Voormalige partij Mubarak ontbonden, opnieuw een hobbel minder op de weg naar democratie

Het afgebrande NDP -hoofdkantoor vlakbij Tahrir. 

De Egyptische Hoge Raad voor Bestuursaangelegenheden heeft opdracht gegeven om de voormalige Egyptische regeringspartij van Hosni Mubarak, de NDP (Nationaal Democratische Partij) te ontbinden, en haar tegoeden en bezittingen over te dragen aan de staat. Onder die bezittingen vallen het hoofdkantoor in Cairo en ruim 400 kantoren in alle gouvernoraten van Egypte.
De uitspraak werd gedaan op grond van klachten van Egyptenaren en werd ondersteund door een rapport van juridische medewerkers van het hof. Dat stelde dat de NDP de wet op de partijen had geschonden, zo schrijft de krant Al-Ahram.  De partij had de artikelen 4,8 en 17 van deze wet overtreden, waarin werd gezegd dat partijen de democratisering en de nationale eenheid moeten bevorderen. De NDP had echter volgens het hof, de macht gemonopoliseerd, de eenheid geweld aangedaan, corruptie verspreid en de rechten en vrijheden geweld aangedaan die waren neergelegd in de grondwet van 1971.
In plaats van het multi-partijsysteem te bevorderen, had de NDP het functioneren van andere partijen tegengehouden, het apparaat van de staatsveiligheidsdienst gebruikt al een middel om politieke groeperingen van binnenuit op te blazen, politieke tegenstanders vast te zetten en voor discriminatoire praktijken jegens een belangrijk deel van de Egyptische maatschappij.
 Tevens werd gesteld dat de leiders van de NDP hun posities hadden gebruikt om grote fortuinen te vergaren. Zij hadden illegale banden aangegaan met zakenmensen die in de partij waren doorgedrongen om er persoonlijk en financieel beter van te worden. Verder hadden NDP-leiders vaak dubbelrollen vervuld als regeringsfunctionaris en parlementair 'zwaargewicht', waarmee de scheiding der machten geweld werd aangedaan. En tenslotte stipte het rapport nog aan dat de NDP in hevige mate betrokken was geweest bij het vervalsen van verkiezingen, waarmee het Egyptische volk werd beroofd van zijn recht om op een vrije en eerlijke wijze zijn afgevaardigden in het parlement te kiezen.
De uitspraak komt op een moment dat de familie Mubarak, vader Hosni en de zonen Alaa en Gamal, onder arrest zijn geplaatst hangende een onderzoek naar corrupte en mogelijke andere strafbare praktijken, terwijl ook vrijwel alle leden van de 'inner circle' van Mubarak zijn opgepakt, of op zijn minst onder huisarrest staan en worden ondervraagd. Onder hen partijleiders als Fathi Sorour en Safwat el-Sherif, die respectievelijk voorzitter van de Maglis es-Shaab (tweede kamer) en Maglis as-Shura (Senaat) waren, Mubaraks chef de bureau Zakariya Azmy, ex-minister van binnenlandse zaken Habib Adli, tycoon Ahmed Ezz en een flink aantal andere ministers en voormalige grootheden uit de NDP.

Sherif, Sorour en Amy

De ontbinding van de NDP was, evenals de arrestatie van de Mubaraks en hun trouwste handlangers, een belangrijke eis van de Jongerencoalitie van 25 Januari, één van de drijvende krachten achter de revolutie. En de ontbinding van de NDP, die indertijd nog was gesticht door wijlen Anwar Sadat, als een middel om de politiek tegenstand van Nasseristen en andere linkse opponenten onder controle te krijgen, is van grote betekenis. Daarbij gaat het er namelijk niet alleen om een partij (en belangrijke kopstukken) te elimineren die zich aan allerlei corrupte en antidemocratische praktijken hebben schuldig gemaakt. Het besluit is ook en vooral van belang omdat zo een partij wordt ontmanteld die, omdat zij nog over veel geld en invloed beschikte, anders straks bij de verkiezingen hoge ogen had kunnen gooien en in een schijnbaar nieuw jasje straks weer als een van de krachtigste factoren had kunnen terugkeren in het parlement.
Het ziet er - ook  al is de partij van plan om te kijken of zij beroep kan aantekenen - nu naar uit dat dit dus  niet meer mogelijk is. Daarmee is een grote dreiging weggenomen dat de parlementsverkiezingen straks alsnog zouden kunnen uitmonden in een farce.

De Egyptische revolutie gaat op een wonderlijke manier - nu en dan een stap vooruit, dan weer een setback of een stapje terug, zoals wanneer het leger ineens ingrijpt om het Tahrir-plein schoon te vegen, daarmee twijfel wekkend aan de vraag of de  Hoge Raad van het Leger (SCAF) wel echt achter een overgang naar een nieuw Egypte staat. Maar dit  is een belangrijke stap voorwaarts die nieuwe hoop geeft dat het straks echt nog wel zou kunnen lukken, met die nieuwe democratische Egyptische maatschappij.  .