Het meisje van de ''anti-Hamas-reclame-folder'' werd gedood door een Israelische tank

Door Max Blumenthal

Een rapportage van een ooggetuigenverslag dat Israel aan de kaak stelde wegens misleidende berichtgeving over de dood van de 12-larige Liel Hetzroni, haar familie en haar buren, die werd aangewend om de strijd tegen Hamas een legitiem fundament te verschaffen.

 ''Het lichaam van het kleine meisje was zo hevig verbrand dat het forensische archeologen meer dan zes weken kostte om haar te identificeren.'' schreef het Israelische ministerie van Buitenlandse zaken op haar officiële Twitteraccount. "Alles wat overbleef van de 12-jaar oude Liel Hetzroni was as en beenderfragmenten. Moge de herinnering aan haar tot zegen zijn.''

Aviva Klompas, voormalig schrijver van speeches voor de VN-missie van Israel en één van de beste Israelische propagandisten in de Engelse taal, schreef op X (voorheen Twitter): ''de terroristen slachtten alle Hetzroni's af en staken daarna het gebouw in brand.''  De vroegere premier Naftali Bennet schreef op X dat ''Liel Hetzroni werd vermoord in haar huis door de monsters van Hamas ....Liel deed niemand kwaad. Ze werd vermoord omdat ze Joods was. We vechten in de meest rechtvaardige oorlog van allemaal, opdat het niet nog eens kan gebeuren.''

Liel Hetzroni was een van de burgers die werden gedood in kibbutz Be'eri toen de kleine gemeenschap in het zuiden van Israel werd overgenomen door Hamasmilitanten die op zoek waren naar gevangenen om een gevangenenruil mogelijk te maken. Tijdens de strijd die daarop volgde werd ze meteen, naast haar tweelingbroertje, haar oudtante en een aantal andere inwoners van Be'eri. Alleen, de 12-jarige Hetzroni werd niet een slachtoffer van Hamas. Volgens de getuigenis van een Israelische ooggetuige van de de dood van het meisje. werd ze gedood door een Israelische tankgranaat samen met een aantal losgenoten.

De onthulling van Hetzroni's dood door ''vriendelijk vuur'' kwam op het moment dat premier  Netanyahu probeerde de krant Ha'aretz te verbieden, nadat daarin was gemeld dat Israelische Apache helikopters verscheidene bezoekers die het Nova muziekfestival probeerden te ontvluchten hadden gedood. Het nieuws in Ha'aretz bevestigde een onderzoek van Grayzone naar aanleiding van uitlatingen van helikopterpiloten en veiligheidsfunctionarissen over ''vriendelijk vuur'' gedurende die beladen dag. Eén daarvan kwam van een veiligheidsman van kibbutz Be'eri, die Ha'aretz vertelde dat de commandanten ter plekke moeilijke beslissingen namen - zoals het bombarderen van huizen over de hoofden van de inwoners om de terroristen te elimineren samen met hun gijzelaars. Een commandant van een tank bataljon herinnerde zich dat hij dezelfde order had gekregen toen hij in een video-interview vertelde dat hij, toen hij aankwam en brigade-generaal Barak Hiram wilde zien, meteen de vraag kreeg om een granaat af te vuren op een huis (waarin leden van Hamas aan het schuilen waren).

De beslissing om zware wapens in te zetten tegen de kleine huisjes betekende dat het veel Israelische levens ging kosten. En een van die levens was het leven van het kleine meisje, dat door Israel was gebruikt om de brute Israelische aanval op Gaza te rechtvaardigen. Maar voor het eerst is er dus een getuige die de onprettige waarheid over deze dood naar buiten bracht. Yasmin Porat was één van de Israeli's die op 7 oktober in gijzeling was genomen door Hamas. Ze was het Nova muziekfestival ontvlucht en had haar toevlucht gezocht in Be'eri toen de militanten ook daar kwamen. In een interview met het radiostation Kan op 15 november verschafte ze exclusieve details over het gevecht die zwaar  ingingen tegen het officiële verhaal van de regering.

Vanuit het verkeerde idee dat ze waren omsingeld door Israelische troepen die in feite in een verwarde staat verkeerden en grotendeels nog ver weg waren, stuurden de mannen van Hamas gijzelaars naar buiten en belden ze de politie omdat ze wilden onderhandelen over hun aftocht. ''De meeste kidnappings gebeurden 's morgens om 10, 11 of 12 uur,'' vertelde Porat. ''Tegen drie uur in de middag dacht iedere Israelische burger dat het leger al overal was. Maar de mannen van Hamas konden ons wel tien keer mee naar buiten nemen en ons naar Gaza brengen. Alleen, ze geloofden niet dat de situatie zo was, dus vroegen ze om de politie.''

Toen  de speciale eenheden eindelijk arriveerden was er een ''staakt-het-vuren'' tussen de Israeli's en Hamas en haar eigen gijzelnemer besloot zich over te geven. Om zijn veiligheid te garanderen  kleedde hij zich uit en gebruikte hij haar als menselijk schild terwijl hij zich een weg baande naar de Israelische soldaten. Nadat Porat was bevrijd en haar gijzelnemer gevangen was genomen, bleven er 14 gijzelaars achter die werden bewaakt door 39 mannen van Hamas. Onder hen die achterbleven waren de tweeling Liel en Yannai Hetzroni met hun oudtante en bewaker Ayala Hetzroni.

 

"Ik zat daar met de commandant van de eenheid en beschreef hoe het huis eruit zag en waar de terroristen waren en waar de gijzelaars zaten. Ik tekende het zelfs voor hem: 'kijk hier op het grasveld liggen vier gijzelaars die op deze manier op het gras liggen. Hier zijn er twee die onder het terras liggen. En in de zitkamer is een vrouw op deze manier en een andere op een andere manier.'  Porat vertelde verder  over de tweeling (Liel en Yannai Hetzroni) en hun oudtante Ayala. en dat zij hen  niet zag. ''Weet je, toen ik wegging zag ik hen niet. Ik hoorde Liel de hele tijd dus ik was er zeker van dat ze er waren. Ik probeerde de commandant duidelijk te maken dat het van een plek dicht bij de keuken kwam, dat daar het geschreeuw vandaan kwam. Ik zag haar niet, maar ik hoorde waar de kreten vandaan kwamen.  Ik probeerde hem duidelijk te maken waar alle gijzelaars waren.'' 

In overeenstemming met de slordige inlichtingen die de operatie van 7 oktober mogelijk maakten, geloofden de militairen haar niet dat er zo veel militanten in één huis konden zitten en dat zo'n grote hoeveelheid mannen door de high tech muren kunnen komen die Israel rond Gaza had neergezet. "De eerste keer dat ik de speciale strijdgroep vertelde dat er 40 terroristen waren, zeiden ze me 'dat kan helemaal niet, het lijkt erop dat je overdrijft. Ik zei 'er zij er meer dan jullie'. Ze geloofden me niet. Het was duidelijk nog de naïviteit van het leger.''

Om vier uur begon de slag tussen de militanten in het huis en de Israelische speciale eenheid die in de straat was gepositioneerd. Nadat ze er niet in waren geslaagd de strijders van Hamas te verdrijven riepen ze om 7.30 uur de hulp in van een tank. Porat beschreef het gevoel van paniek toen de tank de kleine gemeenschap binnenreed. ''Ik dacht bij mezelf waarom schieten ze met tankgranaten op het huis?  En ik vroeg één van de mensen die bij me was ''Waarom schieten ze? En hij legde uit dat dat was om de muren te breken zodat het huis makkelijker kon worden schoongeveegd.''  

Van de ander kant van de straat hoorde Porat twee luide explosies. De tank had granaten op het huis afgevuurd. Buiten het huis lag haar partner Tal en een andere man die ook Tal heette, en het echtpaar van wie het huis was, Adi en Hadas Dagan. En er was  ook de 12 jaar oude tweeling Liel en Yannai Hetzroni en hun oudtante. Toen het stof ging liggen kwam alleen Hadas Dagan levend uit het huis. 

Toen was het ineens stil

 Porat zei later dat Hadas Dagan haar vertelde dat toen de twee granaten doel troffen, het was alsof ze in de lucht werd geworpen. ''Yasmin, het kostte me 2 of 3 minuten voordat ik mijn ogen opende, ik voelde mijn  lichaam niet meer. Ik was compleet verlamd. Maar toen ik mijn ogen opende zag ik dat mijn Adi bezig was te sterven...Jouw Tal bewoog toen ook niet meer." Dagan bevestigd dat de tankgranaten ook Liel Hetzroni doodden. ''Het meisje hield in al die uren niet op met schreeuwen. Maar toen die granaten doel troffen stopte het schreeuwen. Het was toen ineens stil.'' Porat concludeerde: ''Wat maak je daaruit op? Dat na dat heftige incident het schieten voorbij was en dat dit het moment was waarop iedereen stierf.''

Dagan benadrukte tegenover Porat dat geen van de gijzelaars was gedood door Hamas. ''Er waren geen executies, of iets dergelijks. Ten minste niet van de mensen die bij haar waren.''  In een apart interview op 15 oktober had Porat gezegd dat de Hamas militanten ''ons niet hadden mishandeld. Ze behandelden ons erg humaan''.

Het is onmogelijk te zeggen of de krachtmeting van Israel en Hamas zonder bloedvergieten had kunnen worden opgelost. Maar het is duidelijk dat de beslissing om het huis door een tank te laten beschieten moest aflopen met de dood van iedereen die er binnenin zat, inclusief het kind dat een een soort reclame-poster was voor Israels anti-Hamas-propaganda-campagne. Want wat de Israeli's achterlieten was, zoals Porat het noemde,  ''een huis vol lijken''.   

(Vertaling https://thegrayzone.com/2023/11/25/israels-october-7-propaganda-tank-eyewitnesses/