washaha in Bir Zeit door Israelische troepen was  gedood met een 'anti-tankraket en ander geschut'. Fred dacht dat ik schromelijk overdreef en vroeg mij in zijn commentaar ''of ik wel spoorde''. 
Voordat ik Fred antwoord geef op zijn retorische vraag, zal ik eerst nog maar eens maar zeggen (herhalen?) dat dit blog bestaat om met journalistieke middelen te wijzen op onderbelichte gebeurtenissen en omstandigheden en zo mogelijk bestaande, verkeerde beelden die veel mensen hebben te veranderen. Dat betreft overigens niet alleen Israel-Palestina, maar ook de Arabische wereld, racisme en andere onderwerpen.
Die pogingen om beelden door te prikken zijn - anders dan de mensen die me van tijd tot tijd allerlei verwensingen naar het hoofd slingeren - tot en met de beschuldiging van antisemitisme -  niet altijd leuk werk, om het zo maar eens te zeggen. Het gaat meestal over menselijk leed, vaak leed van een onvoorstelbare omvang en dat gaat me niet altijd maar in mijn kouwe kleren zitten. Maar tegelijkertijd is het in de loop van de vijf jaar dat ik nu doe een soort innerlijke noodzaak geworden.
En inderdaad, Israel komt daarbij wel het meest aan bod. Dat is onder meer omdat veel, waarschijnlijk de meeste, Israeli's, en degenen die gewoonlijk met de benaming ''pro-Israel'' worden aangeduid, een beeld hebben van de gebeurtenissen waar zij deel van uitmaken of zich betrokken bij voelen dat 'niet altijd overeenkomt met de waarheid' (ik probeer het diplomatiek te zeggen). Zo hebben zij als het over jhet Israelische leger gaat - om ons vandaag daartoe te beperken - een beeld van een humaan, moreel hoogstaand 'volksleger' dat alleen met harde middelen optreedt als het echt niet anders meer kan. Het  is een beeld dat zorgvuldig in stand wordt gehouden door de legervoorlichters, die gekleurde informatie geven, en dat wordt ondersteund door de Israelische pers die nooit zelf op onderzoek uitgaat. (Op een enkele uitzondering na, waarover hieronder). Geen wonder dus, dat een rapport als het recente rapport van Amnesty International over het soms opzettelijk en vaak achteloos doden van Palestijnen op de Westoever, zo verontwaardigd door de Israeli's en hun pro-Israel-volgelingen van de hand wordt gewezen. Als je nooit leest dat het in sommige gevallen waarbij zogenaamd ''terroristen'' onschadelijk worden gemaakt, in feite om regelrechte executies gaat dan kan het niet anders of zo'n rapport komt bij je over als een schandelijke poging Israel in een kwaad daglicht te stellen.
Wat kunnen we daaraan doen? 
Eerlijk gezegd zou ik het niet weten. Rapporten van Amnesty, kritische boeken, blogs als dit worden zwart gemaakt en dat zal niet veranderen. De Joodse gemeenschap nodigt voor discussies alleen diegenen uit die hoogstens in de marge wat kritiek leveren. Leiders worden gekozen op grond van hun Israel-loyaliteit en dissidente stemmen worden geweerd uit de persorganen. Druk uitoefenen in de vorm van maatregelen (boycots van producten uit de nederzettingen en firma's betrokken bij de bouw ervan is wel het minste dat nodig is) en stug doorgaan met de informatievoorziening in de hoop dat die verdedigingslinies het een keer zullen begeven is het enige dat ik kan bedenken.
En dan nu het antwoord aan ''Fred'' en de uitzondering van op de regel dat de Israelische pers niet op onderzoek uitgaat. Journaliste Amira Hass (bekend van onder meer haar boek 'Water drinken uit de zee van Gaza' en rapportages van de Westoever) gaf in Haaretz haar versie van het doden door speciale undercover eenheden van de Shin Bet en een legereenheid van de hierboven al genoemde 24-jarige Muatazz Washaha uit Bir Zeit die een ''terreurdaad'' zou hebben voorbereid. Zij is één van die zeldzame uitzonderingen temidden van de Israelische journalistieke wereld die wel op onderzoek uitgaat. Ik laat de Engelse versie van haar verhaal dat hier iets verkort wordt weergegeven, onvertaald, maar geef hier en daar (cursief) commentaar in het Nederlands:

Hass legt uit dat het leger de huizen van de familie Washaha omsingelde, de inwoners eruit haalde, op Muataz na, die weigerde naar buiten te komen en vervolgt:
The light anti-tank rocket fired by the heroic Israeli troops hit the apartment of Tha’er Washaha, Muataz’s brother. It destroyed everything inside. The apartment was on a floor recently added to the small house that the family built decades ago.
An army bulldozer knocked down the walls that the rocket failed to destroy. En route to the house, the bulldozer uprooted a tree. A second bulldozer crawled to the small house next door where the brothers’ parents lived with their other children.
Met andere woorden (Fred, let je op?), een anti-tank-raket, granaten en bulldozers werden ingezet om twee huizen van de familie Washaha flink te vernielen en nog net niet helemaal met de grond gelijk te maken. En dat allemaal om een man te arresteren, die een plan zou hebben om terreur te plegen.
If our excellent boys wanted to prove that the Israeli media are loyal and obedient, they can check that one off their list, too. Military spokespeople described a “wanted individual who barricaded himself in,” so we’d think he built a fortress and surrounded himself with explosives.
Inderdaad schreven de Israelische kranten dat Muataz zich had ''gebarricardeerd'', terwijl hij alleen maar weigerde naar buiten  komen, maar .....
.....This is very inaccurate. Tha’er Washaha told Haaretz he implored Alon, the Shin Bet officer who had arrested Tha’er in the past for his activism, for permission to go inside and convince his brother to come out. Alon refused. Their mother told reporters she too asked Alon for permission to speak with her son and was denied.
Guarded by armed, brave Israeli soldiers, the bulldozer destroyed the walls for the glory of the State of Israel as the family stood by watching. The new construction pillars on the roof show that Muataz Washaha was engaged to be married and had begun building his home above his parents’ apartment. Then our heroic soldiers shot grenades at the house, which set it ablaze and filled it with smoke.
Muatz' familie mocht dus niet naar binnen om te proberen hem ervan te overtuigen dat hij maar beter naar buiten kon komen. 

Het huis van Muataz Washaha na de actie van het leger. (AFP)

“Troops forcibly entered the building and found his body” – that was the line dictated by the IDF Spokesman’s Office. This is a lie. When the apartment was set on fire, Palestinian firefighters approached the house, defying the soldiers, who tried to block their way. Two firefighters put out the flames from the outside. Then they went inside – as our rifles were pointed at them – to put out the flames they couldn’t reach from the outside.
According to the firefighters, the soldiers threatened to shoot them if three instead of two people came out. Inside the house, the firefighters found Washaha healthy and coherent. He told them he didn’t intend to leave the house no matter what.
Wat is dat nou? De brandweerlieden werden bedreigd dat ze zouden worden neergeschoten als ze met Muataz naar buiten zouden komen?? Het leger kwam Muataz toch arresteren? Of niet soms?
The firefighters left and in went the Yamam troops (de speciale undercover eenheid), clad in black, their faces masked. The neighborhood was filled with the sounds of shooting from inside the house.
When the Yamam, Nahal and Shin Bet forces left, family members ran into the house. The neighborhood was now filled with piercing cries. The elite police unit had shot Washaha at point-blank range dozens of times, according to the pieces of brain that covered the room, not to mention his legs, arms and fingers that were nearly severed from his body.
De legervoorlichters hadden dus inderdaad gelogen. Het leger ging niet naar binnen en vond, na de beschieting met een anti-tankraket en granaten Muataz' lichaam, maar een speciale eenheid ging het huis binnen en schoot hem met geweervuur van vlakbij ongeveer aan reepjes. (Op de foto's van de begrafenis is ook te zien dat Muataz' hoofd, anders dan gebruikelijk bij dit soort gelegenheden, is bedekt en onzichtbaar gemaakt. Hij was kennelijk niet meer toonbaar.
He had received a summons from the Shin Bet and failed to appear. A grave crime punishable by death? Maybe the investigating officer had been insulted? Washaha had planned a terrorist attack, the Israelis claim. According to the Israeli media’s good-conduct manual, everything security sources say about Palestinians is true.
Dat was het dus. Hij was onlangs uit de gevangenis vrijgelaten, na een keer veroordeeld te zijn en een ook een tijd in ''administratieve hechtenis'' (=zonder vorm van proces) te hebben gezeten. En hij was dus opgeroepen om zich te melden bij de Shin Bet-veiligheidsdienst en was niet gegaan. Dat was zijn misdaad. En daarom werd hij dus geëxecuteerd. En vervolgens wordt dat in de Israelische kranten zonder enig verder commentaar gemeld als het doden van een man die een plan had voor terroristische aanslagen en die zich niet wilde laten arresteren en zich in zijn huis had verschanst.
En nu maar hopen dat ook de mensen uit de pro-Israel groep zo'n verhaal als dit een keer lezen en zich eens op het hoofd gaan krabben. Want deze gebeurtenis is helaas niet uitzonderlijk. En het is werkelijk hoog tijd dat er aan dit soort schandelijke mensenrechtenschendingen eindelijk paal en perk wordt gesteld.